Plannen gemaakt op vrijdag om naar Castricum te gaan voor een wandeltocht op zaterdag maar toen ik wakker werd hoorde ik de regen tegen het raam kletteren en draaide me nog maar een keer om….en werd het 9.00 uur! Te laat om nog naar Castricum te rijden en een alternatief gezocht. We vonden nog een oude route van het AD in de la, een rondje Oostvoorne, een half uurtje rijden hier vandaan. De spullen gepakt, de route goed bekeken en naar het startpunt gereden.
Dat was de VVV maar die is allang daar niet meer volgens de kapper er naast maar in Rockanje. Oké dat begint al goed.
De beschrijving is niet duidelijk, we lopen naar de ingang van het Mildenburgbos.
Wandelend over de lange rechte hoofdlaan kun je niet voorstellen dat dit ooit een barok landgoed is geweest. Nu vind je hier vooral een park met zeer gevarieerde natuur met een grote variëteit aan bloemen, planten en bomen, onder ander in de stinzentuin.
Verder zijn er reeen, vleermuizen vogels, paddenstoelen en nog meer.
Erg mooi en nu helemaal. Het groen is verandert in goud en de blaadjes liggen grotendeels op de grond waardoor de paden niet goed zichtbaar meer zijn. We lopen een steile trap op, denkend dat het de goede richting is. Maar boven gekomen kunnen we niet meer naar beneden tenzij je een waaghals bent! Dan maar weer terug en zoeken met de gps op de telefoon de weg naar Hotel van Marion dat hier in de buurt moet zitten.
En ja hoor, na een paar zandduinen overgestoken te hebben komen we op de weg richting het hotel. Daar aangekomen moeten we de QR code laten scannen en bestellen een cappuccino.
De routebeschrijving vertelt dat we rode paaltjes moeten volgen, die zijn weg. Het zijn de pijltjes van de wandelknooppunten die we volgen en op hoop van zegen dat dit de goed keus is, lopen we verder. We liggen in een deuk als ik een opmerking maak over een wel heel raar gevormde boomstam…..zie foto.
En even verderop om een man die terug in zijn jeugd lijkt te zijn want hij dartelt door een diepe plas met zijn laarzen…
Iemand spreekt ons aan omdat ik de Gouden Kruisdagers badge draag op mijn tas:”zijn jullie vierdaagselopers?” Ik wel zeg ik en hij verteld dat hij in Nijmegen woont en dat hij hier naartoe is gereden omdat het in dit deel van het land droog zou blijven. Nou, dan heeft hij een aardig eindje gereden! Hij loopt weer verder en neemt een ander pad dan wij. Ik hoop dat hij net zo heeft genoten als wij van deze omgeving.
We komen uit bij de Tenellaplas en De Meidoorn, een leuk tentje voor de lunch. Hier zijn ze ook streng op de controle van de QR code.
Na de lunch ontdekken we dat we een afslag verkeerd hebben genomen en besluiten de route terug op een andere manier te lopen. Ineens wordt het donkerder en de regenjas moet aan. We komen aan in het dorp Oostvoorne en het is tijd voor een plaatsnaampaal foto. Nog een laatste stukje bebouwde kom, en een deel van het Miltenburgbos terug naar de auto.
Het was weer een heel avontuur zo zonder goede beschrijving maar we zijn gelukkig voor het donker weer terug. In de auto genieten we nog na van deze wandeling, weer 10 km bijgeschreven.
