Totaal aantal pageviews

donderdag, december 28, 2017

Amsterdam Light Walk 27-12-2017 / 15 km

De Amsterdam Light Walk, georganiseerd door Le Champion, is de laatste drie jaar zeer populair geworden. Via internet heb ik ons een tijdje geleden al ingeschreven en keurig netjes de papieren op tijd omtvangen en vandaag is het zover. Hans en ik zitten in startgroep 8, de laatsten die om 18.00 uur mogen starten.

De startplek is zoals gezegd in Amsterdam. Daar gaan we met de trein naartoe want de auto is geen optie tenzij je een geldboom hebt!! Met treinkaartjes van het Kruidvat reizen we zaterdagmiddag vanaf Rotterdam Alexander naar Amsterdam, helaas wel met de Sprinter en dat is een andere naam voor de vroegere stoptrein! Na ruim een uur boemelen komen we aan in Amsterdam en wat een drukte lopen we tegemoet! Omdat we iets te vroeg zijn vanwege de daluren restrictie, lopen we een eindje het Damrak op richting Bijenkorf. Over de hoofden van het publiek, man wat een drukte! Na een rondje en een toiletbezoek in de Bijenkorf keren we terug met de tram om ons naar de Passenger Terminal te begeven, het vertrekpunt van de loop. We lopen een stoet wandelaars tegemoet die grotendeels getooid zijn met lichtjes.....tja, dat hoort bij de "lichtjesloop"!

Iets verder dan twee jaar geleden bij de eerste loop, is de startplek maar nog wel in de terminal. Een donker gat lopen we in......waar is die start??? Het staat nergens aangegeven maar door het rumoer en een topje van een Le Championvlag die we boven het hek zien, lopen we maar die kant op. De start- en finishplek is dit keer gescheiden....... We krijgen een startstempel en een piepklein lichtje voor aan onze keycord, grappig! Na enig gehannis met dat lichtje een een startfoto gaan we op pad.
Hetzelfde stuk wat we net heen gelopen hebben, lopen we nu weer terug richting centrum, het begint een beetje te miezeren, wat later overgaat in af en toe een paar flinke buitjes. Maar we zijn erop gekleed want het was voorspeld......

Vanaf het centraal station lopen we weer het centrum in van Amsterdam en nu begint het toch weer serieus te regenen maar ook te waaien en met zoveel publiek om je heen is dat lastig lopen met een paraplu. Over de Heerengracht, de Prinsengracht en de Leidsestraat over smalle stukjes trottoir en tussen fietsers en auto's al dan niet met luid getoeter. Knap, als je zonder brokken door deze stad kan rijden met deze drukte!
Na een kilometer of vijf beginnen we trek te krijgen in een bakkie koffie en Hans is de regen zat. We twijfelen bij de splitsing van 10 en 15 km maar ik wil niet voor minder dus we gaan door tot we een tentje zien waar koffie te krijgen is. Helaas is de koffie lauw en we gaan snel weer door tot het Leidse plein in zicht komt. Daar gaan we The Pub in, om echt op te warmen en wat te eten. We zien diverse lopers met lichtjes voorbij schuifelen tijdens het eten. Als we opgewarmd zijn is het gelukkig weer droog en dat blijft zo tot de finish. Blij dat we voor de langere route hebben gekozen! Want dan zie je wel wat meer vind ik, hoewel de kunstwerken tot nu toe tegenvallen! Heel af en toe zien we iets moois.

In het Vondelpark, we lopen iets anders dan de vorige keer, is het laatste stukje pad versierd met glazen potjes en lichtjes erin, heel sfeervol. Daar is ook een rust van Le Champion, onderweg kregen we al een lekker kerstkransje, nu worden we op een oliebol "getrakteerd". Die ik vervolgens meteen weggooi.......brrrr.....!!! En ik ben niet de enige als ik de vuilnisbak zie!

Vervolgens lopen we naar het Museumplein onder het Rijksmuseum door en naar het Rembrandplein en de Magere Brug om met een ommetje via de Hermitage bij de Stopera aan te komen waar het weer een gezellige bedoening is van Le Champion. Een DJ staat gezellige muziek te draaien en er is warme chocomelk. Maar helaas zijn de bankjes nat van de regen dus houden we hier een korte stop.
Via kleine straatjes lopen we langs de Oude Schans en zien in de verte NEMO al, dus weten we dat de finish in zicht is. Langs de Prins Hendrikkade naar het Scheepvaartmuseum en daarvoor moeten we onder de weg door, vrijwilligers wijzen ons de weg. Het laatste stukje voert ons langs de landexpositie van de Amsterdam Light Festival, waar talloze kunstwerken te bewonderen zijn. Je moet daarvoor in de rij staan en dat doen we uiteraard niet haha! Nog een brug te gaan alvorens we weer bij de terminal uitkomen, dit keer dezelfde plek als twee jaar geleden. Er klinkt gezellige life muziek, er is wat te snoepen en wat te drinken maar omdat het al laat is (22.00 uur melden wij ons af) gaan we direct weer naar het station voor de terugreis. Die verloopt niet helemaal voorspoedig, we missen de trein waardoor we een half uur moeten wachten en tijdens de reis werd er iemand onwel waardoor een ambulance moest komen! Maar ja......wij zitten lekker droog te wachten tot we weer verder kunnen......
00.45 uur zijn we weer terug in Spijkenisse.

Ik kijk terug op een geslaagde wandeling, Amsterdam is druk maar wel sfeervol. Wel jammer van het natte weer en de kunstwerken vond ik wat tegenvallen dit keer maar de organisatie was perfect! Bedankt alle vrijwilligers voor deze mooie wandeltocht en de leuke herinnering, een schoentje voor op mijn tasje!

zondag, december 24, 2017

Sagambiarawalk 2017 / 26 km


Zaterdagochtend vroeg rij ik naar Putten voor de Sagambiarawalk, een mondvol en een vreemde naam voor een wandeltocht. Het is een samenvoeging van Sara en Gambia want de opbrengst gaat naar een goed doel voor Gambia. Er zijn vandaag maar vier wandeltochten gepland en ik heb niet zo'n zin in een poldertocht vandaar de keuze voor een Bostocht.

Helaas is het parkeerterrein vol en moet ik mijn heil zoeken in de wijk. Na enig gedraai in de rondte vind ik een plekje en ga mij aanmelden. Het is erg druk in de Peppelhoeve waar het startbureau zich bevindt. Om half tien kunnen we pas gaan lopen, en gaan meteen de bossen in waar we de hele dag blijven.

Vanwege de afgelopen sneeuwval is het flink drassig en zijn de wandelpaden bedekt met allerlei obstakels waardoor het moeilijk te lopen is maar we slaan ons er wel doorheen! Na 5 km is er een wagenrust, met dixie gelukkig, maar we gaan niet zitten want op 14 km is de grote rust bij de Rozentuin in Garderen. Ik ga nog wel even op de foto met de Kerstman!

Allerlei bospaadjes voeren ons naar die rustplek, het tempo is laag omdat de ondergrond drassig is, we hebben geen asfalt gezien vandaag! Maar dat mag de pret niet drukken en dat hebben we volop want we moeten soms halsbrekende toeren uithalen om de obstakels te ontwijken!! bekijk de foto's maar

Onderweg komen we leuke voorstellingen tegen, met bordjes als: ga d'r maar even bij zitten en groene stroom voor de elektrische fiets op een boom gemonteerd!

In de Rozentuin komen we lekker bij met een bakkie koffie zonder lekkers want dat is al op, ze hebben kennelijk niet op zoveel wandelaars gerekend! De Rozentuin is een onderdeel van de beeldentuin in Garderen wat ik ken van onze tijd op de camping in Voorthuizen, we maakten vaak een fietstochtje hiernaartoe. Het is wel erg veranderd! Minder beelden, maar wel een mooie plek met allerlei winkeltjes.

Na dit aangenaam verpozen moeten we de rest van de tocht af gaan maken, nog zes kilometer bos krijgen we voor onze kiezen. Met diezelfde obstakels en modderpaadjes dus en ik ben blij als we eindelijk de finish bereiken, het wordt ook al een beetje donker. Bij het afmelden hoor ik dat ik ook een stempel kan krijgen in het SOP-boekje, want de organisatie van deze tocht is gedaan door SOP (Samen Op Pad).

Ik kom een beetje bij op het bankje met een colaatje en ik praat nog eventjes na over de avonturen die we vandaag beleefd hebben. Het was een mooie en goed verzorgde Bostocht en goed gepijld met SGWB pijlen! Er hebben zich 371 wandelaars gemeld vandaag, een mooie opkomst!

dinsdag, december 05, 2017

Winterserie RWV 3-12-2017 / 10 km



De Winterserie van "mijn" cluppie RWV is allang begonnen, en ik ga vandaag, zondag 3 december een rondje Kralingen lopen met Hans, die wel behoefte heeft om een frisse neus te halen. Dus zo gezegd zo gedaan, half tien rijden we vol goed moed naar Kralingen. Echter, de Hartelbrug gooit roet in het eten door vrij lang open te blijven voor de scheepvaart die voorrang heeft! Maar ja, niet getreurd, we kunnen ons nog aanmelden voor de 10-km route.

De derde editie van deze serie gaat vandaag door het Kralingse bos heen, zoals ik al vele keren gedaan heb. Het is wat druilerig weer, en af en toe zelfs vrij nat! Na vijf kilometer lopen we langs een rustplek, de Big, maar we hebben allebei geen behoefte aan rust en lopen door. Na een paar kilometer zie ik drie bekende figuren voor me lopen, het zijn Sjaak, Margareth en Marja! Gezellig babbelend lopen we met z'n allen naar de finish. Omdat er nog boodschappen gedaan moeten worden gaan we meteen na afmelden naar huis. Ik neem de zak doppen mee die Larissa voor mij heeft gespaard waarvoor dank! KIKA zal er blij mee zijn.........

zondag, december 03, 2017

St.Nicolaastocht 2-12-2017 / 20 km


Als ik zaterdagochtend 2 december de gordijnen open doe zie ik een mistige wereld. Gelukkig heb ik een carpoole-date met Sjaak, hij wil mij wel vanaf Slinge oppikken om dan Margareth in Ridderkerk op te halen alvorens naar Leusden te rijden. Daar wordt de St.nicolaastocht gehouden door de Sticht Gooise Wandel Bond (SGWB) georganiseerd. De startlocatie is in de kantine van korfbalvereniging Antilope en als we daar aankomen is het al best druk. Later hoor ik dat er zo'n 350 wandelaars zich hebben aangemeld al is de parkeerplaats nog lang niet vol, er is nog genoeg plek om de koets dichtbij te plaatsen!

André met zijn buurman Michel is er ook al en Hetty is er ook, een gezellig cluppie is compleet. Dan is het nog even wachten op André die een afhaalafspraak heeft van zijn speculaaspop, die hij verkocht t.b.v. zijn actie voor Spieren voor Spieren. Ik heb er ook een gekocht maar neem die pas na de tocht mee, anders wordt het zo'n gesjouw!
Sjaak heeft ons al aangemeld en met een bonnetje voor een consumptie gaan we op pad.

Het is best koud, de rijp zit aan de grasstengels wat een mooi gezicht is maar ik vind het te koud om mijn fototoestel tevoorschijn te halen! Er zijn genoeg wandelaars die dat wel doen, ik mag vast wel een paar foto's lenen....
De route is goed gepijld, zoals we gewend zijn van SGWB. Maar het gaat toch eventjes een keer mis als we als een kudde de wandelaars voor ons volgen die ineens stil gaan staan en weer terugkomen. Het blijkt dat we een pijl of aanwijzing gemist hebben en moeten een paarhonderd meter teruglopen. Maakt niet uit, de route is ook niet precies 20 km dus zo maken we de afstand wel compleet....

De wandelpaden gaan veel over onverharde wegen, modder en gras wat het moeilijk maakt om over te lopen, mede doordat het gevroren heeft maar tot nu toe gaat het goed. André en Michel hebben zich laten inspireren door het onderwerp van de tocht, Sint Nicolaas. André heeft een pietenpetje opgezet, en Michel een zwarte pruik en hij draagt een mini-stafje. Hilariteit alom en zo komen we ongemerkt bij de eerste en enige rustplek, de YMCA. Buiten staan bankjes met dekentjes erop en twee vuurkorven zijn gevuld met brandende houtblokken, gezellig! Er is koffie met een gratis lekkere koek, daar hebben we wel oren naar! De warmte van het vuurtje doet ons goed en er worden flink wat foto's gemaakt. Maar aan alle gezelligheid komt een eind want we zijn net over de helft van de afstand die we moeten afleggen dus we gaan weer verder.

We lopen in de omgeving van den Treek, wat ik ken van de Amersfoortse Tweedaagse. Door de witte wereld kunnen we niet veel zien maar genoeg om van de herfstkleuren te genieten. Helaas raak ik de groep een beetje uit het zicht vanwege sanitaire problemen, ik moet af en toe de bosjes met een bezoekje vereren maar gelukkig is de afstand niet al te groot.

Het laatste stukje van de route is niet erg inspirerend, zo langs de autoweg terug naar de kantine en na minder dan vier uur gelopen te hebben kom ik weer terug bij de startlocatie. Daar is het gezellig druk. Sint en piet heb ik niet gezien maar hij heeft wel voor lekker strooigoed gezorgd, er staan bakjes vol op tafel! De consumptiebon wordt omgeruild voor een kopje erwtensoep. Die peuzel ik met genoegen op, hij smaakt voortreffelijk! Weer lekker een beetje warm worden.....

Aan de gezellige nazit komt ook weer een einde, we nemen afscheid van elkaar. Ik loop nog even mee met André om de speculaaspop aan te nemen en dan rijden we gedrieën weer terug naar huis. Het is nog steeds mistig.......

Hiermee komt een einde aan een heerlijke, koude wandeldag! De organisatie en vrijwilligers bedank ik bij deze voor deze mooie tocht.
klikkerdeklik voor meer foto's

zondag, november 19, 2017

Kennedymars OLAT 17-18 november 2017

Na 10 Kennedymarsen succesvol te hebben afgerond dacht ik nooit meer aan een Kennedymars te beginnen. Maar het liep toch anders.........

Tijdens een wandeltocht maak ik kennis met Jaqueline en zij vertelde mij heel enthousiast te zijn over haar eerste Kennedymars en het smaakte haar naar meer maar ze wou niet alleen gaan. Daarom heb ik me laten overhalen nog een keer te gaan! Ach.....het is toch wel kicken als je eenmaal over de finish komt na 80 km.....helemaal verrot maar toch blij. Want zo heb ik het wel weer ervaren, deze editie kreeg ik niet voor niets! Waarvan hier het verslag:
Ik heb ingeschreven voor de Kennedymars van OLAT (Ollandse Lange Afstand Tippelaars), er zijn ook andere tochten zelfs een 110 km tocht! Vanwege het 50 jarige jubileum van de vereniging zijn deze tochten vandaag gepland en overdag kan men kortere afstanden lopen voor slechts € 0,50!

Vrijdagavond 17 november pak ik mijn tas in en ga samen met Hans naar de startlocatie in St. Oederode, de Vresselse hut. Het is erg druk als ik om 22.30 uur de warme kantine binnen stap en ik ga mijn spullen halen: een routebeschrijving en kaartjes voor aan mijn tas, een consumptiebon en ik ga bij Jaqueline en Monique zitten die al binnen zitten. We krijgen ook een lichtgevend hesje als cadeautje. Ik maak kennis met een paar onbekende wandelaars waaronder Chris, Peter, Peter en Jack. De marsleiding houdt net een toespraak als wij binnenstappen, ik heb er niet veel van meegekregen......
Het is koud als het startsein om precies 23.00 uur klinkt en met een peloton wandelaars m/v gaan we op pad. Er hebben zich 204 mensen vooraf ingeschreven en ik weet niet hoeveel na-inschrijvingen er bijgekomen zijn maar de groep is erg groot.

We lopen de avond en de nacht in over voornamelijk lange en rechte wegen en het is aarde donker! Ik ben blij met mijn hoofdlampje en we lopen gezamenlijk in een groepje te grappen en te grollen zodat de km's snel onder de voeten verdwijnen, het gaat super! Tot we bij de eerste verzorgingspost komen, de boterhammetjes worden ter plekke gesmeerd.....wel jammer want het is berekoud en ik heb medelijden met de verzorgers die staan de hele tijd stil en zonder enige bescherming van een tentje ofzo!!
10 minuten wachten (staand) in de kou is niet echt bevordelijk voor je spieren!

Zo volgen er nog twee van zulk soort posten en bij de tweede post moet ik erg plassen maar er is weer geen dixie!! Wat nu??? Dan maar een plekje achter een auto zoeken, de rest van de groep staat in een rij te wachten op een bammetje. We bikkelen verder tot we bij de eerste binnenrust aankomen maar dan hebben we er al 29 km op zitten!! Dat vind ik ook rijkelijk laat maar ja....de verzorging is goed. We krijgen voor de consumptiebon een soepje, er zijn drie soorten! Helaas kan ik me niet meer herinneren waar ik de bon gestopt heb en ik kan zonder bon geen soep krijgen!! Maar daar ben ik het niet mee eens en laat dat blijken. Nou, vooruit dan maar wordt er gezegd. De soep smaakt heerlijk en ik word weer een beetje wakker. De rust is van korte duur want ik moet ook nog mijn broek verwisselen, die is vies geworden.

Maar we moeten weer verder en we verlaten het warme café. Ik lever mijn tas in en de vrijwiller vraagt: 80 of 110? En ik zeg nee, 271! Eeeuhh....dat is mijn nummer maar zij bedoelden welke route loop je hihihi! 80 km lopen doet wat met je hersenen!!
We lopen door het gehucht Olland. Ik grap nog dat dat Spaans is voor Holland, ik volg op dit moment Spaanse lessen vandaar...maar in het donker zien we niet zoveel. Het is namelijk ook nog nieuwe maan. Nieuwe maan is een van de schijngestalten van de maan. Als de maan ongeveer tussen de aarde en de zon staat, is alleen de schaduwkant van de maan waar te nemen. De maan is dan niet te zien. En dat is te merken want het is erg donker!!

Na zes kilometer lopen door de nacht zien we weer een verzorgingspost opdoemen maar wederom geen dixie!! Dat vind ik toch wel jammer hoor, en de verzorgers staan hier ook weer niet onder een tent! Ik neem alleen een kopje koffie en we gaan weer door, zitten doen we niet daar is het veels te koud voor. Over weer zes kilometer hebben we weer zo'n zelfde post met hetzelfde verhaal.
En dan zouden we na 8 kilometer de Vresselse hut weer bereiken om vanaf daar de lus van 30 kilometer te gaan lopen. Jaqueline zit er helemaal doorheen en samen slepen we elkaar er doorheen tot we de Vresselse weg eindelijk bereiken maar tjonge, wat duurt dat lang voor we eindelijk die hut kunnen zien! Binnen gekomen verwacht ik Hans te zien maar ik heb hem te laat verteld op hoeveel km ik zat dus hij is iets verlaat. We kunnen hier een macaroni schotel krijgen en Monique is zo lief deze voor mij te halen, ik ben toch wel erg moe nu. Jaqueline gaat proberen even een dutje te doen, ze voelt zich niet lekker. Ik hoop voor haar dat ze wat opknapt, ze ziet erg wit!
Gelukkig knapt ze wat op mede door het eten en Hans is ook gearriveerd, ik haal een kopje koffie voor Jaqueline en mij en ik kan even genieten van de rust, lekker bijkomen!

De laatste 30 km zijn wat mij betreft erg zwaar en dat is ook vermeld op de website, alleen maar over onverharde wegen en dat heb ik geweten! Het eerste stuk valt nog mee, we lopen over bospaadjes en op het 54,5 km punt is er weer een verzorgingspost met hè......verrassing: een dixie! Ik ben blij! Ik neem even een bakkie koffie en maak hier kennis met Arjan en Monique en maak een praatje. Maar ook hier gaan we niet zitten en daarom snel weer verder, de natuur in. Ik kan helaas het tempo van de groep niet bijhouden en doe mijn muziek op, lekker op eigen tempo en met mijn eigen gedachten doorbikkelen! Ik kom Richard "er is hoop" tegen en gezellig kletsend lopen we de A50 over en ik zie een plaatsnaambord maar ik heb geen fut meer voor een foto, Richard maakt er wel één voor zijn verzameling. Doordat we aan het babbelen zijn heb ik er geen erg in dat we alweer bij de volgende rust aangekomen zijn, een café waar ik de groep weer tegenkom. De bediening is er niet op berekend dat er zoveel wandelaars komen dus het is lang wachten op een consumptie. Hans is hier ook weer en het is eventjes bijkomen hoewel ik er behoorlijk doorheen zit, het welbekende 60-km dipje........
Voor mijn gevoel gaan we te snel weer op pad, maar ja....20 km doorbikkelen voordat we bij de finish zijn dus gaan met die banaan! Ik hoor dat we straks weer bij deze tent een volgende rust hebben. De groep besluit die niet te nemen maar ik denk daar anders over. Ik loop het grootste gedeelte alleen met mijn muziek op en dat bevalt me best. Ik ben zooooo klaar met dat geploeter over modder-, gras- en zandpaadjes! Jaqueline en Peter wachten af en toe op me maar ik zeg dat ik dat niet nodig vind, wel lief maar ik red me wel en zij gaan weer verder in hun eigen tempo. Ik duik nog even in de struiken voor een sanitaire stop, daar heb ik geen tijd voor gehad bij de rust, er stond ook een lange rij zei Jaqueline.

Ineens zie ik een extra rustpost opdoemen, hier is lekkere vla te krijgen, de groep zit hier ook en ik kom eventjes bij, de vla doet me goed! Maar we zitten hier niet te lang, de groep vertrekt en ik, ik hobbel er achteraan maar wederom kan ik het tempo niet meer bijhouden. Ik kom nu bijna bij de café rust aan en ik zie de groep aankomen, zij hebben inderdaad daar niet gerust. Nog 12 km....pfff ik bikkel weer verder. Het begint een beetje te regenen maar niet zo erg. Toch doe ik een poncho aan want het beschermt ook goed tegen de kou, er staat een gemeen windje!
Als ik over een lang modderpad loop voel ik een enorme pijn onder mijn linkervoet, als ik een bankje zie ga ik meteen zitten om de voet te inspecteren. En ja hoor, een flinke blaar. Een paar medewandelaars bieden hulp, waaronder Eduard en Ruud. Met behulp van een lancetje maak ik de blaar open en Eduard helpt me met de sok aandoen. Gelukkig gaat het nu een stuk beter en samen lopen we gezellig babbelend naar de volgende rust. Ik ben blij met zijn gezelschap want eigenlijk zie ik het niet meer zitten, ik ben zooo moe en heb veel pijn in mijn voeten!! Maar hij weerhoudt mij ervan te stoppen. Ik zeg hem dat ik het niet haal om op tijd binnen te zijn om 17.00 uur maar hij zegt joh, je hebt tot 19.00 uur de tijd, dat red je echt wel! Ik helemaal blij want ik had steeds het idee ik moet om vijf uur binnen zijn!! Dit geeft me weer goede moed om door te gaan!!!

Bij de volgende rust, we moeten nog maar 5 kilometer, zie ik Hans weer en ik krijg mijn lekkere speciaal gemaakte smoothie met avocado en kokosmelk, heerlijk bijkomen! Bernard en Richard zijn hier ook aangekomen en zij slepen mij verder naar de finish want ik neem afscheid van Eduard, hij gaat weer verder met zijn maatjes.

Ineens zie ik het straatnaambordje Vresselseweg, dus dan zijn we er toch bijna!? Maar nee, we mogen nog een lusje door de bossen, cadeautje van OLAT!!.......Tijdens het lopen kom ik een groepje Vijfhuizers tegen waaronder Rombout en Cor en voordat ik er erg in heb zie ik de Vresselse hut verschijnen! Ik heb het gered en dat in precies 18.00 uur! Nou ja, 16.57 uur kom ik binnen.
Jaqueline en de groep zijn een half uur eerder gefinished en ik ga mij afmelden. Ik krijg een diploma en mijn stempeltjes en ga er even bij zitten om te genieten van de overwinning.....ik heb het weer gedaan! Ik vond dit een hele zware Kennedymars mede door het laatste gedeelte. Wel mooi hoor maar doordat ik het zo moeilijk had onderweg heb ik niet veel meegekregen van de omgeving. Gelukkig zijn er andere bekende wandelaars die foto's gemaakt hebben en we hebben facebook waar alles op staat! Zondag lekker uitrusten en nagenieten. Verder wil ik de organisatie bedanken en vooral de vrijwilligers die voor ons in de kou stonden! Wel jammer van de slechte sanitaire voorzieningen in de nachtlus maar de rest was top!!




Klik hier voor meer foto's

dinsdag, november 14, 2017

Kennedymars tag

In navolging van Mari Smits en Henk-Jan van der Klis ga ik een zgn. Kennedy-tag maken, tien vragen over de Kennedymars. Ik ben sinds 2006 aan het wandelen geslagen en heb al reeds meerdere Kennedymarsen (10x) erop zitten dus ik kan mezelf wel een gevorderde loopster noemen. Nu....hier gaan we, ga je mee?

Wat bezielt je om 80 km te gaan wandelen?

De eerste keer dat ik dit huzarenstukje op ging voeren was naar aanleiding van een vraag van een wandelvriendin: heb je zin om mee te gaan? Ik, die best wel een aardig stukkie kon wandelen, aarzelde wel een beetje. Kan ik dat aan? dacht ik, en: heb ik wel genoeg getraind? Nou, zei mijn vriendin, als je een paar keer de vierdaagse goed hebt uitgelopen, dan kan je heus wel een 80 km wandeltocht aan dus doe het nou maar! Een paar dagen voor D-day heb ik "ja" gezegd. Ik moet zeggen, een hele ervaring! Ik was echt kapot en de laatste km's heb ik mijn vriendin, die even geen vriendin meer was, vervloekt! De finishfoto zegt alles. Maar toch.....nadat ik bekomen was van de schrik en de pijn, want pijn deed het, was ik toch wel heel erg trots op mezelf en dat gevoel is niet te beschrijven. Iemand die nooit 80 km heeft gelopen kan niet begrijpen wat ik bedoel. Dus daarom volgden er na deze geslaagde poging nog meer Kennedymarsen, het smaakte naar meer!

Wanneer ben je met Kennedymarsen begonnen

In 2011 was de eerste Kennedymars van RWV, 5 jaar na mijn allereerste wandeltocht. In 2008 heb ik voor het eerst de Nijmeegse vierdaagse uitgelopen dus ik was ruim 3 jaar een "ervaren" wandelaarster.
Hoeveel Kennedymarsen loop je per jaar?

Ik loop gemiddeld 1 tot 2 Kennedymarsen per jaar. Als ik er een loop, ben ik na afloop wel een paar dagen "van het padje af", dat wil zeggen heel erg moe en ontregeld, dus dat wil ik eigenlijk niet al te vaak doen. Wel zo fijn voor mijn gezinsleden en mijn baas!

Hoeveel Kennedymarsen heb je uitgelopen?
Ik heb er aan 10 meegedaan en heb ze tot nu toe allemaal uitgelopen!
2011 RWV
2013 RWV
2013 80 van de Langstraat
2014 RWV
2014 80 van de Langstraat
2015 Vijfhuizen
2015 Hilversum
2016 80 van de Langstraat
2016 Cuijk
2017 Cuijk
De tijden weet ik niet meer, dat vind ik niet zo belangrijk, het voornaamste is, dat ik ze allemaal binnen de vastgestelde tijd heb gehaald. De RWV tochten moesten zelfs binnen 18 uur gehaald zijn, de andere tochten binnen 20 uur.

Wat is je favoriete ondergrond voor een Kennedymars?

Ik loop over het algemeen een combinatie van verhard en onverhard, dat vind ik het prettigst maar een Kennedymars mag wat mij betreft in zijn geheel verhard zijn. De laatste KM moesten we het laatste stukje over een smal, onverhard graspaadje, dat vond ik niet fijn!
Hoe bereid je je voor op een Kennedymars?

Eigenlijk doe ik dat niet. Ik loop het hele jaar dus dat vind ik voldoende. De Nijmeegse loop ik ook ieder jaar. Ik probeer wel in de week van de KM wat meer te slapen.

Hoe houd je het 80 km lang vol?

Over het algemeen loop ik niet alleen en kan ik met mijn medewandelaars leuke gesprekken voeren! En als ik onverhoopt een stukje alleen loop, doe ik lekkere muziek in mijn oren, daar krijg ik vleugels van! En ik geniet van elke rust die ik tegenkom, maak daar dankbaar gebruik van. Ik sta erom bekend dat ik "train op rusten" en dat doe ik dan ook regelmatig! Ik heb tijdens de KM ook een "mindset", ik denk na elke rust: zo, ik heb al ......km gelopen en dat is de kracht van het volbrengen van zo'n afstand. Positief denken, niet denken ik moet nog zoveel km, nee.....ik heb ze al gehad! En lopen van rust naar rust vind ik ook fijn. Je "hakt" de afstand als het ware in stukjes.

Start je liever om 22.00 uur of om 05.00 uur?

Tot nu toe heb ik 2 Kennedymarsen meegemaakt die om 05.00 uur startten, en ik moet zeggen dat ik dit niet erg vervelend vond. Je slaat geen nacht over en dat komt het herstel na de tocht ten goede. Ik voelde me sneller weer de oude. Nadeel vind ik dat je niet echt kan uitrusten op de dag van de KM, je gaat gespannen naar bed omdat je heeeel erg vroeg op moet. Ik ben sowieso geen ochtendmens dus......
En toch heeft het starten in de avond ook wel wat. Het lopen in de nacht is heel speciaal, en de opkomende zon bij het aanbreken van de dag is fantastisch! Alleen het gevoel "te slaapwandelen" is niet zo fijn.....dat heb ik alleen met een nachtmars, dat gevoel.
Wat is je top-3 van Kennedymarsen?

Op 3 staat RVW, lekker dichtbij en erg goed verzorgd, nadeel is de tijdslimiet waardoor er "druk" komt te staan op het op tijd binnen komen.
Op 2 staat de 80 van de Langstraat, dat is een feestje vanwege het aantal deelnemers en het publiek langs de route, het wordt ook wel de Vierdaagse bij nacht genoemd.
Op 1 staat Cuijk vanwege de prachtige route en de perfecte verzorging, jammer dat deze niet meer terugkomt.

Gaat het om de eindtijd of is uitlopen voldoende?

Voor mij is het uitlopen voldoende, ik ben niet zo prestatie gericht en ik hou niet zo van het snelle lopen. Ik geniet meer van de omgeving als ik mijn eigen tempo kan lopen en dat ligt tussen de 5 en 5,5 km/u.
Dit was mijn Kennedymars-tag. Heel toepasselijk om deze vandaag te maken omdat ik aankomend weekend de jubileumtocht van OLAT ga lopen, de Kennedymars. Mijn eerste hier, ik ben benieuwd!!!

Wie volgt? Geef de tag door!

maandag, november 13, 2017

Winterserie Hart van Brabant 12-11-2017 / 23 km


Een overwegend droge maar ook natte wandeldag was het afgelopen zondag. We hadden een gevarieerd menu op het programma staan: bospaadjes, blubberpaden, trappen, (kleine) heuveltjes, heidevelden, koffie, soep, cake en maar één rust. Hier volgt het verslag:

De Winterserie van wandelvereniging Hart van Brabant begint deze maand weer en Hans en ik besluiten deze zondagmorgen van 12 november naar Tilburg af te reizen, want de startlocatie van deze wandeltocht zit in cafe Boerke Mutsaeres aldaar. Het is druilerig en bewolkt en tijdens de rit ernaartoe lijkt het steeds harder te gaan regenen! Nou ja, paraplu mee en regenjas aan, we zijn geen watjes! En ik wil na het wandelen nog eventjes bij Jan en Carla langs gaan.

Na het aanmelden - goh, 3 euro maar, met zijn tweeën? - wacht ik op Hans die de auto verder weg heeft geparkeerd en dan zie ik ook Jaqueline en Tom binnenkomen. Gezellig, met z'n viertjes gaan we deze tocht lopen, want Jaqueline en ik gaan volgende week de Kennedymars van de OLAT doen, dus dit is een mooie gelegenheid om nog even wat kilometers te maken. We kijken op de buienradar en zien dat het rond tienen niet meer zal regenen en gaan na de koffie op pad. Het regent nog maar heel eventjes en inderdaad, het wordt droog! We stappen heerlijk in de frisse herfstlucht met zijn gevallen blaadjes. Het is soms wel oppassen dat je niet uitglijdt over de blubber, het is behoorlijk drassig! Eerst langs de universiteit van Tilburg en dan het Heidepark in, de A58 onderdoor en een stukje over het zgn. "Bels lijntje". Het Bels Lijntje was een spoorlijn tussen Tilburg en Turnhout en dit tracé vormde het Nederlandse deel van Spoorlijn 29. De spoorlijn werd aangelegd en uitgebaat door de "Grand Central Belge", waardoor de spoorlijn in de (Noord-Brabantse) volksmond "Bels lijntje" werd genoemd. Aldus Wikipedia.

Het tempo zit er vandaag goed in, en na ongeveer 14 kilometer komen we aan bij de rust in een manege. Jaqueline moet nodig plassen maar vindt de toiletten erg vies. Zelfs haar koffiekopje was vies! Brr.....geen fijne rust. We blijven dan ook niet lang.
We vervolgen de route die goed is aangegeven, we zijn niet één keer fout gelopen! De lucht zien we verderop onheilspellend donker worden en we horen zelfs een donderslag maar het blijft vooralsnog droog!
Er volgen veel bospaadjes en onverharde wegen maar ook de bebouwde kom wordt niet geschuwd. Daar lopen we het laatste stukje in, en dan krijgen we ook net een hagelbui over ons heen! Dus hebben we het helaas niet helemaal droog kunnen houden, mijn schoenen zijn aardig doorweekt geraakt.
Om precies 14.00 uur melden wij ons af, naar mijn idee een snelle ronde! Jaqueline en Tom hebben het juist rustig aan gedaan vandaag! Nou ja, het was in ieder geval een gezellige en leuke wandeltocht met als afsluiter een bakkie koffie, cake en soep bij Carla en Jan. Een fijne afsluiter van een heerlijke wandeldag.

woensdag, november 08, 2017

Rondje Maarn-Maarsbergen-Doorn 5-11-2017 / 30 km


Zondag 5 november rij ik in de vroege ochtend naar Maarsbergen waar ik met Andre heb afgesproken om een rondje te gaan wandelen. Hij heeft een route uitgestippeld op afstandmeten.nl, dit rondje gaan wij uittesten omdat hij in het kader van zijn project voor "Spieren voor spieren" dit rondje wil gaan wandelen op eerste Pinksterdag 2018.

Het is bewolkt en koud maar prima wandelweer. We moeten nog even wachten op de opening van La Place, onze "startlocatie". Ik moet namelijk eerst even naar het toilet alvorens te gaan wandelen.......na een uur in de auto is dat wel nodig!

Uiteindelijk kunnen we van start. Andre fungeert als routelezer, en de app waar de route op staat wordt vaak geraadpleegd. Maar al lopende over de paden lukt dit aardig. Het eerste stuk vanaf La Place gaat langs een autoweg maar al snel duiken we de bossen in en is de ondergrond behoorlijk onverhard, dat wordt buffelen! Gelukkig niet al te lang en we lopen over het landgoed Maarsbergen. Het is erg stil, er is geen ziel te bekennen op deze zondagmorgen. Na een paar kilometer maken we een lusje "om de km's te maken" door het Doornse gat en komen we bij de uitkijktoren De Kaap. Hier ben ik al vaker langs gelopen maar nog nooit naar boven en dit keer maken we wel gebruik van de gelegenheid omhoog te gaan, 128 treden! Behoorlijk naar adem snakkend komen we boven, het uitzicht is letterlijk adembenemend! Het is nu helder weer en kunnen aardig ver weg kijken. Er staan ook een paar fotografen en een van hen wil wel een foto van ons maken....

Op 10 km heeft Andre een rust gepland bij Helenaheuvel, een mooie locatie om eventjes de benen te strekken! Het is even zoeken naar de ingang en als wij arriveren is er nog plek genoeg, maar na een tijdje loopt de zaak vol, er zijn zelfs mensen die wachten op een tafeltje! Veel hondenbezitters zitten op het terras buiten met hun hond die gebruik mogen maken van de waterbakken. Echt diervriendelijk hier! Na de consumpties, een cappuccino voor mij en een latte machiato met bosbessen gebakje voor Andre, gaan we weer op pad.

Het kleine stukje bebouwde kom gaat door het plaatsje Doorn, altijd leuk om huisjes van binnen te bekijken, lekker gluren bij de buren! Het gehucht Palmstad daar lopen we min of meer langs.

Het parcours is een combinatie van onverhard, heuvels en recht-toe-recht-aan en zelfs steile trappen komen we tegen! Dus heel divers. We raken soms het spoor bijster omdat de bedachte route niet meer bestaat door overbebossing. De weg moet door ons doorkruist worden en een kapmes zou wel makkelijk geweest zijn, maar Andre weet gelukkig weer de juiste weg te vinden!

Op 19 km is er weer een rust gepland bij cafe "Onder de pannen" en hier nemen we de tijd voor een hapje en een drankje, een mosterdsoep en een verse muntthee voor mij, een bitter lemon voor Andre. Het smaakt heerlijk maar we mogen nog een stukje dus is het tijd om verder te lopen.

De steilste trap komen we tegen vlak voor de zandafgraving naast de A12. De hemelsluizen gaan een stukje open, het zijn maar een paar druppels en we wachten even op de wandelaars die naar boven komen onder de paraplu. Als het bijna droog is lopen we naar beneden richting de zandafgraving. Een mooi stukje natuur maar met het geluid van de snelweg, dat dan weer wel.

We lopen de A12 onderdoor richting het Henschotermeer wat ik ken van de Amersfoortse Tweedaagse. Het is er nu stil en we lopen de route "andersom", dus lijkt het toch een beetje anders dan anders.
Het einde van de route is in zicht en lopend langs en over het golfterrein Anderstein tikken de kilometers langzaam weg. Mijn horloge geeft aan dat we er bijna zijn en even denk ik dat we de weg onderdoor moeten maar dan zie ik ineens links La Place verschijnen......we zijn er! Wat een leuke route was het, heel afwisselend en er is veel te zien onderweg! De test is geslaagd, al gaat Andre nog wel een paar dingetjes aanpassen. We drinken er nog eventjes een bakkie koffie en nemen daarna afscheid van elkaar. Na een klein uurtje rijden kom ik moe maar voldaan weer thuis.
Klik hier voor meer foto's

vrijdag, oktober 20, 2017

RS80 Alphen aan de Rijn /14-10 / 25 km


De tweede tocht van RS80 staat gepland voor vandaag en ik ga deze zaterdag op pad naar Alphen aan de Rijn waar het startbureau zit van deze tocht. De route ernaartoe gaat voorspoedig alleen mis ik net een afslag naar de voetbalkantine die ik over het hoofd zie. Het is wel goed aangegeven door RS80.

Het inschrijven gaat vlot en we gaan snel op pad, de start is altijd precies om 9.00 uur. De routebeschrijving is op een A4-tje, aan twee kanten beschreven weliswaar maar toch slaat de 'schrik' me om het hart! Lange rechte wegen! Het begint al goed met een lang grindpad langs de Rijn en we hebben dan wel mooi zicht op de brug. Na dit pad volgt een heel erg lang pad over het gras door de weilanden met zicht op de bekende vier molens van de Molenviergang van Aarlanderveen. Wel een prachtig gezicht en het is heerlijk weer dus we genieten volop. Ook zijn de huizen die langs dit watertje staan wel het begluren waard, zo ontzettend mooi, dus wij vermaken ons wel.

Bij het eerstvolgende dorpje is de eerste rust, we kunnen lekker buiten zitten! Wat een cadeautje dit mooie weer, zo op de helft van oktober! Na een gezellig bakkie koffie met z'n allen gaan we weer op weg naar de volgende rust, het blijken er drie te zijn deze tocht. Spekkie naar mijn bekkie: dit wordt weer een "trainen op rusten" dagje!!

Na de rust lopen we langs mooie huizen en tuintjes richting de golfbaan Zeegersloot. Deze golfbaan van 27 holes is gebouwd op vuilnis waar je nu niets meer van merkt.
We lopen door kleine plaatsjes zoals Korteraar en Papenveer en we bewonderen de leuke woonboten waar we langs gaan. Ook mogen we over een particulier bruggetje, heel eng want het heeft geen leuningen maar we komen droog over!
En dan lopen we over een lange weg met aan weerszijden bomen, een ietwat saaie weg maar al kletsend komen we daar wel doorheen. Om dan uit te komen bij de tweede rust waar we aan het plein zitten tegenover een grote kerk, de neogotische heilige Adrianuskerk. Bij deze rust is het tijd voor een kopje soep die vol met ballen blijkt te zitten.....lekker hoor!

De Langeraarse plassen wachten nog op ons, het is daar heerlijk toeven! Je loopt als het ware door de plas heen want links en rechts zie je water. Bij de laatste rust, die in het restaurant van de golfbaan is en waar een sjiek broodje kroket geserveerd wordt, is het heerlijk toeven op het terras! Daarna lopen we via het dorpje Ter Aar weer op de finish af. Ik heb weer genoten van deze uitzonderlijk warme wandeldag en van de leuke en mooie route!
klikkerdeklik hier voor meer foto's

zaterdag, oktober 07, 2017

Caminada Internacional de Barcelona 2017


Dit weekend gaan Hans en ik naar Barcelona om daar de Caminada Internacional de Barcelona te lopen. We gaan vrijdagochtend heel vroeg op pad, Rob brengt ons weg.

05.00 aankomst op het vliegveld en de security check gaat snel. De koffer hoeft niet ingecheckt te worden. Koffie om 5.15 uur en dan wachten........wachten en wachten tot 7.05 het vliegtuig vertrekt. Om 6.30 kunnen we aan boord.
Charlotte nog gezien, zij gaat naar Marbella en om 6.35 kunnen we instappen, we vliegen om 7.05.
Aankomst in Barcelona, bijna twee uur later, daar is het even zoeken naar de uitgang en de Aerobus maar die hebben we snel gevonden en hij komt er ook gelijk aan. De rit naar het hotel duurde best lang, er is veeeeeeel verkeer op de weg. We gaan eerst nog even een fietstochtje maken en de afspraak is om 10.30 uur, we halen het maar net! Via Google maps lopen we naar het meetingpoint van Baja Bikes wat ik vanuit Nederland gereserveerd heb. We zijn niet de enigen die te laat zijn, de gids is ook laat......

Stephanie heet onze gids en legt ons uit hoe e.e.a. werkt hier in Barcelona en dan gaan we op pad met de fiets. Best wel wennen want we fietsen niet zoals in Nederland over fietspaden maar veel over de stoep.....en op- en afstappen omdat het onwijs druk is!!
We zien en horen informatie over de highlights van Barcelona zoals de Sagrada Familia en de Arc de Triomph. En we leren iets over de legende van Jordi en de draak en over het ontstaan van de Catalaanse vlag. De vier rode strepen zijn bloedsporen van de draak. Na ruim drie uur fietsen komen we weer terug en gaan nog even wat eten op het pleintje, daarna nemen we de metro naar het hotel om in te checken.
's Avonds gaan we met de metro de stad in om bij de haven wat te gaan eten.
Morgenochtend moeten we vroeg op dus de luiken gaan op tijd dicht!

Dag 1
Voor deze tweedaagse in Barcelona hebben wij ons al ingeschreven via internet. De startlocatie is ruim een half uur verwijderd van ons hotel en als we ons hebben aangemeld, is er nog even een soort van paniek omdat Hans de keycard kwijt is van het hotel. Maar als we op weg gaan ziet hij een wit kaartje op de grond liggen: onze keycard! Bizar dat niemand dat heeft zien liggen......

De stad is nog aan het ontwaken hoewel het al lekker bedrijvig is met vanalles en nog wat. We lopen door de straten richting het Paleis National, een soort kasteel gebouwd in 1929 vanwege de Wereld tentoonstelling. Sinds 1934 worden er kunstwerken geëxposeerd in het Museu Nacional d'Art de Catalunya.
Voordat we de trappen beklimmen naar het kasteel passeren we de Magic Fountain, hier wordt in de avond een kleurrijke voorstelling gegeven met muziek en licht, de dansende lichten van het water.
De trappen kunnen beklommen worden deels via roltrappen, gelukkig maar want trappen komen vandaag veelvuldig voor!

De berg van Montjuïc wordt ook beklommen, steile wegen leiden ons naar een fenomenaal uitzicht over de haven van Barcelona. Er liggen grote cruise schepen maar ook industriële schepen. Was het eerst een stijgende lijn naar boven, nu lopen we vanaf boven weer naar beneden en dat gaat geruime tijd door, er lijkt geen eind aan te komen! Het is hier een favoriete plek voor sporters, we zien veel mountainbikers en hardlopers de heuvels bedwingen. Hier hebben ze geen last van het vele verkeer met hun uitlaatgassen!!

Na ruim 1,5 uur lopen hebben we trek in een bakkie koffie en we gaan dat halen bij een tentje langs de weg. Als we daar weer weggaan, zien we even later de eerste rust van de organisatie waar we getrakteerd worden op wat lekkers: een mueslireep en een zakje nootjes. Die peuzelen we al lopend op nadat onze waterflessen zijn bijgevuld d.m.v. het water wat in een stenen kruikje zit....maar we gaan hier niet meer zitten en lopen door.

Het is ondertussen drukker geworden in de stad en de route loopt door de straten van de stad. We komen vele verkeerslichten tegen en door rood lopen is niet aan te raden want ze rijden hier best hard! Via deze straten komen we weer in een stijgend gedeelte van de stad, richting Parc Guell. Helaas komen we niet in dit mooie park maar wel in een ander mooi stadspark, Turo del Putget. Na het beklimmen van de steile trappen gaan we er maar eventjes bij zitten op een bankje om bij te komen.
Hierna bereiken we de tweede verzorgingspost van de organisatie en worden weer getrakteerd op iets lekkers, chocolade en kleine cakejes.

Vanaf hier lopen we alsmaar rechtuit, de stad in met zijn drukke verkeer en uitlaatgassen!! Best wel een saai stuk, en ik vermaak mezelf door de winkeltjes te bekijken die we voorbij lopen. En soms is het zoeken naar de route aanwijzingen, hoewel dat goed geregeld is d.m.v. grote pijlen en plastic banieren om de lantaarnpalen heen. Ik weet nog van de vorige keer dat er een Starbucks op de route zit, en als we bijna de moed opgeven zien we deze koffietent opdoemen. Tijd voor een heerlijke koffiebreak!!

Weer een klein beetje opgeknapt, hoewel het me moeite kost om verder te gaan, maken we de route vol, om 14.15 uur bereiken we de finish. We melden ons af en na een toiletbezoek vertrekken we met de metro naar het hotel voor een late lunch. Een pittige wandeldag zit er weer op!

Dag 2
Zondagochtend vertrekken we na een ontbijtje in het hotel met de metro richting de startlocatie. Even denken we te laat te komen maar als we er zijn staat iedereen nog te wachten tot er gestart kan worden. Van een medewandelaar, toevallig ook een Nederlander, hoor ik dat de start precies om 8.00 uur is en dat er een routewijziging is. Even later horen we dit ook officieel van de organisatie dat we niet bang hoeven te zijn om te verdwalen, er staan vrijwilligers om ons de weg te wijzen en er is goed gepijld!

We gaan op pad, het is nog vrij fris en het duurt best lang voordat ik het een beetje behaaglijk krijg, ik draag vandaag een topje omdat er zonnig weer is voorspeld! Helaas is de routewijziging erg saai!! Een lange, rechte weg. Eerst twee kilometer rechtuit en dan bij Place Espanya met de bocht mee naar links, vervolgens weer ruim 3,5 km recht uit! En de straten van Barcelona zijn al druk met het vele verkeer ondanks dat het vandaag zondag is. Na 5 kilometer zijn we wel toe aan een lekkere kop koffie en als we een koffietentje zien......even lekker bijkomen, goed wakker ben ik pas als ik koffie heb gehad! De rust van de organisatie doemt even later ook voor ons op, daar gebruik even het toilet en gaan we weer door, de chocola en de mueslireep laat ik liggen, wel vul ik mijn water bij.

In Parc de l'Oreneta herken ik de "deur" waarin ik ga staan voor een fotomomentje. En dan gaan we klimmen! Eerst door een stukje park, later over heel erg steile asfaltwegen. Soms moeten we even stoppen, zo steil is het! We komen een Nederlands stel tegen die er moeite mee heeft en ik zeg: het wordt nog veel erger! Waarop de vrouw zegt tegen haar man: kom, we gaan eventjes uitrusten hier!

En ja hoor, we mogen het mountainbike pad weer op, gelukkig dit keer zonder dat fietsverkeer maar wel een paar joggers die naar beneden komen......het is echt steil en ik snap niet hoe die mensen dat kunnen!! Het is nu zweten geblazen want de zon is gaan schijnen en ik heb het absoluut niet koud meer!

Halverwege de klim ga ik even op een bankje zitten om van het uitzicht te genieten want dat is onze beloning voor de inspanningen! Een Nederlandse vrouw vraagt aan mij of ik een foto van haar wil nemen en ik doe dat ook. Bovenop de berg word ik nog herkend door een medewandelaar: "Jij bent toch van facebook??" Haha ik ben een BW-er (Bekende Wandelaar).

En dan is het nog een flink stuk wat omlaag gaat, er lijkt geen eind aan te komen maar dat doet het wel en komen we bij de tweede rust van de organisatie. Daar neem ik wel het zakje nootjes en de mueslireep aan en mijn lege waterfles vul ik bij. Het restaurant wat in de buurt is, wil geen klandizie lijkt het wel, Hans krijgt alleen iets als hij een tafeltje heeft maar daar moet je op wachten en dat doen wij niet. We gaan in de schaduw zitten bij het hek op een soort bankje. Ik eet mijn nootjes en ook die van Hans want ik kan de energie wel gebruiken! We gaan nog een flink stuk dalen, ook over een mountainbike pad en ik moet een paar keer opzij springen voor een fietser!

Ik ben het een beetje zat, er zit pap in mijn benen, ik ben moe en ik verlang naar de finish. Voordat we die bereiken komen we bij Camp Nou, het stadion van FC Barcelona. We gaan daar vlakbij nog even zitten bij een bowlingbaan, energie opdoen voor het laatste stukje.
Na deze pauze heb ik trek in iets zouts. Bij een patatkraampje bestellen we een zakje friet en gaan dat oppeuzelen op een bankje aan de overkant van de straat.

De finish is in zicht en als we de straat bereiken waar de startlocatie zich bevindt moeten we die nog een heel eind belopen, deze straat is behoorlijk lang! Eindelijk zien we de vlag van de Caminada hangen en de vrijwilliger die er staat wil een finishfoto van ons maken. Nog even afmelden en dan gaan we weer op pad......naar de metro.
Vanwege een demonstratie tegen de onafhankelijheid van Catalonië zou het nog wel eens druk kunnen zijn op onze route en dat wordt het! Twee haltes voordat we eruit moeten stroomt de metro vol en we kunnen er bijna niet uitkomen als we bij onze halte zijn......gelukkig lukt dit net op tijd! Verder hebben we niets meegekregen van de onrust in de stad over het referendum.

Ik heb genoten van deze twee wandeldagen in Barcelona, goed weer en een uitstekende organisatie! Morgen vliegen we terug naar huis met het vliegtuig van 15.35 uur.



voor de foto's klikkerdeklik

zondag, oktober 01, 2017

RS80 Hoek van Holland / 30-9-2017 / 25 km



Vandaag is de eerste wandeling van een serie van 10 van de RS80 wat staat voor Randstad Serie en is opgericht in 1980. De start is in Hoek van Holland bij de kantine van de Hoekse Voetbal Club. De locatie is niet ver rijden van mijn woonplaats en de starttijd pas om 9.00 uur dus ik kan "uitslapen"!

Ik ga mij aanmelden en neem vast een bakkie (hete!) koffie omdat de starttijd precies om 9.00 uur is want dan worden de routebeschrijvingen pas uitgedeeld. Ik zie veel bekende gezichten, teveel om de namen hier te noemen. Mijn wandelmaatjes zijn inmiddels ook aangemeld en we gaan op pad.

Richting de haven waar we de grote Ferry zien liggen van de Stena Line, die we later op de dag ook zien varen op de Nieuwe Waterweg. Deze vervoert twee keer per dag vracht en mensen naar Harwich.
De route is goed gepijld en de routebeschrijving is alleen nodig om te zien waar de rusten zijn. Voordat we bij de eerste rust aankomen lopen we een mooie route door het Staelduinse bos dit is een langgerekt bosgebied van 95 ha. Oorspronkelijk bestond dit gebied uit Estuariumduinen. Deze duinen waren deel van een zogenaamde haakwal, een rij duinen die loodrecht op de kust stond. In deze duinen woonden vissers. Deze visten met netten en fuiken op zalm in de Maas. Deze netten waren bevestigd aan staken of staelen. Hieraan zou de naam Staelduinse Bos ontleent zijn. Het huidige bos is rond 1850 aangeplant door de toenmalige eigenaar, de familie van Rijckevorssel.
In de oorlog maakte het bos deel uit van de Festung Hoek van Holland, waardoor er momenteel nog meerdere bunkers in het gebied zijn terug te vinden. Deze bunkers worden thans bewoond door vleermuizen, waardoor ze niet gesloopt mogen worden. Sinds 1987 is het bos in beheer bij het Zuid Hollands Landschap. Aldus de informatie die we gekregen hebben van RS80.

Dan komen we na bijna 10 km aan bij de rust in de kantine van VV 's Gravenzande waar het erg druk is maar waar we toch nog een plaatsje kunnen bemachtigen. Het is druk met voetbalsupporters en wandelaars. Het is wat druilerig weer en af en toe worden we getrakteerd op een paar regendruppels maar die zijn niet groot en het is niet koud. Het blijft wel grotendeels bewolkt.

We lopen na de pauze de bebouwde kom van 's Gravenzande door en komen we aan bij de vleermuizenbrug. Hier zijn slaap en broedgelegenheden gecreëerd voor vleermuizen. En na de brug zien we de Westlandse druiventuin. Hier worden op biologische wijze druiven geteeld.

Vervolgens komen we in het duinengebied en lopen naar de volgende rust op de boulevard van Hoek van Holland. Er komt geen eind aan het duinpad en als ik een bankje zie dan kan ik mij niet bedwingen om even mijn voeten rust te gunnen! Niet lang want we willen ook nog even in een strandtentje gaan zitten. Ik weet een tentje waar ze heerlijke huisgemaakte gehaktballen hebben!
Deze strandtent houder heeft wel humor, er hangt een bordje: "gelieve de vogeltjes niet te voeren wegens overlast, ze hebben helaas geen luiertjes aan!" En buiten staat een bord: "honden zijn welkom, zeehonden graag afdrogen". De vogeltjes hebben wel oog voor de kruimels die op de grond gevallen zijn, al dan niet per ongeluk!
De laatste vijf kilometers lopen we een deel langs de nieuwe waterweg waar het een drukte van belang is met langsvarende schepen. Het is dan ook een Wereldhaven!

Bij het vispaleis steken we over naar een groepje beelden van Joodse kinderen die vlak voor de oorlog ( 1939 ) vanuit Polen, Hongarije, Tsjechië en Duitsland door hun ouders op transport werden gezet om de oorlog te ontlopen ... de kinderen kwamen hier in Hoek van Holland met de trein aan en gingen vervolgens onder begeleiding op de boot naar Engeland. Heel veel Joodse kinderen hebben geluk gehad en dus daardoor de oorlog overleefd. Deze informatie komt van Fred van der Horst want ik heb eigenlijk niet de tekst gelezen die erbij stond, ik vond het wel mooie beelden.
De finish is nu niet ver meer en lopend langs de plek waar mijn auto staat doemt de kantine voor ons op. We melden ons af en drinken er nog een drankje op, en bespreken de eerstvolgende wandeltocht die voor ieder een andere is.

Ik wil parcoursbouwer Arie van Sponsen bedanken voor deze mooie wandelroute. Ik heb genoten!

Klik hier voor meer foto's

zondag, september 24, 2017

Rondje van Leerdam 23-9-2017 / 40 km



Vandaag staat er een 40 km wandeltocht op het programma en ik heb met Jaqueline afgesproken in Leerdam de Glasstadmars te doen. Ik heb hier nog nooit gelopen, ik ben wel benieuwd en ga vol goede moed op zaterdagochtend op pad. Het is nog wel erg vroeg en ook nog eens mistig onderweg, maar op de afgesproken tijd meld ik mij aan bij het startbureau in de kantine van Leerdam Sport. De inschrijfbalie is nog niet helemaal ingericht, de stempel is zoek en de routebeschrijving moet nog gekopieerd worden!

Even over 7-en kunnen we gezamenlijk vertrekken, Jaqueline en haar vriendin Ingrid zijn ook gearriveerd. Gezellig kletsend lopen we de mistige wereld in, het is fris maar het beloofd een zonnige dag te worden! Onderweg komen we Henk tegen die zijn routebeschrijving is verloren die wij voor hem hebben opgeraapt. Hij blijft ons de rest van de dag vergezellen.

Na enige tijd komen we een plaatsnaambord tegen en jawel hoor, ik vraag Henk een foto van mij te maken in de bekende pose. De dames vinden dat ook wel leuk en bij het eerstvolgende bord doen ze gezellig mee.......er volgen heel wat van dit soort momentjes want we komen door veel plaatsjes! Zelfs Henk vindt het leuk en vraagt aan een paar dames om een foto van ons vieren te maken!

De eerste rust is pas op 14,6 km, het wordt geen trainen op rusten vandaag! In Beesd bij cafe 't Voorhuis kunnen we even de benen strekken maar omdat het er vrij klein is binnen, duurt het even voordat we een stoeltje hebben bemachtigd! Naar mijn gevoel gaan we weer snel op pad, het is inmiddels wat warmer geworden en volgens de routebeschrijving komen we weer hier terug.

We lopen over dijkjes langs de Linge en over mooie wegen tussen de notenbomen. Er wordt lustig noten geraapt want we zien gevulde zakken met noten staan langs de weg. Ingrid raapt er eentje op om onderweg op te peuzelen.
Het is een aaneenschakeling van mooie vergezichten en kijkjes over het water, het fototoestel van Henk maakt overuren!

Al kletsend en foto's makend komen we bij het station van Geldermalsen, ik ken dit station van de Bloesemtocht. We mogen over de loopbrug naar de overkant lopen en ik zie de veilinghal waar de start van deze tocht is. Er is ook een doorlooppost van de Kennedymars die tegelijkertijd met de 40 km loop is, maar wij lopen door. Tot grote teleurstelling van de vrijwilligers die daar staan.

Als de volgende rust nadert zien we een leuk plekje, theetuin de Fruithoeve. De plek ziet er uitnodigend uit, beter dan onze geplande rust bij het cafe! We gaan in de gezellige tuin zitten in de zon en de eigenaresse komt onze bestelling opnemen. Heerlijke huisgemaakte appeltaart (niet voor mij) en verse muntthee in een schattig kopje. Een paar bekende wandelaars schuiven hier ook aan, en een paar fietsers. De kinderen van de eigenaar helpen mee in de bediening maar dat gaat niet van harte......
De zon doet zijn best en ik wil hier best nog wel langer zitten maar ja, we mogen nog een paar kilometertjes wandelen!
Als ik naar het toilet wil loop ik per ongeluk het huis binnen wat erbij hoort, tot grote verontwaardiging van de eigenaar, het toilet is buiten!! Ik heb dat bordje niet gezien, dat hangt een beetje onduidelijk........

Tot de volgende rust lopen we geruime tijd over dijkjes en langs boomgaarden van appels en peren. Bij een van die boomgaarden zijn ze druk bezig met het oogsten van de appels en Henk wil daar een foto van maken met ons drieën erbij, net doen of we een appel eten. De eigenaar komt naar ons toe en biedt ons een appel aan, hij is heerlijk!

De laatst rust is bij een minicamping en even denken we verkeerd te lopen omdat het zo lang duurt voordat we die camping zien. Ik ben het een beetje zat, mijn hiel doet zeer en ik ben moe. Eindelijk, daar zien we dan toch de ingang, we moeten er wel omheen lopen. Snel naar het toilet en een beetje bijkomen. Er wordt iemand verzorgd door de EHBO-ers en ik kijk mijn voet na.....ja hoor een klein blaartje. Henk vraagt zich bezorgd af of dat wel goed komt en ik wil hem zelf doorprikken. Gelukkig heb ik een speldje bij me zodat ik zelf aan de gang kan......ik heb geen zin in een behandeling bij de EHBO!

Vanaf hier is het nog maar 4 km. In het centrum van Leerdam aangekomen is het gezellig druk met gevulde terrasjes. Een laatste plaatsnaampaaldansfoto van het bord Leerdam......en een paar jongetjes op de fiets wijzen ons de juiste weg. Zij hoorden dat we bij een Chinees restaurant naar beneden moesten. Hier gaat het toch nog eventjes mis, we lopen verkeerd. De beschrijving is niet helemaal duidelijk maar het is toch nog goed gekomen uiteindelijk.

We zien de sportkantine al in de verte en ik loop een beetje achteraan, mijn drie metgezellen gaan ineens naar rechts, naar een brug voor de bibliotheek. Ik roep dat ze rechtdoor moeten en zij barsten in lachen uit: grapje!!!

En zo komt er een eind aan deze geweldige, zonnige, mooie en grappige dag!
Ik meld mij af en na een heerlijke nazit buiten in de zon nemen we afscheid van elkaar en gaat ieder zijns weegs! Het was weer een heerlijk dagje buitenspelen!

Ik wil de organisatie bedanken voor deze goed georganiseerde tocht, op een paar enkele foutjes na was het uitstekend gepijld en de route was bijzonder leuk.


Klik hier voor meer foto's

De foto's van Henk staan hier waaronder alle paaldansfoto's!!

zondag, september 17, 2017

Dam tot dam wandeltocht 16-9-2017 / 27 km

Dit wordt mijn 11e editie van deze tocht, ik heb nauwelijks foto's gemaakt. Het is druilerig weer en er een is slechte weersvoorspelling dus ik heb mijn paraplu op zak en een poncho.
Na een kopje koffie bij Loetje gaan we op weg naar de Dam waar de start is.

De route gaat een stukje door het centrum naar de Amsterdamse brug waar een pauze en een stempelpost is. We krijgen een lekker chocolademelkje die er wel in gaat, jammer dat ie niet warm is, het is best fris!
De tweede rust is bij een cafe het Sluisje, de lekkerste appeltaart van Nederland is daar te krijgen. Onderweg kom ik Carla, Margit en Jan tegen en zij zijn ook toe aan een rust, en er is genoeg plek om te zitten. Het lijkt een stuk rustiger met wandelaars deze editie, zou dit door het weer komen?
Gezellig kletsend komen we bij de volgende rust en onderweg is er een plaatsnaampaaldansfoto gemaakt. Het Barkpad op 14 km gebruik ik om mijn voet na te kijken, ik heb nieuwe schoenen aan en het voelt niet lekker maar er zit niets......de sokken uit is ook wel even lekker, en een sanitaire stop ook. Er staan genoeg dixies langs de route, goed geregeld!

We zien een uithangbord bij een cafe waar soep te krijgen is, maar alleen een pompoensoepje. Die smaakt erg lekker maar de uitbater vraagt wel de hoofdprijs ervoor! En niet eens in een stenen kom maar in een plastic kopje met dito lepel! Beetje jammer.....
Na de soep gaan we de wijk Kadoelen in en we zien wat bewoners die een tentje buiten hebben staan maar erg druk is het niet. De versieringen vallen ook tegen hoewel dit de 15e editie is en de route altijd door deze wijk komt! Zou dat ook door het druilerige weer komen? Het regent gelukkig niet maar het is erg bewolkt!

Het volgende stuk naar de 4e stempelpost vind ik altijd een saai stuk, zo langs de snelweg maar we vermaken elkaar wel met kletspraat. Bij deze stempelpost krijgen we een krentenstol die ik in mijn tas doe voor later.
En het stuk naar de finish is voor mij onbekend. Vorig jaar niet gelopen maar dat jaar daarvoor, mijn tiende keer, was de finish voor het eerst niet bij de Burcht maar in het park. De enige grote wijziging verder. De route is vandaag exact hetzelfde als andere jaren. Desondanks heb ik weer genoten. De pendelbussen naar het station rijden niet meer, het is al half zes! Dus de kilometers naar het station krijgen we er als bonus bij!!

vrijdag, september 08, 2017

SOP Sassenheim 6-9-2017 / 25 km



Woensdag is voor mij een ongebruikelijke dag om te lopen. Maar deze wandelingen worden alleen maar op de woensdag gelopen, de zogenaamde "SOP"-tochten. En SOP staat voor Samen Op Pad. Dat zijn groepswandelingen, je start en finisht allemaal tegelijk. En dat is een hele andere loopervaring dan mijn gebruikelijke rondjes! Wel heel leuk, want de route is niet gepijld, voor en achter de groep loopt er iemand mee van SOP die de weg wijst en iedereen bij elkaar houdt.

Dit keer start de route vanuit Hotel Van der Valk in Sassenheim, Monique heeft de route uitgezet. Als ik die ochtend aankom na de spits drukte op de weg overleefd te hebben, zit ze al te wachten achter de inschrijftafel. Ik besluit later ook een stempelboekje te kopen van deze tochten, ik ben van plan wat vaker op woensdag te gaan lopen.
Ik krijg ook al meteen de vraag wat ik wil drinken.....eeeuhh....nou eerst maar effe aanmelden hoor! Ik ga met mijn koffie aan een tafeltje zitten, even bijkomen van de rit......ik ben gewend om in het weekend te rijden, dat is toch anders!
Voordat de wandeltocht begint, precies om 10.00 uur, worden er nog mensen in het zonnetje gezet vanwege het aantal gelopen tochten, Diny voor 72 keer, en Joost voor 192 keer. Allebei krijgen ze een certificaat uitgereikt. Er lopen dit keer 50 deelnemers/-sters mee, een aantal bekenden van mij zijn erbij!

Na het startsein lopen we gezellig keuvelend richting Warmond. Ik raak aan de praat met Jaqueline die haar eerste SOP-tocht loopt, ben benieuwd hoe ze het gaat vinden!
We lopen eerst een flink stuk langs de autoweg A44 om vervolgens aan te komen bij
Ruïne Warmond. Er lopen ook heel veel kippen rond valt me op, en ik zie zelfs een waarschuwingsbord: attentie loslopende kippen! De wandelgroep lijkt ook een beetje op kippen, er wordt heel wat afgekletst!

Als we er bijna 5 km op hebben zitten komen we bij een wagenrust, door Monique geregeld. Hier kunnen we even op adem komen met een pakje drinken en wat lekkers voor de liefhebber. Dit duurt maar 10 minuten en dan klinkt het fluitje weer, we gaan op pad! Na ongeveer 200 meter horen we achter ons dat we verkeerd lopen, we lopen eerst achterop maar nu voorop. En dan hoor ik twee dames zeggen dat ze een sanitaire stop gaan doen, en ik heb daar ook wel oren naar.....dat doen we bij een fietsenwinkel waar we van het toilet gebruik mogen maken, waarvoor dank!

En iedereen wacht op ons, dat is wel de bedoeling, het is dan ook een groepswandeling! Dan lopen we voor de tweede pauze naar het centrum van Leiden, langs het huis van Rembrand van Rijn en langs de molen De Put. En via vele bruggetjes komen we dan eindelijk op de markt aan, waar we zelf een rustplek mogen zoeken tussen de vele horeca tentjes hier. Maar eerst kijk ik mijn voet na, er zit iets niet lekker maar we hebben maar een half uur de tijd! Dat is dan het "nadeel" van een groepswandeling, dat je niet kan doen wat je wil, trainen op rusten is er hier niet bij.
Na de pauze in de Waag gaan we weer verder richting Poelgeest en een mooi stuk natuur. Zelfs de schapen hebben zin om met ons mee te lopen, en ook een paar ganzen vinden we op ons pad met bovendien heel wat dierenpoep! Langs een levensgroot waterrad lopen we richting de tweede wagenrust van Monique waar we getrakteerd worden op een pakje drinken en een reepje voor de liefhebbers. Ik zie een laag stenen afscheiding van een tuin en ga eventjes erbij zitten. Dit duurt ook maar 10 minuten!
Nog 4 kilometer tot de finish waarbij we langs het huisje van Jan Steen lopen, en zijn borstbeeld staat aan de overkant. En Huis te Warmond wat net een klein kasteel is, echt prachtig om te zien. Een doorkijkje, waarbij een leuk bootje de achtergrond siert zet ik nog op de foto en dan zijn we er bijna want ik zie een grote pijl: station. Daarmee wordt het treinstation van Sassenheim bedoeld zodat sommige wandelaars vanaf hier naar de trein kunnen lopen, dat scheelt. Om vier uur is de finish in zicht en ik meld mij af. Ik bedank Monique voor de mooie en afwisselende tocht, koop een stempelboekje en neem afscheid van mijn wandelmaatjes. Dit was weer een heerlijk dagje buitenspelen! En Jaqueline vond het leuk, zij koopt namelijk ook een stempelboekje!


hier nog meer foto's

maandag, september 04, 2017

Wereldhavendagen 2-3 september 2017 / 29 km


Dit weekend staat in het teken van Rotterdam omdat daar de jaarlijkse Wereldhavendagen worden gehouden en ik heb daar twee dagen gewandeld.
Zaterdag trekken Hans en ik erop uit, met de metro naar Rotterdam. We willen de Wereldhavendagtocht lopen die ook jaarlijks wordt georganiseerd door BoTu, de Wandelvereniging Bospolder Tussendijke. Het startbureau is aan te lopen vanaf de metro.
Na een babbeltje met Dick melden we ons aan en kunnen dan op pad gewapend met een uitgebreide routebeschrijving die we niet echt nodig hebben, er is dusdanig gepijld dat je ze zelfs vanuit een helikopter kan zien......aldus de vrijwilliger aan de inschrijftafel!
Het belooft een zonnige dag te worden, ik heb geen jas aan maar als we de Schiedamse weg oplopen is het best fris. Gelukkig komen we al snel in de zon.
Langs de Lage Erfbrug richting Erasmus MC. Hans neemt foto's ervan omdat het ziekenhuis zoals die nu bestaat afgebroken gaat worden de komende twee jaar, ze zijn al heel lang bezig om een nieuw ziekenhuis te bouwen en dat is bijna klaar.

Langs het Natuurhistorisch museum en de Kunsthal lopend komen we langzamerhand dichtbij het centrum van Rotterdam. Het museum Booijmans van Beuningen lopen we voorbij en zo de stad in langs de Blaak richting het Maritiem museum. Daar is het behoorlijk druk en twijfelen we over de afstand die we gaan lopen: 12 km of 17 km? Na enige aarzeling kiezen we voor 12, de kilometers van Ede zit Hans nog in de benen.

Het is inmiddels tijd geworden voor een bakkie en bij het Mainport hotel is er een plekje in de zon vrij dus nemen we hier even pauze. Lekker bijkomen met een heerlijke cappuccino.

Vervolgens lopen we een klein stukje langs de Erasmusbrug langs een zingend Shantikoor en lopen we er onderdoor om aan de andere kant uit te komen, de drukte in. Want druk is het met veel belangstellenden voor de Wereldhavendagen. Die worden elk jaar georganiseerd in het eerste weekend van september om de mensen voor te lichten over het werk in de haven, en jonge mensen te motiveren voor een baan in de havensector. De grote schepen die aan de walkant liggen zijn voor het publiek geopend vandaag. Er staan veel kraampjes van havenbedrijven en kraampjes met allerlei lekkers om te proeven en te kopen. De Veerhaven is ook één en al bedrijvigheid en het tempo is hier ver te zoeken, we moeten stapvoets lopen. Maar dat is niet erg, we genieten er wel van.

Als het tegen lunchtijd loopt krijgen we trek in een gehaktbal van de Ballentent, die is vlakbij. Gelukkig zien we net een paar mensen vertrekken, er is een plekje vrij langs het raam. Zo hebben we heerlijk uitzicht op de bedrijvigheid langs en op het water.
Ineens zien we een kolossale veerboot van P&O die vandaag de haven aandoet. Wat een imposant gezicht is dat! Fototoestellen en mobieltjes maken nu overuren.....

Na de lunch vertrekken we weer richting finish, maar eerst komen we langs de voet van de Euromast, de Reus van Rotterdam genoemd. Er staat een gigantische rij voor de ingang maar wij lopen door. Ik heb een sanitaire stop nodig, daarvoor lopen we richting het ziekenhuis, dat is een klein stukje om.....

Opgefrist lopen we het Loydkwartier in, langs de "pluk-je-kaal-straat" eeeeuh de Puntegaalstraat. Hier staat het voormalige belastingkantoor maar nu zitten er appartementen in. Helaas is het een beetje saai lopen zo langs die flatgebouwen, voormalige pakhuizen die omgetoverd zijn tot appartementen. Maar we hebben ook uitzicht op het water, dat dan weer wel. Ik zet een groot jacht van de Marine op de foto die versierd is met vlaggetjes.

Met het zicht op "Scheepswerf de Delft",Scheepswerf lopen we richting Delfshaven. Daar maken we nog een paar rondjes om de vele watertjes en bruggetjes wat dit gebied rijk is, en stevenen we af op de finish. Het laatste gedeelte gaat over het Dakpark een leuk stukje aangelegd natuur. Bij de finish aangekomen melden we ons af, de bureaulist zegt: tot morgen en ik zeg: ja is goed! Morgen, zondag ga ik hier weer een stukje lopen maar dan de 17 km!

Zondag is de route nagenoeg hetzelfde alleen de extra lus naar de Oude Haven, de Willemsbrug, het Noorder eiland en de Erasmusbrug zit er nu bij. En hoewel Rotterdam mijn thuisstad is, ontdek ik steeds weer nieuwe dingen zoals het monument vlakbij het Poortgebouw ter nagedachtenis aan de gevallenen, vooral kinderen, in de oorlog 40-45!
Het staat er al een tijdje maar ik ben er altijd aan voorbij gelopen.....vandaag dus niet.

Ik wil BoTu bedanken voor de perfecte organisatie van deze wandeltocht(en), het was een heerlijk weekend en ik kan weer 29 km bijschrijven in mijn boekje!

Klik hier voor meer foto's

zondag, augustus 27, 2017

Edese 4 daagse 23-8 t/m 26-8-2017 / 4x20 km


Voor deze vierdaagse gaan Hans en ik logeren in Ede, bij een leuke B&B in de buurt. Dit doen we al een aantal jaar en dat bevalt ons heel goed! Jan en Alice van de Boskamp heten ons weer hartelijk welkom als we daar op dinsdagavond arriveren. De start van de 4daagse is woensdagochtend.
Het is een van de mooiste vierdaagsen van Nederland en we zijn vol verwachting wat ons wordt voorgeschoteld. We zijn er inmiddels al mee bekend dus we weten het wel zo ongeveer: veel bos- en zandpaadjes en onverharde wegen. Het weer zit ons alleszins mee, er wordt voor de komende dagen geen regen verwacht. We zijn er dan ook goed op gekleed: korte boxen en een topje, meer is er niet nodig. Oh ja, een petje en een zonnebril tegen de felle zon. Maar omdat we veel door de bossen zullen lopen, is dat niet echt noodzakelijk.

Wekerom


De eerste dag is de dag van Wekerom, en dat wil zeggen dat de grote "zandbak" in de route zit. De route is goed gepijld, eigenlijk is de routebeschrijving niet nodig, behalve dan om de pauzes te bekijken en op welke afstand deze zitten. Altijd handig!
We vertrekken vanaf de startlocatie de Schuilplaats, een mooie plek voor een startbureau, lekker ruim en een grote parkeerplaats. Die hebben wij de eerste 2 dagen niet nodig, de B&B zit op loopafstand. Na een praatje met Trudy die zoals vanouds weer aanwezig is en met de routebeschrijvingen klaar staat, gaan we op pad, meteen al de bossen in! Het is heerlijk koel en de pas zit er lekker in. We maken nog een foto van mij bij een maisveld, ik kom er zogenaamd uit. Vaak een uitgelezen "plasplek" voor mij maar nu even niet!
Tot we bij de eerste rust komen, verzorgd door Veluwezoom Catering. Er staan genoeg bankjes dus we nemen even de tijd voor een bakkie en maken ons op voor het zwaarste maar mooie deel van de route: het Wekeromse zand.
Het is dit keer echt ploeteren door het mulle zand, maar dit stukje is echt de moeite waard, het is er heel erg mooi! Zo stil ook......wat een verschil met de Randstad waar wij vandaan komen!

We komen nog langs een aanduiding van het "middelpunt van Nederland"

Bij de volgende rust op 12 km zijn we wel even toe aan een flinke break, Hans heeft trek in een snack en gaat daarvoor in de rij staan. Het terras is gelukkig grotendeels in de schaduw en we rusten hier lekker uit van de inspanningen. De rust is op landgoed de Scheleberg, er staan leuke vakantiehuisjes eromheen. Na de rust vergapen wij ons aan al die mooie stulpjes, het zal allemaal niet goedkoop zijn!
De uitzichttoren De Koepel is open, maar wij hebben de puf niet om naar boven te lopen en ik kijk mijn voeten even na, giet al het zand eruit wat ik opgeschept heb in de zandbak van het Wekeromse zand.

Op weg naar het eind van de route komen we nog bij een derde rust die eigenlijk niet nodig is, maar het is een leuke plek, de Goede aarde. We gaan eventjes in de leuke tuin zitten om wat te drinken en een sanitaire stop. Het is nu nog drie kilometer naar de finish. Daar komen we na ruim 20 km aan en melden ons af, we krijgen meteen een kaartje mee voor de volgende dag, de dag van Renkum! Vanavond gaan we de stad in om te eten bij De Verleiding.

Renkum
Na een uitgebreid ontbijt vertrekken we weer te voet naar het startbureau, een praatje met Trudy en een routebeschrijving in ontvangst nemend vertrekken we weer voor de tweede dag. We bekijken de verdeling van de rusten, op 7,4 de Panoramahoeve en op 14,9 de Veluwezoom catering dus een goede verdeling.
Na een paar kilometer door de bossen, het is heerlijk weer maar nog wel fris, komen we bij de Cougartank waarvoor ik weer een pose maak voor de foto, inmiddels ook een traditie geworden.

Als we bij het uitkijkpunt komen waar ik meestal aan voorbij loop, wil ik deze keer eens gaan kijken en we maken er een foto van.
Het is nog steeds heerlijk wandelweer, en een kleine salamander laat zich even zien, zich warmend aan de zon. Hans maakt er een foto van, want wanneer kom je nou salamanders tegen op een wandeltocht?

Bij de eerste rust, de Panoramahoeve is het lekker rustig, we nemen hier even de tijd voor een bakkie met iets lekkers. Helaas is het mij te zoet, ik laat de helft staan maar desalniettemin genieten we hier van de rust. Op weg naar de volgende rust komen we een "raceauto" tegen, althans het is een gewone auto maar hij rijdt zo hard dat hij bijna gelanceerd wordt als hij over een verkeersheuvel gaat. Even later zien we hem de bocht nemen met slippende wielen, die bocht moeten wij ook nemen. Daar staat hij stil en een wandelaarster buigt zich naar het openstaande raampje van de auto. Even denken we dat hij haar aangereden heeft, maar nee, de meneer beklaagt zich over het feit dat wij op een eigen weg lopen wat verboden is, en hij vraagt het telefoonnummer van de organisatie! Wel raar, want we lopen al jaren deze route!! Hij zegt ook nog dat het gevaarlijk is vanwege loslopende honden maar wij hebben er nog nooit een hond gezien, ook nu niet.......


De enige plaatsnaampaaldansfoto (phoe....een leuk woord voor scrabble!) is in Bennekom en daarmee ook de enige bebouwde kom van vandaag.
Vanaf de rust spreken we nog een tussen-rustmomentje af, maar elke keer als we een bankje zien, is deze bezet! Ik ben er best wel een beetje klaar mee.....het Hoekelumse landgoed waar ik twee bankjes weet zijn ook al bezet. Een dame die voor ons loopt, neemt het laatste bankje in bezit, dan maar doorlopen naar de rust.
We lopen over het psychiatrisch terrein van Karakter, waarna we bij de laatste rust van vandaag komen van de Veluwezoom Catering. Maar voordat we daar kunnen gaan zitten, staan we vrij lang te wachten voor een spoorwegovergang en zien Diny en Alfred al zwaaien naar ons. Zij staan te wachten om ons kaartje te kunnen knippen!
Hier nemen we ook weer even de tijd voor een lekker bakkie koffie. Hehe even bijkomen hoor! Het valt me zwaar vandaag want het is in mijn rug geschoten: spit! Gelukkig heb ik genoeg pijnstillers bij me en met lopen heb ik weinig last want bewegen is beter dan stilzitten met spit heb ik gelezen op google!
Na deze rust lopen we door tot de finish waar we ons weer afmelden na ruim 20 km. Ik verheug me alweer op het avondeten bij Resy's een heerlijk restaurantje vlakbij de B&B!

Otterlo

Deze dag is de dag van de ontmoetingen en leuke gesprekken, de leuke rustpunten en uitzichten. We gaan dit keer met de auto naar het startbureau omdat we na het lopen naar Sauna de Veluwe rijden in Lunteren. Maar zover is het nog lang niet, eerst nog 20 km wandelen! En ik scoor nog een leuk paars wandelshirt met achterop de tekst "Edesevierdaagse", een leuke herinnering aan deze week.

Het is nog steeds prachtig weer, de weg naar de eerste rust gaat over zandpaden en bospaden overdekt met wortels van de bomen die langszij staan waardoor het flink ploeteren is! En na al twee van dit soort wandeldagen is het best zwaar. Onderweg komen we het Belgische hondje Das en zijn baasjes tegen. We raken in een geanimeerd gesprek. Het hondje wordt afwisselend gedragen of rijdt mee in zijn wagentje. Het wagentje gaat altijd mee op hun wandelingen en ineens breekt er iets af waardoor het lopen met de wagen nog zwaarder wordt! Ik ben blij dat ik die wagen niet hoef voort te duwen maar kennelijk heeft het hondenbaasje er geen moeite mee! Al kletsend komen we bij de rust van de Veluwse zoom aan en na een knuffel van Diny die ons kaartje knipt gaan we er lekker bij zitten. En dan komen Elly en Fred eraan en gaan naast ons zitten. We kletsen wat af en zo zitten we geruime tijd voordat het weer tijd is om te vertrekken. Geeft niks, we hebben de tijd en we trainen op rusten vandaag!

We doorkruisen het gebied van Planken Wambuis om vervolgens, na vele bos- en zandpaadjes aan te komen bij de tweede rust, Boerderij-theeschenkerij Mossel. Een hele fijne plek, eventjes bijkomen in de schaduw. Het is een zware dag vandaag en ik kom niet goed in mijn ritme.....misschien ook door de rugpijn. Ik had ook een pijntje in mijn teen, dat bleek een oude blaar die open is gegaan maar met een pleister is dit verholpen. Met een lekkere courgettesoep nemen we lekker de tijd voor de rust.


Na de rust gaan we het mooie heidegebied in en komen langs wat keien in het veld. Morgen komen we hier ook en dan maken we er een foto van, het is een kunstwerk. Als tip wordt genoemd het uitzichtpunt de Valeberg, we nemen daar ook een kijkje. Een adembenemend uitzicht is onze beloning.
Het lopen is erg zwaar, over vele zand- en bospaden en als ik een heuvel zie waar ik eerder op gerust heb, gaan we er dankbaar zitten. Het is gelukkig niet al te warm want er is geen schaduw. We hebben daar een mooi uitzicht en in de verte zien we een kudde schapen. Als we er later langslopen horen we dat het een dubbele kudde is van wel 660 schapen! Een schaapje maakt zich los van de kudde om te drinken.


Het laatste deel van de route voert ons over fietspaden en gezien het mooie weer zijn er vele fietsers waar we voor opzij moeten. Helaas zijn er geen gescheiden wegen en delven wij wandelaars het onderspit! Dat maakt het lopen er niet ontspannender op, elke keer weer in de berm springen voor een paar fietsers!
Na de finish melden wij ons weer af en krijgen een kaartje voor de laatste dag, maar eerst rijden we naar de sauna, lekker ontspannen! Morgen dag vier de dag van Reemst.

Reemst

Vandaag rijden we weer naar de startlocatie omdat we meteen na de finish naar huis rijden. We nemen afscheid van Alice en Jan en als Hans een plekje voor de auto zoekt meld ik me vast aan.
Ik maak even een praatje met Trudy en Tina die het na een knieoperatie weer gaat proberen. Later komen we haar onderweg weer tegen en zo te zien gaat het haar goed af. De route voert ons langs de Kreelse plas dat als tip staat aangegeven en de plas van Gent maar allebei laten we dat aan ons voorbij gaan.
Na 7 km ploeteren, ik zit nu echt in een dip waar ik niet uitkom, komen we eindelijk aan bij de rust, boerderij en theetuin Mossel. Eerst hebben we nog een foto gemaakt van elkaar bij de stenen.

Bij Mossel is er nog voldoende plek in de schaduw ondanks de drukte, want vandaag is er ook een 40-km route te lopen en er zijn veel fietsers die hier ook een pauzeplek hebben. En het is weekend. Veel mensen zijn vrij. Hier nemen we een lekkere cappuccino en ik een suikervrij hazelnootijsje, dat smaakte verrassend goed!
Helemaal opgefrist maken we ons op voor het laatste stukje naar de volgende rust bij Juffrouw Tok, ook al een begrip tijdens deze vierdaagse. Maar voordat we hier aankomen eerst nog een aantal km's bos en heide. Op het uitkijkpunt bij Planken Wambuis nemen we een paar selfies, het is er wel druk we kunnen niet echt zitten. Dan maar verder.

De Ginkelse heide ligt te blaken in de zon, en wij mogen eroverheen lopen. Hier zien we weer een schaapskudde en twee herdershondjes die de boel in het gareel houden. Prachtig om te zien!



Onderweg naar de finish komen we Marieke nog tegen en we kletsen wat, haar tempo ligt beduidend hoger en ze gaat weer verder. Tot aan de finish is het nog even buffelen, maar de beloning is snel daar als we eindelijk bij de finish aankomen. We melden ons weer af en gaan er even bij zitten met een glaasje fris. Ik krijg een viertje en Hans zijn tweetje, en kletsen nog even na. Dit zou de laatste keer zijn geweest, maar er zijn geruchten dat het misschien toch weer wel doorgaat volgend jaar. We hopen er wel op en anders vullen we onze week in Ede anders in. Na nog een leuke finishfoto van mij met Inez en Diny van de organisatie nemen we afscheid van elkaar. Heb genoten van deze (zware) editie en ik hoop er volgend jaar weer bij te zijn!!!


klik hier voor meer foto's