Verandering van spijs doet eten, nou met wandeltochten geldt precies hetzelfde. Daarom deze keer een wandeltocht gedaan in een voor mij totaal onbekende omgeving namelijk Tilburg. Onderweg ernaartoe zit ik nog even in de piepzak, het is namelijk ontzettend mistig en dat vind ik best eng! Maar ik heb doorgezet en na precies een uur kom ik bij het startbureau aan in Tilburg, het cafe/restaurant Boerke Mutsaers. Het is er al behoorlijk druk maar het inschrijven gaat supersnel! Ik stap dan ook om 9.15 uur naar buiten.
Het eerste gedeelte gaat door bebouwde kom en een stuk over het universiteits terrein van Universiteit Tilburg. Al snel komen we in de bossen! Ik vind het geweldig en geniet met volle teugen. Wat ik ook heel prettig vind is dat de bepijling genummerd is. Zo kan je precies op je routebeschrijving zien waar je zit. En eigenlijk heb je die niet nodig want de route is perfect gepijld!
Ik raak aan de praat met twee dames die een kiengebouw zien. Wat is dat, kienen? Ik krijg een hele uitleg wat dat nu precies is. Al heb ik wel een vermoeden wat het is, namelijk bingo, ik luister met plezier naar de uitleg van de dames. Zij zijn zussen en komen uit Eindhoven. Al kletsend lopen we over een ruiterpad langs een watertje, weet helaas de naam daar niet van. Ik zie ook wandelaars aan de overkant en ja hoor, even later lopen we daar ook. Niet veel later doemt het kerkje op van Riel alwaar de rust is in cafetaria 't Luikske. We mogen echter niet onze eigen meegebrachte consumptie daar opeten. Vind ik niet erg gastvrij want je neemt daar tenslotte wel een bakkie koffie bij. Ik doe het toch, want ik snak naar een boterham! Grote jongen die daar wat van gaat zeggen. En niemand doet dat gelukkig.
Iets over de geschiedenis van het cafetaria: wat was de oorsprong van de naam, want de naam ’t Luikske is al vele jaren een begrip in de regio.De naam is ontstaan door de Rielse bevolking.Enkele deuren voorbij het huidige Cafetaria werd jaren geleden friet verkocht vanuit een woonhuis met een boerendeur. Als er zich klanten melden om friet te kopen werd het bovengedeelte geopend en dit was het luik of zoals ze in Riel zeggen: ‘ T LUIKSKE. Door de Rielse bevolking werd dus al snel gezegd als er friet gehaald moest worden: Ga eens friet halen uit ’t Luikske. En zo ontstond de naam en zo zal de naam waarschijnlijk ook altijd blijven.
Wel jammer dat deze rust pas na 15 km op de route zit. Nu is het nog een kleine 8 km voor we bij de finish aankomen. In dit laatste stuk zitten wel een paar lange, rechte einden maar dat vind ik nu niet zo erg. Met mijn MP3 op verloopt de route voorspoedig en al snel kom ik aan bij de finish, het is precies 14.00 uur. Na een praatje met de dames achter de tafel over de perfecte route ga ik weer huiswaarts.
Een heerlijke wandeling daar in het Brabantse Hart! Ik kom zeker nog een keer terug!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten