Totaal aantal pageviews

maandag, april 26, 2010

ATV Scorpio wandeltocht 25 april


Een beetje twijfelachtig om te gaan wandelen sta ik zondagochtend vroeg op. Zal ik een eigen rondje gaan of in Oosterhout een rondje lopen? Ik heb het adres al in de TomTom staan en besluit toch richting Brabant te rijden.
Het is heel erg rustig op de weg, en half negen kom ik bij ATV Scorpio, die de wandteltocht organiseert aan bij het clubgebouw. Omdat de parkeerplekken vol zijn worden we naar een nabijgelegen fabriek geleid, waar plek zat is en d.m.v. een hekje kunnen we zo naar de atletiekvereniging lopen. Prima geregeld!

In de kantine kom ik Suze van RWV tegen, zij is meegereden met twee Botu-mannen. We maken even een praatje en ik meld mij aan voor 25 km. Zij gaat nog even een bakkie doen met de mannen.

Het eerste stuk van de route, wat later blijkt ook het laatste stuk te zijn, valt een beetje tegen. Alsmaar op een fietspad lopen, de wijk langs en langs een stuk water. Ik loop voorbij de Waranda, een natuurbad waar wij vroeger veel kwamen toen we nog op de camping stonden bij opa en oma. Het is er nu erg verlaten en stil, zou het dicht zijn??

En dan gaan we het bos in, een eindeloos lang pad en veel joggers en fietsers stuiven langs ons heen. Ik loop te genieten, het kan me niet lang genoeg duren dat bos. Maar helaas. We gaan het bos weer uit en lopen een flink stuk langs de plaatselijke golfbaan. Het is een onverhard pad en dat loopt niet zo lekker. Het tempo gaat daardoor flink omlaag. Via een leuk (steil!) pad, lopen we richting Markkanaal. Dat is ook een lang, recht eind naar de Rood/Blauwe brug die we via een omweg oplopen. We komen in een andere gemeente, Drimmelen. Hier is de eerste rust, Port de Peche. Een franse benaming voor visvijver. Het is er erg druk met vissers. Wij zitten heerlijk in het zonnetje te genieten, en daar is Suze ook. Zij is later gestart, maar komt gelijk met mij bij de rust aan. Hier doe ik even mijn schoenen en sokken uit om ze lekker te luchten, iets wat Suze nooit zou doen zegt ze. Mijn voeten hebben er baat bij en protesteren niet als ik ze weer in de sokken en schoenen steek.

Na deze rust vervolgen we onze weg langs een watertje, ik denk weer het Markkanaal. Dit is een heel erg lang stuk over zand en (een beetje) gras. Wat een afwisseling! Maar ik loop flink te zweten van de warmte, het is best benauwd nu.

De tweede rust is al na vier km in een Pannenkoekenhuis. De controle zit daar lekker in de zon maar ik besluit na een stempeltje en een appel door te lopen naar de volgende rust die 7,5 km verder zit.

We gaan richting den Hout en dit zijn Biwanto-wegen (= recht-toe-recht-aan) en ik zet mijn MP3 op vol vermogen! Wat een saaiheid! Het laatste stuk tot aan de rust gaat weer door een leuk stuk natuur, wel langs een rijksweg maar daar merk je niks van. Ik ben het laatste saaie stuk alweer vergeten, dit is genieten met een grote G.
Bij Herberg 't Klosterke neem ik een lekker zout soepje, om bij te komen. Hier knap ik van op, de eigenaar zegt dat ik er moe uitziet (dat ben ik ook!)

Hier kom ik Suze weer tegen als ik op stap voor de laatste 5,5 km. Een kerkhof langs en zo richting Oosterhout. Hier valt niet zo veel over te zeggen: saai. Langs een autoweg richting de Vrachelsbrug. Bij de brug een fietspad op die ons naar het startbureau zal leiden, het eerste stuk van de route dus.

Ik ga na afmelden nog even van het zonnetje genieten met de gratis koffie en een gratis sapje en ik maak nog even een praatje met de organisatie. Al met al heb ik wel genoten van de tocht, met name door de afwisseling. De lange, rechte wegen zal ik ze maar vergeven! Om vier uur kom ik aan in Spijkenisse.
Vergeet mijn gastenboek niet, of zet hieronder een berichtje

zondag, april 18, 2010

Zeemansloop 17-04-10


Het is nog wel vroeg als ik deze morgen mijn spullen inpak om naar Scheveningen te vertrekken waar vandaag de Zeemansloop georganiseerd wordt door het Wandelpeloton van de Algemene Vereniging van Oud Marine Personeel. Altijd weer een leuke tocht om te doen, ik heb er speciaal vrij voor gevraagd.

Als ik aan kom rijden zie ik Sabine en Paul al lopen en al snel komen we elkaar tegen in de kantine waar ik mij aanmeld voor 30 km. Na de koffie vertrekken wij rond 8 uur richting de haven waar het museumschip de Mercuur ligt te stalen in de zon. Via de haven vervolgen wij onze weg richting Oorlogsmonument. Paul staat er even bij stil voor een foto. Dan gaan we naar Madurodam, nee niet om er rond te lopen, we gaan aan de ingang voorbij.

Na een stukje bos komen we bij de eerste rust op 7,5 km de Roadrunners stellen hun kantine open voor een bezoekje. Komt goed uit, ik moet heel nodig! Even zitten en genieten van het zonnetje. De jassen gaan uit maar het is nog wel fris bij het opstarten, toch lopen we weer al gauw te zweten.

De route gaat vervolgens verder over heuvels en dalen en door een park. We komen ook nog langs Duinrell, een attractiepark. Hier heb ik in 2008 aan de overkant gezeten bij de Jubileumtocht samen met Marina en Ardie. Na ongeveer een km langs een camping gelopen te hebben, komen we alweer bij de tweede rust op 15,7 km , de kantine van The Green House van de Wassenaarse vereniging de Driesprong. Ik ben een beetje naar geworden van het snelle tempo en de warmte maar na een heerlijk bakkie en twee krentenbollen knap ik weer aardig op.

Ik besluit mijn eigen tempo te lopen met een muziekje als begeleiding, want nu gaan we een heel stuk door de Wassenaarse duinen lopen, veel stijgen en dalen over schelpenpaadjes. Zwaar!! Toch kan ik Paul en Sabine aardig bijhouden, soms haal ik ze zelfs een keer in. Het gaat me goed af en de volgende rust is alweer in het zicht: Pannenkoekhuis Meyendaal. De bediening is snel bij ons en met de lekkere consumpties zitten we weer heerlijk van het zonnetje te genieten. Het is er ook best druk met dagjesmensen en veel kinderen. Vind je het gek met dit prachtige weer?

Deze rust is op 22,4 km, het is echt trainen op rusten vandaag, nog een stukje door de duinen om vervolgens een stuk over het strand te wandelen richting boulevard van Scheveningen. Het strand is heerlijk om te lopen, geen mul zand en de jas kan uitblijven.

Bij de Obelix, een lange zuil op de boulevard, gaan we weer het strand af, wat met veel zuchten en steunen gepaard gaat, wat is dat zwaar! Maar op de boulevard aangekomen, zijn we dit alweer vergeten. Wat een gezelligheid hier. Veel mensen op de been en Paul koopt een lekkere haring. Er is nog een mogelijkheid om te rusten maar we besluiten toch door te lopen naar de finish.

Nog een klein stukje boulevard, er is een stuk weg omdat er een bunker gevonden is die belangrijke schatten bevat en moeten daar omheen lopen, maar dan zijn we bij de vuurtoren aangekomen. Vlakbij deze vuurtoren is de finish en om tien voor drie komen we daar aan, moe maar zeer voldaan. Ik complementeer de organisatie met deze voortreffelijke tocht en als beloning krijgen we een bootje om aan de matroos te hangen. Jammer dat deze hetzelfde is als vorig jaar, volgend jaar maar eventjes omruilen.
We genieten nog even van het shantikoor en de gezelligheid en na een drankje nemen we weer afscheid. Tot volgend jaar!
Om half 5 stap ik weer thuis over de drempel.
Foto's aan de rechterzijde, een paar geleend van Paul met permissie.

dinsdag, april 06, 2010

Paaswandeltocht DES Gouda 5 april 2010

Een tocht met veel variatie. Dat is de Paaswandeltocht in Gouda georganiseerd door DES Gouda.
Mijn doel is deze dag 40 km te lopen en om zes uur gaat de wekker al. Na een heerlijke vakantie en een werkweekend valt het niet mee om op te starten!
Uiteindelijk kom ik even voor half 8 aan bij het startbureau, het is nog niet druk.

Als ik de eerste meters gelopen heb, zie ik een taxi met daarin Sabine! De bussen rijden nog niet zo vroeg omdat het Tweede Paasdag is en er een zondagdienst gereden wordt. Misschien komen we elkaar nog wel tegen bij de eerste rust, de eerste 12,5 km gaat samen op met de 25 km route.

Het eerste stuk gaat voornamelijk door bebouwde kom, en is mij bekend omdat ik vorig jaar deze tocht ook gelopen heb. We gaan weer over de Winterdijk, een smal dijkje tussen veel water. Dat vervelende rooster moet ik ook weer over! In Waddinxveen aangekomen, krijg ik een SMS van Sabine dat ze me in het zicht heeft, die heeft ook snel gelopen! Als we over de hefbrug moeten die over de Gouwe gaat, zie ik ze ineens verschijnen en besluit even op haar te wachten. Maar wat schetst mijn verbazing? Ze komt niet onder het bruggetje door! Ze is verkeerd gelopen. Even een belletje dan maar. En vanaf dit stuk lopen we samen op naar de eerste rust. Gezellig!

Voornamelijk bebouwde kom, maar ook een verrassend modderpaadje langs een sloot. Ook houtsnipperpaadjes en schelpenpaadjes. Kortom, veel afwisseling. Uiteindelijk komen we bij de eerste rust, die toch wel lang op zich laat wachten. Twee en een half uur lopen is best veel als je al een paar weken niets gedaan hebt!
We besluiten een lekkere punt appeltaart te nemen en genieten met volle teugen daarvan. Eetcafe de Rooie Hoek is nog niet vol, we worden snel geholpen.

Maar na deze rust gaan we uit elkaar, Sabine gaat de andere kant op om de 25 km vol te maken, ik moet de 40 km vol zien te maken en moet mezelf vermaken door te genieten van de omgeving en mijn muziek op de Ipod.
Tot mijn schrik staat dit stuk in twintig aanwijzingen op papier, dat wil dus zeggen: veel lange en rechte stukken! Het stuk langs de Provinciale weg is bar en boos, zo ontzettend saai! Wel een paar schattige lammetjes op de foto gezet.

En het wordt niet veel beter. Veel stukken langs het water, maar de paden zijn slecht. Ik loop te wankelen en te wiebelen! Daardoor kan ik ook niet echt genieten van de omgeving. Er is ook een verrassend leuk pad over een dijk, we moeten daarvoor wel als klimgeiten over drie hekken klimmen, maar dat is wel een leuke afwisseling. De dijk is lang, erg lang!

Eindelijk, rust in de Theetuis “t Woutje”, een gezellig onderkomen. Lekker warm in de kas zitten met een heerlijke cappuccino en er dralen twee katten in de rondte. De ene laat zich gewillig aaien, de andere is daar niet van gediend en bijt in mijn hand. Ik geniet van mijn boterhammen en doe mijn schoenen eventjes uit. Helaas kan deze rust niet al te lang duren want ik moet nog ongeveer 18 km voor ik bij de finish ben.

En wéér over lange, saaie wegen. Maar er zit ook een verrasing in: een onverhard pad, de Spijkerboordskade. Die is ook heel lang en afwisselend schelpen- en zandpad. Mijn tempo daalt naar een dramatisch traag tempo! En wéér over een hekje en dan een lang stuk langs de Gouwe. De wind is fel en ik kom haast niet vooruit. Ik besluit een tussenstop in te lassen, en eet een banaan om aan te sterken. Na vijf minuten stap ik weer op. We moeten nu een stuk grasdijk over en komen aan bij een haventje van Waddinxveen. Na de haven moeten we weer hetzelfde stuk langs de provinciale weg lopen en ik ben het goed zat! Mijn muziek geeft er ook de brui aan, de batterij is leeg. Een dame stiefelt mij voorbij, ze loopt niet lekker zo te zien en maakt een gevaarlijke manoevre, ze steekt zomaar de weg over! Ik schrik me een hoedje, ze komt bijna onder een auto......

Bij de derde rust, wederom in De Rooie Hoek, neem ik weer een cappuccino, ik ben één van de laatsten. De laatste tien km beginnen met een lang schelpenpad van 30 cm breed waar je net je voet op kunt zetten en je moet in ganzenpas lopen. Hier las ik ook weer een tussenstop in. Er komt geen einde aan dat *pad!

Er is ook een rust op 36 km maar daar heb ik geen zin in, ik wil NU naar huis! Na de hefbrug gaan we over de Brugweg die op een gegeven moment over gaat in de Zwarteweg, maar zie nergens naambordjes. Ik loop vertwijfeld door en vraag een voorbijgaande fietsster of dit de Zwarteweg is. Ze wist het niet maar dacht dat het “iets verderop” was en zou haar hand opsteken als dat zo was. En inderdaad, dat deed ze. Maar wat is die weg lang zeg! En saai!!

En dan de Bloemendaalse weg, is ook ont-zet-tend lang. Ik kijk op mijn GPS op de telefoon of ik inderdaad op deze weg zit, want ik zie weer geen naambordjes.
Voor mijn gevoel duurt het uren voordat ik eindelijk bij de finish aankom, het is net over vijven. Toch lang over gedaan, door die schelpen- en modderpaadjes natuurlijk!
Zes uur ben ik weer thuis in Spijkenisse.