Winterwandeling Haarzuilens 11-2-2012

Brrr...wat is het koud vandaag! -10 graden is het als we van het parkeerterrein Capelsebrug wegrijden, Silvia is carpoolchauffeur en Frans, een vriend van haar en ik rijden mee richting Haarzuilens. Daar wordt een winterwandeling georganiseerd door wandelvereniging Hart van Nederland.

Rond 8.45 uur komen we aan bij het Wapen van Haarzuilens, een pittoresk cafe waar we ons aanmelden voor 25 km. Mijn schoenen hebben een goede grip dus ik durf de tocht wel aan. Oei! We worden op de routebeschrijving al gewaarschuwd: "houd de route in de hand er kan altijd een pijl weg zijn". Dat beloofd niet veel goeds als we verderop de routebeschrijving dezelfde waarschuwing zien! Nou ja, we zien het wel! Het is inderdaad even zoeken naar de pijlen, het zijn kleine gele bordjes en die zie je snel over het hoofd, dus oppassen geblazen!

Kasteel de Haar (vroeger Het Huys te Haer) is een kasteel bij Haarzuilens, in de omgeving van Vleuten in de provincie Utrecht. Het is het grootste kasteel van Nederland. Het is vanaf 1892 op de ruïne van het oude kasteel herbouwd in neogotische stijl. Naast het kasteel ligt een kapel. Het eerste gedeelte van de route loopt langs dit kasteel en natuurlijk maak ik een paar foto's ervan. Eigenlijk veels te koud, mijn vingers lijken bevroren!

De eerste en enige rust is op 14,7 km, dat vind ik persoonlijk wel erg lang duren! En vooral ook de weg ernaar toe, wat ontzettend saai allemaal. Gelukkig komt Rob me tegemoet lopen en we kletsen heel wat af waardoor ik wat afleiding heb. We lopen over een Hollandse kade, maar het pad is bijna onbegaanbaar, vooral door de sneeuw! Het laatste stukje is wel aardig, we lopen langs de vaart die stijf bevroren is. Wel opvallend dat er maar weinig schaatsers zijn! Twee jochies die aan het ijshockeyen zijn en een eenzame schaatser, meer niet. Dit pad is ook lastig, losse steentjes en veel ijs en sneeuw. Gelukkig kunnen we ons staande houden al maken sommige van ons af en toe een uitglijder, ik blijf overeind. We komen Rob de Joode tegen met zijn vrouw, hij fotografeert erop los!

Eindelijk komen we aan in het dorpje Harmelen, waar we in het Wapen van Harmelen kunnen uitrusten. Het is er (nog) niet druk en kiezen een lekker plaatsje uit. Als wij net aan de chocomel dan wel koffie of cola zitten, stroomt het ineens vol met wandelaars! Dat is het voordeel van vroeg beginnen en snel lopen, je kan als eerste een plaatsje uitzoeken! Syl, Gerie, Silvia en Jan komen ook binnen en even later zien we ook Coert met zoon, Arjen en Carla binnenkomen.

Vanaf Harmelen is het nog een klein stukje naar Haarzuilens maar de route gaat voornamelijk door woonwijken. Het laatste stuk door open veld, en het is bitterkoud! Ik krijg er hoofdpijn van ook al heb ik een warme sjaal en hoofdband om, het helpt niet tegen de snijdende wind.

Om 13.50 uur komen we aan bij de finish en Rob zit er al aan de koffie. Gezamenlijk drinken en praten we nog wat na en rond drie uur vertrekken we richting Capelle. Daar staat mijn koets te wachten en na het afscheid van Silvia en Frans rij ik naar huis. Moe maar voldaan na deze barre tocht stap ik over de drempel in Spijkenisse.
Hoewel deze tocht niet op mijn favorietenlijstje komt vond ik het wel gezellig.
Foto's rechts onder kopje : "foto's"