Na het heerlijke kerst diner in Van der Valk Dordrecht gaan Hans en ik na het ontbijt weer naar huis maar eerst de overtollige calorietjes eraf lopen! Ik heb een route van internet gehaald, een groene wissel van 7 km, dat moet te doen zijn.
Het weer is goed, bewolkt met af en toe een zonnetje dat door de wolken piept. Kortom, heerlijk wandelweer maar wel fris.
We zetten de auto in een straat op een plek waar de route vlakbij is en lopen naar het begin, bij het treinstation. We moeten de route aflezen vanaf de telefoon omdat ik de uitgeprinte versie vergeten ben maar het is goed te doen.
Vanaf het station lopen we Kris-kras door Dordrecht, de stad is nog steeds mooi om door te lopen en we zien nog steeds veel kerstversieringen hangen en staan. Ik blijf stil staan bij een sneeuwmannetje bij een deur, het ziet er uitnodigend uit. Het is genieten van de rust want er zijn niet veel mensen in de stad. Maar het is nog redelijk vroeg, dat wel.
Na ongeveer een uurtje lopen zijn we toe aan een bakkie cappuccino en strijken neer in een cafeetje op het marktplein, ons welbekend van de jaarlijkse boekenmarkt. Die is altijd in de eerste week van juli en dan zijn er meer mensen op de been dan nu!
De route komt bijna tot een eind, nog een klein stukje door het park Merwestein. Een mooi stukje natuur midden in het centrum, het is het oudste park van Dordrecht sinds 1885. Het park is omgeven door hekken, er zijn zelfs openingstijden.
Op de plek waar nu het park is, worden in de zestiende eeuw en verder in de zeventiende eeuw dijken aangebracht en nieuwe polders aangelegd. Op oude kaarten is nog te zien dat er bleekvelden, boomgaarden en tuinen lagen. Een deel van de tuinen, ook wel “lusthoven” genoemd, is eigendom van ridder Johan Berck. De naam Berckpad herinnert nog steeds aan deze grondbezitter. Er heeft ook een villa gestaan maar die is in de tweede Wereldoorlog op 24 oktober 1944 verloren gegaan door een bombardement. Er was ook een koetshuis maar dat is in 1948 om economische redenen gesloopt. Alleen de tuinmanswoning (thans parkwachters woning) gelegen bij de Groenendijk-ingang bestaat nog.
Het park is een tijd gesloten geweest na de oorlog maar met Pinksteren in 1947 gaan de hekken weer open en er wordt een gedenkteken onthuld, de Levensboom van Hans Petri.
Na het 100-jarige bestaan van het park in 1985 gaat het bergafwaarts met de kwaliteit van het park. Maar na het oprichten van het Comité tot behoud van Park Merwestein is er mede door steun van donateurs het tij gekeerd en is er na renovatie een mooi park ontstaan. Het is zelfs als een gemeentelijk monument verklaard.
Na het park lopen we weer richting het station en als we onder het spoor doorlopen naar de andere kant zijn we er bijna. We raadplegen Google maps om te kijken waar de auto staat. Blijkt deze op nog geen 7 minuten wandelen in een straat in de buurt te staan! In de auto kijken we terug op een leuk wandelingetje zo na de kerstdagen en Hans stuurt ons terug naar huis.
