Vandaag ga ik met Fred een wandeling maken in Rhoon, de Rhoonse Grienden Tocht. De
RWV organiseert daar elk jaar twee wandeldagen. Je kunt dus ook op zondag lopen hier.
Ik ga er met de fiets naartoe, het is koud maar wel droog en het is ook maar een half uurtje fietsen. Fred komt met de metro naar Rhoon, het station is vlakbij.
Op de afgesproken tijd treffen we elkaar, een bakkie koffie voordat we weggaan en dan op pad.
Het startbureau is in de kantine van de sporthal en heeft een flinke metamorfose ondergaan. De trap naar de kantine toe is stijl en met smalle treden, de trap naar de route gelukkig niet. Gezellig kletsend lopen we langs de metro baan richting Poortugaal.
Bij de Groene Kruisweg steken we over om naar de eerste rust te lopen bij voetbalvereniging Poortugaal. Vlakbij is een bruggetje en dat moet natuurlijk op de foto, het befaamde “brugmomentje”. Een voorbijganger is bereid een foto van ons te nemen.
Na de “rust” lopen we richting Grienden, waar deze tocht naar genoemd is. Het water staat hoog maar we hebben er geen last van, de voeten blijven droog.
Boven ons cirkelt een politie helicopter……wie zouden ze zoeken, een misdadiger? Allerlei speculaties komen voorbij. Misschien zien we het later in de krant.
We komen Richard, Wilma en Conny tegen, zij lopen ook de 15 km. Gezellig kletsend lopen we de Grienden in maar de paden zijn smal je kunt niet met z’n vieren naast elkaar lopen en er worden ook hier en daar foto’s gemaakt. Dit is een mooi natuurgebied en het is prachtig weer voor mooie foto’s.
Als we het getijdengebied uitkomen lopen we richting golfbaan en erom heen richting de rust van RWV waar we een lekker soepje nuttigen. Zonder de ballen van Astrid helaas. Het smaakte er niet minder om hoor, even lekker bijkomen.
Gelukkig is het droog want deze rust is buiten. Ik krijg een knuffel van Larissa want het is zó lang geleden dat we elkaar gezien hebben! Bij het afscheid nemen we een geinige foto van elkaar.
Vanaf hier is de route niet spectaculair te noemen. Polderwegen tot aan Rhoon. Een dame op de fiets riep naar ons: “Ik heb nog nooit zoveel mensen gezien in onze polder!” Niet veel later lopen we over het viaduct over de Groene Kruisweg, terug naar de startlocatie. Daar drinken we er een gouden rakker op en hebben nog een gezellige nazit met verschillende wandelaars.
Ik kijk terug op een gezellig dagje wandelen, de route bekend en zeer goed gepijld zoals we gewend zijn. De routebeschrijving bleef in de zak! Fred bedankt voor het lachen!
2 opmerkingen:
Leuk verslag Ineke, het was errug gezellig , prima 'oefen' kilometertjes gemaakt zo vroeg in een nieuw wandelseizoen. Groet uit 010, Fred
Mooi verslag met redelijj weer. Leuke foto's. Met Fred van der Horst. Naamgenoot.
Een reactie posten