Totaal aantal pageviews

maandag, mei 21, 2012

Etten-Leur 2012-20 mei-40 km


Zoals gezegd, vandaag 20 mei ga ik weer 40 km lopen maar dan in Etten-Leur, dit keer samen met Larissa. Op de afgesproken tijd kom ik aan op de Wipakker en schrijf me in als Larissa ook aan komt lopen. Het inschrijfgeld is dit keer goed in verhouding: 2 euro! De vereniging die deze tocht organiseert is wandelvereniging De Losse Feeter.

Een klein stukje bebouwde kom door Etten-Leur en dan via het park "de Oude Leemput" naar de eerste rust die al op 5 km zit in de kantine van een tennispark. Eigenlijk willen we nog niet rusten maar het bandje van mijn bh zit los en die moet even vastgemaakt worden. Na dit euvel verholpen te hebben gaan we weer snel door nadat ik een sinaasappelpartje van de dames krijg. Goed idee trouwens, die partjes. Ga ik ook invoeren!

En dan komt het hoor, de "ellende". Heel veel paden over zand- en grasveldjes! De tweede rust is in de Zwarte schuur, een eigen rust van de vereniging. Hier komen we nog een keer terug blijkt later. Ik zet al snel mijn MP3 op, ik ben bang dat ik het anders niet ga trekken. Larissa heeft nu haar eigen tempo, ik ga door allerlei oorzaken niet snel.
Bij een camping rust kijk ik mijn voeten na, en ik zie tot mijn grote schrik drie blaren! Larissa heeft tape bij zich. Ik zeg nog: dat gaat niet plakken, want ik had mijn voeten ingesmeerd. Maar Larissa houdt voet bij stuk, ik moet en zal de tape erop plakken want dat is goed! En warempel, na een aantal meters voel ik niets meer. Ja, mijn voorvoet doet nog steeds erg veel pijn en mijn enkel is ook niet wat het geweest is maar ik kan toch door.

Maar ik ben nu alleen bezig met "overleven" want ik heb mijn dag vandaag niet! Ik denk er zelfs ernstig over om te stoppen. Als ik wéér een pad tegenkom dat amper begaanbaar is (gloeiende-gloeiende!!) dan breek ik even. Zie het niet meer zitten en ik bel Larissa op die een stuk voor me uit is gelopen. Ik ga op een bankje zitten en huil even uit. Ik voel me nu wel erg zielig hoor! Maar even later hoor ik van haar dat de rust niet ver meer is en daar vertrouw ik dan maar op. Ze besteld een soepje voor me en even later kan ik daarvan lekker genieten. De medewerkers van de vereniging zijn wel een beetje bezorgd dat we het niet op tijd halen en Larissa gaat in discussie over de bepijling die niet helemaal in orde is. Maar deze mensen zijn wel zo vriendelijk om ons een kortere route uit te leggen en die volgen we dankbaar op. Het is nu wel heel erg saai lopen maar ik vind alles best: alles behalve gras- en zandpaadjes, dit is mij meer dan welkom!

Bij de Menmoerhoeve aangekomen, denk ik dat komt me weer erg bekend voor! Blijk ik hier eens een bedrijfsuitje gehad te hebben!
Even uitpuffen hier en we krijgen wederom een verkorte route voorgeschoteld naar de finish. Ze zijn zo lief het even op een blaadje te noteren en dan gaan we weer voor de laatste loodjes die nu wel heel erg zwaar zijn!!! Maar goed, verstand op nul en blik op oneindig ga ik maar weer, muziekje op en stampen maar!! Zonder problemen komen we aan bij de finish, alwaar men al aan het opruimen is, wij zijn de laatsten! Met een stempeltje en een finishfoto op zak vertrek ik weer naar huis.

Wat een tocht! Erg mooi als de omstandigheden beter zijn, zoals geen blessure en beter getraind zijn. Twee keer 40 km is in de pocket!

Hoornaar 2012-19 mei-40 km


19 en 20 mei, dat wordt een weekend van 2 x 40 km! Aangezien ik "Amersfoort" niet doe dit jaar, moet het dit weekend maar worden. Met Silvia , Larissa en Patricia (een nieuw formumlid) ga ik in Hoornaar lopen.Vanuit de feesttent aldaar is de start en die is snel gevonden. Parkeergelegenheid te over op een gigantisch grasveld (gelukkig is het droog, dat zal me een modder geven anders!)

Op de afgesproken tijd arriveer ik in de tent en na inschrijven gaan we van start. Ik moet zeggen dat het inschrijfgeld me vies tegenviel: 4 euro, en je krijgt er niets voor! Ja, een routebeschrijving en een vaantje na afloop. Ergens onderweg een dixie, die moet waarschijnlijk daaruit betaald worden!

Al snel verdwijnen Sil en Patricia uit ons zicht, Larissa en ik lopen ons eigen tempo. Al na 3 km heb ik behoefte aan een sanitare stop, mijn darmen vieren feest! Gelukkig zie ik langs de weg een dixie staan die open is, ik blij! Bij de eerste rust na ongeveer 7 km eten we even een bobo en we vertrekken weer snel verder. De route gaat voornamelijk over onverharde wegen. Normaliter vind ik dit prachtig, maar omdat ik een goede maand geleden mijn enkel bezeerd heb, vind ik het nu iets minder (zacht uitgedrukt). Ik vind het ook nogal saai.

Het is wel prachtig mooi weer, de jasjes gaan alweer snel uit.
En ja hoor, er is ook een Tiendweg hier! Die is lang, erg lang. Daar staan Tiendwegen om bekend volgens mij!

We lopen richting Ameide, over de Broekseweg die ook al enorm lang is. Deze tocht staat bekend om zijn lange, rechte wegen. In Ameide ga ik even langs de flappentap, het inschrijfgeld heeft er flink ingehakt!
Hier zit ook de tweede rust op ongeveer 16 km van de route, en dat komt me heel bekend voor. Ik meen me te herinneren dat we hier met een Voetstappentocht geweest zijn, maar ik weet het niet zeker meer. Vanuit Vianen met Jan?

Na de rust lopen we een stukje langs de Lek en vervolgens weer over onverharde wegen. Larissa geniet van al dat moois, ik moet me vooral concentreren op waar ik mijn voet neerzet en dat loopt niet ontspannen. En er zijn ook diverse bruggetjes, wat Larissa dan weer niet fijn vindt. Zo heeft ieder zijn of haar voorkeur!

In Lexmond is de derde rust en weer een caferust. Hier drinken we snel wat en gaan weer door, wij houden niet van lang rusten. Deze tocht heeft zijn rusten wel goed verdeeld vind ik!

Aan de Heicopperweg zien we in de verte een aantal caravans staan op een kluitje, we verbazen ons erover, zou dit een reguliere camping zijn of een tijdelijke ivm de fiets- en wandeldriedaagse van Hoornaar? We zullen het nooit weten.
Na deze weg gaat de route langs een kanaal en lopen vier(!) km lang langs dit kanaal. Saaier dan saai maar wij kletsen ons er wel doorheen. Op dit moment vind ik dit fijner lopen dan over onverharde wegen. En weer komt het me bekend voor. We komen aan in Meerkerk, waar een derde rust zit en ook dit keer een caferust. Wederom blijven we niet lang en het is ook nog maar een klein stukje naar de finish.

Het is een stuk van 8 km langs lange, rechte wegen maar het verstand gaat op nul en blik op oneindig en doorstappen maar. Ik doe ook even mijn MP3 op om het tempo bij te kunnen houden. Sil en Patricia zijn al eerder gefinished, zij zitten buiten de tent op ons te wachten. Even nakletsen en dan gaan we ons afmelden. Na een stempelttje en een vaantje aanvaarden wij allen de thuisreis. Voor Patricia haar debuut op de 40 km en het is haar goed afgegaan!!

Dit is een goed verzorgde route, veel afwisseling en goed verdeelde rusten. Alleen zou het onverharde gedeelte iets minder voor mij mogen, ik heb ondanks dat toch een leuke wandeldag gehad!

zondag, mei 06, 2012

Dordrecht Bevrijdingsmars 5 mei 2012



Dordrecht is met zijn 118.902 inwoners (1 februari 2012, bron: CBS) de vierde stad van de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De grootstedelijke agglomeratie Drechtsteden, waar Dordrecht deel van uitmaakt, is met ongeveer 280.000 inwoners de 9de van Nederland. De stad ligt op de plaats waar de Merwede zich splitst in de Noord en de Oude Maas. De gemeente Dordrecht omvat het gehele Eiland van Dordrecht. De bewoners van Dordrecht noemen hun stad veelal Dordt. De schrijfwijze "Dordtrecht" wordt ook nog veel gebruikt.
Dordrecht werd voor het eerst vermeld in een tekst uit de twaalfde eeuw, toen de stad nog werd aangeduid als Thuredrech, en kreeg in 1220 stadsrechten. In de middeleeuwen ontwikkelde de stad zich als belangrijke handelstad en stapelplaats en was het één van de zes grote steden van Holland. Later nam het belang van de stad af, maar de binnenstad herinnert nog altijd aan dit rijke verleden.
Op grond van zijn oude papieren maakt Dordrecht er sedert lang aanspraak op de oudste stad van Holland te zijn. Door haar strategische ligging en het verkrijgen van stapelrecht in 1299 ontwikkelde de stad zich tot een belangrijke stapelplaats. Dordrecht verhandelde vooral wijn, hout en graan
Aldus een gedeelte over Dordrecht in Wikipedia.

En die binnenstad krijgen wij volop te zien met deze wandeling! En met de uitleg van Larissa wordt het nog interessanter.
Wij spreken af om samen met Leo deze wandeling te maken, de start is vanuit de kantine van v.v. G.S.C. in Dordrecht. De locatie is snel gevonden, alhoewel de "stom-stom" mij heel even op het verkeerde been zette, kom ik op de afgesproken tijd aan in de kantine waar Leo en Larissa al in de rij staan om zich aan te melden. Er is ruime parkeergelegenheid daar, ik hoef geen moeite te doen om een plekje te zoeken.

Het weerbericht is somber, het is dan ook behoorlijk bewolkt als we met de wandeling gaan starten. Het duurt echter niet lang of het begint te miezeren!
Na een aantal km's komen we in het Dubbelsteynpark, en ik kom tot de ontdekking dat Dordrecht verschillende van die parkjes heeft. Erg mooi aangelegd en ik loop dan ook te genieten van al dat natuurschoon! Onderweg komen we allerlei leuke dingen tegen, zoals een knibbel-knabbel-knuisje-huisje, en een heuse ophaalbrug. Daar maken we natuurlijk even tijd voor om een foto te maken voor een brugmomentje.

Na ongeveer 6 km afgelegd te hebben komen we aan bij de rust van SWD, bij de familie Bijl, daar genieten we van een bakkie koffie en even de voetjes van de vloer. Na een aantal weken niet gewandeld te hebben ben ik daar echt aan toe!

We komen langs een bevrijdingsmonument waar we natuurlijk even bij stil staan om fotootjes te maken, er liggen nu mooie bloemstukken i.v.m. de dodenherdenking gisteren, vandaag is het Bevrijdingsdag. Het park Merwesteyn mogen we doorlopen, alhoewel de pijlen ver te zoeken zijn weet Larissa gelukkig de weg en lopen we maar volgens de routebeschrijving.
Dan komen we al snel in het centrum van Dordrecht aan waar we een uitgebreide uitleg krijgen van Larissa, die veel over Dordrecht weet te vertellen. Ze wijst ons ook allerlei plekjes aan die niet op de route staan maar die toch de moeite waard zijn te bekijken zoals het Arend Maartenshof. We komen de beheerder tegen van de Regentenkamer en mogen even naar binnen waar we ook uitleg krijgen over het hofje. Erg interessant! Er staat een plataan van 400 jaar oud! En het is er erg rustig terwijl het toch midden in het centrum ligt. De huisjes in het hofje zijn allemaal bewoond, maar zijn volgens Larissa erg klein.


Voordat we de haven langs lopen, gaan we nog even een bruggetje over om de zonnewijzer te bekijken. Er staat: "Ik tel alleen de zonnige uren". De route gaat langs de haven waar allerlei mooie bootjes liggen en een enorm jacht dat de brug omhoog doet gaan, hij moet erlangs. We staan er even bij stil omdat we de Groothoofdspoort willen bekijken, dat ook al niet op de route zit. We zien hier het drie-rivierenpunt, de Beneden-Merwede, de Noord en de Oude Maas komen hier samen. Wat jammer van de miezer, er zijn veel terrasjes hier maar allemaal dicht!

Op de terugweg lopen we langs de Merwekade, waar de halte is van de waterbus, de Fast Ferry. Hier is de bepijling ook minimaal, we komen een mannetje tegen die flink loopt te mopperen hierover. Langs de Noordendijk lopen we de stad weer uit, langs een leuk watertje genaamd de Vlij en zo weer richting de finish. Een heel klein stukje saai lopen over de Wantijdijk en dan zij we er alweer. Lekker op tijd om straks naar een verjaardag te gaan. Ik heb genoten van deze wandeling, nooit geweten dat Dordrecht zo leuk is! De route was heel erg afwisseld, een beetje jammer van de slechte bepijling maar onze gids wist gelukkig de weg!

dinsdag, mei 01, 2012

Kennedymars maar dan anders

Ik heb me al maanden geleden ingeschreven, en mij verheugd op de komende Kennedymars Ridderkerk-Dordrecht-Ridderkerk. Maar helaas, een passerende voorbijganger gooide roet in het eten: ik werd omver gelopen met als gevolg een gekneusde enkel! Dit gebeurde op 28 maart, precies een maand geleden. Na dit gebeuren heb ik de enkel een tijdje rust gegund, dus niet meer kunnen trainen, een weekje vakantie tussendoor, helpen bij de Rotterdamse Marathonweekend, en zo kon het dus gebeuren dat mijn zin in deze KM danig verstoord raakte! Ik besloot op het laatste moment voor Sjaak Afhaak te spelen en heb mij afgemeld bij mijn wandelvrienden, met pijn in het hart, dat wel. Maar de enkel was ook nog niet helemaal genezen en met de andere storende factoren een wijs besluit blijkt achteraf! Maar ik besloot niet helemaal alles te willen missen dus ik ben 's avonds om half tien naar de sporthal de Fakkel getogen, en heb met de vele bekenden van het Walkers4walkersforum gewacht op het startsein. Wat waren er een paar zenuwachtig zeg! De spanningen gierden door de hal!! Eindelijk, om precies 23.00 uur gingen ze na een praatje van Gijs, de avond en aansluitend de nacht in. Ik heb een heel klein stukje met ze opgelopen en terwijl zij al druk kletsend voort gingen, stapte ik de auto in terug naar Spijkenisse. Daar aangekomen maakte de gedachten aan hen mij ook onrustig en ik kon niet echt de slaap vatten. Dan maar even naar beneden voor een kom warme melk en een sms-je naar de bikkels. Die kreeg ik terug met als mededeling, dat ze al op 13 km zaten en dat het goed ging. Gelukkig! Ik werd om half 7 wakker van de plensende regen die op het raam sloeg, ik had echt medelijden met hen, ik stiekum toch wel blij dat ik lekker in mijn bedje lag! Ik kreeg geen sms-sjes en whatsappjes meer, ik denk dat de regen een spelbreker was daarin. Maar via Facebook kreeg ik berichtjes van een wandelvriend dat hij erg goed ging en dat de verwachtte finishtijd rond drie uur zou zijn. Dus ik pakte mijn tas plus fototoestel om weer naar Ridderkerk te rijden, om deze bikkels in te halen. Daar aangekomen zag ik Erik, Esther en pappa-Ester al zitten, zij hebben de finish snel bereikt zeg! Ik hoorde dat Larissa en Sil niet ver achter hen zaten en ja hoor, om 15.25 uur kwamen ze moe maar heel voldaan binnen. Silvia heeft haar eerste KM gelopen en wat voor tijd!! Larissa heeft voor de 5e keer dit kunstje geflikt. Nou, ik heb echt bewondering voor de dames!! Na nog wat consumpties wachten wij ook op de laatsten van ons groepje, Ed, Carola en Berard komen ook ruim binnen de tijd binnen. Evenals Rob, Paul en Dirk die vorig jaar met Larissa en mij deze tocht gelopen hebben. Ik vond het erg leuk om een KM op deze manier "bij te wonen". Al had ik hem liever zelf ook gelopen!!