Amersfoortse 2 daagse 22-6-2018 /30 km

De titel van dit verhaal doet anders vermoeden..........en dat klopt ook.
Zoals ieder jaar ben ik van plan de Amersfoortse te lopen. Daarvoor hebben Hans en ik een kamer geboekt in Hotel van de Valk Leusden, lekker dichtbij de start en Hans kan ongestoord zijn werk doen op de laptop en mij ondersteunen tijdens de wandeltocht. Maar helaas, het loopt allemaal anders!
In de aanloop naar dit weekend voel ik me al niet zo lekker, ik heb mij ziek gemeld van werk en mijn keel gaat steeds meer zeer doen! Ook mijn rug speelt op maar dat wijt ik aan het werk. Ik word steeds zieker...........tot aan de ochtend van de start van de tocht en besluit ik toch, tegen beter weten in, te starten.

Daarvoor rijden Hans en ik om 6.30 uur naar het startbureau aan de Gasthuislaan, het is maar 10 minuten rijden! Als ik uitstap zie ik meteen Ron aankomen en samen melden we ons aan. Ook Michel is er inmiddels en meerdere bekende wandelaars zie ik rondom mij. En ook Karin is present, ze zit/staat al aan de koffie, samen kletsen we de tijd vol tot we van start gaan. Na 10 meter merk ik dat mijn veters los zitten, dus even vast sjorren en we kunnen van start, maar het begint al moeizaam, ik kan niet op gang komen! De route is zoals al jaren bekend en tot de rust op 9 km bij de Stoeterij blijf ik optimistisch en wil doorgaan tot de volgende rust, op 19 km bij sportpark 't Vliegdorp in Soesterberg.

Het militair terrein De Vlasakkers gaan we over maar de heuvels daar vallen mij zwaar, het lijkt of ik stroop in mijn benen heb ipv bloed! Hoewel het tempo niet enorm laag is. Karin en ik vermaken ons met andere wandelaars om ons heen en maken af en toe een foto. Het begint zelfs weer te regenen, ik heb een dejavu want het regent altijd hier in Amersfoort! Dit zou mijn elfde editie worden, en ik heb tot nu toe 10x in de regen gelopen hier!! Bij de bekende houten brug gaan we samen op de foto, een wandelaar is ons terwille om als fotograaf te fungeren. Ik heb zelfs energie voor een traditionele paaldansfoto bij Soesterberg. Onderweg komen we de man weer tegen en kletst gezellig tegen ons aan (dezelfde die de "brug-foto" van ons gemaakt heeft) en is weer bereid een foto van ons tweeën te maken, een duo-paaldansmoment!

Bij de rust zou ik Hans ontmoeten maar we zijn voor mijn doen erg vroeg: 10.35 uur stappen we binnen, hij is er nog niet. Karin gaat soep halen en ik bezoek het toilet even. Bovengekomen ben ik Karin kwijt, tot ik een appje krijg: ik zit hier! Waar zouden we zijn zonder telefoon?? We eten de (zoute!) soep op en Rick komt er ook gezellig bij zitten. Ik app Hans dat ik er al ben en wacht eventjes op hem tot hij er is, dan gaan we weer verder hoewel ik me nog steeds niet beter voel maar ik zet door........

Ik weet dat we nu naar het voormalig vliegveld Soesterberg gaan en langs het militair museum moeten. Daar maken we wat foto's en maken ons op voor het lange end naar de volgende rust.

Maar nu krijg ik het toch wel moeilijk, ik kan niet meer het tempo bijhouden en ik zit er hard aan te denken om Hans te bellen, zodat hij mij bij de volgende rust op kan halen. Karin vindt het een goed idee want zij merkt ook dat het niet lekker met mij gaat. Tot overmaat van "ramp" is de routebeschrijving niet geheel naar waarheid omdat er staat dat de volgende rust op 27 km zit maar mijn TomTom horloge geeft de 27 km al aan als we er nog lang niet zijn! Ik begin te schelden en een stel wandelaars hoort mij aan, zij lopen een stukje met ons mee om mij op te beuren want "het is heus niet ver meer, die rust". Tot ik de weg herken die naar het sportpark Pijnenburg leidt, en ik opgelucht kan ademhalen dat het er, voor mij althans, op zit! Ik zie Hans in de verte en samen lopen we naar een bankje waar ik tot rust kan komen. De oude blaar van twee weken geleden speelt ook op..........het zit ook niet mee vandaag!

Teleurgesteld neem ik na een drankje gedronken te hebben afscheid van Karin en ik stap bij Hans in de auto, terug naar het hotel! Daar neem ik een lekker bad en ga naar bed om bij te slapen en bij te komen, het was me een dagje wel! Gelukkig heb ik daarna nog puf genoeg om van een heerlijke avondmaaltijd te genieten in het restaurant van het hotel nadat we nog even bij Karin en Chris zijn gaan kijken, en het hondje Luuk die mee is!

De volgende dag, als mijn wandelmaatjes zich opmaken voor dag 2, gaan wij weer naar huis, na een heerlijk ontbijt in het hotel! Ik ben mijn stem nu helemaal kwijt...... Jammer maar helaas, deze editie van de Amersfoortse zal ik volgend jaar opnieuw moeten doen om mijn "11-je" te halen!!

hier nog een paar foto's

1ste Kikkerloop 16-6-2018 / 20 km

Vorig jaar ontmoette ik Carla in Amsterdam tijdens de Dam tot Dam wandeltocht. Ze was er samen met Jan en Margit en liepen de 25km route. Tijdens het wandelen vertelde ze van Ton, haar man die in juni van dat jaar was overleden aan ALS. Tijdens een ander tochtje waar ik haar zag, vertelde ze mij dat ze een herinneringstocht aan hem wilde organiseren, in de omgeving van Haarlem. Via Facebook volgde ik haar verrichtingen om de tocht, omgedoopt tot "Kikkerloop" te realiseren en er kwam een mooie website om lopers te werven. De opbrengst van de tocht ging naar ALS voor onderzoek naar genezing van deze vreselijke ziekte. De loop heet zo omdat Ton van Kermit hield, ik heb ook maar meteen een leuk t-shirt bij hen gekocht, met Kermit erop! Ik schrijf mij samen met Hans in voor een mooie afstand, 20 km (je kon ook voor 10 km kiezen maar het is nogal een eind rijden naar Haarlem) en vandaag, 16 juni was het zover. Wij vertrokken om 9.00 uur naar Haarlem, het startpunt van de tocht is vanuit Hotel De Zoete inval. Een mooie tijd om een wandeling te lopen, om 10.00 uur schreven wij ons in nadat ik de dames begroet had. We kregen een routebeschrijving mee, een tubetje cooling gel van de sponsor, een pakje sultana’s en een briefje met de mededeling dat er een omleiding was vanwege de vele brandnetels langs het pad en de bereklauw.

Het eerste gedeelte van de route liep grotendeels langs water, ik herkende ook stukken van de Kennedymars van Vijfhuizen. Het omleidings gedeelte zat al op ongeveer 4 km. Het waren best lange rechte stukken. Tot aan de rust bij restaurant Molenplas was het ook vrij bewolkt maar toch niet echt koud, ik kon in mijn hemdje lopen. Tijdens de rust spraken we twee wandelaars die mij mijn voeten zagen behandelen. Ik had nog last van een blaar die ik vorige week had opgelopen tijdens de 40 km in Loenen aan de Vecht. Ze wensten mij sterkte. Maar het ging best redelijk doordat ik de plekken had afgetaped. Na de heerlijke koffie gingen we weer op pad richting Haarlem centrum. En weer herkende ik stukjes van de Kennedymars. Het lopen langs een jaagpad vond ik erg leuk want dat zorgde voor de nodige afwisseling. Je zag leuke woonbootjes en wat de mensen ervan gemaakt hadden. Een mooie kat poseerde statig voor me, een meerkoeten paartje was in de weer met hun nest vol eitjes en we zagen schitterende huizen langs het water. We vermaakten ons ook met het kijken naar leuke bootjes die langs voeren. Het stel dat we zagen bij de rust zaten op een bankje en we maken even een praatje. Later zagen we hen weer terug als wij op een bankje zitten, Hans wilde even wat tijd voor een boterhammetje. We zaten op een bankje dat uitzicht bood op een voormalig ziekenhuis terrein waar nu mooie (?) flats staan en het voormalige zusterhuis waar nu appartementen in zitten. We zaten al te speculeren wat voor een mooi gebouw dat was waar we tegenover zaten en toen gaven zij het antwoord.

Na deze extra ingeplande rust was het niet zo ver meer naar het centrum van Haarlem. Daar aangekomen vergapen wij ons aan de mooie architectuur daar en de vele bruggetjes. Tijd voor een brugmomentje! Op het marktplein was het druk, het was marktdag! Ik zag twee klompen staan......tijd om toeristje in eigen land te spelen: foto!!
Voor ons was het echt tijd voor de lunch en we zochten een plekje op een van de vele terrasjes hier. Tegenover de Grote Kerk was een plekje bij restaurant het Carillon. Jammer dat de wind best koud was, het ging zelfs eventjes druppelen. Maar tien spetters gelukkig. Na de lunch gingen we weer op pad. Kriskras door de stad komen we een buiten bibliotheekje tegen, en een bekende straatnaam: de Bep van Klaverenstraat, een Rotterdamse bokser! En lopend over het voormalige Droste terrein horen we keiharde muziek. In een oude fabriekshal was een feest gaande en we zagen kleurrijke figuren lopen die allemaal naar dat feest gingen.

Het stukje door een industrieterrein kon ons niet zo bekoren, maar ja dat was nu eenmaal zo. Tot het einde van de straat bij de KPN toren gingen we weer een natuurgebiedje in, de Veerplas. We hoorden spelende kinderen die aan het spelen waren in de aangrenzende speeltuin, en een lang fietspad leidde ons naar het eindpunt want ineens zag ik het logo van het hotel verschijnen in de verte. De spoorweg overgang die we over moesten steken ging rinkelen, we waren net op tijd over. En om 16.10 uur konden wij ons afmelden bij Carla die toch wel nieuwsgierig was of wij nog "on route" waren, we waren -natuurlijk- de laatsten van de 82 wandelaars vandaag.... Ik complimenteerde haar met de tocht, we hadden genoten, en door de perfecte routebeschrijving en de pijlen zijn we niet een keer fout gelopen! Na een stempeltje (een mooie tekst van de band Crowded House: Everywhere I go, I always take the weather with me") en een plaatje voor in mijn wandelboekje gingen we weer op huis aan.

Ik heb echt genoten van deze dag. De route was heel afwisselend, van verre uitzichten tot leuke stadsgezichten, mooie huizen, bootjes, dieren, bruggetjes, molens en veel water! Wat een mooie omgeving om door te wandelen.

klik hier voor meer fotos

Loenen aan de Vecht 9-6-2018 / 40 km

Zaterdagochtend sta ik heel vroeg op, omdat ik samen met Syl, Karin en Rick 40 km in Loenen aan de Vecht ga lopen. Ik kan met Karin meerijden, zij woont ook in Spijkenisse dus dat is wel zo gezellig! Ik fiets in de vroege ochtend naar haar huis en zet mijn fiets bij haar in de voortuin. Ik vergeet mijn accusleutel eruit te halen maar daar kom ik later pas achter als Chris, de man van Karin appt dat de sleutel er inmiddels uit is.....

Na een uurtje rijden komen we aan bij de startlocatie van de vereniging De Verbinding, die deze tocht organiseert. De vrijwilligers zitten buiten en er is enige verwarring over de inschrijfmethode, de inschrijfbriefjes liggen binnen. Maar uiteindelijk komt het goed en kunnen we op pad. Syl en Rick hebben zich al ingeschreven en gevieren vertrekken we richting Breukelen.

Op de routebeschrijving staan de horeca rusten vermeld, het zijn er negen(!) maar die doen we niet allemaal aan, dat is zelfs voor mij teveel van het goede! De beschrijving vind ik ietwat summier, er staan geen afstanden op en mijn stappenteller doet het niet helaas. We lopen langs de Vecht en vergapen ons aan de mooie huizen hier langs het water, en ik hoor dat Andre van Duin hier ook woont. In het centrum van Breukelen zien we leuke winkeltjes en terrassen. We willen nu wel even pauzeren, hoewel we er “pas” 7 km op hebben zitten, lijkt het veel langer. En het is al behoorlijk warm, dus dorstig weer. Een ondernemer van een leuk uitziend terras is niet blij met onze komst, hij is nog niet open, 12.00 uur pas. Ik zeg dat het een gemiste kans is voor hem maar hij bromt: heb jij tot 5.00 uur gewerkt? Pfff...oké oké we gaan wel naar de buren, die zijn wel open!

De koffie smaakt heerlijk en na een sanitaire stop gaan we weer verder richting Maarssen en Westbroek. De volgende rust is gepland bij Pannenkoekbakker aan de Maarseveense plassen, maar we moeten nog 10 km lopen voor we die bereiken. Wij vermaken elkaar met allerlei verhalen en maken foto’s van paaldansmomentjes en brugmomentjes. De route is niet bijster interessant, lange en rechte wegen. Onderweg zien we wel eenden met jonge aanwas, een kikker (of was het een pad?) op de weg, een ooievaar met jong op een nest en een haas. Tot we eindelijk bij de rust zijn bij de Pannekoekbakker en kunnen we ons weer opladen voor de rest van de route. Ik begin een blaar te ontwikkelen op mijn hiel......alweer! Balen maar het is niet anders. Na de rust besluiten we om door te lopen tot 22 km naar de volgende rust, café Coen in Westbroek. We lopen om de Maarseveense plassen heen, het is er niet zo erg druk de parkeerplaats bij sauna Spasereen bijna leeg!

Het is heerlijk weer, ook om te fietsen en we komen regelmatig groepjes fietsers tegen die ons begroeten, wij groeten natuurlijk terug. Rick vertelt dat hij soms een geintje uithaalde door heel hard te roepen en doet dat voor maar heeft niet in de gaten dat er nog een dametje aankomt op de fiets. Die schrikt zich een hoedje en wij hebben de grootste lol daarom omdat we vlak langs een watertje lopen. Wij hebben visioenen van een plons in het water van de schrik....maar gelukkig gebeurt dit niet! En zo hebben we al lachend een aantal km gelopen, ik heb pijn in mijn buik en kaken van het lachen.....

Bij het café aangekomen gaan we in de koele ruimte zitten omdat ik mijn hiel wil behandelen, daar zit inmiddels een blaar op. En met een fris watertje kunnen we even later weer op pad. Er komt een groepje mini-motortjes aan, de berijders zijn niet mini en ik vind het een gek gezicht. Karin zet de groep, zonder de berijders, op de foto. Ik heb niks met motoren.
Nu gaan we naar Molenpolder alwaar ik weer een paaldansmomentje vast laat leggen. En weer lange rechte wegen, ik probeer soms te joggen wat een andere beweging is en fijner loopt. We gaan zelfs een stuk door grasland, ik probeer mijn pijn te verbijten. Het graspad was een keuze, maar dat zag ik later pas op de routebeschrijving! Als ik de keuze had...ben er nu een beetje klaar mee! Waar is de volgende rust? We komen in de buurt waar Adri zijn bootje heeft liggen. Eindelijk, daar is de volgende en laatste rust, café de Aanleg. We hebben er nu 33 km op zitten! Mijn gezicht is rood van de zon, de inspanning en de warmte en ik smeer mijn armen en hals in tegen de zonnebrand en kom een beetje bij. Karin en Rick genieten van een ijsje en Rick beloofd een Magnum voor bij de finish!

Syl en Rick gaan nog even naar het haventje waar de boot van Adri ligt, maar Karin en ik lopen door, ze halen ons wel in. Het Zandpad, wat geen echt zandpad is gelukkig, voert ons langs de Vecht waar het een drukte van belang is met allerlei vaartuigen. Het is er prachtig weer voor! Ik kan alleen maar naar de finish verlangen en Karin probeert mij op te vrolijken. We zingen liedjes en geinen met elkaar om voor afleiding te zorgen. Zelfs de Fabeltjeskrant komt voorbij! Syl en Rick hebben zich inmiddels bij ons aangesloten. Rick slaat nog even af naar een Jumbo voor ijsjes. Jummm.....die peuzelen we op als we de laatste meters maken naar de finish. We zijn binnen, precies op tijd want het is over vijven! Het startbureau is gelukkig nog open, we melden ons af en krijgen een stempeltje en plaatje voor het wandelboekje. We praten nog heel eventjes na alvorens afscheid van elkaar te nemen. Het was een geweldige dag, mede door de gezelligheid van mijn maatjes. De route was afwisselend maar ook wel pittig en zeer goed gepijld, we zijn niet één keer fout gelopen!

klik voor meer foto’s