Vierdaagse 2022 wat een driedaagse werd 19-20-21 juli / 120 km

De Vierdaagse van 2022 is een bijzondere want er wordt maar drie dagen gelopen! Vanwege de te verwachten hitte komt dag 1 te vervallen! Zondagmiddag om 14.00 uur is er een persconferentie waarin dit wordt medegedeeld en de reden waarom. Het is onverantwoord om te lopen vanwege de hitte, meer dan 38 graden!  Het is niet anders, we maken er maar wat van. Want ik ga wel op maandag al naar Nijmegen om mij aan te melden en naar het gastgezin te gaan. Annemieke en Petra rekenen op ons.

Met Syl spreek ik af om op dinsdag de stad in te gaan.

In Nijmegen heerst een gelaten sfeer. Ik meld mij aan, sta ik eerst in de verkeerde rij, en de dame die mijn bandje om moet doen doet het te strak maar ze is onverbiddelijk: ik heb twee vingers ertussen gedaan dus het is goed! Ja, háár vingers! Ik baal als een stekker maar haar collega zei dat ik bij de service desk kon vragen om een nieuwe, wat een gedoe! Het begint al goed……

In het logeer huis is een andere logé haar koffer kwijt! Zij kan dus niet mee lopen dit jaar omdat al haar spullen erin zaten, waaronder ook haar wandelschoenen. Wat jammer!

De andere logees komen dinsdag pas.

Dinsdagochtend voordat ik de stad in ga met Syl, ga ik bij de RWV stand zitten omdat Veronica een doosje Second skin heeft voor mij. Syl en ik gaan wat winkelen en dat is fijn want overal draait de airco! Heerlijk koel. Ik kom in winkels waar ik nog nooit van gehoord heb en ik koop wat snuisterijen. Een speldje voor op mijn hoed en eentje voor op mijn tas. We halen ook een speldje op bij de Tinnen Roos, met 3daagse 2022, een uniek exemplaar! En we gaan een lekker gebakje eten bij Strik! Jammieeee….

Terug gekomen bij de Wedren zie ik Richard en Wilma en hij maakt een foto van ons onder de startboog. Syl maakt een foto van de lege Wedren want hij is tot 12.00 uur open vanwege de hitte en gisteren ging hij ook eerder dicht, om 14.00 uur.

De dag van Wijchen, dag 2 of 1?

En dan breekt de woensdagochtend aan na een heerlijke nacht, ondanks de hitte heb ik goed geslapen. Het is Roze woensdag en trek mijn roze shirtje aan met een witte broekrok en een grote, roze hoed. Met de fiets naar de start, ik heb “late” start dus tussen 7.30 uur en 8.00 uur mag ik weg. Als ik aankom zie ik rijen dik maar ik ga daar niet in staan, ik wacht rustig mijn beurt af op het bankje. Er is een Vierdaagse app maar die werkt niet goed dus ik kijk daar verder niet meer naar. Ik maak nog wel een selfie met die app, leuk met een tekst eronder: Nijmeegse 4daagse 2022. Helaas nu maar een 3 daagse.

Ik ga om 7.39 onder de startboog vandaan, en stap lekker door. Onderweg raak ik aan de praat met een dame, dat vind ik altijd zo gezellig. Ik loop meestal alleen en kan dan lekker mijn eigen ding doen. Als ik toiletten zie neem ik afscheid van haar.

In Alverna is een rust van de RET. Ik ga daar niet zitten want ik had net daarvoor al gezeten maar ga wel Jolanda even gedag zeggen. Zie ik ineens Sjaak, Margareth en Jopie! Zij hadden daar gerust en gaan weer verder. Ik loop gezellig met hen een stukje op totdat ik bij Hans aankom in Wijchen.

Elk jaar staat hij daar om mij aan te moedigen en heeft een lekker drankje voor me klaarstaan: een ijs koffie. Heerlijk even bijkomen op een fijne stoel. We zitten bij de splitsing van de 30 en 40 km lopers, Hans vindt het best druk met lopers. Een dame op hoge laarsjes komt naar ons toe: waar is de splitsing want die heb ik gemist! Jeetje……hoe dan, het staat met koeieletters aangegeven!

Na deze rust verloopt de dag wat moeizaam, ik kan niet goed op gang komen en mijn maag speelt op, ik ben een beetje misselijk aan het worden……als dat maar goed gaat!

De laatste 15 km ga ik bijna elk half uur wel eventjes ergens zitten, ik moet eten maar heb geen honger. Ik zoek een tentje om eten te kopen maar zie nergens iets wat ik kan eten. Dan zie ik een friet tent en koop een broodje kroket. Als ik die bijna op heb, ik eet hem lopend op want ik zie nergens stoelen, krijg ik een appelflap aangeboden op de route. Die neem ik niet want heb net een vette hap op. Jeetje dat is jammer! En weer door!

Bij een wijkgebouw met toilet waar je voor moet betalen twijfel ik of ik een soepje neem maar doe het niet. Wel ga ik naar het toilet voor € 0,70. Gek bedrag maar goed. Er zijn maar twee dames toiletten en een heren met drie pisbakken. Ik bedenk mij geen moment en ga bij de heren met mijn plastuitje, die heb ik niet voor niets meegebracht. De dames in de gang: kijk nou wat zij doet, das handig! Waar koop je dat?? Ik laat het zien en kan snel weer verder.

De rust van RWV zit op de plek waar de Oase vroeger zat, en dat is een punt om naar uit te kijken. De Oase, gerund door Eric en Carla van het W4W forum, is ermee gestopt en RWV heeft spulletjes van hen overgenomen om dit jaar voor het eerst een rust te runnen voor de club. Een fijn idee! En ik ben blij als ik de beach flags zie van RWV……even een relax momentje in de schaduw, het is behoorlijk warm en ik krijg lieve aandacht van Astrid en Sandra. Ik vind dit erg fijn. Vanaf hier is het nog 9 km tot de finish.

Ergens op de route zie ik Aike met haar camper. Ik werd door Syl gebeld dat zij daar zit dus daar kan ik ook nog even pauzeren. Vanaf daar is het overleven naar de finish. De route is mij bekend. Het saaie stuk naar de sluis is omgelegd, we lopen nu door een straatje waar iemand misschien wel 1000 beelden heeft staan. Het zal je buurman zijn!

Dan door het Waterkwartier, de Kanaalstraat, de Waalkade waar de etensluchten mijn maag teisteren, de Hertogstraat en het feest op het Faberplein. Allemaal leuk maar ik ben blij dat ik er ben ! Om half 5 meld ik mij af. Ik zoek naar wandel vrienden op het Julianaplein maar ik zie niemand dus dan maar naar het logeer huis. Daar neem ik een drankje en ga snel daarna douchen en relaxen voordat we aan tafel gaan. We eten weer heerlijk, Mees heeft spinazie wraps gemaakt. Yolande en Marco zijn inmiddels gearriveerd. Marco loopt de 50 km voor KiKa en Yolande loopt ook de 30 net zoals ik.

Na het eten ga ik meteen naar bed, ik ben zó moe! Door de hitte en de misselijkheid geen fijne dag geweest maar ik mag wel door naar dag twee, de dag van Groesbeek!

Dag 3, maar eigenlijk dag 2 van Groesbeek

Ik sta fris en fruitig op na een goede nachtrust en ik trek een oranje hemdje en een broekrok met bloemetjes aan. Ik stop nog snel een poncho in mijn tas want het weerbericht is niet fijn: veel kans op regen, de temperatuur is  10 graden minder! Ik heb geen jas bij me maar dat is ook niet nodig blijkt later.

De “vroege” start is van 6.45 uur tot 7.15 uur maar ik ga weer niet in de rijen staan. Om 7.14 uur ga ik naar het begin van de rij wachtenden die op de late start wachten en ik vraag of ik gescand kan worden. Dat kan en om 7.15 uur precies start mijn wandeling.

Dezelfde route door Nijmegen naar Malden. Na 15 minuten loop ik naast een dame die met haar broer aan de wandel is, Pieter en Corine. Een gezellig gesprek volgt. En al kletsend lopen de kilometers onder de voeten door, eigenlijk ongemerkt. Ik neem in Malden afscheid want dan heb ik precies 2 uur gelopen. De Eneco rust staat er helaas niet meer, dan maar iets anders zoeken en ik zie een heerlijke rieten stoel met kussens  langs de route bij mensen in een tuin. Heerlijk bijkomen! 

Ik krijg een telefoontje van René dat hij met Mark ergens zit maar ik kan hen niet vinden. Wat jammer. Dan maar alleen een kopje koffie drinken. En wat eten want ik had gisteren ook te weinig gegeten.

Bij de kerk van Mook stop ik even om een kaarsje te branden voor Marina. Ik krijg een kaarsje en de vraag: draagt u iemand mee in uw hart? Ja! En ik krijg twee kaarsjes…

Natuurlijk komen de waterlanders weer en neem mijn momentje in de banken om aan Marina te denken. Komt er een man naar me toe en vraagt waarom ik zo geëmotioneerd ben en wat de reden is dat ik hier kom. Hij is journalist van De Gelderlander en is hier om bijzondere verhalen aan te horen. Voor een stukje in de krant wil ik dat wel vertellen. Ik vertel hem over Marina, het verhaal is wel bekend. Door haar loop ik nu elke Vierdaagse in Nijmegen!

Hier is de splitsing van de 30 km. Het is een lang recht stuk. Wel mooi hoor, onder de bomen. Ik doe mijn muziek oortjes in. Even later zie ik ineens Els voorbij komen! Gezellig kletsend lopen we richting Groesbeek en het gaat druppelen…..nee hè? Ik laat mijn poncho in de tas zitten maar als we in Groesbeek aankomen stroomt het van de regen en komen de 40 km lopers voorbij. Het is drúk! En nat! Ik neem afscheid van Els omdat zij in Groesbeek een rust heeft van wandelclub Marijke waar zij lid van is en ik loop door. Op de Zevenheuvelenweg stop ik toch maar om mijn poncho aan te doen, is het niet tegen de regen dan wel tegen de kou want het begint ook af te koelen en te waaien!

Tegenover de Canadese begraafplaats zit RWV en dat is mijn laatste echte rust. In Berg en Dal staat Fred op mij te wachten want hij wil de laatste 5 km met mij samen naar de finish lopen. Hij beschrijft zijn plek: bij een witte boog over de weg en bij parasols met Veltins erop. Net voordat ik die weg oploop zie ik Aike bij haar camper maar ga niet bij haar zitten, ze maakt nog wel een foto van mij. Later zie ik dat ik in de vierdaagsekleuren loop, een groene poncho met een oranje shirtje eronder.

Bij de witte boog zie ik Fred in eerste instantie niet en ik loop terug. Gelukkig zie ik hem wel ineens. Ik krijg een biertje en Fred regelt een bankje voor onder de parasol, het regent nog steeds! We lopen samen naar Nijmegen. Wat een feest! En dan zie ik opeens Pascal lopen! Ook erg leuk om hem weer te zien! Feestend lopen we de Witte straat in en de Rode straat en dan zijn we alweer bij de finish aangekomen. Wat ging dat snel deze dag, ik ben nog nooit zo vroeg binnen gekomen!

Fred gaat mee naar het afmeld hokje en maakt een paar foto’s. Het is inmiddels droog en dan krijg ik een telefoontje van Syl: waar ben jij? Op de Wedren! Ik ook!! Gezellig samen nabieren op het Julianaplein. Ik heb heerlijk gelopen vandaag ondanks de regen! Op naar dag 3…..of is het 4? De dag van Cuijk….maar de 30 km komt daar niet.

Dag van Cuijk de finale

Mijn outfit van vandaag is hetzelfde als de afgelopen 3 jaar: een shirtje met de foto van Marina en een zwart broekje en een hoedje. Ik fiets weer naar de start en mijn fiets zet ik bij het speeltuintje neer, vlakbij de start. Nu heb ik weer late start en weer ga ik niet in de rij staan maar wacht totdat de rij minder is en kan om 7.35 starten, heerlijk!

Na een paar kilometer spreekt een dame mij aan over mijn Goudenkruisdragers badge. Ze vraagt hoeveel keer ik gelopen heb en we raken in een gezellig gesprek. En dan zie ik vier dames uit Friesland die er leuk uitzien en ik spreek ze aan omdat ik het er zo vrolijk uit vind zien! Een zelfgemaakte rok van de Friese vlag en een rood shirtje….erg leuk! En het is zo gezellig dat de kilometers vanzelf onder de voeten door lopen.

Na de Hatertse brug neem ik afscheid want ik heb zin in een bakkie met puddingbroodje. Want ik moet eten…..

Helaas, geen stoeltjes meer maar even verderop zit een groepje met een vrij stoeltje en ik vraag of ik even mag zitten. Nou, de dame was eerst terughoudend omdat ik geen lid was van de vriendenclub. Maar als er iemand van de club aankwam moest ik gaan…..oké. Niet erg gastvrij maar goed ik mocht wel zitten!

Na deze korte stop ga ik verder en bij St.Walrick neem ik ook even een koffie met taartje natuurlijk want hè…..er moet wel gegeten worden! Ik zit naast een man die er erg bleek uitziet en vraag of het wel met hem gaat? Nee zegt ie, ik voel me zo beroerd! Gisteren had hij buikloop en vandaag was het al niet beter maar stoppen was geen optie zei hij want het was zijn 42e keer! En hij loopt weer verder. Ik hoop dat hij de finish haalt!

Ik krijg een telefoontje van Sjaak: waar ben je, volgens mij loop je 200 meter voor ons. Ik heb de app aangezet vandaag en Hans appte me dat hij het deed! Wat leuk.

Ik kom aan de praat met een man uit Arnhem die met zijn broer voor de zesde keer hier loopt. En dat is ook erg gezellig. En dan appt Sjaak dat hij bij de RET rust zit in Overasselt. Even later kom ik daar ook aan en ik neem afscheid van de mannen. Met Sjaak loop ik verder. In de kerk van Overasselt ga ik samen met Sjaak een kaarsje branden voor Marina en daarna gezellig kletsend over de dijk van Overasselt naar Heumen waar de splitsing is van de 30 km. Ook weer een nieuw stuk voor mij. Op de dijk zwaai ik naar de mannen uit Arnhem, zij hebben daar een pauze.

De dijk is lang, maar als je met iemand loopt te kletsen heb je er geen erg in en zo komen we aan in het plaatsje Heumen. Sjaak haalt even water voor me en dan weer door naar Malden! En dan zie ik Jan ineens lopen! Hij loopt dit jaar voor de 40e keer! En ook Andries is van de partij! In Malden is de rust weer van de RWV, ik zie de vlaggen al in de verte. Jeetje wat is dat snel, we zijn al in Malden…..en ik neem afscheid van Sjaak die bij de KWBN rust op de anderen wacht.

Na een heerlijk lange rust ga ik weer verder, ik ben eigenlijk veel te vroeg! Ik maak er een feestje van en op de helft ga ik nog even bij een stand van het Radboud ziekenhuis zitten, ik krijg een flesje water. Maar ik moet ook plassen en zie nergens toiletten! Ik ga parallel lopen en zie een huis waar stoeltjes buiten staan en vraag daar aan de dame des huizes of ik naar het toilet mag. Gelukkig zei ze geen nee!! Opgelucht ga ik verder het feestgedruis in en even later zie ik Hans ineens staan. Of hij zag mij eigenlijk, hij herkende mijn hoedje! Na een knuffel ga ik weer door……tot ik bij de finish ben. Nog nooit zo vroeg, het is pas half vier! Vlakbij de aanmeldhokjes staan Margareth en Jopie en blijf even kletsen. En dan komt Syl ineens aangelopen!! Wat gaaf!! En ook de mannen uit Arnhem zie ik aankomen. Samen lopen we naar de 30 km stands om onze beloning in ontvangst te nemen. We maken foto’s van elkaar en ik vraag hun namen. Ben uit Arnhem en Wil uit een andere plaats, vlakbij Arnhem. Ik neem afscheid en zeg: tot volgend jaar! Zou leuk zijn hen weer te zien…

Op de Wedren ga ik met Syl naar het Julianaplein via de roze brug. Oef…….trap op en trap af, dat valt niet mee na 3x 30 km! Hans is er nog niet maar na 10 minuten zie ik hem ineens voorbij lopen! Er is geen zitplaats voor hem en we blijven ook niet zo lang.

Ik neem afscheid van Syl, zij gaat nog feesten bij Wipneus en Pim omdat haar Hans later komt. Wij gaan naar Petra en Annemiek en drinken daar nog een drankje. Yolande is er ook nog, Marco is de stad in want hij gaat morgen nog de dag van Elst lopen met een vriend.

En dan is de week ten einde gekomen. Een week van vreugde en verdriet. Wel jammer dat het maar drie wandeldagen waren maar het was een juiste beslissing! Dankzij de second skin van Veronica maar twee kleine blaartjes rijker en een blauwe teen vertrekken we weer naar Spijkenisse. 

Nu lekker uitrusten en vakantie vieren! Tot volgend jaar met hopelijk een volledige Vierdaagse

 Foto’s