2daagse Amersfoort 20 en 21 juni 2008 2 x 40 km

Op donderdagavond, na het werk, eten en boodschappen doen vertrek ik richting Voorthuizen. Ik mag logeren in het chalet van mijn schoonouders. Mijn tas is snel ingepakt en de spullen voor onderweg ook. tien uur arriveer ik in Voorthuizen. Maar ik ben zo moe, dat ik al snel onder de warme lappen duik. Jammer is alleen dat ik de slaap niet kan vatten!

De wekker gaat onverbiddelijk om 05.00 uur.........een klein beetje vroeg maar ik heb tijd nodig om me voor te bereiden op de zware wandeldag. Om 6.15 arriveer ik in Amersfoort, een parkeerplek is snel gevonden. Bij de aanmeldstand zie ik al een aantal W4W forumleden en ik maak kennis met een aantal nieuwe gezichten. Ik heb ook kennis gemaakt met Inger, zij en ik hebben hetzelfde wandeltempo en dat loopt prettig en dat is wederzijds.

Om 7.10 uur vertrekken we dan richting bebouwde kom van Amersfoort. Via parkjes en leuke straatjes komen we uiteindelijk aan bij de eerste rust, aan de rand van het militair terrein de Vlasakkers. Daar is het zo druk, dat we even staand een bammetje wegwerken en weer snel doorgaan, we hebben er tenslotte pas 8 km op zitten.

We betreden een militair terrein dat voor deze gelegenheid is opengesteld voor wandelaars. Een uniek iets, we zien dan ook diverse tankwagens voorbij schuiven, indrukwekkend hoor. En wat zien die militairen er ernstig uit! We komen Gon tegen en al kwebbelend met elkaar lopen we over dit terrein.
Het is behoorlijk uitgestrekt, en het duurt ruim 12 km voordat we bij de 2e rust aankomen, een sportterrein genaamd Peijnenburg. Daar nemen we het er even van, want het is tijd voor een soepje en sanitaire stop. Even gaat het een klein beetje druppelen maar dat houdt snel op.

Na ruim drie kwartier stappen we weer op, we gaan richting de derde rust, de Vlasakker. De route voert ons een heel lang stuk langs een treinbaan en duurt vrij lang.
In de Vlasakker is het ook weer heel druk maar gelukkig is het mooi weer en kunnen we buiten op het terrein zitten. Daar zitten weer verschillende forumleden en ik mag twee paar herenbenen insmeren met Biofreeze.........of ze daar blij mee zijn weet ik nog steeds niet.

We komen een ouder echtpaar tegen uit Hoorn die wel van een gezellig praatje houden en gezamenlijk vervolgen we de route. Ze heten Mary en Bart. Mary heeft niet zo'n snel tempo en ik blijf een stukje bij haar lopen. Ze vertelt leuke anekdotes over Nijmegen, zij gaat voor de 10e keer en Bart voor de 29e keer.

En dan is het nog maar een klein stukje tot aan het eindpunt en arriveren daar om 15.45 uur. Ik vraag mij af of dit wel 40 km was, 8,5 uur inclusief pauzes is wel erg snel en zo snel liepen wij niet. Na wat gedronken te hebben ga ik weer richting Voorthuizen voor een warme prak. Ik duik vroeg mijn bed in, want ik ben reuze moe en morgen is het weer vroeg dag.

Dag 2

De wekker gaat weer om 5 uur maar ik heb een goede nachtrust gehad, jammer dat ik zo'n vreselijke hoofdpijn heb en neem een pijnstiller bij het ontbijt. In Amersfoort zit Gon al te wachten, ze was extra vroeg gekomen. En in de loop van de ochtend druppelen de rest van de forumleden binnen, kijken een beetje slaperig uit hun ogen. Van Adri krijg ik koffie aangeboden maar daardoor moet ik wel 2 keer binnen een half uur plassen!

We verlaten Amersfoort via de Dodeweg, een lang fietspad langs de rijksweg om vervolgens het bos in te duiken en er voorlopig niet meer uit te komen. Veel bos- en zandpaadjes gaan we over.
Na 10,5 km komen we bij de eerste rust, Mon Chouette en daar is het heel erg druk. Inger en ik duiken de berm in bij gebrek aan zitplaatsen. Daar zien we ook de 50 km lopers Gerie en Syl.

De beschrijving van de volgende 6,3 km naar de volgende rust voorspelt niet veel goeds: heel kort dus ik vermoed errug lange wegen!! En ja hoor, er zitten soms wegen bij alleen maar rechtoe-rechtaan. Niet leuk! Ik bereik een dieptepunt in mijn welzijn: ik heb er geen zin meer in, ben het helemaal zat. Daarom gaat de Ipod op en Inger denkt er net zo over.

Met de muziek op de oren bereiken we het Henschotermeer, een prachtig natuur- en recreatiegebied. Het is er heerlijk rustig ondanks het mooie weer. Daar is ook de derde rust en zien daar weer veel forumleden, we gaan er gezellig bij zitten. Er wordt patat en frikadellen besteld maar daar heb ik nu geen trek in. Eigenlijk schiet het eten bij mij er altijd in, dat vind ik nog steeds moeilijk.

Na het Henschotermeer is het nog 7 km naar de volgende rust en de route gaat door het gebied waar ook de piramide van Austerlitz staat. Midden in de bossen van de Utrechtse heuvelrug ligt een markante heuvel in de vorm van een piramide met op de top een obelisk. Deze Pyramide van Austerlitz is in 1804 opgericht als een blijvende herinnering aan de Franse overheersing van Nederland aan het begin van de negentiende eeuw. De Franse generaal De Marmont gaf zijn leger opdracht om een 36 meter hoge piramide op te richten en daarop een houten obelisk van dertien meter hoogte te plaatsen.
De naam Austerlitz verwijst naar een plaatsje in het huidige Tsjechië, waar in 1805 een bloedige veldslag plaatsvond tussen de Franse, Russische en Habsburgse legers. Marmont droeg de Pyramide op aan Keizer Napoleon Bonaparte, de man met wie hij een veldtocht in Egypte had meegemaakt.
In de loop der jaren is de Pyramide in verval geraakt, waardoor dit bijzonder monument sterk aan waarde heeft ingeboet. De Stichting Pyramide van Austerlitz, waarin de gemeente Woudenberg en het Landgoed Den Treek-Henschoten samenwerken, heeft in 2001 de restauratie ter hand genomen. De Stichting wordt daarbij ondersteund door de provincie Utrecht.


De route gaat over veel zand- en bospaden en dat loopt erg zwaar. We moeten een hele steile heuvel afdalen om vervolgens bij de 4e rust aan te komen, restaurant Bergzicht. Bill wil daar een Palmpje bestellen maar die kan alleen binnen genuttigd worden. Hij zei: laat maar, want ik wil buiten bier drinken. Ik maak gebruik van het sanitair en een dame vraagt mij waar nou toch die paarse veters vandaan komen, ze ziet er zoveel mensen mee lopen. Ik vertel haar van de aktie van Sunny, dat de opbrengst van die veters geheel ten goede komt van het KWF. Ik zei: die dame met de paarse hoed verkoopt ze en ze zit hier nu ook. Ik weet niet of zij ze ook daadwerkelijk gekocht heeft.

Na Bergzicht is het nog 5 km naar de laatste rust, het is vandaag echt een "trainen op rust" dag, er zitten wel 5 rusten ingepland! Dit stuk gaat alleen maar door de bossen. Erg mooi maar zwaar lopen. En een heeeeeeeeeeeele lange weg die volgens mij wel 3,5 km was! Niet leuk meer en ik heb echt een opkikker nodig. Inger adviseert mij een colaatje te drinken, want daar zit suiker en zout in. Het helpt een klein beetje en moet al mijn zin bijeenrapen om de laatse km's weg te trappen.

De rest van de route is een "paddestoelen" weg, d.w.z. we moeten de ANWB paddestoelen volgen. Dit is ook lang en saai maar ik vermaak me wel met mijn Ipod op. Ik zie een dame vooruitstrompelen en ik zeg dat het nog maar een klein stukje is. Ja, zegt ze dat zeiden ze een uur geleden ook al tegen me, ik geloof je niet meer!

Het is inmiddels 17.00 uur geworden en moeten dan nog een kwartiertje bebouwde kom doorworstelen om uiteindelijk onze welverdiende medaille (voor Inger) en cijfer 2 in ontvangst te nemen. We zijn blij dat het erop zit, Inger een aantal blaren rijker, ik gelukkig niet. Wel zere voeten maar dat is ook niet verwonderlijk.

We gaan lekker op het kunstgras zitten om de rest van de forumleden te zien binnenkomen, een deel zit er al. Ik neem een lekker broodje haring, en als ik vertrek koop ik er nog een voor onderweg, ze zijn heerlijk! Ik heb lekker mijn sandaaltjes meegenomen en daarmee arriveer ik bij de auto. Na een uurtje rijden ben ik weer thuis, een ervaring rijker. Ik voel me goed, heel erg moe dat wel maar supertrots dat ik het gehaald heb zonder blaren.

Kippenloop 2008 - 25 km

De Kippenloop op 14 juni 2008 begint vrij chaotisch: 1- ik ben mijn radio kwijt waardoor ik 10 minuten te laat vertrek, 2- mijn TomTom laat mij een verrassende route rijden richting Katwijk, 3- ik vergeet mijn auto op slot te doen waardoor ik extra meters ingelopen heb.
De bende van Dordt (Hans, Marja, Adrie en Arie) staan te trappelen van ongeduld om te vertrekken richting de duinen. Ik groet ook een aantal W4W forummers, Bill, Maaike, Nollie, Anneke, Ed en Ron, er wordt heel wat afgezoend!
Het is heerlijk weer, ene P.Paulusma zat er weer goed naast en de jasjes worden uitgetrokken.
Via de duinen lopen we richting boulevard en aan het einde daarvan draaien we het strand op. Bij de eerste stempelpost alwaar een sanitaire stop is krijg je koffie, maar wij weten dat aan het eind van het strand een leuk tentje zit waar ze heerlijke cappuccino hebben, wij kunnen niet wachten! Het is behoorlijk buffelen op het strand maar er staat een milde wind en de zon schijnt: we genieten!
Mijn zus zou voor enige support zorgen via SMS en ja hoor, nu komt het:"zit je al aan de koffie?" ja dus! Het is heerlijk toeven op het terras en wil eigenlijk nog niet weg maar we zitten net op 9,2 km en moeten nog een eindje.
Bij stempelpost Wassenaarse slag krijgen we een banaan en is er een sanitaire stop. Het is goed geregeld allemaal en de vrijwilligers zijn allemaal even vriendelijk. Het tempo is vrij hoog, en na diverse heuvels en dalen wordt het even zwart voor mijn ogen. Gelukkig komen we net een waterpost tegen en kan ik even bijkomen met wat druivensuiker van Adrie.
We lopen nu een prachtig duingebied in, het Panbos en komen zelfs een vosje tegen! Hij was te snel om op de foto gezet te worden.
Bij de gezelligste stempelpost het Panbos, draaien ze leuke muziek en worden we getrakteerd op kippepootjes. Mmmjammie! Ik wil hier niet weg......het is zo gezellig! Maar na mijn camelbak gevuld te hebben vertrekken we weer richting Katwijk.
Langs marinebarakken gaan we de bebouwde kom in en verbazen ons over de oerlelijke nieuwbouw. Uiteindelijk komen we bij de ingang van het Hollands Duin om vervolgens aan te komen bij de laatste stempelpost waar soep te krijgen is. De kip heeft erover heen gevlogen, het was niet erg lekker.
Nu nog maar een klein stukje tot aan de finish waar ons een gratis visje wacht. Het is er reuze gezellig en we nemen het er even van. Adrie laat het zich goed smaken, na twee bakjes kibbeling ook nog een haring! Maar ja, die loopt zo hard, ze kan de energie wel gebruiken....
Even twijfelen we om de bus te nemen richting parkeerplaats maar het is zulk mooi weer dat we dat laatste stukje er ook maar aan plakken.
Het is nog een uurtje rijden naar huis en rond half 6 kom ik daar aan.
Ik heb genoten van deze dag en bovendien mijn PR gelopen: 4.38 uur (netto) voor 25 km. En het mooiste vind ik nog: geen enkele blaar!
Er waren 5587 wandelaars gestart.
Het totaalbedrag dat het heeft opgeleverd is 105.041 Euro
Daarvan gaat 63.025 Euro naar KWF.
Naar Kika gaat 42.016 Euro. Een mooie opbrengst!!
P.S: de radio is terecht, hij lag op de trap, de plek waar ik nou net niet gezocht had!

Avondvierdaagse 2008 - 2 juni t/m 5 juni 4 x 10 km

He he het zit er weerop, vier avonden een rondje door Spijkenisse.
Dit keer was er niemand zo gek te krijgen om met me mee te gaan dus ik ging 's maandags inschrijven op het startbureau Mpoint in Waterland. Andere jaren startte de vierdaagse in het wijkgebouw aan de Beukenlaan, een stukje dichter bij huis, nu moest ik een kwartier fietsen.

De eerste avond verliep de start wat moeizaam, de rij was lang en het was warm en schoot niet op. Maar eindelijk, om 18.55 mocht ik richting het park Waterland vertrekken.
Een jongetje riep nog: "Mevrouw, waar is dit van?" Ik zei: "De avondvierdaagse". "O, zegt hij ik dacht dat het alleen voor kinderen was". Nou, ik ben al heel lang geen kind meer!
Het is broeierig warm en ja hoor, de eerste druppels vallen al. Het gaat ook nog eens onweren! Ik moest soms slalommen langs de groepen scholen, en ook de kynologenclub liep mee met hun soms erg grote honden, brrrrrrr.......!
Het regende niet heel erg hard, maar in Maaswijk worden we toch richting start gestuurd, we mochten niet over de open vlakte lopen in verband met het onweer.
Deze avond was heel snel klaar. Ik zag geen bekenden, en heb daarom ook met mijn MP3 op gelopen.

Dag twee.
Het was wat minder warm maar toch nog benauwd. Nu moesten we bij de sportschool achterlangs naar binnen en mochten ook geen gebruik maken van hun toilet, daar stonden Dixies voor buiten. Het zal wel een reden hebben maar vind dit niet erg gastvrij!
Dit keer moesten we via de Krekenbuurt en kwamen we door onze oude wijk, Vogelenzang. Via de Lenteakker, Zomerakker en het parkje liepen we naar de dolfijnenstaarten, het eindpunt van metrostation Akkers.

Ook dit keer liep ik alleen en moest ik weer langs grote groepen scholen en de kynologenclub.
Op de Westdijk richting Hekelingen kwam ik Edwin van W4W tegen. Ook zag ik Astrid, of eerder zag zij mij lopen. Zij liep met school mee.
Via Hekelingen waren we al weer snel aangekomen op de Gaddijk en zat deze avond er ook weer op.

Op dag drie, een werkdag voor mij, was de start vrij laat, ik was de laatste met nog twee anderen die een stukje achter mij liepen. Maar al snel liepen we samen op en waarom ook niet? Deze avond is de avond van de lange stukken en daar ben ik niet zo'n fan van. Het leidt wat af als je gezelschap hebt. Het is wat frisser geworden gelukkig. De kynologenclub zagen we al van ver lopen maar gelukkig gingen ze op het eind van de dijk pauzeren en konden we zonder al te veel last langs lopen.

We kwamen langs het flatgebouw van collega Ada maar ze stond niet op het balkon. Ook kwamen we langs VV Hekelingen en zo weer via de Gaddijk naar Mpoint.

De vierde dag.
We mochten dit keer vroeger starten dus nog meer haasten! Ik kwam Annemarie tegen en Lia en besloot met hen op te lopen. Annemarie ken ik nog van de Brugrunners waar zij momenteel lesgeeft en van vroeger, de babyclub waar ik met beide kinderen naartoe ben geweest.
Het miezerde een beetje en het is fris.
Ook deze keer passeerden we veel schoolklassen, de kynoglogenclub heb ik niet gezien.
Via de Kreken, Waterland en Groenewoud kwamen we in het Sterrenkwartier om via de Hoek weer in het centrum te komen. Daar was het al gezellig druk met vaders en moeders, oma's en opa's die reikhalzend naar hun kinderen uitkeken om ze te overladen met snoepgoed e.d.
Muziekkorpsen stonden te trappelen om aan te sluiten.
De zoon van Annemarie had een bos bloemen voor moeders, die dit vervolgens weer in uitdeelde aan ons, ieder een tak met een lintje eraan. En een papieren medaille. Achterop stond: Zeg sportief vrindje loop je lekker in een windje, + zonnetje geeft je een tintje maar van mij krijg je een lintje. Leuk he? Annemarie freubelt wat af!
Bij de kinderboerderij stonden Hans en de kids met een bosje bloemen en een vlaggetje: trots als ze zijn op mama!
Bij de finish nog even consternatie: ik zou voor de 1e keer lopen? Dat stond op mijn startkaart.
Nou nee hoor, dit is de 15e keer! Gelukkig deed ze niet moeilijk en kon ik hem omruilen voor een gouden medaille.
Ik vond het weer reuze gezellig en de avonden zijn omgevlogen! Volgend jaar weer..............

Wandeldag 31 mei - 25 km

De Rotterdamse Wandelvereniging organiseert om de twee jaar een wandeldag. Zo ook vandaag, 31 mei. Lisette opgehaald in Vlaardingen en dan nog een klein stukje naar Schiedam waar de start van deze wandeldag is. Schiedam is een beetje (?) opgebroken dus met een omweggetje naar de sportkantine aan de Parkweg gereden. Daar ontmoeten we Arie en even later ook Henny.
Het weer ziet er goed uit, de jassen hoeven eigenlijk niet aan.
Via het Beatrixpark, waar een monument staat voor een jong meisje dat een aantal jaar geleden vermoord is, komen we bij het gehucht "Windas" en lopen langs een plas. Bij het cafe "Schielicht" was een rustmogelijkheid, maar deze is nog niet open, het is tenslotte nog pas tien uur.
Dan moeten we een schelpenpad volgen, één van de velen die zouden volgen, langs het water.
Ik zet de Kandelaarbrug op de foto, Arie is gek op bruggetjes en hij heeft zijn fototoestel thuisgelaten dus vooruit.
Bij de eerste rust, we hebben er bijna 11 km op zitten, komt Arie een kennis tegen uit zijn woonplaats Dordrecht. Ik zet ze gezamenlijk op de kiek. Volgens mij is zijn naam Dirk maar weet dat niet zeker.
We zitten heerlijk in het zonnetje bij VV Vitesse Delft maar helaas, we "moeten" nog een eindje tot de finish! Na een kopje koffie en toiletbezoek, vertrekken we weer richting, jawel, een schelpenpad!
Een gedeelte van het pad is helaas vervangen door een ruiterpad, dus veel zand. Dat is heel lastig lopen maar gelukkig komen we weer snel op een ander schelpenpad.
De RWV is bekend om zijn afwisselende routes en paadjes, en ook hier weer afwisseling genoeg want we doorkruisen een weiland over een grasdijk. De weg richting de wagenrust is erg lang, we worden twee keer geattendeerd: "nog effe" en "nog steeds effe".
Bij de wagenrust, "Danyell groet alle wandelaars" staat op het wegdek, gaan we even lekker in het gras zitten en nemen een ranjaatje en genieten van het zonnetje. Een ingenieus brein heeft een bekerverzamelaar bedacht, een kunststof koker.
Nog ongeveer 8 km en het laatste stuk gaat een deel door de bebouwde kom. We lopen langs het flatgebouw van onze oud-collega Ruud en komen in een park met allerlei fitnesstoestellen. We zijn een beetje melig en Arie neemt plaats op de "dipstoel". Even verderop staat een ander apparaat die ik even uitprobeer.
Bij het wijkgebouw "Trefpunt Blijdorp"is het erg gezellig, een shantikoor zingt en er staan allerlei kraampjes. De straatjes zijn versiert met oranjevlaggetjes, de stemming zit er al goed in voor de Europeese kampioenschappen voetbal.
Het is kwart voor drie als wij bij de finish arriveren.
Mooi weer, prachtige route, goed gezelschap, kortom een heerlijke wandeldag. En wederom géén blaren...........................