Totaal aantal pageviews

zaterdag, januari 28, 2017

Rhoonse Griendentocht 28-1-2017


Voor dit tochtje hoef ik nu eens niet vroeg op te staan, hij wordt in mijn achtertuin georganiseerd en wel door de Rotterdamse Wandelsportverening kortweg RWV. Rhoon is maar een kwartiertje rijden dus zo gezegd zo gedaan. Hans zet mij voor de deur af zodat ik niet naar een parkeerplekje hoef te zoeken en ik meld mij aan en gelijk ook maar mijn wandelmaatjes aangemeld zodat zij straks niet in de rij hoeven te staan. Mijn ervaring leert dat het nogal druk kan worden!

Als Annika, Maike en Jan arriveren drinken we nog een bakkie en er komen nog meer bekenden binnen, Ed en Coen zitten er al.
Met een gezellig clubje walkers van het wandelforum gaan we op pad.....gezellig!
Al kletsend en lachend lopen we richting het Kasteel van Rhoon, wat ik al tientallen keren gezien heb, er is zelfs een discussie gaande of dit nu wel of niet een kasteel is want alles wordt tegenwoordig "kasteel" genoemd!

We lopen richting Poortugaal, steken de Groene Kruisweg over, lopen langs "Het Wapen van Poortugaal", een restaurant in het dorp en gaan richting de eerste rust die alweer snel opdoemt! We hebben er een aardig tempo in vandaag! Hier kunnen we even naar het toilet en drinken we een bakkie (lauwe) koffie.
Het is ontzettend lekker wandelweer, niet te koud en droog met zelfs af en toe een zonnetje! Het is genieten en dat doen we ook.
Over de dijk en richting Delta, het psychiatrisch centrum van Portugaal. Je kan hier gewoon over het terrein wandelen, de huisjes staan her en der verspreid. We zien zelfs een grote boom die nog in kerstversierselen gehuld is.

En dan zien we alweer de tweede rust opdoemen, die is in de kantine van voetbalvereniging Poortugaal. Eerst is het nog druk maar we kunnen toch nog een paar stoelen veroveren in een leuk hoekje. Er worden wat consumpties gehaald en genuttigd waaronder een broodje bruin fruit oftewel een kroket.
Na deze rust zal er nog eentje volgen.....jaja....trainen op rusten noemen ze dat! Maar eerst lopen we het mooiste stukje van de tocht waar die ook naar genoemd is, de Grienden. Een natuurgebied dat onder invloed staat van de getijden van de Oude Maas. Prachtige knotwilgen die grotendeels geknot zijn en leuke kronkelpaadjes door het gebied. Even verderop zien en horen we hoe de knotwilgen geknot worden.....

Als we dit natuurgebied weer verlaten lopen we richting soeppost van de RWV waar Gijs de soep al op het vuur heeft staan. Hij heeft hulp van zijn Gijzinnen en gelukkig maar want het is erg druk! En daar zit tot onze verrassing Paul van zijn rust te genieten, er volgt een hartelijke begroeting. We nemen hier even de tijd voor een lekkere tomatensoep en gaan weer door voor het laatste stukje.
Dit vind ik altijd een wat saai stuk maar in leuk gezelschap valt het wel mee. Een plaatsnaambord wordt nog op de traditionele wijze op de foto gezet en we zien nog een aparte pijl die ook op de foto gaat. En dan komen we alweer aan in het centrum van Rhoon, lopen langs het metrostation en daar zien we de sporthal weer. We melden ons af, de stempel staat al in het boekje en we nemen er nog een drankje op om de dag door te nemen.
En hiermee komt er een einde aan een gezellig dagje buitenspelen. Later zie ik op facebook dat er meer dan 1000 mensen op de tocht zijn afgekomen!! Petje af voor de organisatie.

klikkerdeklik voor foto's

zaterdag, januari 21, 2017

Tweedaagse Egmond / 21 en 22-1-2017 /2x21 km



Dag 1 zaterdag 21 januari
Elk jaar wordt door Le Champion de Tweedaagse van Egmond georganiseerd , een zogenaamde wandelmarathon maar dan verdeeld over twee dagen, dus 21 km per dag. Al ruim van te voren hebben Hans en ik ons ingeschreven en de verblijfplaatss geregeld.
Op vrijdagmiddag 20 januari vertrekken we richting Egmond aan zee om in te checken bij de B&B en installeren we ons ter voorbereiding op de komende wandeldagen.
Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijt vertrekken we lopend naar de sporthal de Watertoren waar we onze eerste stempel kunnen ophalen. Maar voordat we bijna bij de sporthal zijn, komt Hans tot de ontdekking dat hij zijn rugtas vergeten is en hij loopt weer terug, ik ga vast de sporthal in om onze wandelmaatjes te ontmoeten. Ik ben nog niet koud binnen (en koud is het!) ga ik het beton van dichtbij bekijken, ik struikel! Gelukkig geen nadelige gevolgen maar jeeeee....dat begint al goed! Het begon eigenlijk al bij het ontbijt, toen de gastvrouw de mand uit haar hand liet vallen, het hengsel zat niet goed!

Er gaan veel wandelvrienden van het wandelforum walkers4walkers mee en de meesten zijn al gearriveerd. Ik ga geen namen noemen want de kans dat ik iemand vergeet is groot! Een hartelijke begroeting volgt en is het wachten op Hans zodat we gezamenlijk kunnen vertrekken. Nadat Hans ook gearriveerd is, gaan we op pad en na de eerste stempel gaan we nog even met z'n allen op de foto.

Wij hebben vandaag gekozen voor de Noordroute en na een paar straatjes door Egmond gaan we het strand op. Het is behoorlijk koud maar er staat nauwelijks wind dus we hebben en geen last van. Na bijna vier km komen we bij de eerste rust en de eierkoeken en suikervrije cakejes komen tevoorschijn. De bankjes in het zand lijken aanlokkelijk en we gaan met een koffie en theetje zitten. Maar dan......zakt het bankje door in het zand, naar achteren waardoor we in het zand rollen!! Jeetje......een dag van dertien ongelukken in een dozijn!! Ik hoop dat het hierbij blijft, we mogen nog een aantal kilometers!

Na dit aangenaam verpozen lopen we verder het strand op, en als we in totaal 7 km langs de vloedlijn gelopen hebben is er weer een koffie/thee post waar een speculaasje bij komt en gaan we weer heel eventjes erbij zitten. Even maar hoor, want het is best koud in de schaduw. We mogen nu de Schoorlse duinen in, een prachtig natuurgebied. Na een paar heuvels die we tot aan de top beklimmen is het bijna 11 uur en dat betekent een neutje drinken ter ere van de gevallen militairen. Ruud sjouwt al die tijd met een stenen kruik rond waar een Schrobbelaartje in zit. En dat heeft gretige aftrek! Er worden foto's gemaakt van het uitzicht, en er zijn ook mensen die op caches uit zijn die hier gevonden worden. Hier kom ik een wandelaar tegen die ik van Facebook ken, dat is ook toevallig, tussen al die wandelaars een bekende tegen komen! Er volgt een hartelijke begroeting.
Na wat foto's van de omgeving en het gezellige samenzijn moeten we weer met de tocht aanvangen en dat doen we dan ook, we gaan op weg naar Bergen aan zee waar we de lunch gaan gebruiken. Als we een plaatsnaambord(je) tegenkomen verwacht men van mij dat ik erin ga hangen maar ik vind hem te klein!
Bij de volgende stempelpost krijgen we een mandarijntje en op het plein in Bergen aan zee is het etablissement waar we met de groep (weer) een rustmomentje hebben.
Vorig jaar verliep alles vlekkeloos hier, een snelle bediening en lekker eten. Dat is dit jaar helaas anders, de bestellingen komen wel snel maar niet foutloos. Iemand kreeg zelfs drie(!) keer iets wat ze niet had besteld! Iemand anders krijgt een koffie in plaats van een cola light, en mijn bestelling is ook niet helemaal wat ik ervan had verwacht.....nou ja, het is er wel lekker zitten op de bank.

Het is nog 8 kilometer naar de finish en er wacht nog een leuke rust inclusief gluhwein. Maar voordat het zover is, lopen we een mooie route door de duinen waar we zelfs een Schotse Hooglander ontwaren. Het is genieten in het zonnetje!
We horen de muziek al in de verte als we de stempelpost naderen en jawel hoor, de boerenhofkapel de Kinkeluters staat de longen uit hun lijf te spelen. De gluhwein komt tevoorschijn en nog meer lekkere hapjes. Het lijkt wel een lopend buffet en het is één en al gezelligheid.

En nog steeds hebben we nog een aantal km te gaan alvorens de finish te bereiken. Het zijn niet veel kilometers meer en aan de hand van de bordjes langs de weg kunnen we echt aftellen. Voor sommigen kan het einde niet snel genoeg in zicht komen, ik vind het toch een beetje jammer want dat betekent dat er een einde komt aan deze leuke wandeldag. Maar.....we mogen gelukkig nog een uurtje door de duinen struinen en dan komt toch de laatste beklimming in zicht. De groep verzamelt zich om dan met z'n allen op de finish af te stevenen. Een finishfoto wordt gemaakt, de laatste stempel wordt gescoord en als ik een medaille krijg ben ik even in verwarring want ik mag nog een dag! De stempelaar was kennelijk ook even in verwarring en ik krijg alsnog een kaart voor morgen, want gelukkig mogen we morgen weer en dan lopen we de Zuidroute.
We nemen afscheid van de groep, zij gaan met z'n allen ergens eten, wij gaan naar onze B&B. Heerlijk nagenieten van deze leuke wandeldag!
Dag 2 zondag 22 januari
Dag twee van de Egmondse Tweedaagse begint relaxed. Lekker geslapen in de bed & breakfast en na een heerlijk ontbijt gaan we op weg naar de sporthal. Het is ijzig koud want het heeft flink gevroren vannacht dus de muts, sjaal en wanten zijn geen overbodige luxe. In de ochtendschemering lopen we tegen de stroom wandelaars in die al vanaf 8.00 uur gestart zijn, wij starten vandaag ook weer met onze wandelvrienden. In de sporthal aangekomen zie ik Hetty staan en we kletsen nog even, zij gaat de Noordroute lopen, wij gaan vandaag zuidwaarts.
Als iedereen gearriveerd is kunnen we vertrekken. Maar als ik opsta, voel ik dat een sanitair bezoek noodzakelijk is en ik duik meteen na de start een Dixie in. De groep loopt voor ons uit, die halen we wel weer in.
Als ik de boulevard van Egmond oploop zie ik ineens Mieke uit het Westland en ik roep haar. Tijd voor een selfie!! Zij gaat met haar drie vriendinnen lopen.
En dan mogen we weer het strand op, we lopen vandaag richting Castricum. Omdat het zo koud is, is het zand net beton en dat loopt zalig! Het is echt genieten langs de vloedlijn. Hoewel Hans het maar wat koud vindt! Maar als we er flink de pas in hebben worden we wel warm. En wat ik al verwachtte, we halen de groep weer in, en er worden foto's gemaakt van elkaar. Bij de koffierust blijven we niet lang, daar is het veel te koud voor. Martin en Liesbeth denken er ook over om door te lopen en wij gaan met hen mee, en lopen naar de eerstvolgende strandtent De Deining die op 8.5 km van de route zit. Daar is onze enige binnenrust en als we daar arriveren proberen we een paar tafels bij elkaar vrij te maken. Dat lukt aardig en niet veel later komt de rest van het stel binnen.
Na de koffie MET gaan we bij Castricum de duinen in. Er staat een standje om een digitale groepsfoto te kunnen maken en dat doen we ook. Ik hoop dat die gelukt is, het is een hilarisch moment!
We boffen ontzettend met het mooie weer en de zon komt af en toe tevoorschijn. Hier en daar zit er nog bevroren rijp op de takken wat de duinen een winterse aanblik geeft. Erg mooi! We zien zelfs een verdwaalde Schotse Hooglander!
Bij camping Bakkum komt de traditionele gluhwein weer tevoorschijn.....jammmm! En de nodige snaai komt op tafel, het is weer een lopend buffet! Maar de vrieskou noopt ons tot vertrekken, op naar de volgende rust die gepaard zal gaan met een kruidenbittertje van Cobie. Maar eerst lopen we nog over de glooiende duinpaden en ik vereer de bosjes met een bezoekje. Er wordt zelfs tijd gemaakt voor een soort van paaldansmomentje maar dan met een dode boom.....ja, je moet toch wat!?
De laatste vijf kilometer breken aan, en al snel zien we de bebouwde kom van Egmond opdoemen. We komen uit op de boulevard en we maken nog even tijd voor een paar foto's van het strand en een bijna-Brugmomentje. De finish komt ook al snel in zicht, een finishfoto wordt gemaakt en we krijgen bij afmelden een medaille en een stempeltje in het boekje, de sticker heb ik gisteren al gehaald.
Zo komt er een einde aan een heerlijk wandelweekend. Na een douche in de B&B gaan we weer op huis aan, terugkijkend op 42 km lopen en genieten van elkaar en de omgeving! Bedankt voor het lachen en de gezelligheid!


Foto's dag 1

foto's dag 2

zondag, januari 08, 2017

RWV Winterserie 8-1-2017 / 10 km


De eerste wandeling van het nieuwe jaar is vandaag in Kralingen, een editie van de Winterserie van RWV. Dit vind ik altijd de leukste, want er gaat een kleine nieuwjaars receptie aan vooraf! Helaas waren we een beetje aan de late kant maar ik heb toch diverse wandelvrienden en bestuursleden van de RWV een gelukkig nieuwjaar kunnen wensen. Op weg naar de kantine van PAC kom ik een paar leden van de Dordtse bende tegen, Marja en Hans. En natuurlijk wens ik ook hen een gelukkig en gezond 2017.

Mijn startkaart heeft Annie al uit het bakje gevist, ik hoef niet eens meer mijn naam te noemen, en we kunnen eindelijk op pad!
In eerste instantie wordt het de 15 km route, maar omdat het dit weekend spekglad is geweest en de paden nog niet geheel ontdooid zijn, besluiten we al wandelend dat we toch maar 10 km gaan lopen, en er moet thuis ook nog het e.a. gedaan worden, daar is dan mooi genoeg tijd voor. Suze die we onderweg tegenkomen besluit toch maar niet te starten, zij vindt het nu nog te link, die besneeuwde paden!

Het tempo is daar op aangepast, we kunnen eenvoudig niet sneller lopen, stel je voor dat je uitglijd! Nu heb ik er een handje van om zelfs zonder sneeuw uit te glijden maar toch......oppassen is het devies.

Onderweg komen we Rolf tegen, en al kletsend lopen we de rondjes door het Kralingse bos. De paadjes zijn bekend, ik heb er al vele voetstappen liggen. Dan zien we een hondje die telkens een balletje voor onze voeten brengt, of we die maar verder willen schoppen zodat hij hem kan ophalen. Erg leuk om zijn verrichtingen te volgen, er zijn diverse wandelaars die bereid zijn de bal een stukje verder te schoppen en ik waag me er ook een keertje aan. Het hondje heet Koos.

Dan zien we de splitsing van de 10-15 km, gaan we.......er is twijfel maar Hans wil toch op tijd thuis zijn dus vooruit, het wordt 10 km vandaag. Wat ik wel jammer vind want ik vind 15 km lekkerder lopen. Maar in het gezelschap van Rolf is het ook wel leuk. Er worden zelfs selfies gemaakt, wat de wandeling even onderbreekt.
De rust bij de Big slaan we over, op 10 km hoeven we niet te rusten.

De zon begint zowaar door te breken en het ijs op de paden smelt gestaag. Dat loopt toch een stuk prettiger! Als we bijna aan het eind van de route komen, zien we lopers op het wedstrijd parcours, dat wil zeggen dat zij bezig zijn met een snelwandelwedstrijd. Ik zie diverse bekenden: Larissa gaat als de brandweer en Mitchell die zijn eerste poging waagt gaat ook goed. Rolf gaat er naartoe voor een paar foto's en wij gaan verder om hem even later weer tegen te komen. We finishen gezamenlijk en ik ga ons afmelden. We nemen afscheid van Rolf en ik stap weer in de auto om naar huis te rijden: de kop van het wandeljaar is er weer af!!
bekijk hier de foto's van Rolf en mij