Bernisse 29-11-2019 / 17 km

Klik hier voor een fotoverslag van mijn wandeling met Annika naar Heenvliet

NS Wandeltocht Rhenen-Veenendaal 24-11-2019 / 17,5 km

Vandaag besluiten we toch te gaan wandelen, de weersberichten zijn zeer gunstig. Ik heb een route gevonden via de NS, wandelen vanuit Rhenen naar Veenendaal de zogenaamde Elsterbergroute. Dus wij naar Veenendaal-West met de auto, daar de koets geparkeerd vlakbij het trein station en dan naar Rhenen tuffen met de Sprinter.
In Rhenen pakken we de routebeschrijving erbij, die is zeer uitgebreid. Ook met een kaart via de afstandmeten app zodat we goed kunnen zien of we op de route zitten.

We lopen naar het dorpje en zien de prachtige kerk al in de verte. We lopen er langs en nog een klein stukje bebouwde kom met kleine, smalle straatjes die ook nog eens de hoogte in gaan!! Puf puf, mijn benen krijgen het zwaar te verduren. Daarna wordt het alleen maar mooier want we gaan de bossen in.
Door dit uitgestrekte bosgebied kom je bij de Elsterberg. De noordzijde hiervan biedt uitzicht richting Gelderse Vallei. De herfst heeft de bladeren die nog aan de bomen zitten een sprookjesachtige kleur gegeven, het is genieten. We lopen over paadjes die bezaaid zijn met afgevallen bladeren, het knispert onder onze voeten.
We zien ineens een specht vlakbij voorbij komen en proberen hem op de foto te zetten maar helaas lukt dat niet.
Na ruim een uur lopen krijgen we trek, het is inmiddels lunchtijd geworden en als we een bankje zien nemen we het er even van. We bekijken de paarden die voorbij wandelen met hun bijrijders........wat stinken ze zeg, die paarden!
We genieten van de stijgende en dalende bospaden en moeten oppassen waar je je voet neerzet, voor je het weet lig je op de grond! Best inspannend allemaal en na de zoveelste heuvel zien we weer een bankje midden in de zon! Ik kan mijzelf niet bedwingen en ga lekker genieten, even de benen van de vloer, heerlijk!
We lopen over een groot begrazingsgebied en er zijn veel bomen gekapt. Het doet een beetje armoedig aan maar het zal wel een functie gehad hebben....
Na 10 km komen we aan bij een weg waar je op de bus kan stappen als je genoeg km’s hebt gelopen maar wij doen de laatste 7,5 km ook nog. Alleen lopen we nu verkeerd, want de beschrijving klopt niet meer met het kaartje. Gelukkig kunnen we de route weer snel terug vinden en is het verkeerd lopen beperkt gebleven tot ongeveer 500 meter.
We kruisen veel mountainbike paden maar hebben geen last van de vele fietsers, je hoort ze bijtijds aankomen en dan kan je makkelijk opzij stappen.
We hebben nog wat proviand over, komen bovenaan de Amerongse berg aan en genieten van het uitzicht. Dat zegt ook een plaatje op een van de twee bankjes die er staan: “geniet van het uitzicht” en dat doen we dan ook!
Nog een paar kilometer tot station Veenendaal-West maar dat zijn nog best pittige! Zelfs een zandbank wordt niet gemeden. Het laatste stukje door de bebouwde kom valt nog best tegen en we zijn echt toe aan de finish! Eindelijk, na ruim 4,5 uur wandelen komen we bij de auto aan. We snakken naar een kopje cappuccino want horeca kom je op deze route niet tegen.
Ik heb echt genoten van deze mooie wandeldag, het lopen van een NS-route is mij niet tegengevallen. De routebeschrijving is zeer gedetailleerd en het kaartje op de telefoon duidelijk. Ook de wit-rode en geel-rode markering is goed aangebracht. Kortom, dit smaakt naar meer!

klik hier

Winterserie Hart van Brabant 9-11-2019 / 25 km

De Winterserie van Hart van Brabant begint altijd in november, vandaag deel 1. Nadat de auto ontdaan is van de vorst, het is koud......rijden we naar Tilburg want de start is zoals gewoonlijk bij Boerke Mutsaers. Bij het treinstation Tilburg Universiteit is er nog genoeg plek en het is dan nog een klein stukje naar de start. De ingang is aan de andere kant want er is vandaag ook een feestje gepland van een carnavals vereniging.
Inschrijven is zo gepiept en om 9.15 uur gaan we op pad.
Over het universiteits terrein richting de bossen. Het is een koude herfstige start, we hebben allebei een muts op en handschoenen aan. Maar na een goed uur lopen krijg ik het alweer warm en gaat mijn muts af, handschoenen uit en mijn petje op. De route is bekend, vorig jaar liepen we ook deze kant op maar vandaag gaan we 25 km lopen i.p.v. 13, de zon breekt door en het is heerlijk wandelweer!
Bij de eerste rust, de McDonalds op een industrie terrein, is het reuze druk maar toch nog plek genoeg. Met een klein beetje geduld zitten we uiteindelijk aan een grote beker cappuccino alleen de bestelde appeltaart is op helaas.......ze hebben niet gerekend op zoveel mensen wat veel gemopper oplevert bij sommige wandelaars. Maar waarom?? Dan moet je een paar minuten langer wachten, nou en??
In plaats van appeltaart eet ik een kaneelbroodje en Hans neemt een stukje cheesecake, ook lekker!
Vanaf de McDonalds gaan we nog een klein stukje door het industrie terrein maar dan is er een splitsing en mogen we over een prachtig natuurgebied lopen, de Regte Heide. Het is er stil.......je hoort werkelijk niets, wat is dat genieten. De heide is uitgebloeid maar de diverse paddestoelen steken hun kop op, het is niet voor niets herfst. Sommige bomen hebben ook mooie herfstkleuren.
Tot de volgende rust bij een manege lopen we alleen door natuurgebieden, nu nog 10 km te gaan. Bij de manege drinken we een kopje thee en cola en na een sanitair bezoek vertrekken we weer.
Verrassend genoeg blijven we in de natuur lopen, alleen het laatste stukje is bebouwde kom. Nog 3 km te gaan maar Hans heeft zin in een bankjes rust. Als we net een paar minuten zitten hoor ik ineens: Heeeee! En vliegt Marco mij om de hals. Hij loopt 35 en heeft een flink tempo en gaat snel weer door, hij was een stukje verkeerd gelopen. Marco logeerde in Nijmegen bij hetzelfde gezin als ik.
Na dit leuke intermezzo lopen we weer door naar de finish, het is niet ver meer. En er is ook niet veel meer te zien. Ja, een mooi beschilderd tunneltje onder een viaduct. Ik maak een foto ervan. Als we het station in de verte denken te zien is het een woonwagen kamp. Maar even verder zie ik het viaduct waar we onder door moeten om het station te bereiken. Voor we het weten is het einde van de tocht daar.
Ik meld ons af en loop door een wolk van sigaretten rook naar buiten, het carnavals feestje is in volle gang!
Nog nagenietend van de tocht rijden we naar Jan en Carla, we hebben daar afgesproken voor een gezellig nazit.

nog een paar foto’s

RWV winterserie deel 1 / 3-11-2019 / 11,5 km

Vandaag is het weer tijd voor de Winterserie van RWV. Ik ga met Hans richting Kralingen waar we zoals gebruikelijk vanuit de kantine van PAC aan het Langepad kunnen starten. In het startbureau is het redelijk rustig want de start is al geweest, om 9.45 uur kan je al op pad maar wij doen het rustig aan. Sjaak, Margareth en Mar zitten er ook nog lekker een bakkie te drinken.
Het is vandaag de “Leonidas route”. Bij die naam denk ik aan chocolade maar nee, het is de route richting de Esch met een rust bij de sportvelden van Leonidas. Maar eerst nog een stukje door het Kralingse bos waar het druk is met recreanten en allerlei sporters van klein tot groot. Een groepje moslima’s in sportkleding en een groepje boksers, veel joggers en gewone wandelaars. Het is dan ook heerlijk weer om buiten te zijn. Maar op buienradar zien we dat het ‘s middags gaat regen dus het is zaak om op tijd binnen te komen. Dat lukt wel, 10 km is niet ver.
We lopen de rust voorbij want kantine koffie is niet lekker. De route brengt ons langs het Excelsior stadion en watertoren De Esch. En een stukje oud Kralingen waar de voormalige burgemeester van Rotterdam woont, dhr Opstelten. Het zijn statige huizen, de een nog mooier dan de andere. Via het park Rozenburg, waar ik even op een bankje ga zitten vanwege een pijnlijke voet, lopen we weer richting de Kralingse weg om even later aan te komen bij de kantine van PAC. Ik meld ons af, koop nog een RWV badge bij Julia en bestel twee kommen met erwtensoep, dat hebben we wel verdiend! We hebben genoten en met ons nog 269 wandelaars. RWV bedankt voor deze mooie ochtend.

RS80 Rhoon - 393 / 2-11-2019 / 25 km

De derde tocht van RS80 nummer 393 start vandaag, 2 november vanuit de sporthal te Rhoon. Maar omdat ze aan het verbouwen zijn moeten we aanvankelijk een beetje improviseren om een goede plek te vinden om het startbureau op te bouwen. Na wat heen en weer gesleep van spullen is dat gelukt, we mogen in de hal zitten.
De wandelaars weten ons te vinden en het is druk bij het startbureau. Als iedereen zo’n beetje vertrokken is, gaan de pijlophalers op pad, ik ga ook mee als mijn werk aan het startbureau er op zit en zijn we gezellig met z'n vieren: Michiel, Bas, Ruud en ik.
Helaas regent het als we vertrekken maar met mijn poncho blijf ik aardig droog en na een half uur stopt het met regenen.......en het blijft de hele dag droog.
De route is door Arie Jacob uitgezet en leidt ons door het Valkckesteinse bos, maar dit keer gaat de helft over graspaden die inmiddels door de regen en de vele wandelaars veranderd zijn in modderpaden!! Op het laatste, moeilijkste pad komen we twee mannen tegen die voetje voor voetje de modder trotseren, helaas valt de andere man als hij er bijna is. We proberen hem zo goed als mogelijk op te kalefateren met doekjes en water, gelukkig mankeert hij verder niets.
Als we het bos verlaten lopen we richting Poortugaal waar de eerste rust is bij v.v. PSV. Daar nemen we het er even van en kijken meteen of er nog 25-km lopers zitten maar die zitten inmiddels allemaal op de route.
Na de rust lopen we richting Hoogvliet door de weilanden van Poortugaal en over de Welhoeksedijk vlakbij mijn broertje. Lopend langs de Duifhuisweg bedenk ik dat ik hier best vaak geweest ben maar nog nooit met de benenwagen!
We passeren metrostation Hoogvliet en Michiel besluit terug te gaan met de metro, het is voor hem een beetje te zwaar aan het worden en wil geen blessures oplopen. Verstandig! Met z'n drieën lopen we verder naar de volgende rust bij de korfbal kantine van ETC. Daar wachten ze met smart op ons want we mogen de snert pan leegmaken, wij zijn de laatste wandelaars en dan kunnen zij ook naar huis. De uitbater zegt dat het aantal wandelaars hem overtroffen heeft, “het was een gekkenhuis”. Nou mooi toch voor de omzet?
De route gaat verder richting de Oude Maas, het pad waar ik niet zo’n fan van ben omdat ik dat saai lopen vind, maar Ruud en Bas vinden het er wel mooi. Na een paar leuke graspaden komen we bij het haventje van Rhoon en lopen langs de nieuwe fundatie van restaurant Abel dat kortgeleden in vlammen is opgegaan. Gelukkig komt er weer een nieuw restaurant.
En dan het sluitstuk van de wandeling, een stukje door de Rhoonse Grienden, een mooi natuurgebied met heel erg veel knotwilgen.
Na dit rondje Grienden lopen we door het dorpje Rhoon heen naar de finish.
Daar aangekomen nemen we er nog een drankje op en kijken terug op een leuke wandeltocht. Vandaag mochten we 420 wandelaars een mooie dag bezorgen, een mooi resultaat!