Totaal aantal pageviews

vrijdag, oktober 20, 2017

RS80 Alphen aan de Rijn /14-10 / 25 km


De tweede tocht van RS80 staat gepland voor vandaag en ik ga deze zaterdag op pad naar Alphen aan de Rijn waar het startbureau zit van deze tocht. De route ernaartoe gaat voorspoedig alleen mis ik net een afslag naar de voetbalkantine die ik over het hoofd zie. Het is wel goed aangegeven door RS80.

Het inschrijven gaat vlot en we gaan snel op pad, de start is altijd precies om 9.00 uur. De routebeschrijving is op een A4-tje, aan twee kanten beschreven weliswaar maar toch slaat de 'schrik' me om het hart! Lange rechte wegen! Het begint al goed met een lang grindpad langs de Rijn en we hebben dan wel mooi zicht op de brug. Na dit pad volgt een heel erg lang pad over het gras door de weilanden met zicht op de bekende vier molens van de Molenviergang van Aarlanderveen. Wel een prachtig gezicht en het is heerlijk weer dus we genieten volop. Ook zijn de huizen die langs dit watertje staan wel het begluren waard, zo ontzettend mooi, dus wij vermaken ons wel.

Bij het eerstvolgende dorpje is de eerste rust, we kunnen lekker buiten zitten! Wat een cadeautje dit mooie weer, zo op de helft van oktober! Na een gezellig bakkie koffie met z'n allen gaan we weer op weg naar de volgende rust, het blijken er drie te zijn deze tocht. Spekkie naar mijn bekkie: dit wordt weer een "trainen op rusten" dagje!!

Na de rust lopen we langs mooie huizen en tuintjes richting de golfbaan Zeegersloot. Deze golfbaan van 27 holes is gebouwd op vuilnis waar je nu niets meer van merkt.
We lopen door kleine plaatsjes zoals Korteraar en Papenveer en we bewonderen de leuke woonboten waar we langs gaan. Ook mogen we over een particulier bruggetje, heel eng want het heeft geen leuningen maar we komen droog over!
En dan lopen we over een lange weg met aan weerszijden bomen, een ietwat saaie weg maar al kletsend komen we daar wel doorheen. Om dan uit te komen bij de tweede rust waar we aan het plein zitten tegenover een grote kerk, de neogotische heilige Adrianuskerk. Bij deze rust is het tijd voor een kopje soep die vol met ballen blijkt te zitten.....lekker hoor!

De Langeraarse plassen wachten nog op ons, het is daar heerlijk toeven! Je loopt als het ware door de plas heen want links en rechts zie je water. Bij de laatste rust, die in het restaurant van de golfbaan is en waar een sjiek broodje kroket geserveerd wordt, is het heerlijk toeven op het terras! Daarna lopen we via het dorpje Ter Aar weer op de finish af. Ik heb weer genoten van deze uitzonderlijk warme wandeldag en van de leuke en mooie route!
klikkerdeklik hier voor meer foto's

zaterdag, oktober 07, 2017

Caminada Internacional de Barcelona 2017


Dit weekend gaan Hans en ik naar Barcelona om daar de Caminada Internacional de Barcelona te lopen. We gaan vrijdagochtend heel vroeg op pad, Rob brengt ons weg.

05.00 aankomst op het vliegveld en de security check gaat snel. De koffer hoeft niet ingecheckt te worden. Koffie om 5.15 uur en dan wachten........wachten en wachten tot 7.05 het vliegtuig vertrekt. Om 6.30 kunnen we aan boord.
Charlotte nog gezien, zij gaat naar Marbella en om 6.35 kunnen we instappen, we vliegen om 7.05.
Aankomst in Barcelona, bijna twee uur later, daar is het even zoeken naar de uitgang en de Aerobus maar die hebben we snel gevonden en hij komt er ook gelijk aan. De rit naar het hotel duurde best lang, er is veeeeeeel verkeer op de weg. We gaan eerst nog even een fietstochtje maken en de afspraak is om 10.30 uur, we halen het maar net! Via Google maps lopen we naar het meetingpoint van Baja Bikes wat ik vanuit Nederland gereserveerd heb. We zijn niet de enigen die te laat zijn, de gids is ook laat......

Stephanie heet onze gids en legt ons uit hoe e.e.a. werkt hier in Barcelona en dan gaan we op pad met de fiets. Best wel wennen want we fietsen niet zoals in Nederland over fietspaden maar veel over de stoep.....en op- en afstappen omdat het onwijs druk is!!
We zien en horen informatie over de highlights van Barcelona zoals de Sagrada Familia en de Arc de Triomph. En we leren iets over de legende van Jordi en de draak en over het ontstaan van de Catalaanse vlag. De vier rode strepen zijn bloedsporen van de draak. Na ruim drie uur fietsen komen we weer terug en gaan nog even wat eten op het pleintje, daarna nemen we de metro naar het hotel om in te checken.
's Avonds gaan we met de metro de stad in om bij de haven wat te gaan eten.
Morgenochtend moeten we vroeg op dus de luiken gaan op tijd dicht!

Dag 1
Voor deze tweedaagse in Barcelona hebben wij ons al ingeschreven via internet. De startlocatie is ruim een half uur verwijderd van ons hotel en als we ons hebben aangemeld, is er nog even een soort van paniek omdat Hans de keycard kwijt is van het hotel. Maar als we op weg gaan ziet hij een wit kaartje op de grond liggen: onze keycard! Bizar dat niemand dat heeft zien liggen......

De stad is nog aan het ontwaken hoewel het al lekker bedrijvig is met vanalles en nog wat. We lopen door de straten richting het Paleis National, een soort kasteel gebouwd in 1929 vanwege de Wereld tentoonstelling. Sinds 1934 worden er kunstwerken geëxposeerd in het Museu Nacional d'Art de Catalunya.
Voordat we de trappen beklimmen naar het kasteel passeren we de Magic Fountain, hier wordt in de avond een kleurrijke voorstelling gegeven met muziek en licht, de dansende lichten van het water.
De trappen kunnen beklommen worden deels via roltrappen, gelukkig maar want trappen komen vandaag veelvuldig voor!

De berg van Montjuïc wordt ook beklommen, steile wegen leiden ons naar een fenomenaal uitzicht over de haven van Barcelona. Er liggen grote cruise schepen maar ook industriële schepen. Was het eerst een stijgende lijn naar boven, nu lopen we vanaf boven weer naar beneden en dat gaat geruime tijd door, er lijkt geen eind aan te komen! Het is hier een favoriete plek voor sporters, we zien veel mountainbikers en hardlopers de heuvels bedwingen. Hier hebben ze geen last van het vele verkeer met hun uitlaatgassen!!

Na ruim 1,5 uur lopen hebben we trek in een bakkie koffie en we gaan dat halen bij een tentje langs de weg. Als we daar weer weggaan, zien we even later de eerste rust van de organisatie waar we getrakteerd worden op wat lekkers: een mueslireep en een zakje nootjes. Die peuzelen we al lopend op nadat onze waterflessen zijn bijgevuld d.m.v. het water wat in een stenen kruikje zit....maar we gaan hier niet meer zitten en lopen door.

Het is ondertussen drukker geworden in de stad en de route loopt door de straten van de stad. We komen vele verkeerslichten tegen en door rood lopen is niet aan te raden want ze rijden hier best hard! Via deze straten komen we weer in een stijgend gedeelte van de stad, richting Parc Guell. Helaas komen we niet in dit mooie park maar wel in een ander mooi stadspark, Turo del Putget. Na het beklimmen van de steile trappen gaan we er maar eventjes bij zitten op een bankje om bij te komen.
Hierna bereiken we de tweede verzorgingspost van de organisatie en worden weer getrakteerd op iets lekkers, chocolade en kleine cakejes.

Vanaf hier lopen we alsmaar rechtuit, de stad in met zijn drukke verkeer en uitlaatgassen!! Best wel een saai stuk, en ik vermaak mezelf door de winkeltjes te bekijken die we voorbij lopen. En soms is het zoeken naar de route aanwijzingen, hoewel dat goed geregeld is d.m.v. grote pijlen en plastic banieren om de lantaarnpalen heen. Ik weet nog van de vorige keer dat er een Starbucks op de route zit, en als we bijna de moed opgeven zien we deze koffietent opdoemen. Tijd voor een heerlijke koffiebreak!!

Weer een klein beetje opgeknapt, hoewel het me moeite kost om verder te gaan, maken we de route vol, om 14.15 uur bereiken we de finish. We melden ons af en na een toiletbezoek vertrekken we met de metro naar het hotel voor een late lunch. Een pittige wandeldag zit er weer op!

Dag 2
Zondagochtend vertrekken we na een ontbijtje in het hotel met de metro richting de startlocatie. Even denken we te laat te komen maar als we er zijn staat iedereen nog te wachten tot er gestart kan worden. Van een medewandelaar, toevallig ook een Nederlander, hoor ik dat de start precies om 8.00 uur is en dat er een routewijziging is. Even later horen we dit ook officieel van de organisatie dat we niet bang hoeven te zijn om te verdwalen, er staan vrijwilligers om ons de weg te wijzen en er is goed gepijld!

We gaan op pad, het is nog vrij fris en het duurt best lang voordat ik het een beetje behaaglijk krijg, ik draag vandaag een topje omdat er zonnig weer is voorspeld! Helaas is de routewijziging erg saai!! Een lange, rechte weg. Eerst twee kilometer rechtuit en dan bij Place Espanya met de bocht mee naar links, vervolgens weer ruim 3,5 km recht uit! En de straten van Barcelona zijn al druk met het vele verkeer ondanks dat het vandaag zondag is. Na 5 kilometer zijn we wel toe aan een lekkere kop koffie en als we een koffietentje zien......even lekker bijkomen, goed wakker ben ik pas als ik koffie heb gehad! De rust van de organisatie doemt even later ook voor ons op, daar gebruik even het toilet en gaan we weer door, de chocola en de mueslireep laat ik liggen, wel vul ik mijn water bij.

In Parc de l'Oreneta herken ik de "deur" waarin ik ga staan voor een fotomomentje. En dan gaan we klimmen! Eerst door een stukje park, later over heel erg steile asfaltwegen. Soms moeten we even stoppen, zo steil is het! We komen een Nederlands stel tegen die er moeite mee heeft en ik zeg: het wordt nog veel erger! Waarop de vrouw zegt tegen haar man: kom, we gaan eventjes uitrusten hier!

En ja hoor, we mogen het mountainbike pad weer op, gelukkig dit keer zonder dat fietsverkeer maar wel een paar joggers die naar beneden komen......het is echt steil en ik snap niet hoe die mensen dat kunnen!! Het is nu zweten geblazen want de zon is gaan schijnen en ik heb het absoluut niet koud meer!

Halverwege de klim ga ik even op een bankje zitten om van het uitzicht te genieten want dat is onze beloning voor de inspanningen! Een Nederlandse vrouw vraagt aan mij of ik een foto van haar wil nemen en ik doe dat ook. Bovenop de berg word ik nog herkend door een medewandelaar: "Jij bent toch van facebook??" Haha ik ben een BW-er (Bekende Wandelaar).

En dan is het nog een flink stuk wat omlaag gaat, er lijkt geen eind aan te komen maar dat doet het wel en komen we bij de tweede rust van de organisatie. Daar neem ik wel het zakje nootjes en de mueslireep aan en mijn lege waterfles vul ik bij. Het restaurant wat in de buurt is, wil geen klandizie lijkt het wel, Hans krijgt alleen iets als hij een tafeltje heeft maar daar moet je op wachten en dat doen wij niet. We gaan in de schaduw zitten bij het hek op een soort bankje. Ik eet mijn nootjes en ook die van Hans want ik kan de energie wel gebruiken! We gaan nog een flink stuk dalen, ook over een mountainbike pad en ik moet een paar keer opzij springen voor een fietser!

Ik ben het een beetje zat, er zit pap in mijn benen, ik ben moe en ik verlang naar de finish. Voordat we die bereiken komen we bij Camp Nou, het stadion van FC Barcelona. We gaan daar vlakbij nog even zitten bij een bowlingbaan, energie opdoen voor het laatste stukje.
Na deze pauze heb ik trek in iets zouts. Bij een patatkraampje bestellen we een zakje friet en gaan dat oppeuzelen op een bankje aan de overkant van de straat.

De finish is in zicht en als we de straat bereiken waar de startlocatie zich bevindt moeten we die nog een heel eind belopen, deze straat is behoorlijk lang! Eindelijk zien we de vlag van de Caminada hangen en de vrijwilliger die er staat wil een finishfoto van ons maken. Nog even afmelden en dan gaan we weer op pad......naar de metro.
Vanwege een demonstratie tegen de onafhankelijheid van Catalonië zou het nog wel eens druk kunnen zijn op onze route en dat wordt het! Twee haltes voordat we eruit moeten stroomt de metro vol en we kunnen er bijna niet uitkomen als we bij onze halte zijn......gelukkig lukt dit net op tijd! Verder hebben we niets meegekregen van de onrust in de stad over het referendum.

Ik heb genoten van deze twee wandeldagen in Barcelona, goed weer en een uitstekende organisatie! Morgen vliegen we terug naar huis met het vliegtuig van 15.35 uur.



voor de foto's klikkerdeklik

zondag, oktober 01, 2017

RS80 Hoek van Holland / 30-9-2017 / 25 km



Vandaag is de eerste wandeling van een serie van 10 van de RS80 wat staat voor Randstad Serie en is opgericht in 1980. De start is in Hoek van Holland bij de kantine van de Hoekse Voetbal Club. De locatie is niet ver rijden van mijn woonplaats en de starttijd pas om 9.00 uur dus ik kan "uitslapen"!

Ik ga mij aanmelden en neem vast een bakkie (hete!) koffie omdat de starttijd precies om 9.00 uur is want dan worden de routebeschrijvingen pas uitgedeeld. Ik zie veel bekende gezichten, teveel om de namen hier te noemen. Mijn wandelmaatjes zijn inmiddels ook aangemeld en we gaan op pad.

Richting de haven waar we de grote Ferry zien liggen van de Stena Line, die we later op de dag ook zien varen op de Nieuwe Waterweg. Deze vervoert twee keer per dag vracht en mensen naar Harwich.
De route is goed gepijld en de routebeschrijving is alleen nodig om te zien waar de rusten zijn. Voordat we bij de eerste rust aankomen lopen we een mooie route door het Staelduinse bos dit is een langgerekt bosgebied van 95 ha. Oorspronkelijk bestond dit gebied uit Estuariumduinen. Deze duinen waren deel van een zogenaamde haakwal, een rij duinen die loodrecht op de kust stond. In deze duinen woonden vissers. Deze visten met netten en fuiken op zalm in de Maas. Deze netten waren bevestigd aan staken of staelen. Hieraan zou de naam Staelduinse Bos ontleent zijn. Het huidige bos is rond 1850 aangeplant door de toenmalige eigenaar, de familie van Rijckevorssel.
In de oorlog maakte het bos deel uit van de Festung Hoek van Holland, waardoor er momenteel nog meerdere bunkers in het gebied zijn terug te vinden. Deze bunkers worden thans bewoond door vleermuizen, waardoor ze niet gesloopt mogen worden. Sinds 1987 is het bos in beheer bij het Zuid Hollands Landschap. Aldus de informatie die we gekregen hebben van RS80.

Dan komen we na bijna 10 km aan bij de rust in de kantine van VV 's Gravenzande waar het erg druk is maar waar we toch nog een plaatsje kunnen bemachtigen. Het is druk met voetbalsupporters en wandelaars. Het is wat druilerig weer en af en toe worden we getrakteerd op een paar regendruppels maar die zijn niet groot en het is niet koud. Het blijft wel grotendeels bewolkt.

We lopen na de pauze de bebouwde kom van 's Gravenzande door en komen we aan bij de vleermuizenbrug. Hier zijn slaap en broedgelegenheden gecreëerd voor vleermuizen. En na de brug zien we de Westlandse druiventuin. Hier worden op biologische wijze druiven geteeld.

Vervolgens komen we in het duinengebied en lopen naar de volgende rust op de boulevard van Hoek van Holland. Er komt geen eind aan het duinpad en als ik een bankje zie dan kan ik mij niet bedwingen om even mijn voeten rust te gunnen! Niet lang want we willen ook nog even in een strandtentje gaan zitten. Ik weet een tentje waar ze heerlijke huisgemaakte gehaktballen hebben!
Deze strandtent houder heeft wel humor, er hangt een bordje: "gelieve de vogeltjes niet te voeren wegens overlast, ze hebben helaas geen luiertjes aan!" En buiten staat een bord: "honden zijn welkom, zeehonden graag afdrogen". De vogeltjes hebben wel oog voor de kruimels die op de grond gevallen zijn, al dan niet per ongeluk!
De laatste vijf kilometers lopen we een deel langs de nieuwe waterweg waar het een drukte van belang is met langsvarende schepen. Het is dan ook een Wereldhaven!

Bij het vispaleis steken we over naar een groepje beelden van Joodse kinderen die vlak voor de oorlog ( 1939 ) vanuit Polen, Hongarije, Tsjechië en Duitsland door hun ouders op transport werden gezet om de oorlog te ontlopen ... de kinderen kwamen hier in Hoek van Holland met de trein aan en gingen vervolgens onder begeleiding op de boot naar Engeland. Heel veel Joodse kinderen hebben geluk gehad en dus daardoor de oorlog overleefd. Deze informatie komt van Fred van der Horst want ik heb eigenlijk niet de tekst gelezen die erbij stond, ik vond het wel mooie beelden.
De finish is nu niet ver meer en lopend langs de plek waar mijn auto staat doemt de kantine voor ons op. We melden ons af en drinken er nog een drankje op, en bespreken de eerstvolgende wandeltocht die voor ieder een andere is.

Ik wil parcoursbouwer Arie van Sponsen bedanken voor deze mooie wandelroute. Ik heb genoten!

Klik hier voor meer foto's