30 van Zandvoort 29-3-2014

Zoals de titel al zegt, ik ga 30 km lopen in Zandvoort. Daar heb ik me al een tijdje geleden voor opgegeven, deze tocht is erg populair! Via de nieuwsbrief van Le Champion, die deze tocht organiseert, verneem ik dat er 4121 mensen er aan meedoen! Aangeraden wordt om er met de trein naartoe te komen, maar eigenwijs als ik ben, ik ga met de auto!
De reis verloopt voorspoedig, leve de Tomtom! Al moest ik wel vroeg mijn bed ervoor uit, het is wel een voordeel om vroeg in Zandvoort aan te komen zodat ik een mooie parkeerplek heb! Als ik mijn auto afsluit, hoor ik het startschot al het is nu precies 8.00 uur. Ik loop langs de grote stroom wandelaars en op mijn gemakkie ga ik naar de tent waar ik wacht op mijn wandelvriendinnen Annika en Gon. Er staat een koffietentje en een stroopwafeltent, het ruikt ontzettend lekker maar ik kan me nog net inhouden. Na een lekkere koffie zie ik Annika met haar wandelvriend Hans en nog een dame die ze in de trein ontmoet hebben, Liane loopt ook gezellig met ons mee. En niet veel later komt ook Gon er aan. Na nog wat sanitaire beslommeringen kunnen we dan eindelijk vertrekken, het is 9.00 uur. De speaker die het startschot heeft gegeven, zei nog dat het vandaag 25C warmer is dan met de editie van vorig jaar! Toen was het koud en guur, nu schijnt de zon al volop! Een heerlijk vooruitzicht van een wandeling met veel terrasjes!

Als we net onderweg zijn, kunnen we een keuze maken om of over de boulevard te lopen of langs het strand, het is maar 2,2 km en wij kiezen voor het strand. Het is geen mul zand en goed over te lopen en het is heerlijk weer, we hebben de wind in de rug. Ik kan daar erg van genieten, de zilte zeelucht maakt me blij! Al foto's makend en kletsend komen we bij de eerste stempelpost die door een strandtent gaat, dat is slim! Maar we stoppen hier niet, we zijn nog lang niet moe! We gaan toch weer verder een stukje over het strand, richting IJmuiden. De route is goed aangegeven en er wordt vermeld hoever we al gelopen hebben. Als we op 8,2 km zitten gaan we lekker in het zonnetje zitten bij de strandtent in IJmuiden, Annika en ik verzamelen een paar stoelen, en dat is nog best lastig het is hier druk!

Het is hier heerlijk toeven maar ja, we hebben niet de hele dag de tijd dus we gaan weer in de benen....richting het natuurgebied van Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Hier gaan ook de jasjes uit, wat is het al warm het lijkt wel zomer! We passeren een bunker uit de Tweede Wereldoorlog en wat tankgrachten, wat als kijktip wordt aangegeven op de routebeschrijving. De route gaat door glooiend gebied maar het is goed te belopen dat stijgen en dalen. Het is erg mooi hier omdat de natuur nu een maand voor is, zijn er al veel dingen uitgelopen. We passeren zelfs een groepje wilde paarden! Die worden massaal op de foto gezet door menigeen.

Op 16,2 km is de derde stempelpost bij het landgoed Duin en Kruidberg. Een erg groot landgoed met een kolossaal kasteel erop! Erg mooi en het is hier ook heel druk. Gon en ik gaan in een klein rijtje staan voor de dixies, de rest van ons gezelschap zoekt een heuveltje op het gras om even het gewicht van de benen te halen en de brand uit de voeten.....We blijven hier niet lang omdat wij het plan hebben om een grote rust te houden bij een pannenkoekhuisje.

We zijn weer goed en wel op pad als we Rolf en Ina tegenkomen, zij lopen gezellig met ons mee. Het groepje wordt steeds groter en de km's gaan daardoor ongemerkt onder de voeten voorbij. Het is dorstig weer en mijn flesje is leeg maar er is mij beloofd dat het pannenkoek restaurant niet ver meer is en ik mag een slokje van Annika waardoor ik het nog wel even volhou.
Hier is ook de ruine van Brederode, wat als kijktip vermeld wordt op de routebeschrijving en wordt weer veelvuldig op de foto gezet. Ik hoor ineens: een reunie, een reunie! En denk, wat is dat nou weer?? Nou dit dus, die ruine!
We lopen nu verder langs wat sportvelden en door bebouwde kom en we lopen wat te dollen met elkaar. Totdat een dame ineens tegen Rolf zegt: "Wilt u wat rustiger doen?"........... Nou ja zeg!! Wat is dit nu? Lopen we in de kerk ofzo, of in een stiltegebied?? Nee! Rolf en ik kunnen er niet over uit en we lachen er maar om, wat kunnen mensen soms toch raar reageren!!

Bij de vierde stempelpost krijgen we gelukkig wat te drinken, wat heb ik een dorst en neem twee pakjes Taksi. Wel erg zoet maar je moet toch wat? En we krijgen ook nog een mandarijntje erbij. Hier is een mooi uitzichtpunt, het Kopje van Bloemendaal en hier gaan we naar het restaurant wat op een heuvel ligt. We strijken neer op het terras en in het zonnetje.....heerlijk! Hier blijven we wat langer en zien beneden ons dat we nu in de achterhoede zijn, het is niet meer zo druk met wandelaars.

In het plaatsje Overveen is de laatste stempelpost en het terras is hier ook weer vol wandelaars. Wij besluiten door te lopen, het is nog 6,5 km naar de finish. We krijgen weer een ontbijtkoek mee van de organisatie maar die smaakt me niet meer, ik zit nog vol van de pannenkoek. Ik zwaai nog naar Fred, die hier lekker op het terrasje zit met zijn wandelvrienden en wij gaan weer verder.

Bij landgoed Duinlust wordt met een bordje aangegeven dat we niet over het gras mogen lopen i.v.m. de flora maar wij zien hier niets bijzonders staan behalve wat narcissen en blauwe klokjes......
We zijn bijna aan het einde van de tocht, de flats van Zandvoort zien we al in de verte opdoemen. Een lang pad naast het spoor voert ons naar de finish, en als we bijna aan het einde zijn worden we nog op een foto gezet met ons viertjes. Dan volgt er nog een verrassingspost.......we krijgen een lekkere snicker. Die bewaar ik voor als ik rustig in de auto zit, op weg naar huis.
De finish is in het dorp en het is hier erg gezellig, ik krijg een beetje een vierdaagse gevoel, alsof we over de Via Gladiola lopen!
Nadat ons een medaille is uitgereikt en een roos, gaan we nog even een stempeltje halen voor in ons wandelboekje, bijna weer vergeten!

Als afsluiter gaan we wat drinken met z'n allen maar de terrasjes zitten overvol, er is geen plek voor zeven personen. Dan gaan we maar even binnen zitten, ook gezellig!!
Aan alle leuke dingen komt weer een eind, we stappen op om weer naar huis te vertrekken. Ik ben de enige die met de auto is gekomen, en moet nog 1,4 km

naar het circuit lopen waar mijn auto staat. Het station is eerder bereikt en ik neem afscheid van mijn wandelvrienden.............het was een topdag! Na een ritje van 1,5 uur stap ik moe maar voldaan over de drempel thuis in Spijkenisse. Deze wandeltocht hoort nu ook bij mijn favorieten. Erg mooie omgeving en goed georganiseerd! Foto's zijn o.a. van Rolf en Gon, de rest van de foto's via de link aan de rechterzijde van mijn blog.