Amersfoortse Tweedaagse 20-21 juni 2014 / 2 x 40 km

20 juni dag 1

De Amersfoortse Tweedaagse is mijn favoriete wandelweekend en tevens een goede training voor de Vierdaagse. Ik heb me al lang van te voren ingeschreven via internet en mijn startkaart toegestuurd gekregen. Als ik bepakt en gezakt in de auto zit, vraagt Hans: "heb je ook je startkaart meegenomen?" moet ik dat ontkennen want......inderdaad: vergeten! Nou ja, leve de smartphone en internet, vraag ik mijn dochter een foto te maken van mijn startkaart die ik even later toegestuurd krijg. Ik stuur ook nog een mailtje naar de organisatie die het nummer voor mij kan opzoeken en krijg prompt daar ook een reactie van!!

Ik logeer altijd bij mijn schoonouders in het chalet in Voorthuizen, dat is maar 15 minuten van de startlocatie vandaan dus ideaal!
's Morgens gaat de wekker lekker vroeg, vijf uur..........en kan ik me op gemak voorbereiden voor een lange wandeldag. Ik wil vroeg aanwezig zijn vanwege het parkeren daar, de plek bij de ijsclub is komen te vervallen dus het zal wel druk zijn!
Maar helaas, ik rij de afslag voorbij en weet niet meer terug te keren naar de goede afslag! Ik raak verdwaald. Wederom is internet mijn redding, want ik zoek het adres eventjes op als ik een stille plek zie waar ik mijn auto stil kan zetten. En via Google maps kom ik weer op het goede pad! Bij het sportpark aangekomen meld ik mij aan en zoek mijn wandelmaatjes maar er is nog niemand! Ben ik later maar zij zijn nog later! Als ik net voor starttijd een paar bekenden zie besluit ik ook eventjes te wachten tot iedereen er is en dan mogen we rond 7.15 uur op pad voor dag 1.

Na 8 km door de straten van Amersfoort gelopen te hebben en natuurlijk ook een stukje over de Dodenweg en een beetje bos komen we bij de eerste rust, traditioneel De Stoeterij. We zoeken een plekje op en het is eventjes stoeien met de stoelen en bedelen voor een plekje, maar uiteindelijk kunnen we lekker zitten. Dan hoor ik van Adri dat Anoeska gespot is en ik zie haar inderdaad bij de toiletten staan. We begroeten elkaar hartelijk, het is 7 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst gezien hebben tijdens een wandeltocht! Ze komt ook even bij ons zitten, en na de rust lopen we samen op en kletsen elkaar de oren van het hoofd, er is inmiddels veel gebeurd in die 7 jaar!
Al pratend koopt Anoeska ook nog een paar veters van Syl, ik heb ook veters bij me maar geen Vierdaagse kleuren. Ik heb er inmiddels ook weer twee verkocht onderweg.
Het militaire terrein waar we over mogen lopen keert elk jaar terug in de route en het is hier best fijn lopen, ook al moeten we soms flink stijgen en dalen! Je mag hier ook alleen lopen als je een startkaart hebt voor de Tweedaagse en hier wordt streng op gecontroleerd.
Het parcours over dit terrein is 7 km lang en we mogen tot de volgende rust daarna nog 7 km door bos en hei tot de volgende rust, 't Vliegdorp, een voetbalvereniging.
Al wandelend komen we drie mannen tegen die vragen wat voor dingen ik aan mijn tas heb hangen en ik vertel hun over de actie van KWF. Een van hen heeft een tasje op zijn rug met "Kanjer" en als hij verder loopt roep ik dat naar hem, en zeg dat hij ook knappe kuiten heeft! Hij moet daar wel om lachen en besluit een sleutelhanger van mij te kopen maar hij heeft alleen maar een 50 euro briefje en belooft bij de rust te wisselen zodat hij er toch eentje kan kopen. En dat doet hij nog ook!

We moeten bij de rust wel een steile trap op, maar dat hebben we het er wel voor over! Hier zit ook een groepje bekende wandelaars en wij gaan er eventjes bij zitten, wel zo gezellig! We nemen het er hier even van en ik zie broodjes kroket voorbij komen, daar heb ik eigenlijk ook wel zin in, ik heb niet zoveel eten meegenomen. En het smaakte me heerlijk maar ja, we moeten nog een stukje wandelen vandaag en we gaan na een toiletbezoek weer samen op pad.

Van hier tot de volgende rust is "maar" 7 kilometer en een gedeelte van de route gaat over de oude vliegbasis van Soesterberg welke we vorig jaar ook gelopen hebben. Het is inmiddels behoorlijk warm geworden! Ik maak nu voor het eerst mee dat het NIET regent tijdens deze tweedaagse en dit is mijn zevende editie!
Inmiddels gaat het niet zo lekker met mijn wandelmaatje en ik probeer haar er een beetje doorheen te sleuren. Dat lukt niet zo goed, en ik stel voor onze muziek op te zetten, misschien dat het dan beter zal gaan. En dat lukt volgens mij aardig, we swingen ieder met onze eigen favoriete muziek op de oren, het gaat lekker. Ik loop iets sneller en kom iemand tegen waar ik mee klets tot de volgende rust die inmiddels, na alweer 7 km te hebben gelopen, verschenen is. Het is het sportpark Peijnenburg. Ook hier kan ik voor het eerst buiten zitten zonder paraplu of regenjas!

Na deze rust is het 6 km naar de volgende rust, en de beschrijving daarvan beslaat vier regels, nou dan weet je het wel. We lopen veel onverharde wegen en door de bossen, het is best zwaar! Wat heel verrassend is dit jaar, we lopen nu veel over fietspaden aan de andere kant van het dierenpark blijkt later, want als we denken aan te komen bij de Kabouterhut, zien we ineens de ingang van het dierenpark. Andere jaren komen we uit aan de achterkant van het park. Dit stukje route mogen ze er van mij in laten, het is erg mooi!
Bij de Kabouterhut, waar traditioneel onze "poffertjesrust" is. Het is inmiddels wat betrokken, de zon schijnt niet meer en het wordt alsmaar donkerder. Niet veel later gaat het ook regenen en moeten we ons verplaatsen naar binnen. Ik heb poffertjes besteld en ik eet ze, weliswaar koud, binnen op. Noot voor volgend jaar: geen poffertjes meer! Schandalig duur en niet eens vers en warm! Als we weer willen vertrekken ziet Syl een voorleesboek liggen en kan het niet laten om ons nog eventjes een verhaaltje voor te schotelen!

Vanaf hier is het nog 9 km naar de finish en ondanks dat ik lekker gelopen heb tot nu toe, verlang ik ook wel naar het einde! Het is ook al best laat geworden, we hebben goed getraind op rusten! De laatste paar km's gaan door de bossen van Amersfoort, de weg over en via de woonwijk naar het sportcomplex waar ik me net voor sluitingstijd afmeld. Ik ga ook maar meteen naar huis, er wordt op me gewacht met eten.
Helaas is er een kleine opstopping op de rijksweg, maar dan kan ik eindelijk aanschuiven bij mijn schoonouders en na het eten, douchen en het vertroetelen van mijn voetjes ga ik vroeg onder de wol...............ik ben MOE!!

21 juni dag 2

Ik heb nu beter geslapen dan gisternacht en sta vol goede moed op om me klaar te maken voor dag 2. Ik heb geen voetproblemen o.i.d. maar ik tape ze wel in voor de zekerheid, en ik heb sinds kort de Eezefitsokjes ontdekt, een uitvinding tegen blaren! Hierdoor heb ik blaarloos dag 1 gelopen ondanks het zware parcours. Ik ga nu iets later weg maar kan nog steeds de auto kwijt dichtbij de startlokatie en als ik me weer aanmeld ben ik toch weer een van de eerste! Dan maar even een bakkie koffie en een broodje kopen en mijn telefoon checken op berichtjes. En ondertussen ook nog een paar veters verkopen aan andere wachtende wandelaars. Als mijn wandelmaatjes inmiddels gearriveerd zijn kunnen we vertrekken, niet nadat ik eerst nog een paar veters verkoop aan een dame die mij gisteren al beloofd had ze te kopen. Heel toevallig komen we haar tegen bij de aanmeldkraam.

Wat nu volgt is 10 km bos en hei, de route andersom dan gebruikelijk is de andere jaren. Het is een zwaar parcours, onverhard en veel zand maar we slaan ons er wel doorheen door met elkaar te dollen en wat te kletsen met die of geen. Het zonnetje is inmiddels goed gaan schijnen, het is warm. Gisteren is de zomer officieel begonnen, nou dat is te merken!

Aangekomen bij de eerste rust, Bergzicht, zoeken we een plekje op het terras en gelukkig is het mogelijk om even in het zonnetje uit te puffen. Ik zie allerlei lekkers voorbij komen, en ik besluit toch ook nog een lekker stukje appeltaart MET te nemen, dat hoort er nou eenmaal een beetje bij! En hij smaakt voortreffelijk, duidelijk geen diepvriesgeval!

Hierna vervolgen we onze weg de berg op, richting Austerlitz. Het pad is vals, dat wil zeggen dat hij langzaam maar zeker steigend is en dat is te merken, het lopen kost enige moeite! We lopen om de pyramide van Austerlitz heen, om dan weer de berg af te dalen. Dit is fijner lopen dan dat je deze berg op moet met al die losliggende steentjes. Het is wel opletten geblazen!
Ik kom de "kanjer" weer tegen, hij vraagt waar ik mijn wandelmaatje gelaten heb en loopt weer verder, zijn tempo ligt wat hoger dan de mijne.
Nu raak ik wat achter op mijn wandelmaatjes en ik kom een dame tegen die ook alleen loopt en we kletsen wat. Ze komt uit Limburg en dat is goed te horen aan haar accent. Al pratend komen we aan bij de tweede rust, het Henschotermeer. Vlak voordat we daar aankomen verkoop ik nog een paar veters, en dan hoor ik: ben jij Ineke?? Is het iemand van het Vierdaagse forum en het Walkers4walkers forum, Curmie/Gum! Dat is toch wel leuk iemand die je "kent" via een forum die IRL (In Real Life) te ontmoeten!

Het is heerlijk weer om in de zon te rusten, we kunnen zowaar wat stoeltjes bemachtigen en het is weer genieten! Ook hier even wat eten, een soepje gaat er wel in! Ik kijk mijn voet even na, ik vermoed het begin van een blaar op de bal van mijn voet, waar dus geen sokje over zit, maar er is niets te zien. Toch wil ik hem even afplakken en ik krijg een paar stukjes tape van mijn wandelmaatje. Dat voelt toch wel lekker aan als ik na de pauze weer verder loop.

Na het rondje om het Henschotermeer, wat altijd weer genieten is het is er prachtig, komen er lange paden door het bos en onverhard terrein. Ook lange rechte wegen en die km's zijn best taai! Ik verzet mijn zinnen door een muziekje op te zetten, zodat deze weer ongemerkt onder mijn voeten vandaan komen. Mijn wandelmaatjes hebben ieder hun eigen manier om de kilometers te verslinden, we zien elkaar weer bij de rust. Deze rust is bij de Valleiruiters, een bekende plek voor deze tweedaagse. Een grote groep Walkers zit hier bijeen en wij kunnen ook een stoeltje te pakken krijgen om erbij te gaan zitten. We kletsen wat, drinken en eten wat, genieten van de zon en het lachen maar dan is het toch weer tijd om te gaan. Een van onze maatjes heeft erg last van zijn knie en wij moeten hem noodgedwongen achter laten, hij gaat verder met het busje.

Als we voorbij een klein boerderijtje lopen zien we een piepklein eenden kuikentje, die blijkbaar zijn moeder mist. Syl probeert het diertje te pakken maar het lukt niet, het dribbelt verder het terrein op wat een schattig gezicht is.

Als we de brug over het kanaal oversteken zie ik een bankje en ga er twee tellen op zitten, ik ben er een beetje klaar mee maar mijn maatjes zeggen dat aan het eind van de weg de rust is dus we gaan door. Maar deze weg is wel vier km lang! Dan maar mijn muziek op met hoog volume en denken aan leuke dingen! En dan komen we eindelijk aan bij Mon-Chouette, een theehuis waar nog volop plek is op het terras en ik ga dankbaar in een stoel zitten waar ik ook mijn voeten even op een stoel leg. Heerlijk bijkomen! Er is iemand zo lief om een bestelling op te gaan halen ik heb wel trek in een broodje kroket! Zout eten zal me goed doen denk ik! Op het terras schuift een dame aan bij ons groepje en ik herken haar als iemand van een facebook groep en zij zegt ook lachend ik dacht je al te herkennen maar wist het niet zeker. Na de rust loop ik een klein stukje met haar mee maar kan niet goed op gang komen, en zij gaat haar eigen tempo weer lopen. Het duurt best lang voor ik mijn eigen tempo weer heb! Ik zoek ook nog even de bosjes op.

Na zes km bos ben ik er een beetje klaar mee en besluit om niet te gaan rusten bij YMCA waar de laatste rust is gepland maar als ik daar aan kom, zie ik mijn wandelmaatjes zitten en ga er toch nog eventje bij zitten maar nu niet meer zo lang want het is al vijf uur! Om zes uur is het sluitingstijd! Als ik ongeveer drie kilometer verwijder ben van de finish kom ik twee mannen tegen die vragen wat voor muziek ik op heb en geven een reactie op mijn tshirt waar mijn naam op staat. Al kletsend kom ik bij de finish aan en ik meld mij af. Ik maak nog even een praatje met de vrijwilliger die me mijn cijfertje overhandigd (ik vraag om een 8 maar heb naar later blijkt toch een 7 nodig) en complimenteer hem met deze goed georganiseerde tweedaagse.
Ik wil niet meteen vertrekken en ga nog even nagenieten van de sfeer en we kletsen nog wat na met een drankje, de DJ draait leuke jaren 80 muziek en er zijn een aantal mensen aan het dansen, waar ik nu even niet aan moet denken!!!
Als het tijd is om te vertrekken naar huis neem ik afscheid van mijn maatjes maar niet voor lang, over twee weken lopen we samen de KM van Someren!
Ik heb genoten van deze twee zware wandeldagen maar het was me meer dan waard! Prachtige routes, net weer even anders dan vorig jaar, mooi weer en leuke wandelmaatjes! Volgend jaar weer?? Jazeker!!