Voor de derde keer gaan wij naar Ameland om daar de Slik & Zand tocht te lopen. Het is de 12e editie. De start is vanaf het plaatsje Nes, waar ook ons hotel zit. We hebben een kamer in Hotel Westcord geboekt en dat is ongeveer twee kilometer lopen vanaf de veerpont. Maar het regent al de hele dag en als we op het eiland aankomen is het ook nog eens hard gaan waaien dus we nemen de bus. Maar voordat die vol is en weg rijdt…….tegen vijven komen we aan in het hotel, doorweekt en koud.
Gelukkig is het weer op zaterdag omgeslagen en is het wel bewolkt maar droog! Na het ontbijt lopen we op ons gemak naar de start op het kerkplein en horen we dat de starttijd van 9.30 uur niet vastligt en kunnen we gewoon vertrekken na een start selfie. Karin en Gaby zijn er nog niet maar wij denken dat zij ons straks wel in zullen halen. Helaas, niets is minder waar…..we hebben ze de hele dag niet gezien!
De route begint over een ellenlange dijk van wel 4 km lang. Maar we hebben de wind in de rug en het loopt wel lekker. We worden op de foto gezet door een fotografe die Anja Brouwer heet. Ik vraag voor de gein of ze familie is maar nee…..
Daarna over een zogenaamd “oliefantenpaadje”, een heel smalle doorgang waar je achter elkaar aan moet lopen. Daar voel ik mij wat opgejaagd want er zijn best veel wandelaars. Maar niemand passeert mij tot we weer op vaste grond lopen, richting de camping waar een rust is. En omdat we in de voorhoede lopen hoeven we niet in de rij voor de “koffie” met wat lekkers zoals cake, ontbijtkoek en dropjes. Dat is niet aan mij besteed en de koffie is warm water met een koffiesmaakje.
We kunnen lekker in het zonnetje zitten en zien Margriet en haar broer voorbij komen. Zij wijst mij op een toilet op het kampeer terrein. Vanwege de lange rijen bij de toiletten. Daar ga ik ook niet staan maar ik heb mijn plastuitje bij me, dus dat komt wel goed. Ik heb het toilet overigens niet gezien.
Het vervolg van de route leidt ons naar het strand maar voordat we daar aankomen lopen we door de duinen die vrij vlak zijn en uiteindelijk over een lange grasdijk. We kunnen ook een stuk over het fietspad maar of dat nou een goed idee is……het is namelijk best druk met fietsers!! Maar uiteindelijk komen we aan op het strand. Het is heerlijk daar want het is niet meer zo koud en af en toe schijnt de zon en het is droog. We hebben trek in een echte kop koffie en lopen op een strandtent af. Hans denkt dat ie dicht is maar we gaan er gewoon even kijken. Hij blijkt nog open te zijn ook en we bestellen koffie. Het is niet druk want de rustplaats is verzet, oorspronkelijk zouden we hier van de organisatie een rust hebben maar vanwege het slechte weer kon dat niet.
Als we net onze koffie hebben begint het een beetje te druppelen en gaan onder een afdakje zitten. Het begint dan ook door te druppelen tot echte regen en we zijn blij dat we hier droog zitten.
Na de rust vertrekken we richting finish. We lopen het strand weer af en de duinen weer in tot de volgende rust bij Bravo. Maar daar is een lange rij waar wij niet in gaan staan. We hebben ook net gezeten dus we gaan er ook niet naar binnen.
Eventjes zijn we in de war omdat we nog steeds geen splitsing gezien hebben en misschien lopen we nu wel op de 25 km route. We vragen het aan diverse lopers. Uiteindelijk blijkt de splitsing iets verderop te zitten en kunnen we gelukkig de goede kant op naar de finish. Die laat nu niet meer lang op zich wachten. We zien de Phenix molen al en het dorp is er vlak naast. Een finish foto wordt gemaakt van ons onder luid gejuich, een speldje en een paar sokken is onze beloning.
We lopen naar café de Jong voor een late lunch. We hebben best honger gekregen! En we proosten met een finish biertje op de goede afloop. Daarna lopen we naar ons hotel en gaan een paar uurtjes relaxen. Morgen weer terug naar huis. Dan komen we Gaby en Karin en het hondje Luuk tegen op de boot. De terugreis was weer gezellig en we waren zo aan de overkant! Onderweg naar huis gaan we bij Van der Valk Wieringermeer lunchen en hiermee komt een eind aan een heerlijk wandelweekend.
