Zwientjestocht 24-2-2018 / 20 km

Het belooft een ijzig koude dag te worden vandaag maar dat weerhoudt ons niet om vandaag naar Ugchelen te vertrekken voor een wandeltocht. Ugchelen??? Ja het is voor ons een flink eind rijden maar ik heb deze tocht nog nooit gelopen en heb er veel positieve verhalen over gehoord dus vooruit dan maar. Je moet er wel wat voor over hebben om iets moois mee te maken!

We komen aan bij de startlocatie en worden door een verkeersleider naar een plek gedirigeerd, wat een service! We hoeven nu niet te zoeken naar een plekje voor de koets, al is het startbureau nu wel een stukje verder lopen, maar hè.....we komen hier om te wandelen en dan kan dat ene stukje extra er ook bij.

Binnen wacht ons echter een minder leuke verrassing. Het is ra-zend-druk.......aanmelden gebeurt op zijn elf-en-dertigst (en dat is vriendelijk gezegd) we moeten twee(!) keer in de rij staan, 1x voor inschrijven en 1x voor consumptie muntjes.............dat doen we dus niet want we zijn al laat. Vrienden waar ik mee afgesproken heb, lijken geen zitvlees te hebben, die zijn al vertrokken. Nou ja, Hans en ik vermaken ons ook wel zonder hen al vind ik het wel jammer.....

De wandelvereniging DES die deze tocht de "Zwientjestocht" heeft genoemd, heeft de route uitgezet met plastic banieren, geel voor links, wit voor rechtdoor en rood voor rechtsaf en dat blijkt prima te werken, we zijn niet één keer fout gelopen! We worden getrakteerd op mooie bospaden, doorkijkjes en uitzichten. Teveel om op te noemen. Onderweg komen we Henk nog tegen, wat een verrassing! Hij maakt een foto van ons en ik van hem. Hij loopt echter de 30 km route en vervolgt zijn weg richting zijn wandelmaatjes die verderop lopen.

Vlakbij de pyramide zuilen is de eerste rust in een grote tent. Daar aangekomen is het ook hier razend druk en wij besluiten door te lopen, we hebben er pas 6,6 km op zitten dus de behoefte aan een rust is er niet. Wel kijk ik mijn voet even na, er zit iets in mijn schoen en nee, dat is níet mijn voet! Er zit een plekje op mijn teen die behandeling vraagt. Even verderop staat een bankje waar ik dit werkje op me neem. Hierna loopt het weer lekker en we vervolgen de route. Deze loopt nog steeds door de bossen, en af en toe is het oppassen omdat we over een omgevallen boom moeten of over paadjes bedekt met ijs moeten lopen maar dit doen we met plezier, we genieten van de natuur. Vlak voordat we bij de tweede rust komen, ook weer in dezelfde tent als de vorige rust, kletsen we eventjes met een vader die met zijn dochter de route loopt. Het zijn allebei vierdaagse liefhebbers, getuige de Gouden Kruisdragers badge op hun tas. Zo zie je, je hebt altijd aanspraak onderweg als je er voor open staat.....

Bij de rust nemen we even tijd voor een bakkie, gelukkig kunnen we ook met gewoon geld betalen ipv muntjes. Wel duur voor een bakkie bruin warm water maar samen met de boterhammen krijgen we het wel weg, het is tenslotte lekker warm! Eventjes bijkomen want het is best koud........en daarmee bedoel ik de buitentemperatuur!! Om en nabij het vriespunt!

Uitgerust maken we ons op voor de terugtocht naar Ugchelen, en komen onderweg warempel een paar zwijntjes tegen! Wat grappig, ik maak er foto's van want die kom je niet zo vaak tegen. Ze zitten voor de veiligheid achter een hek want zwijnen kunnen gevaarlijk zijn. Maar soms is gewoon door het bos lopen ook gevaarlijk want vlak voor onze neus valt een enorme tak uit een boom! Het maakte best wel veel lawaai en we schrikken ons rot. Gelukkig liepen wij niet net op die plek en kunnen zonder kleerscheuren doorlopen.

Dan lopen we vervolgens langs een speelweide en door een groot sportpark en zien we dat we dichtbij de finish komen omdat we het laatste deel van de route ook op de heenweg liepen. Ik zie een plaatsnaambord van Ugchelen........ja hoor, we zijn er weer! Hans legt het paaldansmomentje vast en we gaan weer door voor het laatste stukje. Na een foto gemaakt te hebben van een oorlogsmonumentje zijn we inderdaad vlakbij en zien de gymzaal al in de verte verschijnen. We melden ons af, krijgen een stempeltje met plaatje en kletsen nog even met Rolf die ik een complimentje geef over de mooie route. Want ondanks dat het een heel eind rijden is, heb ik geen spijt want we hebben echt genoten!



Klikkerdeklik voor de foto's

Kijk Hoek- en Duinentocht 17-2-2018 / 20 km

Op deze winterse dag trekken Hans en ik de loopschoenen aan om naar Den Haag te vertrekken. Zaterdagochtend komen we aan bij de kantine van GDA aan de Madesteinweg, waar de Kijk- Hoek- Duinentocht wordt georganiseerd door de wandelvereniging De Vierdaagse. De start is volgens het boekje om 8.30 en dat is ook écht volgens het boekje, de dames en heren zijn nog niet startklaar om het inschrijfgeld in ontvangst te nemen. Als dan ook eindelijk de inschrijfbriefjes op tafel komen is het een gedrang van jewelste maar uiteindelijk lukt het om ons in te schrijven.
Met een routebeschrijving op de kenmerkende manier van deze vereniging beschreven gaan we op pad. Alle routes staan namelijk op één plek, het is soms best een gepuzzel (voor anderen) hoe je moet lopen maar de bepijling is perfect dus we lopen niet één keer verkeerd.

De eerste kilometers gaan door bebouwde kom maar al snel gaan we de duinen in richting Terheijde en Monster. Wel jammer dat we niet naar Kijkduin gaan, daar heb je leuk restaurantjes op de boulevard, maar we zullen ook op deze route iets tegenkomen waar we even kunnen zitten. Na ongeveer 6,5 km lopen we langs de molen van Monster en een zaakje waar je lekker ijs kunt krijgen maar daar is nu het weer niet naar! Het is koud maar heerlijk wandelweer.

Ik moet een sanitaire stop maken en de route geeft een rust aan.......maar waar is die?? Ik loop maar een tuincentrum in om te vragen of ik naar het toilet mag, maar helaas mag dat niet! Dan maar achter een muurtje van een oude school want ik moet echt nodig en kan het niet meer ophouden tot de volgende rust die pas op 13 km zit, en dat vind ik best lang duren voor de "maar" 20 km die wij lopen.......

Na een paar slinger weggetjes langs de Westlandse kassen wat ook wel weer leuk is komen we na een ellenlange weg eindelijk bij een gelegenheid waar we wat kunnen drinken, bistro De Westlandse druif. Eventjes de voeten van de vloer en een heerlijk bakkie koffie drinken. Een paar dames hebben een incomplete routebeschrijving meegekregen en vragen aan ons of wij ook een route hebben. Wij geven bevestigend antwoord. De uitbater wil wel een kopietje ervan maken dus kunnen zij weer op pad met een goede routebeschrijving.

De koffie smaakte lekker maar dan moeten we weer in de benen voor de rest van de route. Die gaat weer richting de duinen. Daar zien we een aantal geiten in de bosjes die zich tegoed doen aan de beplanting.
Dit stuk van de route vinden we erg saai, lang en recht en niet veel te zien onderweg. Tot de kanonnen van Terheijde waar ik even op de foto ga en ik ga op een mozaïek bankje zitten, de tweede die ik gezien heb vandaag. Vanaf daar wordt het nóg saaier want we lopen langs een autoweg.......het einde is eindelijk in zicht, we mogen oversteken richting de finish aan de Madesteinweg. Maar eerst nog over de Max Euweweg. Dat is een grootschaakmeester. Altijd leuk als je naam gegeven wordt aan een straat. En dan horen we in de verte geluiden van spelende voetballers en zijn we in de buurt van de finish maar dat is best nog een eindje lopen. En dan, eindelijk zie ik de geel-groene vlag van de Wandelvereniging door de bomen schemeren, we zijn er!

We hebben best snel gelopen en maar één keer gerust. Volgens mijn nieuwe horloge hebben we 21 km gelopen in 4.19 uur! Dit is inclusief rust want ik weet nog niet hoe het horloge op pauze moet! Al met al hebben we een lekkere wandeling achter de rug en hoewel ik de omgeving goed ken hebben we toch een iets andere route gelopen.
Wat ook nog leuk is te vermelden: bij het naar binnen gaan van de finishlocatie kom ik Nico Gerpot tegen die een buff in mijn handen drukt, het cadeautje van RWV ivm het 90-jarige jubileum!



klikkerdeklik en bekijk meer foto's

Noord-Aa-polderloop 5 km 11-2-2018

Ik wissel het wandelen zo nu en dan af met een hardlooprondje, zo ook vandaag. Ik heb mij ingeschreven voor de Noord-AA-polderloop in Zoetermeer, 5 km. Zo gezegd zo gedaan, op zondagmiddag rij ik samen met Hans naar Zoetermeer, hij gaat mee voor de support. Daar aangekomen worden we begeleid naar een parkeerplek, Hans zet mij vast af zodat ik mijn nummertje kan halen, nummer 61 heb ik dit keer.
Ik ga in een rij staan waarvan ik vermoed dat het de rij is voor het ophalen van je startnummer, ik heb geluk want de 10-km lopers moeten naar de andere kant! Wel jammer dat dit niet goed staat aangeven......

En dan is het een uurtje wachten tot ik kan starten maar......ik moet ook nog even naar het toilet en dat is ook een dingetje hier......maar 2(!) toiletten en er staan drie rijen dames te wachten! Ach ja, dan maar eventjes in de rij bij de kleedkamers, daar is ook 1(!) toilet. Al kletsend met de andere dames gaat de tijd best snel en ik kan beter binnen wachten dan buiten in de kou!

De 10- en de 15-kilometerlopers mogen starten om 13.00 uur en er zijn zelfs hazen die lopers aan een toptijd kunnen helpen, er zijn ook startvakken. Voor de 5-km lopers is dat niet, er doen er naar mijn idee niet zoveel aan mee.

En dan is het bijna 13.10.....tot het startschot gaat. Er staat een straf windje hoor en het is koud!!! Ik merk dat de eerste meters niet zo best gaan, ik krijg het maar niet warm en de "bezemfietser" rijdt achter mij, ik ben de laatste!

Na ongeveer 5 minuten lopen, Runkeeper geeft dat keurig aan, heb ik ongeveer 600 meter gelopen......wat weinig denk ik nog! En zo gaat het tot het 1 km paaltje. Ik dacht: huh.....nu pas 1 km??? Het waait dan ook ontzettend hard en de wind heb ik notabene in de rug maar heb er toch last van!

Ik zie een dame en een heer wandelen, ik passeer hen en even later komen zij me weer voorbij. Zo gaat dat de hele wedstrijd. Op 2,5 km moeten we een rondje maken door een parkje en het lopen gaat nu heerlijk, in de luwte van de bomen. Ik passeer nu ook een oudere heer, die later als laatste finisht.

Er staan fotografen langs de kant, ik ben wel benieuwd naar het resultaat!
Waar ik niet zo van hou is dat de route een "heen-en-weertje" is, 2,5 km en dan dezelfde weg weer terug. Heb ik op de heenweg wind mee, terug natuurlijk tegen! De weg gaat met een bocht richting finish dus de wind valt eigenlijk wel mee......toeschouwers langs de kant moedigen mij aan maar door de muziek op mijn oren hoor ik ze niet, ik zwaai wel naar ze zodat ze daar niet voor niets in die snijdende kou staan.

Als ik de laatste bocht in ga....dan zie ik aan de paaltjes dat ik nog 1 km moet lopen, mijn Runkeeper roept het ook. Maar wat lijkt dat nog ver met die harde, snijdende wind! De man die steeds wandelt komt mij niet meer voorbij dus ik ben niet de laatste....yeah! In de verte zie ik de finishvlag en Hans zal klaarstaan daar om mij op te vangen. Ik zie hem niet...ben ik er voorbij gelopen?! Nee....hij staat nu links van de weg, en ik dacht rechts. Nog een paar meter en de omroeper roept mijn naam, tenminste als ik Hans moet geloven want ik luister nog steeds naar mijn muziek. Ik tik een tijd aan van 41.04 maar dat is nog niet de officiële tijd. Ik ben dik tevreden want ik heb ondanks de felle wind heerlijk gelopen! Ik krijg een medaille omgehangen en een flesje water (gelukkig geen sportdrank!) en ik loop samen met Hans terug naar de auto die verderop langs het water staat. Eventjes uitlopen en uitpuffen in de auto.......en op naar huis!
klik voor nog een paar kiekjes