Amersfoortse Tweedaagse 2010

Voor de vierde keer op rij ga ik in Amersfoort deze tweedaagse lopen, een goede training voor de 4daagse. Zoals altijd mag ik weer bij mijn schoonouders logeren.
Donderdagavond rij ik er met mijn dochter naartoe, zij wil mee omdat ze dan kan autorijden, dan kan ze mooi oefenen. En dat deed ze want we reden goed verkeerd. Dat kwam omdat we eerst nog wat moesten ophalen voor oma in haar huis in Hendrik Ido Ambacht, en vanaf daar naar Voorthuizen rijden is mij ook onbekend. Maar goed, we zijn er zonder kleerscheuren aangekomen al was het wel wat laat.

Op de eerste dag kom ik al om 6 uur aan op het sportpark, ik kan weer dichtbij parkeren en het is er nog niet druk, we kunnen ook onze startkaart pas om 6.30 ophalen. Na een bakkie koffie zie ik verschillende leden van het forum binnendruppelen. Adri is er ook, hij loopt niet mee ivm rugklachten, wel leuk dat hij ons komt aanmoedigen.

We gaan over 7 uur van start en lopen de route omgekeerd dan vorig jaar, dat wil zeggen we beginnen waar we vorig jaar eindigden. Na een paar honderd meter komen we in een bosrijk gebied om er de rest van de dag niet meer uit te komen. De route wordt onderbroken bij de Stoeterij op 8km waar een officiele rust zit. Maar Syl en ik besluiten door te lopen naar de volgende rust die op 14,5 km zit.
Tussen de Stoeterij en deze rust lopen over het terrein van de defensie en daar mag je alleen over als je een starkaart hebt. Een uitgestrekt bosrijk gebied, we komen geregeld militaire voertuigen tegen. Hier lopen we zo'n 6 km rond om bij de rust aan te komen. Dit is een eigen georganiseerde rust, dit hebben we nog niet eerder meegemaakt. Syl en ik nemen hier even een boterhammetje,gelukkig is het droog want het is een buitenrust.
En dan volgt er een verrassing: we gaan compleet een andere richting op waardoor we op het verkeerde been gezet worden, het is vanaf de Dolderseweg nog ruim 7 km naar de volgende rust en we hebben al 5 km gelopen vanaf de rust! Dit is een flinke tegenvaller, en al snel gaat de MP3 op en gaan. Syl besluit even flink door te lopen want ze moest ook nodig naar de WC. We zien elkaar weer bij de rust.

Af en toe regent het, maar niet zodanig dat we een poncho aan moeten. Maar we kunnen niet buiten zitten bij de pauze op sportpark Peijnenburg. Daar zien we de andere forumleden en we praten even met Dries de Fries (Andries).

Vanaf deze rust stomen we door naar de volgende waar de traditionele poffertjes wachten bij De Kabouter, naast de officiele rust bij De Vlasakker. We nemen het er even van, dit hebben we wel verdiend. Andries, Jan en Wil kennen deze rust ook. De rest van het forum zit bij de Vlasakker.

We lopen door lanen die naar de Koninklijke familie zijn genoemd richting de finish waar we moe maar voldaan aankomen. Lekker even de benen strekken op het hockeyveld met een broodje haring. We zijn klaar met dag 1.

Dag 2 ga ik iets later weg, maar ik ben toch nog de eerste. Het is de dag van de ontmoetingen, daarover later. Syl is met Annika en haar zus meegereden en de andere forumers komen ook al snel aan. Na een bakkie gaan we precies om 7 uur van start. Vandaag speelt het Nederlands elftal de tweede wedstrijd in het WK tegen Japan en bijna iedereen is in Oranjesfeer. Ik heb oranje teenslippers aan mijn tasje hangen en een commentaar dat ik erop kreeg: ga je die aandoen als het elftal gaat spelen? (wat denk je zelf) en meer vragen van die strekking. Maud heeft een Bavariajurkje aan en heeft veel bekijks. Er lopen meer dames in het jurkje, erg leuk om te zien. Veel oranje mutsen en t-shirts. Syl heeft een leuke oranje baret met het Wilhelmus erop geschreven. En dan word ik aangesproken door een dame: ben jij Ineke? Noortje, die geen Noortje heet maar ze is van Noortjes Voetstappenblog, schudt mij de hand.

De route is dit keer een stuk gewijzigd t.o.v. vorig jaar, we gaan een geheel andere kant op. Wel veel onverharde wegen met zand en stenen! Het landgoed De Boom is wel hetzelfde gebleven maar komen uit bij een andere boerderij. Vanaf daar is het nog maar een stukje naar de eerste rust bij theehuis Mon-Chouette. Ik ben blij met de rust, er zit iets niet lekker in mijn rechter enkel. Na een smeerseltje en een pilletje gaat het wel weer. Helaas kunnen we daar niet op stoelen zitten, het is erg druk. Dan maar in het gras.

17,5 km verder is onze volgende rust: patat bij Austerlitz! Maar dan moeten we een flink eind buffelen en we lopen een prachtig recreatiegebied door, het Henschotermeer. Hier krijg ik altijd energie van, het is er prachtig! Wij gaan echter de officiele rust bij het Henschotermeer voorbij want bij de piramide van Austerlitz gaan we een patatje eten. Het stuk naar deze rust vind ik altijd erg zwaar: steenslagpad en ook nog stijgen. Het stijgen vind ik niet zo moeilijk maar dat pad! Elk steentje voel ik onder mijn voeten. Dan maar even aan veel leukere dingen denken en de muziek voluit.
Ik stamp naar boven om vervolgens Austerlitz te bereiken. Syl is al vooruit gegaan om patat te bestellen. De bestelling komt helaas aan de late kant, ze zijn ons vergeten te noteren. Nollie, Sunny, Inger, Maud en Manuel zijn al reeds vertrokken als wij eindelijk de patat krijgen. We willen naar een deel van de wedstrijd kijken bij de volgende rust dus snel weer op pad.

Bergzicht, de officiele rust gaan we ook voorbij en wij gaan verder naar de volgende rust waar we tv kunnen kijken. Dit is niet een deel van de route, we snijden een moeilijk gedeelte af waardoor we sneller bij de rust aankomen. De organisatie ziet ons lopen maar wij doen net of onze neus bloedt, want zij zeggen dat we verkeerd lopen (goh, dat wisten we niet :) )

Bij rust Bos en Heide kunnen we een deel van de tweede helft kijken op tv, en Nederland scoort zowaar! 1-0, wel leuk hoor. We ontmoeten daar Marjanneke van het forum, Mirjam in het echte leven, en schudden elkaar de hand. Berend komt ook even langs. Het blijft 1-0 voor Nederland en dan begint het ineens heel erg te regenen. Dan maar even langer blijven zitten. Na de bui gaan we verder voor het laatste gedeelte. We lopen samen met Nollie, Sunny, Inger, Maud, Manuel en Maas die ik op het eind van de route weer kwijtraak door toiletbezoek en snelle jelles want Maas gaat bij Maud, Manuel en Syl lopen die hebben er de vaart in.

Bij de finish aangekomen zie ik Syl staan, ze wacht mij op met een foto in haar hand. Die mag ik hebben, we staan er samen op. De officiele Amersfoortse Tweedaagse foto! Lief he? Ik krijg een viertje aangereikt en ik babbel nog even met de organisatie en dan: broodje haring als beloning! De muziek staat hard en het is erg gezellig. Ik raak ik de stemming en maak een dansje met Syl, ondanks mijn zere voeten! De bitterballen staan op tafel, dat is ook traditie! Aan de gezelligheid komt een eind want het is al bijna zes uur en ik wil op tijd bij schoonmoeder aan tafel schuiven.
Er is een eind gekomen aan een berg gezelligheid maar ook afzien, want het is best zwaar geweest. De schade is twee blaren waarvan één ik geen last gehad heb, daar kom ik later pas achter dat ik die heb. Op zondagochtend rijden we op ons gemak weer terug naar huis.