De vakantie begint dit jaar met de Heuvelland Vierdaagse. Een prachtige Vierdaagse in Limburg, de naam zegt het al: erg heuvelachtig. Woensdag ochtend gaan we inpakken maar omdat Hans niet zo lekker is, vergeten we de start kaartjes! Daar kom ik pas achter als ik in bad lig, in het hotel. Het hotel, Van der Valk in Maastricht, heeft ook nog eens een verrassing in petto: een kamer pal naast het zwembad……jeetje wat een herrie! Ik heb daar geen zin in, dus gelijk terug voor een andere kamer en dat was gelukkig geen probleem. Wel op dezelfde etage, nou vooruit dan maar. We zitten goed en wel in de nieuwe kamer, zegt Hans waar is mijn rugzak? Die stond dus nog in de vorige kamer…..neeeeehhhh! Weer terug en de tas stond er gelukkig nog…hè hè! Dan in bad en daarna lekker eten in het restaurant, zo lekker! Ik had vegetarische ravioli met aardpeer, nooit van gehoord maar het was erg lekker! Daarna vroeg naar bed want morgen vroeg weer op!
Dag 1
Na het heerlijke ontbijt op pad, richting Berg en Terblijt. Dat is maar 8 minuten rijden. De start is op een nieuwe locatie en het is even zoeken, oriënteren. Al snel zien we Syl en Anneke, die checken zojuist in. Wij moeten dan nog even de kaartjes opnieuw laten drukken en dat ging zonder probleem. Al hoewel twee oudjes geen geduld hadden, die piepten voor….ach ja. We staan nog even te dralen tot Syl ineens haar telefoon kwijt is, jeetje! Gelukkig voor haar vond ze hem snel terug, je schrikt je het apezuur!
We kunnen op pad en de stemming zit er al goed in. Al snel lopen we in de prachtige natuur, de paadjes zijn behoorlijk steil! Gelukkig heb ik nu goede wandelstokken bij me, ik kan mij goed in evenwicht houden. Er ontstaat af en toe een opstopping, omdat de paadjes smal zijn en je elkaar niet kan passeren alhoewel sommigen dan even op hun tanden moeten bijten! De routes lopen soms samen. Je kan 7, 14, 21, 28 of 42 km lopen! Wij kozen voor de “watjes afstand” zoals Fred dit noemt. Hij is er ook een beetje bij maar hij loopt 21 km die net een andere richting uit gaat en is vanmorgen vroeg al op pad gegaan, wij pas om 9.30 uur. Even later kom ik Jolanda tegen. Zij is met familie op pad, ook op de 14 km.
De rust is op precies 7 km en daar nemen we het er even van al is het even zoeken naar een schaduw plekje. Een echte Limburgse vlaai gaat er wel in! De koffie smaakt ook goed en we gaan hier ook even naar het toilet dat € 0,30 kost. Een oud vrouwtje incasseert de muntjes en maakt de toiletten schoon als dat nodig mocht zijn. Dat leverde weer aardig wat commentaar op: “nou, dat had wel bij de prijs inbegrepen mogen zijn……” “Betalen? Ja daahag, ik ga wel in de bosjes straks”. Ik vind het niet erg, het is niet duur en je hebt een fris toiletje, wat wil je nog meer??
Na de rust lopen we richting Valkenburg en we komen ook door het stadje zelf. Ik was er nog nooit geweest en hoorde over de overstroming van 2021 toen het water heel hoog stond. Je kan het je niet voorstellen als je er loopt! Hier maken we foto’s van elkaar en van de Geul die door het stadje loopt.
We mogen nog een kilometer of drie als we een ijsco tentje zien. Nog eventjes dan, hier genieten we van een ijsje waar Syl voor in de rij gaat staan. Het meisje is alleen dus het gaat niet erg snel en de mensen voor haar willen allemaal een ijsje met drie bolletjes! Wij houden het op eentje. Bedankt Syl, hij was lekker!
En weer door tot de finish. De route is vandaag iets langer. Als het lijkt of we linea recta naar de finish gaan komen we bedrogen uit, we mogen nog een D-tourtje maken! En hup, weer naar beneden en dus ook weer omhoog! Het heet niet voor niets Heuvelland Vierdaagse! Het is vandaag best warm, we hebben veel zon gezien, en dat gaat ons een beetje opbreken. De weg omhoog is zwaar en we staan af en toe stil om bij te komen. Een dame zit op de grond, zij is onwel geworden. Gelukkig zijn er genoeg omstanders en hulp is onderweg. Als wij de weg opdraaien naar de finish horen we de muziek al en de ambulance komt er aan voor die mevrouw. Hans gaat ons afmelden en koopt nog wat consumptiebonnen. Ik ga aan een tafeltje zitten in de schaduw en wacht op de rest. Naast mij een echtpaar die voor het eerst deze tocht doet en zij vonden het prachtig. Ik kan het alleen maar beamen. Het is ook prachtig! Hoewel ik twee blaren heb, heb ik ook enorm genoten van deze dag! En dat ie langer was……ach, je ziet dan ook nog veel meer moois!
Als we naar de auto lopen, komen we Fred tegen en natuurlijk staan we even stil voor een foto!
Dag 2
De tweede wandeldag van de Heuvelland4daagse zit er weer op! En wat voor dag! Het zou warm worden, nou dat hebben we wel gemerkt. Bij de startlocatie zien we Hans, Syl en Anneke al zitten en we gaan op pad. Syl vergeet d’r wandelstok dus ze moet weer terug…..maar eindelijk, hebben we alles en kunnen op pad. Maar niet voordat we een leuke groepsfoto laten maken door….Jolanda! Die zien we weer vandaag alleen nu bij de start en de rest van de dag niet meer.
Na de foto gaan we het dorp uit, naar beneden over losliggende steentjes. Met de wandelstok erbij gaat het prima! Deze route van vandaag blinkt niet uit in schoonheid. Tenminste dat vind ik. Veel weidse uitzichten over het “plateau” van het Limburgse land. Want zo noemen ze dit soort uitzichten. Nou, ik ben er al snel klaar mee!! Het is ook nog eens bloedje warm en in heb last van mijn voeten dus ik heb het niet zo naar mijn zin! De appeltjes rust zit op ongeveer vier km. Ik lust geen appels tijdens het wandelen en zal blij zijn als de echte rust verschijnt. Daar moeten we nog drie km voor doorbijten! Ik krijg een appje van Syl: we zitten binnen. Gelukkig was er plek genoeg, eventjes uitpuffen. En als ik ga zitten is het net of ik smelt: het water gutst van mijn lijf!!
Na de welkome rust moeten de dames naar het toilet, en ik wacht effe op een bankje. Wel in de zon maar dat vind ik niet erg omdat er ook een windje staat.
“Als je op beide benen staat, kom je niet vooruit!” Een waarheid als een koe. Het is één van de vele tegeltjeswijsheden die iemand opgehangen heeft aan zijn tuinhek. Het waren er te veel om te onthouden maar deze vond ik wel leuk…Syl maakt een paar foto‘s van de bordjes. Mijn fototoestel blijft de hele dag in mijn tas, geen zin om foto’s te maken. In het plaatsje Sibbe waar Anneke haar logeer plek heeft, zien we een kerkje en Syl en ik gaan even daar naar binnen om een kaarsje te branden. Vlakbij is een restaurantje en ik kijk er verlangend naar….helaas besluiten ze om door te lopen….
Het is nog maar een paar km naar de finish en we maken af en toe gebruik van een stukje schaduw om te rusten of te wachten op elkaar. Als ik een flinke berg zie met grasland waar ik wandelaars overheen zie lopen denk ik: neeeeehhhh…..serieus??? Ik wil ter plekke stoppen, ik KAN niet meer! Of het nu door de warmte komt of door iets anders ik weet het niet maar ik verlang nu erg naar mijn bad in de airco gekoelde kamer!! Maar die laat nog even op zich wachten, de finish komt niet vanzelf naar me toe!! Ik moet toch echt verder en stapje voor stapje kom ik boven. Dan moeten we ook nog naar beneden……en daar zie ik een bankje waar Hans, Syl en Anneke even wachten. Anneke heeft het ook zwaar en samen blijven we op het bankje zitten, even bijkomen. Hans en Syl gaan vast, het is nog maar een stukkie! Ja…….wel een stukkie omhoog!!! Gloeiende gloeiende…..oké. Als we boven zijn hoor ik de muziek al van de finish en dan is het eindelijk zover en Syl legt ons finish momentje vast! BIER!!!! Ik wil alleen nog maar zitten in de schaduw……
En dan verzamelen we de moed om naar onze auto te lopen. Want mijn badje wacht! Heerlijk om naar uit te kijken na deze zware wandeldag.
Gisteravond heb ik varkenswangetjes gegeten, erg lekker! Benieuwd hoe het eten vanavond is, het zal best smaken!
Dag 3
Dag drie begint met appjes over en weer: “ga jij lopen of niet? En gaan jullie dan 14 of 7?” We zijn er nog niet helemaal uit want de weersvoorspelling is niet best maar ach, het meeste valt er naast. Hans van Syl gaat niet, hij heeft een bloed hekel aan regen. Syl wel, maar dan wel 7 km en Hans brengt haar naar de start. Anneke stuurt ook een app: ik wacht de buien af en start om 11.30 uur.
Uiteindelijk spreken we om 10 uur af om samen met Syl de 7 km te doen dus zo gezegd zo gedaan. We gaan via Berg naar beneden, het dal in. En na twee km is er al een bananen post waar Syl bekenden ziet van haar. We zien ook het kasteel waar we de eerste dag bovenlangs liepen, het is een mooi plaatje geworden.
Het is steeds jasje uit jasje aan, het druppelt een klein beetje maar om het nou regen te noemen? Bij de rust op 4 km is het druk, klein en vol. Maar we hebben mazzel, een groepje wandelaars wil net vertrekken. En even later zien we ook Anneke aankomen die een zijweggetje genomen had, en niet de steile berg afgelopen is. We wachten de buien af want het begint nu wel aardig door te regenen. Tussen de druppeltjes door lopen we weer richting Berg, die berg dus weer op. Dit keer gaat het beter dan gisteren waarschijnlijk doordat het nu minder warm is.
Een knulletje van een jaar of 11 sprint de berg op met zijn wandel stokjes. Die gaat later vast de DoTo lopen! (Dat is een tocht van 100 km die op dit moment in België plaats vindt en waar enkele wandelvrienden van ons aan deelnemen).
Als we weer boven zijn, is het nog maar een klein stukje. Hier komen we morgen weer want de vlaggen hangen al uit en de tent voor de muziek staat al klaar!
We checken uit en drinken er nog een drankje op onder de luifel. We zien het steeds donkerder worden, en ja hoor, het gaat nu echt los!! Gelukkig zitten wij droog. We krijgen een appje van Anneke dat zij ook droog zit want ze stuurt een foto van een kopje soep. Ik koop nog een Heuvelland T-shirt en Syl wordt door Hans opgehaald op de afgesproken tijd, wij gaan ook weer terug naar ons hotel. Net als we de auto bereiken gaat het weer hozen!
Gisteravond heb ik een entrecote gegeten en dat was ook erg lekker! En als toetje een brownie met een half bolletje ijs. Vanavond wacht ons het laatste diner hier want morgenochtend checken we weer uit. Na de wandeling rijden we terug naar Spijkenisse. Maar dat is pas morgen! Benieuwd wat de laatste wandeldag ons brengt!
Dag 4
Vandaag begint onze wandeldag met een zonnetje dus het jasje kan al uit bij de start! Als we op de parkeerplaats naar onze plek gedirigeerd worden en stilstaan, zegt Hans: kijk eens wie er naast ons staan? Syl en Hans! Dat is ook toevallig! Dus gezamenlijk lopen we naar de startlocatie waar Anneke al zit te wachten. En kunnen we ook een startfoto maken.
Wat wel jammer is, is dat we het eerste gedeelte hetzelfde lopen als gisteren op de 7 km. Nou ja, dat is nou eenmaal zo, het is toch wel gezellig zo met elkaar. We dalen af naar Houtem en komen alweer snel bij de fruit post waar nu appeltjes te krijgen zijn. Wij hebben nog een banaan in de tas en peuzelen die daar op. Wat natuurlijk voor verwarring zorgt bij de overige wandelaars want hè…….hier liggen toch geen bananen??
Hier zie en spreek ik Yvonne even, zij loopt voor het eerst deze Vierdaagse. Ze vindt het zwaar, en dat is het ook!
We lopen langs chateau St.Gerlach, waar Sil en Stans vaak logeren en ik ga bij het bord staan voor een foto: kijk, wij komen hier ook wel eens! En ik laat mij vereeuwigen bij een kunstwerk van ijzer dat een paard moet voorstellen. Je kan het kopen voor € 11.500!
Dan gaan we het spoor en de snelweg onderdoor om vervolgens weer omhoog te lopen over een modderig bospad. Het was glibberen en glijden maar met de wandelstok en af en toe met de hulp van Hans kom ik ongeschonden weer boven. Het plaatsje waar we aankomen heet Schimmert en hier is ook de rust. Het lijkt erg druk, en toch lukt het om een fijn plekje te vinden voor ons. Hier houden we het wel even uit! Riena komt ook aangelopen, en komt bij ons zitten. Maar helaas, aan deze rust komt ook een eind,
Hans (van Syl) zit in de startblokken: gaan we nu?? Ja ja…..maar eigenlijk zit ik best wel lekker hahaha 🤣
En ja, de finish komt niet vanzelf naar je toe, je moet er wat voor doen en we gaan weer op pad. Een lang stuk langs boomgaarden en maïs velden. Ik moet plassen en we zien een voetbalclub. Zou die open zijn? We wagen het erop en lopen erop af. Ja hoor, we mogen wel even in de kleedkamer naar het toilet. Wat fijn! En ook ons flesje water kan weer gevuld worden. Dat mis ik vandaag wel, extra waterpunten want het is best warm vandaag.
En zo lopen we weer de weg onderdoor naar Berg en Terblijt. We mogen de weg omhoog volgen maar we weten nu dat deze beklimming niet zo heel erg zwaar is, want gisteren liepen we hier ook. Aan het eind wachten we even op Anneke die het op haar eigen manier doet en gezamenlijk gaan we naar de finish. We lopen door een soort Via Gladiola straat, versierd met vlaggen en sommige buurtbewoners staan met muziek en versnaperingen. Syl en ik krijgen weer “Nijmegen visioenen” en horen zelfs de liedjes die we in Nijmegen ook altijd horen.
We worden onthaald als helden en krijgen een roos als we bij de finish aankomen. Nog even een finish foto laten maken, boekje stempelen en medaille (voor Anneke) halen.
Het is even zoeken naar een vrij plekje op het drukke finish terrein maar Hans en Hans zitten al op ons te wachten. Na een heerlijke nazit met bier en patat stappen wij weer op, nemen afscheid van Anneke en lopen naar de auto die dit keer niet zo ver staat.
Ik heb genoten van deze wandeldagen. Veel gelachen en veel moois gezien. Ook afgezien want ik had mijn nieuwe schoenen nog niet ingelopen wat resulteerde in een paar blaren. Maar ach, ik had het er wel voor over! Vandaag ook een triest bericht: ome Hans is vannacht overleden!
Gisteren in het hotel zalm gegeten, ook lekker en Hans stuurt ons vandaag naar huis waar we, na twee pauzes om 19.15 uur aankomen. Guus de poes was ook blij dat we er weer waren, hij kwam meteen bij me zitten!!
3 opmerkingen:
Hoe hebben jullie dat met de start kaartjes opgelost?
Beste anoniem,
Dat staat in het verhaal! Gewoon opnieuw uit laten printen bij de start. Moest mijn postcode en naam noemen dat is alles
Leuk verslag Ineke, de modder-foto's prachtig, typisch heuvelland parcours als het geregend heeft in dat gebied. We hebben nog mazzel gehad met slechts één dag regen toch. De WC opmerkingen ook herkenbaar. Ik had ook bij een rust een discussie met een dame die daar ook maar over door liep te drammen en daarbij de dame bij de toiletgroep heel 'onredelijk' te woord stond. Ik zei tegen de klagende vrouw ; ga jij lekker naar Nijmegen daar betalen ze 109,00 euro om 'gratis' op een vieze dixy te gaan zitten. Berg en Terblijt ligt op een heuvel dus elke dag klimmen op het einde van de wandeling om bij de finish te geraken. Ik heb ook genoten en jammer dat ik jullie niet wat vaker ben tegen gekomen !
Een reactie posten