Na een week halve dagen gewerkt te hebben vanwege mijn ziekenhuis opname, gaan we na nog een hele dag werken dinsdag op pad naar de Eemhof. Daar hebben we een huisje met sauna geboekt voor twee nachten om bij te komen van alle stress en om te ontspannen. Helaas zit het weer niet mee, het blijft druilerig en somber maar ach, we vermaken ons wel! Gelukkig is alles weer gewoon open en kunnen we op de Plaza een bakkie troost halen om de bui af te wachten.
We besluiten niet al te ver te lopen vanwege mijn conditie die erg achteruit is gegaan. Op de kaart lijkt het of we aan de rand van het park het terrein kunnen verlaten maar in de praktijk blijkt dit niet zo te zijn, het hek is hermetisch afgesloten. Dan maar weer een rondje maken naar de officiële uitgang. Het park blijkt enorm in de opknap fase te zitten, veel huisjes zijn gerenoveerd! Wij zitten toevallig nog in een oud huisje, we doen het er maar mee…..
Bij de Eemhof Marina (haventje) besluiten we de dijk op te lopen en naar het Hulkesteijnse bos te gaan. Het is nog steeds miezerig weer, jammer hoor. Maar daardoor is het ook weer stil, we komen amper mensen tegen! In het bos komen we zelfs niemand tegen, maar het is best een saai bos eigenlijk. Het pad gaat over beton dus dat is wel relaxed lopen.
Als we het bos weer uitkomen blijken we weer bij de dijk te zijn. Aan het eind van de dijk wacht ons een heerlijke lunch aan de haven. Een beloning voor gedane arbeid. Gelukkig kon ik het goed volhouden, de ruim 9 km die we gelopen hebben.
De volgende dag besluiten we een Klompenpad te lopen, vlakbij Nijkerk. Een half uurtje sturen en dan komen we aan bij de startplaats van het Appelpad, 8 km. Het is nog steeds somber weer, ik heb een extra vestje aan gedaan. Het begin van het pad is leuk, langs een akkerveld met mais. Maar dan moeten we drie lange rechte stukken lopen en ook nog een stuk op een weg waar auto’s ons voorbij razen. Niet echt ontspannen lopen. Maar dan komen we weer bij een aanwijzing dat we de natuur in mogen. Vanaf dan is het echt genieten van alles. De bomen, de dieren, koeien die ons aanstaren terwijl we langs lopen van heel dichtbij, schapen en zelfs een roofvogel komt op ons pad. Het groen is fris vanwege al het vocht van de laatste tijd dus het ruikt ook nog eens heel lekker! We lopen langs mooie boerderijen en stulpjes gebouwd in “the middle of nowhere”.
We komen op een punt waar je kan kiezen, de verkorte route of een extra lus. We kiezen voor het laatste, het gaat best goed. Hoewel ik toe ben aan een rust, we lopen al geruime tijd aan één stuk door. Een man en een kind lopen achter ons met een hond en we besluiten de “veter truc” te doen maar dan met de telefoon…….als ze passeren vraagt de man: ”appelpad?” alsof we niet weten waar we heen moeten hahaha. We zeggen ja klopt. Oké die kant moet je op! Ik kijk nog wel op de “bankjes app” of er een bankje in de buurt is en jawel, op nog geen 200 meter van ons vandaan! Heerlijk eventjes de benen van de grond……..en dan blijkt dat we bijna bij de finish zijn, nog 600 meter zegt Hans! En ja hoor, als we de bocht om zijn herken ik het maïsveld van het begin van de tocht. Heerlijk gelopen al ben ik nog wel erg moe maar het begin is er weer! Na de tocht eten we een heerlijk broodje in ‘t Koetshuis in Nijkerk. Een mooie afsluiting van een paar daagjes er tussenuit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten