Totaal aantal pageviews

zondag, december 07, 2014

RWV Winterserie deel 3 / 7-12-2014

De weersvoorspelling is niet al te best, het zou een "onstuimige dag" worden! Maar ondanks dat ga ik deze zondagmorgen toch op pad op weg naar Kralingen voor de derde editie van de Winterserie van RWV.
De afslag vanaf de Benelux is afgesloten, zie ik later als ik er bijna ben. Dat wist ik niet, anders was ik vanaf de Brienenoordbrug gekomen, dus nu moest ik een stukje omrijden! Ze zijn met een rotonde bezig ter hoogte van het Langepad....
Maar omdat ik ruim op tijd vertrokken ben, kom ik toch op de afgesproken tijd aan in het startbureau. Rob kom ik al tegen bij het parkeerterrein en samen lopen we naar de kantine van PAC. Daar is het aanmelden zo gepiept want we hebben ons al ingeschreven voor de serie, alleen ons kaartje moeten we ophalen......die op naam in de kaartenbak staat.
De eerste km's gaan door het Kralingse bos dat al aardig in de herfst stemming is, de meeste bomen hebben al hun blaadjes verloren of zijn rood/bruin verkleurd.
Na ongeveer 6 km door het bos steken we de weg over naar Oud-Kralingen om via het park Rozenburg weer terug te keren in het Kralingse Bos.
Bij de rust aangekomen zie ik op mijn app dat we er al 10,3 km op hebben zitten, dus dat betekent nog een paar rondjes door het bos lopen. Wij rusten niet, de vaart zit er aardig in vandaag!!!
Af en toe komen we bekenden tegen waarmee we even oplopen en wat woorden wisselen maar we lopen grotendeels de route samen en we kletsen heel wat af. Dus voor we het weten zijn we al bij de finish gearriveerd! Na het afmelden drinken we nog gezellig een bakkie samen met Geert en Paul die al binnen zijn. Later komt ook Larissa erbij en Danyell die vanwege pijn in haar voet de 10 km gelopen heeft.
Als de koffie op is gaan we weer op huis aan, ik ben ook koud geworden en ik verlang naar een douche!
Na een half uurtje in de auto stap ik met een voldaan gevoel uit, want ik heb weer erg genoten van deze wandeling! Ik kijk uit naar de volgende.......
De foto's bij dit verslag zijn gemaakt door Rob.
Oh ja, van dat onstuimige weer hebben we niet veel gemerkt, het waaide af en toe flink maar de regen viel reuze mee.....het miezerde een beetje op het laatste stuk van de route.
Als ik op mijn app kijk naar het resultaat van vandaag ben ik zeer verheugd: een recordtijd gelopen, dus ik heb ook gestampt vandaag!!!

zondag, november 16, 2014

RWV Winterserie deel 2 / 16-11-2014


Wat gaan de dagen toch snel! Het is vandaag alweer tijd voor de tweede editie van de Winterserie van RWV, 15 km wandelen in de omgeving van Kralingen!
Het is deze zondag wat nattig maar dat weerhoudt me er niet van mijn wandelspullen in te pakken en richting Kralingen te rijden.
Daar aangekomen kom ik Rob tegen en samen melden we ons aan om te gaan wandelen maar eerst nog eventjes een bakkie koffie voor Rob, hij kan niet zonder cafeïne! Ik liever niet omdat ik dan zo snel weer een toilet moet opzoeken!

We gaan samen starten, onze wandelmaatjes zijn al gestart, we zijn ook wat aan de late kant....het is 10 uur als we het startbureau verlaten.
Na een stukje lopen door Crooswijk, langs de begraafplaats, steken we de Gordelweg over naar Hillegersberg. We lopen op het Prinsenmolenpad, langs de Bergse Plas en komen de molen ook weer tegen. Deze molen is in 1648 gebouwd en bemaalde de toenmalige polder Berg en Broek tot 1966 maar heeft nu een woonfunctie.

Bij de Molenlaan staan we even stil voor een Brugmomentje, die wel vaker voor zullen komen op deze tocht! Ik word op de foto gezet door Rob en hij maakt ook nog een foto van de omgeving, ik ben mijn toestelletje vergeten!
Het is november maar er is nog volop groen te bewonderen......

Nu volgt er een stukje door het Lage Bergse bod waar ook een mogelijkheid is om te rusten in de Blokhut, maar we hebben allebei geen behoefte daaraan en lopen door om de plas heen en over leuke vlondertjes en bruggetjes. Ondanks de regen is het goed te belopen, er ligt nu wat gravel zodat het niet modderig kan worden, wat een uitvinding!

Dan volgt er een stukje bebouwing door Ommoord, langs de Terbregseweg, onder de rijksweg door om vervolgens weer in het Kralingse bos te komen. Na een paar kilometer door dit bos komen we weer bij het Langepad aan waar ik Monique nog tegen het lijf loopt, ze heeft "maar" 10 km gelopen samen met een wandeldebutant.
We kletsen heel even maar ik ben doornat geworden van de regen en wil naar binnen, een beetje opwarmen!

Na het afmelden, een stempel in het boekje en een lekker bakkie koffie vertrekken we weer weer richting huis. Ik heb genoten van deze wandeldag en ik kijk uit naar deel 3 van deze Winterserie op 7 december.



maandag, november 10, 2014

Winterserie Hart van Brabant 9-11-2014 / 23 km

Wandelsport vereniging Hart van Brabant organiseert dit jaar weer een Winterserie. Ik heb goede ervaringen met een wandeltocht in deze contreien en ik dacht laat ik maar weer eens hier gaan lopen, dan kan ik het meteen combineren met een gezellig bezoekje aan aan oude wandelvriend en zijn vrouw, zij wonen namelijk in Tilburg en laat nou net de start vlakbij hun huis zijn! De start is vanuit Boerke Mutsaeres.
Ik heb afgesproken om de 23 km samen met Rob te gaan lopen, dus zo gezegd zo gedaan, we zien elkaar in het startbureau aldaar. Ik ben iets te vroeg maar kan daardoor wel lekker dichtbij mijn auto kwijt op het parkeerterrein en ik neem een kopje (lauwe!) koffie om de tijd te doden want Rob is nog niet gearriveerd.

De routebeschrijving wordt ook pas uitgedeeld als het tijd is, hoewel je die niet echt nodig hebt, er wordt goed gepijlt is mijn ervaring.
Als we die in handen krijgen bekijken we de route en zien we dat er maar 1 rust is en die zit op 13 km. Nou ja, dat wordt dus geen trainen op rusten dit keer, is misschien ook wel goed om eens te wennen aan het langer doorlopen zonder rust want daar wil ik eigenlijk wel op trainen.

Aan het begin van de tocht is Rob al lopend bezig om mijn foto toestel goed in te stellen, het tempo is daardoor niet hoog. We lopen een stuk door de bebouwde kom van Tilburg en komen in een parkje terecht waar we wat foto's nemen.
De route gaat gedeeltelijk over onverharde paden maar ook bebouwing wordt niet overgeslagen. Kortom, afwisseling genoeg!
Zelfs een stukje over de hei wordt ons voorgeschoteld, het is er heerlijk maar wij lopen net op een stuk waar ook een mountainbike tocht wordt gehouden en moeten goed opletten dat we niet ondersteboven worden gereden!

Bij de rust aangekomen nodigen de stoeltjes buiten uit om er op te gaan zitten, ben best wel toe aan een rust na 13 km, het is ook best warm voor de tijd van het jaar. Er zit al een groepje wandelaars te genieten van het zonnetje, Rob haalt wat koffie en gaan er even van genieten....

Na de rust gaan we verder voor de laatste 10 km die ook weer afwisselend over zand-, gras- en schelpenpaadjes gaat. Wij genieten van de afwisseling, het is elke keer anders! Zo hoort een wandeltocht te zijn...

Bij de finish aangekomen melden we ons af, en gaan nog even in het zonnetje zitten met een drankje. Het is weer een heerlijke wandeldag geweest en ik kom hier zeker nog een keer terug!

maandag, november 03, 2014

RWV Winterserie deel 1 / 2-11-2014 / 15 km

Vandaag, 2 november is de start van de Winterserie van de Rotterdamse Wandelvereniging die ik elk jaar loop. Op deze zondagmorgen is de weersvoorspelling erg goed, een zonnetje met een milde temperatuur, het lijkt bijna voorjaar!

In de kantine tref ik Rob en we melden ons aan voor de serie, hoewel de dames nog niet klaar zijn met het geld tellen. Ze zijn net opgestart, zijn we toch nog iets te vroeg! Dan maar even een kopje koffie drinken en rustig wachten......
De deelnemers druppelen binnen, het wordt aardig druk en Gijs, de voorzitter, houdt zijn praatje hoewel het moeilijk verstaanbaar is door de drukte. Hij verteld dat degene die al wil starten de gelegenheid krijgt, het is nog geen 9.45 uur. Wij blijven nog heel even zitten tot bijna iedereen weg is. Paul, Rob, Geert, Mar, Silvia en Marco zijn al buiten en ik bezoek nog even het toilet voordat ik van start ga.

We starten met zeven "man" maar uiteindelijk loop ik met Rob samen de tocht, we hebben heel wat te kletsen! Af en toe komen we wel onze maatjes tegen, maar zij lopen hun eigen tempo!

De route gaat eerst een heel stuk door het Kralingse bos, en we mogen over de vlonders lopen om de skyline van Rotterdam te bewonderen. Voor mij gesneden koek maar Rob vindt het een fantastisch uitzicht en maakt uitgebreid foto's. Deze foto's gebruik ik voor bij mijn verslag, mijn toestel maakt minder mooie foto's.

Als we het Kralingse bos uitkomen lopen we het Brainpark in, een wijk met veel kantoorpanden en de Erasmus universiteit op Woudestein. Mijn dochter is daar afgestudeerd, mijn zoon moet er nog een jaartje blokken.....

Bij de hockeyclub Leonidas is de rust, maar wij lopen die voorbij, op 15 km hebben we geen rust nodig en ik hoef ook niet naar het toilet.
Mar gaat hier wel naar binnen en wij lopen achter Paul en Geert verder.

We lopen verder langs de van Gentkazerne door naar de van Brienenoordbrug, en langs het water ga ik even van het uitzicht genieten en mijn rechterkuit insmeren, ik heb daar wat last van een onwillige spier. En daar kunnen we ook eventjes wat eten. Na deze korte onderbreking lopen we het parkje in en maken wat foto's van de smalle bruggetjes die we over moeten.

Als we het parkje verlaten lopen we de wijk de Esch in, waar de watertoren staat. Een karakteristiek gebouw dat gebouwd is in 1871-1873 en bewaard is gebleven en gerestaureerd. Het is nu een restaurant.

We steken de Maasboulevard over en komen bijna aan Het einde van de route. Maar nog eerst een stukje door de mooiste wijk van Kralingen lopen en door het Rozenburgpark om dan weer uit te komen bij de finish aan het Langepad. Daar melden wij ons af, ik koop nog een nieuw wandelboekje en gaan nog even op het terrasje aan de overkant van het zonnetje genieten. Daar kom ik Marcel a.k.a. Joepie van het Walkersforum tegen. Tenminste, hij herkent mij........

Het werd nog een gezellige middag in de zon! Ik heb weer genoten van deze wandeldag!

zondag, oktober 19, 2014

Doorn 18-10-2014 / 16,2 km


Vandaag staat er een wandeling gepland in het bosrijke Doorn, ruim een uur rijden vanaf hier. Dat wordt dus vroeg opstaan! Ik word ruim voor de wekker wakker en tref de voorbereidingen voor deze dag.......niet veel werk want ik ga "maar" 15 km lopen samen met Rob.

Op de afgesproken tijd kom ik na een voorspoedige rit aan op de camping Het Grote bos in Doorn en dat is niet ver van de oude startlocatie in Driebergen, maar hier is het makkelijker parkeren!
Als ik de auto stil zet krijg ik een appje van Rob: "ik ben er!" Samen lopen we naar het startbureau.

We melden ons aan, ik ga nog even naar het toilet en Rob kletst wat met een bekende van hem, een wandelaar van de "vrijbuiters" die hij wel vaker tegenkomt in deze contreien.
De weersverwachting is optimaal: ruim 20 graden en weinig wind, maar toch spettert het een beetje als we nog in het startbureau zijn.....
Bij de start van de wandeling is het droog en we gaan meteen het bos in om er de hele tocht niet meer uit te komen!
We komen langs een vennetje, dat blijkt Eendenplas te heten en ik maak er een foto van. Overigens een van de weinige foto's, heb het te druk met kletsen!!

Na ongeveer 8 km komen we bij de rust bij restaurant Bonaparte, maar deze is gesloten! Niet dat we van plan zijn om te gaan rusten maar het is toch raar dat het gesloten is! Wij lopen gewoon weer verder, het bos in.
Onderweg komen we weer een groepje "vrijbuiters" tegen, zij hebben er flink de pas in! We wisselen een paar woorden met elkaar en zij gaan in hun eigen tempo weer verder. Het zijn leden van wandelvereniging Vrijbuiters......en zijn herkenbaar aan groene shirts en blauwe jasjes.

Na ongeveer drie uur lopen komen we tot de ontdekking dat het wel een erg lange route is voor 15 km, we blijken er nog minstens 3 te moeten lopen! Dan gaan we nog maar even op een bankje zitten, even het gewicht van de voeten, dat is wel lekker!

Na deze korte onderbreking gaan we weer verder en mogen een heel lang stuk over een graspad lopen dat ook nog eens een beetje stijgt, mijn schoenen zijn niet geheel waterdicht en het gras is goed nat! En.....ik ga de aarde van dichtbij bekijken.....ik zwik door mijn enkel!! Gelukkig hou ik er niet erg veel aan over, de pijn trekt snel weg!

Maar er komt nog meer "fraais" aan......een heel lang zandpad dat ook nog eens heel veel losse stenen bevat, dit loopt niet prettig om het zacht uit te drukken.....! Dit maakt deze wandeling best wel zwaar ook al is het "maar" 15 km!!

Als we bijna aan het eind van de tocht zijn, moeten we een modderig pad over, het is oppassen geblazen dat ik niet door de modder glij! Rob gruwt van modder dus hij probeert ook de plassen zoveel mogelijk te vermijden! We komen een groepje hardlopers tegen met shirtjes aan waarop staat "survival lopers"....... Nou, dat kun je wel zeggen, het is echt survivallen hier !

En dan zien we het pad langs de camping weer, dat pad is vrij lang is voor mijn gevoel, maar uiteindelijk kunnen we ons afmelden. Na een stempeltje en een plaatje voor mijn boekje gekregen te hebben gaan we nog even heerlijk op het zonovergoten terras een bakkie koffie drinken, dat hebben we wel verdient! Ton is er ook met zijn maten en we kletsen wat....hij liep de 25 km route.

Ik heb genoten van deze wandeling, het was er dan ook perfect weer voor en de omgeving is schitterend! Met een voldaan gevoel ga ik weer naar huis.

zondag, september 21, 2014

Dam tot Dam 20-9-2014 / 26 km

Dam tot dam 2014

De dam tot dam wandeltocht is uitgegroeid tot een massaal evenement waar veel wandelaars op afkomen, er hebben zich 17.500 mensen voor ingeschreven, een record! Er zijn dan ook verschillende afstanden te lopen, 9, 18, 26 en 40 km waarbij de 18 km verreweg het populairste is.
De tocht is georganiseerd door Le Champion en dat garandeert een perfecte verzorging en route! Ik heb me ingeschreven voor 26 km en ga deze samen lopen met Silvia en Rob. Op de afgesproken tijd ontmoeten we elkaar bij het Centraal Station waar het al krioelt van de wandelaars! Het is prachtig weer, over de 20 graden en ik heb daarom ook mijn korte broek aan en de jas heb ik thuis gelaten.

De start van de tocht is in het Victoria Hotel waar we traditioneel een kopje koffie/ thee gaan drinken. Helaas is de serre weg zodat we nu niet meer naar de voorbijlopende wandelaars kunnen kijken maar het is toch gezellig.

We starten vanaf de Dam midden in Amsterdam om straks na 26 km in Zaandam uit te komen. Silvia heeft een T-shirt besteld die ze nu op kan halen, een mooi techno shirt in het roze, hij is erg leuk! Ik heb spijt dat ik er ook niet een besteld heb!

We lopen vervolgens de stad in. Langs het entrepotdok waar veilinghuizen omgebouwd zijn tot appartementen en we lopen achterlangs Artis. Na ongeveer 5 km komen we bij de eerste rust- en controleplaats waar we Albert en Meintsje tegenkomen. Albert H. Gort heb ik al gezien bij het station en hier zie ik hem nu weer.......en er worden natuurlijk weer foto's gemaakt.....
De trommelende dames staan er zoals ieder jaar weer om de sfeer te verhogen.

We lopen de Amsterdamse brug over het IJ naar Schellingwoude en onder aan de brug ziet Rob een blond pagehoofdje. Hij zegt: dat lijkt Gon wel en hij roept. Ja hoor, zij is er ook bij dit jaar, ze loopt samen met haar maatje Sandra.
Voordat we de Schellingwoudse brug over mogen moeten we wel erg lang op het stoplicht wachten, het gaat bijna op rusten lijken! De brug steken we over aan de linkerkant en kunnen niet meer met de trap naar beneden, we worden met een kleine omweg naar de dijk geleid.
Aan de noordkant van het IJ lopen we langs de Oud-Hollandse dijkwoningen met hun karakteristieke uitstraling. Het is hier ook erg gezellig maar ook druk, we lopen soms zelfs in een file! De bewoners van deze dijk moeten de drukte op de koop toe nemen wat sommige van hen wat ongeduldig maakt helaas.....soms is tolerantie ver te zoeken.......een dame die vandaag kiest om haar hardlooprondje nu net hier te lopen....verkeerde keuze kijkt mij!

Sinds een paar jaar kiezen wij ervoor om op 10 km een extra rust in te lassen, hier is namelijk erg lekkere appeltaart te krijgen! Silvia is wat op ons vooruit gelopen en ze ziet net twee mensen vertrekken waardoor er een plekje voor ons vrij komt.
Hier genieten we van een heerlijk kopje koffie met appeltaart, hij smaakt weer voortreffelijk!
Na deze rust vertrekken we weer voor het vervolg van de route, maar mijn sok voelt niet goed aan dus na een paar 100 meter ga ik eventjes checken of alles nog op zijn plaats zit. En jawel, alles zit goed, maar het voelt nog steeds niet lekker aan. Misschien ligt het aan mijn extra zooltjes?
Als we door een klein parkje lopen roept moeder natuur voor een pitstop achter een boom! En als we even later op de foto worden gezet door een fotograaf loopt Silva door en Rob en ik lopen verder in ons eigen tempo, we hebben geen haast vandaag! Genietend van alles wat we tegenkomen, de route is voor mij heel bekend omdat het mijn negende editie is, Rob loopt hem voor het eerst en is verrast door de afwisseling.

Op het Barkpad is weer een rust- en controlepost en hier eten we even wat, niet lang omdat we net een rust gehad hebben. We krijgen hier een stolletje en een flesje drinken zonder dop, ijskoud dus maar even staand opdrinken want dat lukt me niet lopend. Wel vreemd dat de dop eraf is, we zien onderweg ontzettend veel bergen met achtergelaten flesjes, veel zijn er nog vol!

De rust in het Molenwijkpark zit op 18 km, daar is het ook weer erg druk en gezellig en hier mogen we een stukje fruit uitkiezen, ik kies dit keer voor een banaan. We gaan er toch eventjes bij zitten en luisteren naar de live muziek.

Vanaf hier nog 9 km naar de finish. We gaan nu naar de wijk Kadoelen, dit vind ik altijd een mooie wijk om door te lopen en de mensen maken het hier ook gezellig door de vele versieringen en muziek. Als ik een paar bankjes zie om op te zitten, hier kan je ook iets kopen, ga ik mijn zooltjes eruit halen, het zit me toch niet lekker. En is tevens weer een rustmomentje........
Vanaf de Kadoelen is de route niet erg inspirerend, want we lopen een stuk langs de rijksweg om dan vervolgens op een industrieterrein uit te komen.
Maar ach, al kletsend komen we dit ook wel weer door. De laatste rust bij de brandweer is ook weer erg druk, hier krijgen we een koekreep en gratis koffie of thee. En er is ook een mogelijkheid voor het vullen van je waterfles of lekker je handen te wassen.

We maken ons hier op voor de laatste kilometers naar de finish in Zaandam. De finish is al te zien vanaf de brug. Het hotel naast het station is hoog en torent boven de huizen uit. Een paar honderd meter voor de finish komen we uit in het bruisende centrum van Zaandam, de terrasjes zitten bomvol!! Na een finishfoto en een stempel in ons boekje gaan we nog even wat drinken en een plekje zoeken op het plein wat nog niet meevalt maar uiteindelijk wel lukt.
Hier genieten we van de muziek en van de sfeer. Het werd erg laat!
Ik kijk terug op een unieke Dam tot Dam, door de sfeer, het weer en het gezelschap. Ik ga zeker volgend jaar weer, mijn tiende keer!


maandag, september 15, 2014

De 80 van de Langstraat - 13/14 september

Op 13-14 september ga ik de 34ste editie van de 80 van de Langstraat lopen, een Kennedymars in Waalwijk waar je 20 uur over mag doen.
Ik ben best nerveus, heb deze al wel een keer eerder gelopen en heb ervaring met andere KM's maar toch.....
Een klein tasje ingepakt voor onderweg en een iets grotere voor reservespullen, die gaat onderweg mee en kan je weer gebruiken bij de binnenrusten.
Met Carolien heb ik om 17.00 uur afgesproken op het Unnaplein waar je je startnummer op kan halen, en als ik mijn spullen in ontvangst neem kijk ik om me heen en hoor: "heee hallo!" Staan ze vlak naast me, het gezinnetje van Carolien.
We gaan op ons gemak wachten op het startsein, eerst nog even de maag vullen met wat lekkers: een patatje! De kids van Carolien eten gezellig mee, Carolien heeft al gegeten.

Als Carolien afscheid heeft genomen van haar gezin gaan we op een terrasje zitten, dezelfde als vorig jaar waar we ongetwijfeld bekenden tegen zullen komen. En ja hoor, even later zien we Kenneth zitten en gaan gezellig bij hem zitten.
En dan zien we Eric, Mirjam, Dirkje, Ron, Tjeerd (broer van Ron), Silvia en Angelique. Carola zien we in vogelvlucht, zij moest zich nog aanmelden. Bernard en Wil lopen ook maar die hebben we niet gezien. Kortom, een gezellig clubje Walkers!
We zullen allemaal wel ons eigen tempo lopen maar op de rusten zien we elkaar wel weer. Ilonka kom ik tegen bij de startplek. Het is reuze gezellig op het terras en we houden op een bierviltje bij hoevaak we "komt goed!" roepen.

Ruim voor het startsein lopen we naar het plein voor de start en dan zien we Albert en Meintsje die helemaal uit Friesland zijn gekomen om hier te lopen. Leuk dat ik ze nu in het echt zie, ik ken hen van facebook en hun wandelverslagen op www.troch-rinnen.nl
Hilariteit alom en er worden veel foto's gemaakt. Met een grote groep wandelaars worden we naar de uiteindelijke startplek geleid, en dat gebeurt best efficiënt, we hoeven niet lang te wachten voordat we een lekker tempo kunnen gaan lopen.
Het is heerlijk wandelweer, zo'n 19-20 graden en zal niet ver dalen, een jasje zal ik niet nodig hebben maar neem hem voor de zekerheid wel mee....

Het wordt al snel donker na de start om 20.00 uur en de eerste km's gaan voorspoedig. Er staat heel veel publiek langs de kant, met harde muziek en veel vuurkorven. Af en toe slaat de rook op de keel maar dat mag de pret niet drukken!
Na ruim 20 km en vier posten waar je wat te eten en te drinken kan krijgen, komen we om 23.47 uur aan bij de hoofdpost in Vlijmen. Daar is het ontzettend druk en daarom zoeken we een plekje buiten op. Hier doe ik mijn jasje in de tas, die zal ik denk ik niet meer nodig hebben, en wissel mijn schoenen om voor een lichtere versie.

Na de rust stappen we de nacht weer in richting Haarsteeg. Dit dorpje maakt er echt een feestje van, heel veel tuinen zijn versierd met als thema Holland. Ik heb er geen foto's van genomen, maar Bertus, een fervent wandelaar en fotograaf, zal ze wel gemaakt hebben. Hij loopt trouwens deze keer samen met zijn zus Diny en af en toe komen we hen ook tegen bij de rustposten.

Na 13 km zijn we weer terug in Waalwijk om 2.55 uur bij een hoofdpost en daar zegt Carolien tot mijn schrik dat ze ermee stopt omdat ze zo misselijk is! Maar als we even zitten besluit ze door te gaan maar dan op haar eigen tempo. Ron zegt hier ook dat hij gaat stoppen (knieproblemen) als hij weer terug in het centrum van Waalwijk is, daar kan je besluiten te stoppen of door te gaan. Ik loop nog een km of twee met haar mee, en dan nemen we afscheid van elkaar, ze kan mijn tempo niet bijhouden. Met pijn in mijn hart hoor, want ik had beloofd met haar mee te lopen maar ja...nu dus alleen verder........

Op 48 km zit weer een hoofdpost en daar kom ik om 6.15 uur aan en hoop ik Carolien weer te treffen, ik ga strategisch tegenover een deur zitten maar nee.......geen Carolien. Ik zie Jos en Marcel en zij zijn echt van de wereld.....ze slapen! Zeker een powernap......ik zou dat niet kunnen.
Albert en Meintsje zie ik nog vertrekken en even later ga ik ook maar weer, hoewel ik nu toch best wel moe ben, ik ben over de helft!

Het wordt langzaam lichter, en ik duik een maisveld in. Dat gebeurt regelmatig, de mogelijkheden om te plassen vind ik wat karig! En ik krijg het nu ook koud, het begint wat killer te worden....
Ik vind het nu best zwaar maar ik word gebeld door Rob die me een aantal km's begeleid door de telefoon en zo ben ik weer een paar km verder! Maar dit gaat ten koste van de batterij van mijn telefoon en de accu werkt ook niet goed meer! De volgende keer maar geen GPS aan!
De wegen zijn best lang, en saai zo zonder publiek. Een man die naast me komt lopen beaamt dat ook maar stapt weer soepel verder. Vanaf Dongen naar De Moer heb ik het niet zo naar mijn zin. Ben moe, mijn voeten branden en heb een beetje last van mijn rug. De laatste post zal in Loon op Zand zijn maar als ik van Rob hoor dat ik nog 4 km moet lopen ga ik in De Moer nog even bij een rustpost zitten, ik heb het even gehad!! Hier neem ik een heerlijk kopje thee, wat ik overigens wel fijn vind is dat je bijna bij elke post (lauwe) thee met of zonder suiker kan krijgen!
Ik pep mezelf weer op voor de 4 km tot de hoofdpost en ga op weg. Dit is wel een mooi stukje van de route, door de bossen maar wel over een verhard fietspad en maisvelden die ik weer met een bezoekje moet vereren!

Bij de laatste rust in Loon op Zand kom ik Kenneth, Silvia en Ilonka tegen, het is inmiddels 10.35 uur, en ik ga gezellig bij hen zitten, hopen dat ik Carolien hier wel nog even zie.
Ik ga mijn shirtje wisselen, daar knap ik even van op en eet een pannenkoek, van huis meegenomen (ik kan geen brood eten tijdens wandelen).
En warempel, Carolien komt er ook aan, de bikkel is toch doorgegaan! Wat een doorzettingsvermogen heeft die meid! Helaas komt ze net binnen als ik weg wil gaan en we nemen (weer) afscheid.
De laatste 14 km loop ik in een roes. Ik heb geen horloge om, mijn telefoon is min of meer dood en stap maar door en door met muziek op mijn oor! Op 73 km zit nog een laatste rust en neem daar nog een kopje thee en vul mijn flesje bij en ga naast een man zitten die commentaar geeft op de speaker die de lopers toespreekt op een hilarische manier en we kletsen wat. Hij blijkt later de laatste loper te zijn maar wat had die man een tempo! Ik zag hem nog een cafetaria induiken vlak voor de finish!

Nog 7 km en ik vlieg over het asfalt, het gaat erg lekker. Ik geniet van de mensen langs de kant die je toeroepen en zwaaien en klappen en wat een gezelligheid en saamhorigheid!! Met een grote glimlach loop ik de laatste meters naar de finish over een lichtblauwe loper (jammer.....geen rode) en neem mijn beloning in ontvangst. Ik vraag aan een vrijwilliger of hij een finishfoto wil maken. Finishtijd 14.01 uur!! Trots!!!
Na de finish ga ik nog even wat drinken om op Hans te wachten, hij staat in de file.
En ik klets daar met twee dames die me feliciteren met de prestatie. Helaas, in de auto kom ik er achter dat ik mijn shirtje heb laten liggen. Die had ik op het kussen gelegd omdat ik nogal bezweet was. Ik stuur ze wel een mailtje.....
Ik heb genoten van deze KM en ik ga volgend jaar zeker weer!!! Geen blaren, wel beurse voeten en wat stramme spieren maar dat zijn geen problemen volgens een medewandelaar! En daar ben ik het volkomen mee eens!

zondag, augustus 31, 2014

Edese vierdaagse 29-30 augustus 4x 20 km

Dag 3 en 4

Aan het eind van dag drie was ik zo laat thuis, dat ik geen kans meer heb gehad om een verslag neer te typen, dus dat doe ik nu dan maar.
Dag drie is de dag van Otterloo.

De start is al adembenemend mooi, de zon schijnt diffuus door de bomen en ik probeer de stralen te pakken op mijn foto toestel. En ik moet zeggen dat het aardig gelukt is.

Het parcours is nog steeds vanaf het begin onverhard. Omdat het de afgelopen weken veel geregend heeft, zijn sommige paden nagenoeg onbegaanbaar! Maar ja, een echte wandelaar laat zich daardoor niet uit het veld slaan! We ploeteren maar door en als we denken, we hebben het ergste gehad ga je een hoek om en gaat het ploeteren gewoon weer verder!

Na ongeveer 6 km kluunen komen we aan bij de eerste rust voor een bakkie koffie. Heerlijk, even bijkomen! Hier maak ik kennis met Harry, een vrijwilliger van de organisatie die bij de EHBO werkt. Gelukkig heb ik hem nu niet nodig, mijn musculus glutus maximus (grote bilspier) houdt het vandaag goed........

De volgende rust, na ongeveer 9 km, is bij theetuin De Mossel. Daar nemen we het er echt van, we genieten hier van een bakkie cappuccino en een gebakje. Vandaag is het weer een "trainen op rusten" dag! We kunnen heerlijk in het zonnetje zitten.

Hier komen we Rob ook nog tegen maar wij staan net op het punt te vertrekken. Larissa ziet twee schommels en ja hoor...... Het kind in ons komt weer boven. Hier worden uitgebreid foto's van gemaakt door Jannie, en Wim kijkt gelaten toe.
Na dit intermezzo lopen Wim en ik verder want Jannie en Larissa gaan nog even door met foto's maken en bekijken een tip op de route beschrijving.

Als ik Rob tegen kom loop ik gezellig met hem op, want Wim besluit op Larissa en Jannie te wachten. De laatste km's worden al babbelend overbrugd. De heide staat mooi in bloei en Rob en ik lopen te genieten van dit schouwspel! Wat is Nederland toch mooi!

Aan het eind van de wandeling melden wij ons af, krijgen een nieuwe kaart voor morgen en nestelen ons op het terras in van die luie terras stoelen. Dat zit heerlijk en dat hebben we verdiend! We hebben nog lang na zitten kletsen, maar omdat ik vanavond uit eten ga moet ik toch een eind maken aan de gezelligheid.....

De dag wordt afgesloten met een etentje bij Brutus in Ede. We hebben Gon ook mee gevraagd en met z'n vijven hebben we genoten van het heerlijke eten. Dit gaat een traditie worden......volgend jaar weer!

Dag 4

De voorspellingen voor vandaag zijn niet best, als ik wakker word hoor ik de regen kletteren! Maar het is nog vroeg en ik hoop dat het als we starten droog is.
Vandaag is het de dag van Reemst en ook een dag van "een-dag-lopers". Een aantal mensen van het forum komen vandaag een dagje meelopen. Dat is zo leuk van deze vierdaagse, je kan kiezen welke dag(en) je loopt. Het is een fijn weerzien met Silvia, Jan en Herman die vandaag een dag meelopen.

Het is droog tot de eerste rust bij De Mossel, maar als we eventjes zitten begint het te druppelen en het gaat over in gestage regen! Herman en ik besluiten niet te wachten tot het droog wordt, de anderen zitten binnen te wachten op Wil die ook een dagje mee zou lopen en iets later gestart is.

Met poncho en regenjas gaan wij het bos weer in. Het blijft maar regenen en de paden worden hoe langer hoe meer onbegaanbaar! We moeten veel langs modderpoelen en over blubberpaden lopen en mijn schoenen worden hoe langer hoe meer doorweekt!

Toch zien we er de lol ervan in, we hebben tenslotte drie prachtige dagen gehad, een dagje regen is heus niet erg! Bij de laatste rust is het druk en vol maar ik ga hier nog even naar het toilet om vervolgens de laatste drie kilometer verder te lopen. Ik verlang naar een douche want nu ben ik door en door nat, ondanks de regenponcho!

Na het afmelden krijg ik een medaille en ik word op de foto gezet. We gaan niets meer drinken want ik wil snel naar huis.........onder een warme douche kruipen!!!!
Dit was het einde van een heerlijke vierdaagse, heel anders dan de Nijmeegse maar zeker voor herhaling vatbaar! Ik heb ervan genoten en ga volgend jaar zeker weer! Ik wil de organisatie bedanken voor de topverzorging en de prachtige routes!!!

donderdag, augustus 28, 2014

Edese vierdaagse 28-8 /4 x 20 km

Dag 2

Na wederom een goede nachtrust ga ik op pad voor dag 2, de dag van Renkum. En net zoals gisteren is de start om 8.30 uur en ik kom ruim voor die tijd aan op het startbureau, David en Joyce zijn er ook al en even later komt ook Larissa er aan, zij had even een slaapwandelmomentje.......ze reed de parkeerplaats voorbij!

We hebben gisteren al een startkaart gekregen voor vandaag dus we worden meteen het bos in gestuurd. Even is er verwarring want Larissa steekt ineens rechts af door de takken heen om langs het pad te gaan lopen want ze zegt: ik zag een pijl deze kant op! Ok......wij er achter aan en warempel, we zien ook weer een paars lintje dus we zitten goed!

Na een paar bospaadjes komen we bij de rotonde aan waar een grote cougartank staat. Jannie en Wim lopen pal achter ons en zij sluiten zich bij ons aan om de rest van de wandeling met ons mee te maken.
Larissa wil op de foto gezet worden voor de tank en ik kom erbij staan. Dan zegt ze: "we moeten net doen alsof we naar elkaar schieten!" En zo staan we dus op de foto.......

Bij de eerste rust, we hebben inmiddels 7,1 km bos- en zandpaden achter ons gelaten, gaan we even koffie drinken. We zitten hier vrij lang wat ongebruikelijk is als ik samen met Larissa loop, maar ik klaag niet! De rust is een horecawagen die vlak voor het natuurcentrum staat, daar mogen we wel van het toilet gebruik maken en dat doen Jannie en ik ook.

De dame die Larissa gisteren heeft uitgelegd hoe je het beste met poles kan lopen om te nordic walken komt er ook even bij zitten en terwijl Jannie en ik naar het toilet zijn praten zij en Larissa verder over het "nut van lopen met stokken" (Wim noemt het Wajanglopen)

De volgende en laatste rust zit op 16,1 km maar voordat we daar arriveren moeten we nog 9 km over bos- en zandpaadjes lopen. Voor de afwisseling komen we ook wel op betonnen fietspaden, het parcours is niet helemaal onverhard maar het scheelt niet veel!

En er is meer afwisseling, we komen door een stuk bebouwde kom, jawel, dat heet Karakter en is een terrein voor jeugdpsychiatrie met woonunits, net zoals ze bij ons in Poortugaal een terrein hebben, het Delta psychiatrisch centrum, waar je gewoon door kan lopen.
Op dit terrein is een speeltuin en er staat een toestel waar Larissa helemaal dol op is namelijk een schommel. Die moet ze altijd even uitproberen, want het kind in haar komt dan boven zegt ze. En ik vind dat ook wel leuk, we worden samen op de schommel vereeuwigd op de foto door Jannie. Wim gaat er eventjes bij zitten want er komt geen eind aan het gefotografeer! Er hangen namelijk ook bordjes op de woonunits, met de beeltenis van Idefix en Asterix.

Bij de rust zien we Diny, de zus van Bertus nog even, zij geeft onze laatste controle knip en ze verteld dat ze ons niet meer zal zien want ze gaat morgen op vakantie.
We nemen er even van deze rust, en ik heb trek in een ijsje, Jannie en Wim ook.
Larissa komt nog een bekende van haar hier tegen, Bertus-met-de-paraplu en kletst nog wat met hem, en ik zet hen nog even op de foto voor Larissa voor het nageslacht.....
Vanaf hier nog vijf km stappen, ik heb nu minder moeite met de laatste kilometers maar zoals altijd zit het venijn in de staart. Wim heeft kennelijk last van zijn darmen en moet af en toe de bosjes induiken, en ik loop eventjes verder in mijn eigen gedachten. Komt er ineens een hond op mij af rennen en ik schrik me werkelijk te pletter! Ik ben geen fan van honden (zacht uitgedrukt) en ik raak in een soort van paniek. De eigenares van de hond zegt:"hij doet niets hoor" maar ik hoor dat niet eens meer, was helemaal in paniek en ik voel de kracht uit mijn benen lopen. Ik moet echt even gaan zitten en na niet al te lange tijd komen Jannie, Wim en Larissa er ook aan.
Maar gelukkig is het goed afgelopen en kunnen we het laatste stukje zonder kleerscheuren volbrengen. We melden ons af en ik ga nog even bij de receptie vragen of ik vanavond hier kan eten, gezellig met Wim en Jannie. Dat kan.

Op het terras nemen we nog een drankje. Niet veel later komt Rob ons ook vergezellen om samen de dag door te nemen. Het is een erg gezellig besluit van de dag, dat heb ik gisteren eigenlijk wel gemist! Ik heb nu al zin in morgen, de dag van Otterloo!!!

woensdag, augustus 27, 2014

Edese vierdaagse 27-8 / 4 x 20 km

Dag 1

Maanden geleden had ik me al ingeschreven voor de Edese vierdaagse omdat ik vorig jaar maar twee dagen deze vierdaagse meegemaakt had en ik nu wel een keer vier dagen wilde lopen. Dus in december al mijn inschrijving in orde gemaakt.
Op de eerste wandeldag kom ik na een goede nachtrust aan op het startbureau dat gevestigd is in Hotel de Bosrand en ik krijg een paars kaartje dat onderweg geknipt dient te worden. Paars is de hoofdkleur van deze vierdaagse, de route is ook voorzien van paarse linten en het startbureau versierd met paarse ballonnen....maar dit terzijde.

David en Joyce, die ook vier dagen hier willen wandelen zie ik al in het startbureau, Larissa komt precies op de starttijd 8.30 uur aan maar moet nog 1 en ander regelen dus we vertrekken met ons viertjes een kwartiertje later.

Op de heenweg had ik Rob al zien staan, en Chiel, zij zorgen ervoor dat we veilig de rotonde over kunnen steken. Rob krijgt van mij een knuffel, zo'n tijd geleden dat ik hem gezien heb, en Chiel ontmoet ik vandaag in "levende lijve", ik ken hem via Facebook. Na de oversteek komen we al snel in bosrijke omgeving, de toon is al gezet voor deze dag!

Wat ik wel jammer vind, van deze overigens goed georganiseerde tochten, dat er geen afstanden staan op de route beschrijving, dan heb je een klein beetje het idee hoever het nog is en hoeveel je gelopen hebt!
Ik weet nu dus niet na hoeveel km de eerste rust is, een eigen rust waar geen bankjes staan, en we daarom ook niet lang gebleven zijn.

Even later verschijnen ook David en Joyce en we gaan weer gevieren verder.

We komen nu bij een schitterend stuk natuur, het Wekeromse zand. Een zandverstuiving die lijkt op de duinen bij zee maar dan zonder zee! Het is adembenemend, letterlijk omdat het zwaar lopen is door dat mulle zand, en figuurlijk want het is een genot om dit te bekijken! Van Larissa hoor ik dat het zand nu best te doen is vergeleken met vorig jaar, omdat er zoveel regen is gevallen de laatste tijd en het zand een laagje gekregen heeft wat het zand wat compacter maakt. Maar desalniettemin gutst het zweet van mijn lijf af, dit is pas echt bikkelen!

Als tip staat er op de routebeschrijving het vennetje, er staat ook een bankje en het is er werkelijk erg mooi! Wij lopen hier wel aan voorbij, het bankje is ook bezet maar ook al zou hij niet bezet zijn geweest, er is kennelijk geen tijd om extra rusten te nemen, dit wordt dan ook geen "trainen op rusten tocht"! Toch wel een beetje jammer...... Ik hou nu eenmaal van trainen op rusten......

Een aantal zandpaden verder komen we bij "het middelpunt van Nederland", een grote kei dat die plek markeert. Dit is ook weer als tip aangegeven op de routebeschrijving. Er worden heel wat foto's genomen, ook door andere wandelaars. Ik ga achter de kei staan en Larissa neemt een foto met haar eigen toestel en met mijn fototoestel.

Wij gaan na dit intermezzo weer verder om vervolgens weer bij een rustplek aan te komen, restaurant de Goudsberg. Het is er best druk en de jongen die achter de koffiestand staat kan de drukte niet aan, ik heb ook niet zo veel zin om te blijven wachten........dan maar geen koffie!
Ik eet hier mijn boterhammetjes op mijn gemak op en geniet even van de rust, ik vind het al met al best een pittige tocht!

Hierna gaan we weer door de bossen en omdat het de laatste tijd ontzettend veel geregend heeft zijn deze paden moeilijk begaanbaar door de vele plassen! Jammer dat ik mijn laarzen niet heb meegenomen, het lijken flink diepe plassen en we lopen er daarom maar helemaal omheen! Waarschijnlijk levert dit wel extra meters op die we uiteindelijk moeten lopen, zo groot zijn die plassen!

Als volgende tip op de routebeschrijving is de uitzichttoren De Koepel. Van andere wandelaars die er net vandaan komen horen we dat deze dicht is, Larissa is er eerder geweest en zegt dat je er niets aan mist om het niet gezien te hebben want er staat te veel begroeiing omheen! En daarom lopen we hier aan voorbij.

Ik begin nu toch mijn voeten wel te voelen en ik krijg ineens last van een onwillige bilspier! Het tempo gaat er nu eventjes uit, en ik zie warempel nog een rust verschijnen....en worden ook nog op de foto gezet.
Ik besluit hier even een bakkie koffie te drinken, hier moeten we ons ook melden bij de controle, en ik ga er eventjes bij zitten want de koffie is loeiheet! Zoals het hoort..........Vanaf hier is het nog maar een paar kilometer en we lopen langs de Doesburgermolen, ook een tip op de routebeschrijving.

De laatste tip, een vleermuizenreservaat, heb ik niet gezien en na een paar paadjes zijn we alweer bijna aan het eind van de wandeltocht gekomen. Maar Larissa ziet een dame met van die langlaufstokken en vraagt aan haar of ze even mag voelen hoe dat loopt. De dame in kwestie wil het haar graag uitleggen, het valt nog niet mee om de slag te pakken te krijgen. Het werd haar dan ook aangeraden een cursus te volgen...... De dame legde ons ook nog uit wat de voordelen zijn van het lopen met zulke stokken.

Bij het startbureau aangekomen melden wij ons af en krijgen een nieuwe knipkaart voor morgen.
Mijn wandelmaatjes vertrekken hierna weer naar huis, ik ga nog even van het zonnetje genieten op het terras met een drankje, dat heb ik wel verdiend vind ik!!!!
Edit:
De gelopen km's staan wel op de routebeschrijving, ik heb dat over het hoofd gezien. Alleen had ik het nog liever wat gedetailleerder gezien, maar de km's bij de rustpunten vermelden, daar ben ik al heel blij mee!

donderdag, juli 24, 2014

Vierdaagse 2014

Maandagochtend ga ik al vroeg op pad naar Nijmegen om mijn startbewijs op te halen bij hokje F, mijn wandelmaatje Leo waarmee ik deze vierdaagse voor de vierde keer samen ga lopen, bij hokje E. Dit wordt mijn zevende keer en hopelijk ga ik dat halen, ik heb er genoeg voor getraind het afgelopen jaar! Leo gaat voor nr. 8.
We komen vroeg aan bij het gastgezin, zij zijn verhuisd binnen Nijmegen en wonen nu iets verder van de wedren dan vorige jaren dus ik heb een klein vouwfietsje meegenomen. Ik installeer mijn spullen op de kamer van Pien, heb een kamer voor mezelf, heerlijk! En na de koffie en wat bijkletsen met
de gastvrouwen ga ik naar het centrum om te genieten van de sfeer daar. Ik weet nog niet helemaal de weg en fiets in eerste instantie verkeerd maar ineens kom ik Brechtje, Bas, Jaap en Ellen tegen, die vlakbij logeren, zij weten de weg! Het is "heuvel" af naar de wedren, dat zal pittig worden als ik terug moet!
Ik ontmoet diverse wandelmaatjes hier en het wordt snel laat, het is ook TE gezellig maar we moeten vroeg naar bed om uitgerust aan de vierdaagse te kunnen beginnen!


Dag 1 Elst

Marja en Jolanda logeren ook weer bij Annemiek en Petra en fietsen deze morgen met me mee naar de fietsenstalling op de wedren. Die is vol maar we kunnen de fietsen erbij proppen. Danielle loopt dit jaar weer 50 km, zij is allang weg! We hebben late start en Leo, die al op mij staat te wachten, en ik sluiten in de rij aan. Het is best gezellig wachten zo, kletsend met andere wandelaars. Ik maak een paar foto's en er vaart een luchtballon langs! De tijd gaat hierdoor snel en om 6.22 worden we gescand. Er zijn opstartproblemen met de app maar het thuisfront kan me blijkbaar wel goed volgen, ik krijg onderweg af en toe updates toegestuurd.
Op de Waalbrug kom ik Ron tegen en we kletsen wat. De route is iets gewijzigd vanwege de bouwwerkzaamheden bij de nieuwe brug.
De zon schijnt nog wel, maar we zijn Bemmel nog niet uit of de wolken verschijnen en bedekken de zon grotendeels van de dag.
Ik heb Sunnyveters bij me om te verkopen voor het KWF en het loopt goed. Maar als ik mijn spullen wil opbergen stap ik verkeerd, of ik verlies mijn evenwicht door de drukte en ik val op mijn snufferd! Een flinke schaafwond en een buil op mijn elleboog tot gevolg. Leo is zeer geschrokken en helpt me overeind en omstanders zijn ook heel bezorgd. Het wordt letterlijk zwart voor mijn ogen en ga er even bij zitten en plak er een pleister op. Na een paar honderd meter ga ik ergens koffie drinken bij een standje en eet een puddingbroodje als troost. Dan zie ik Martin aankomen, roep en zeg hem mij niet te zoenen omdat ik koffie in mijn handen heb......hij doet het toch en de koffie gaat over mijn shirt en broek.......dat kan er ook nog wel bij!!! Deze vierdaagse begint dus goed, maar niet heus......
Nou ja, ik raap de moed weer bijeen en ga verder, met een zeurende pijn in mijn elleboog en volgens mij zit er ook een flinke beurse plek op mijn schouderblad......

Vlakbij de controle knip bij de Rijkerswoerdse plassen gaan we even rusten in het gras, daar is het lekker rustig. We gaan weer door tot aan Elst waar we in de kerk aldaar een kaarsje gaan branden.....dat wil ik al heel lang maar is er nooit van gekomen. Na de drukte in Elst gaan we rusten bij de Oase van Eric, Carla en Jos waar we verwend worden met een soepje en wat te drinken. Daar kom je heerlijk van bij.....we kletsen wat met bekende wandelaars hier en komen hier weer tot rust. Wat zijn het toch lieve mensen die dit onbaatzuchtig voor ons doen!!! Ik geef ze dan ook een knuffel als we afscheid nemen....
Valburg en Slijk-Ewijk gaan aan ons voorbij. In Oosterhout zien we een groepje feestgangers die zich verkleed hebben in jaren 70 stijl en ik maak er een foto van. Een man vraagt of hij een foto van ons mag maken en we gaan bij het groepje staan, ze zijn erg leuk geworden die foto's.
Het is warm en we worden van water voorzien door het publiek op allerlei manieren, van waterpistolen tot waterkranen......en badjes! Als ik de Oosterhoutse dijk op ga, zie ik een affiche van tv Gelderland en maak daar ook een foto van. Die dijk is lang maar we kletsen ons er wel doorheen. Mijn zusje en haar vriend zouden in Lent op mij wachten en ik krijg een berichtje dat ze vlakbij de nieuwe brug zitten bij zes vlaggen......en ja hoor, ik zie haar! Dat vind ik erg leuk en we kletsen wat en er worden natuurlijk wat foto's genomen. En ook hier vlakbij zit Sabine die nu een schorre stem heeft van het aanmoedigen! We krijgen een snoepje van haar en de nodige aanmoedigingen.

Het laatste stukje is enorm zwaar want we moeten een omweg maken om weer bij de brug te komen! Dit ook weer vanwege de bouwwerkzaamheden....
Als we de brug voorbij zijn, gaan we weer even in het gras zitten, we hebben nog tijd genoeg om ons af te melden. Ik vind het wel leuk om bekenden hier te zien en sommige mensen lopen er niet meer fris bij! De klok geeft 16.30 uur aan als we ons af gaan melden. We gaan op zoek naar een plekje op de wedren om ff lekker bij te komen van deze dag met een biertje. Heerlijk! En dan is het weer tijd om terug te fietsen, de beenspieren op een andere manier gebruiken!
De dames zijn al volop bezig met koken, en kan meteen aanschuiven als ik gedouched heb. Een heerlijke gehaktbal met boontjes en gebakken aardappelen en sla! Jammie! Na het eten kijken we nog even met z'n allen naar het verslag van de vierdaagsedag op Ned. 1 en tv Gelderland. Dag 1 zit er weer op!

Dag 2 Wijchen

Na een korte nachtrust sta ik ietwat vermoeid op. Ik word net als gisteren om 03.00 uur wakker en kan dan niet meer slapen. Een ander huisgenootje loopt de 50 en zij moet veel vroeger starten dan wij, misschien dat ik daar wakker van word?
Ik ontbijt alleen, de andere dames zijn al vertrokken. We hebben vroege start en ik ga samen met Leo naar de voorkant van de rij om ons te laten scannen, we kunnen weg om 5.55 uur. Het eerste stuk is ook saai, door Nijmegen heen. We zien de "goedemorgenman" maar niet het mannetje "met de bordjes" want we lopen een andere route. Hij staat wel langs de kant, met andere bordjes.

Als we bij Tamara aankomen, "met een koek kom je in iedere hoek, met een banaan kan je er weer tegenaan" (dat roept ze altijd met luide stem!) hebben we precies een uur gelopen. Hier eten we een appelflap met koffie om wakker te worden, ik loop nog te slaapwandelen! Het begint ook al warm te worden, mijn vestje kan uit.
Het is vandaag "Roze Woensdag", veel mensen hebben iets van roze aan, ik dus ook, een roze tshirt en een glitterhoedje.
Het is vandaag Wijchen in en Wijchen uit, alsmaar rondjes lopen. En ik verbaas me over de drukte, het lijkt wel drukker dan andere jaren, of vergis ik me nu?
Bernard komen we tegen, met zijn versierde rugtas. Ik vraag aan hem wat die slierten zijn, het zijn oude medaillelinten, die heeft hij in de loop der jaren verzameld en bij elkaar gebonden als een kwast en die danst nu met hem mee tijdens het wandelen, een grappig gezicht! Bernard verlaat ons weer en ondertussen zijn we vlakbij Alverna waar we even gaan zitten bij de rust van de RET. Daar zie ik Jolanda, een bekende van de de marathon vrijwilligersgroep. Ze herkent me eerst niet, maar later wel, ze werkt nu als vrijwilliger bij de RET. Ik zal haar de de komende dagen nog wel vaker zien!
In Alverna is het druk en het orkest boven de weg is weer duidelijk aanwezig, evenals de wit/rode ballonnen. Het is ook een dag van weinig foto's, er is gewoon weinig te zien!
Als de 50 -km lopers erbij komen wordt het weer erg druk op de route en ik ben wel weer even toe aan een rust.......lekker met de beentjes omhoog tegen een boom! Even het gewicht van de benen, straks als we voor de zoveelste keer Wijchen uitgaan hebben we weer een rust bij de Oase....daar kijk ik naar uit: pannenkoek eten!!!

Ergens tussen Beuningen en Weurt gaan we even bij mensen langs de route zitten, ze maken net iets van fruit klaar, meloen, waar we ook van mogen snoepen. Het is best warm vandaag, wat een verschil met gisteren!
De route naar het centrum van Nijmegen is iets veranderd vanwege bouwwerkzaamheden en we missen de RWV stand. Dan komen we in de Kanaalstraat, waar de mensen er weer een feestje van maken! Hierdoor vergeet je even de pijntjes en de meters glijden weer onder de voetjes vandaan!
Na de Waalkade draaien we de Voerstraat op, een lastig stukje want je stijgt iets, maar dan hebben we nog het laatste stukje van de route, de straat waar deze dag naar genoemd is: alles is hier roze! De Hertogstraat. Ik krijg hier altijd kippenvel van, de saamhorigheid die hier heerst en het plezier wat de mensen hier maken! Ik maak foto's van de dragqueens en de feestende en dansende menigte, iedereen gaat uit zijn dak! Nu voel ik mijn voeten helemaal niet meer, de dag loopt ten einde en we kunnen ons weer af gaan melden om 16.14 uur. Gelukkig is onze rij niet lang en we nemen er nog een biertje op als we een plekje gevonden hebben op het Julianaplein. Het is leuk om nog met andere wandelaars te kletsen over de wandeldag!

Ik pak mijn fietsje om weer, heuveltje op, naar het logeerhuis te rijden. Ik merk nu wel dat ik er al twee dagen op heb zitten maar het is toch wel lekker om andere spieren aan het werk te zetten. Als ik bij het huis kom ruik ik weer heerlijke luchten, het eten is bijna klaar! Na een snelle douche eten we twee verschillende hartige taarten.......hmmmmm! Na het eten nog even tv kijken, koffie of thee drinken en de foto's op internet zetten. Om 21.30 ga ik lekker slapen.....

Dag 3 Groesbeek

Het belooft vandaag een warme lange dag te worden. Ik word weer om 3.15 uur wakker en kan niet meer verder slapen. Na een uurtje dommelen toch maar opgestaan en op gemak alles klaarmaken voor dag 3.
We hebben vandaag late start, dat betekent dat we weer lekker in de rij kunnen aansluiten. Ik heb een paar losse Sunnyveters over, die heb ik maar om mijn nek gehangen, en in de rij heb ik tijd om nog een paar sleutelhangers te knopen, heb toch niets beters te doen. En ondertussen verkoop ik er ook nog een paar! Het beginnetje is altijd ff moeilijk, en ja als er mensen op je vingers staan te kijken helemaal! Een dame trekt nog net de veters niet uit mijn handen en doet voor hoe zij een beginnetje maakt.....
En terwijl ik sta te frobelen schiet de rij lekker op. Het is 6.33 als we weggescand worden.....en het feest dat wandelen heet kan weer beginnen! De Heyendaalse weg af, en die is lang en saai. Onderweg verlies ik nog een paar veters, en Manon, dochter van Ruud geeft er eentje terug, de andere is helaas onvindbaar! En ook door de straten van Nijmegen, daar valt niets te beleven.....het wordt weer een partijtje slaapwandelen voor me! Bij de tent van Tamara " met een koek kom je in iedere hoek", drinken we weer even een bakkie, al is het wel weer even zoeken naar een plekje. Een appelflap gaat er ook weer in en na deze welkome rust gaan we weer verder, naar de toiletten. Deze zijn genummerd en we worden netjes naar een vrij nummer gedirigeerd, Annie is nergens te bekennen!
Als we in Malden aankomen zie ik de bekend vlag van Eneco en ik spot Han, dus we gaan daar eventjes koffie drinken. We zijn weer heel welkom hier en na de koffie krijg ik nog een Snickers mee, voor de nodige energie.
Als we even later voorbij de camera van TV Gelderland lopen, zwaai ik even. Dat blijft niet onopgemerkt want ik krijg een sms-je van Gerdien: we hebben je gezien op tv!! Hahaha dat is leuk, voortaan zwaai ik gewoon elke keer!

De man van Marja, mijn logeermaatje, staat met zijn camper ergens tussen Malden en Molenhoek, langs het water. We hebben er al een aardig stukje op zitten als ik de vlag van DCMR ontwaar, het bedrijf waar Gerard werkt. We zijn meer dan welkom in zijn oase en worden echt verwend! Nog drie andere dames komen er even bij zitten en zij worden net zo verwend door Gerard als wij. Ze zijn er blij mee....en als we weggaan krijgen we een "vierdaagsepresentje" in de vorm van een sleutelhanger koetje! Erg leuk!
Na deze heerlijke rust bikkelen we door naar het volgende dorp, Plasmolen. In tegenstelling tot andere jaren gaan we hier niet stoppen want we hebben net een stop gehad bij Gerard.
En dan gaan we naar Milsbeek, waar de Zevenheuvelen beginnen! De weg met de "handjes", het is hier al druk met campers langs de weg, het lijkt de Tour de France wel! De heuvel is pittig, maar goed te doen. Hier spot ik Bertus weer, samen met zijn zus Diny en de opdracht is: zet Bertus eens op de foto als je hem tegen komt. En dat doe ik dus!

Ik heb er goed de vaart in hier, en stap lekker door naar Breedeweg, waar de volgende rust zit van Eneco. En ja hoor, Han is hier ook weer dus lekker genieten van de aandacht. Ik ben wel toe aan iets hartigs, een slaatje gaat er goed in! En een colaatje maar die krijg ik niet helemaal op helaas.
Het is weer tijd om op te stappen en ineens zakt de moed me in de schoenen. Ik heb pijn, ben moe, en de zin is er uit! Soms kom je jezelf wel eens tegen, zeker op dit soort dagen, als je veel van jezelf moet vergen! De dip wordt erger en erger, zelfs mijn maatje kan me er niet doorheen slepen, de mensen langs de kant ook niet! Ik kan alleen maar denken aan de volgende oase, bij Eric. Op de Zevenheuvelenweg kan ik alleen maar huilen, zelfs de aangeboden banaan van de Lidl neem ik niet aan, wil alleen nog maar zitten en uithuilen.

Bij de oase is het weer een drukte van belang maar ik zeg niemand gedag, met de ogen verborgen achter brillenglazen ga ik op een vrij stoeltje zitten. Er worden foto's gemaakt door Albert, een Friese wandelaar wiens blog ik volg, ik had hem wel even willen spreken maar helaas, de dip is te groot. Dan zegt Ilonka: "wil je soms een knuffel?" En dat was, wat ik graag wilde horen.......Carolien komt er aan, die heeft last van "een lekkende pet", en ik barst in lachen uit!!! Gelukkig, de dip is weer een beetje over en ik denk: "ik heb nu pijn maar straks als ik bij de finish ben is de pijn net zo erg dus meid, kom op!" En Carolien zegt: "Komt goed!"
En ik ga weer in de benen samen met Leo voor het laatste stukje richting Berg en Dal.

Vanaf Berg en Dal is het nog maar een klein stukje naar de finish, we komen langs "Het witte feest" en langs "Het rode feest" en dan is daar de finish!! Om 16.30 kunnen we uitklokken en een biertje gaan drinken....Poe Poe, een zware dag vandaag!
Na een snelle douche lekker eten, pasta met verschillende sausen en een salade, tv kijken en naar bed!

Dag 4 Cuijk

De laatste dag alweer, we hebben vroege start vandaag. Vanwege de verwachtte hitte mogen we een kwartiertje eerder starten, een kwartier!! Nou daar heb je lekker veel aan! Wij gaan gewoon weer niet in de rij staan maar direct naar de scanner en worden om 5.51 weggescand.
Ik weet niet of het door de warmte komt of door iets anders maar ik kom weer niet in mijn ritme! Veters zijn uitverkocht op een paar na (ze zitten in de tas bij Leo) dus daar heb ik geen afleiding van en al slaapwandelend kom ik aan bij Tamara "met een banaan kun je er weer tegenaan" voor koffie en een appelflap. Omdat we bij de vroege start zijn is het nog niet heel erg druk en er zijn stoeltjes genoeg om op te zitten. Iemand vraagt aan mij of ik nog veters heb, ja hoor die heb ik en ze vraagt aan me hoe die knoop in zijn werk gaat. Ik doe het voor maar heb niet de indruk dat ze het onthoud, het is wel lief dat ze het vraagt.
Bij de toiletten is het heeeeel erg druk, ik ga niet in de rij staan, ik zoek de bosjes wel op!
Onderweg kom ik bekende lopers tegen, van de Brugrunners, en ik ben blij met de afleiding want ik ben nog steeds niet helemaal wakker!! Als ik de vlag zie van SWD gaan we er eventjes zitten....hoewel ik weet dat de "kersenvlaairust" bij StWalrick niet ver is, wil ik NU zitten!
Na deze rust komt inderdaad StWalrick en de kersenvlaai lonkt me toe. Hmmm.....eventjes dan hahaha!! Zooo lekker zijn ze hier. Dus effe snel een taartje eten!!

Het is al behoorlijk warm....mensen langs de kant staan met waterslangen en bekertjes water, de organisatie heeft voor extra waterpunten gezorgd.
De weg naar Overrasselt is lang, en ik loop nog steeds niet helemaal in mijn ritme, de ene voet voor de andere dat wel! Voordat we de dijk op gaan richting Linden, ga ik nog even bij een lieve mevrouw naar de wc. Ze zegt: "ik loop even met je mee want mensen verdwalen hier!" Ik dacht Huh hoe moeilijk kan dat zijn? Maar toen ik binnenkwam zag ik een immens grote kamer met allerlei bochten en gangetjes dus ja, toen kon ik me dat wel voorstellen. En terug zou ik inderdaad de verkeerde "afslag" genomen hebben!
Op de dijk is het heel druk vanwege de routewijziging van de 30-ers, die lopen nu ook met ons mee en slaan aan het einde van de dijk linksaf terwijl wij naar rechts gaan, naar Linden.
Voordat we dat gaan doen rusten we nog even in het gras langs de dijk, even het gewicht van de voetjes! Dat geeft al aan hoeveel moeite het kost om in deze warmte en drukte te lopen want dat hebben we ook nooit gedaan.
Vlak voor Linden staat Gerard met zijn camper, ik ben alweer toe aan een rust! Dan zie ik vanuit de verte Ardie zitten, zou ze per ongeluk ook hier terecht zijn gekomen? Maar nee......ze blijkt bij Gerdien en Mieke te logeren! Dat is ook toevallig! Gerdien en Mieke zijn er ook, en het is een hartelijk weerzien.

We worden weer onzettend verwend door Gerard, een heerlijk broodje worst gegeten en wat te drinken en de rest van de gasten worden ook niet vergeten! Die zijn komen "aanwaaien" en zijn zeer verrast over de gastvrijheid.
Linden is zoals gewoonlijk weer een genot om doorheen te lopen, het thema is "liedjes"...... Of "kinderliedjes" daar ben ik nog niet helemaal uit.
Het is een klein plaatsje en we zijn er weer snel doorheen. De weg naar Beers is weer erg saai en lang en we doden de tijd met een muziekje op de oren.
De route is een klein beetje gewijzigd, er is een nieuwe brug aangelegd. En meestal staat hier een kraampje met verse appelsap, het kraampje staat er maar de appelsap is op!! Wat jammer nou, ik heb er zo'n trek in!!

In Beers aangekomen heb ik weer behoefte aan een rust, lekker in de schaduw de benen tegen een boom! Wat oh oh wat is het warm!
In Beers is het weer een feestje om doorheen te mogen lopen, iedereen is even uitbundig en vrolijk! En we worden hier ook weer voorzien van hapjes en drankjes en water........veel water! Van tuinslangen tot complete douches! En dat is wel nodig.....
Vanaf Beers is de volgende grote doorkomst in Cuijk.
Voordat we Cuijk inlopen ga ik nog even bij mijn vaste plasadres, deze mensen zijn altijd heel vriendelijk en zeg: "tot volgend jaar!"
Vanwege de vliegramp, een burgervliegtuig met 192 Nederlanders is neergeschoten boven de Oekraïne, is het allemaal wat minder uitbundig en ingetogener maar ik geniet er niet minder van. Na de ponton brug rusten we weer wat in een tent want we willen vooral schaduw!!! Want Poe Poe wat is het warm!!!
Na een heerlijk soepje, het verloren zout moet aangevuld worden, gaan we op weg voor de laatste etappe naar de finish....

Ze zeggen dat de Via Gladiola al in Mook begint! Nou.....dan moeten we nog een aardig stukje lopen! Want eerst krijgen we Mook, dan Molenhoek en dan Malden!
In Malden zit onze enige echte vierdaagse rust van Eric, en als ik zijn vlag ontwaar, ben ik erg blij! Want vanaf daar is het nog "maar 8,7 km"........
We worden weer heerlijk verwend in de oase en kletsen met wandelvrienden doet ons ook goed, even lekker bijkomen hier.
Die km's naar de finish loop ik in een roes, het is wat ingetogener maar het publiek doet zijn best ons toch te vermaken! Bij de McDonalds zit Sabine in de brandende zon, met Mar die een paraplu boven haar houdt ter bescherming. We staan heel eventjes bij hen stil maar mijn voeten willen verder. Ik geef mijn bloemen aan de mensen die in een bed liggen bij het Radboud.....
En als ik bij de finish aankom, geef ik nog een bloem aan de berg bij het monument ter nagedachtenis van de overledenen in de Oekraïne.......en denk aan de nabestaanden. Ik heb nu pijn in mijn voeten, dat gaat over, zij hebben pijn om hun verloren dierbaren.......dat gaat nooit meer over!!
We melden ons af om 17.21 uur en ik neem de felicitaties en nummertje 7 in ontvangst. Finish foto gemaakt en dat was het weer!!!
Deze dag heeft een zwart randje maar ondanks dat heb ik er toch van genoten!
Na het afmelden gaan we er nog even bij zitten met een biertje, dit keer wel op de grond omdat er nergens meer plaats is! En dan is het nog even wachten op Linda en Hans, die mij even later bellen of ik er al ben.

Samen met hen lopen we naar de fietsenstalling, neem afscheid van Leo en ik fiets naar het huis waar ik mijn mede logeetjes nog aantref!! Dat doet me vreselijk goed want dat was vorig jaar anders........ben echt blij dat ik ze nog even kan spreken. Ik moet toch wachten op Hans en Linda die komen lopend vanaf de wedren naar het huis. En dan is het echt tijd voor afscheid want na het douchen ben ik klaar voor de terugreis .........nu moeten we weer 52 weken wachten!! Wat is de week snel gegaan!!
Drie kleine blaartjes en een grote blaar rijker maar heel voldaan, ik heb het weer gefikst voor de zevende keer! Op naar de achtste! De spierpijn valt mee.......zou dat door het fietsen komen...........?