Op vrijdagavond 4 juni gaan Hans en ik op weg naar Voorthuizen om daar bij moeders te logeren. Want ik ga daar op 5 juni een wandeltocht lopen, de Schuitemans Accountants Wandelfestijn tocht. Vorig jaar is deze zo goed bevallen, eens kijken of de verwachtingen die ik heb overtroffen worden.
Al vroeg in de morgen meld ik mij aan bij het startbureau, Henrike ook even gesproken, zij zit achter de inschrijftafel. Ik zou met Jan gaan wandelen, hij is er nog niet dus ik neem even de tijd voor een kopje koffie wat ik anders nooit doe. Het is al lekker warm dus daarom ga ik naar buiten. Na een half uur wachten pleeg ik een telefoontje, blijkt dat Jan verhinderd is. Jammer, dan maar alleen op pad.
De route is dit keer heel anders, we gaan richting Zwartebroek,Terschuur en Barneveld.
De temperatuur begint al aardig op te lopen, we gaan via de bebouwde kom Voorthuizen uit en richting Zwartebroek, helaas over een lange, drukke polderweg. En onbeschut! Na een tijdje gaan we (eindelijk) het bos in. Het is er prachtig en de kikkers kwaken er op los. We lopen langs vele vennetjes met prachtige vegetatie. Tijdens het wandelen kom een jongedame tegen die me aanspreekt: of ik alleen loop. Zij loopt met een gezelschap die een andere route loopt en al gezellig kletsend lopen we richting de eerst rust. Daar mag niet gerookt worden (niet dat ik dat wil hoor) maar nu zie ik waarom: de rust is in een hooischuur, hahaha! We kunnen rusten op hooibalen maar er staan ook nog wel stoelen en ik ga naast een dame zitten die mij eerder voorbij stoof met haar nordic walking stokken. Zij blijkt een inwoonster te zijn van Voorthuizen en ze zei dat ze zich rijk voelde om daar te wonen. Dat kan ik me wel voorstellen, het is hier erg mooi en rustig.
Na de welverdiende rust, ik heb er nu 10 km op zitten, ga ik verder. Maar helaas, hier gaat het fout! Ik zie een pijl over het hoofd en ga de verkeerde kant op. Maar eer ik daar achter was, was ik al een half uur verder. Dus nu weer een half uur terug dat betekend dat ik een uur te veel gelopen heb. Ik besluit straks bij de tweede rust de 30 km route te volgen. Ik kom langs een hertenkamp, en daar wordt ook hertebiefstuk verkocht! De herten in de wei schrikken als ik aan kom lopen.
Het stuk tussen de eerst en tweede rust gaat over polderwegen......mmmm...dat is wat minder leuk vind ik. Wel leuk is het om tuintjes en huizen te bekijken dus er is wel wat afwisseling. Ik ben mijn MP3 vergeten dus daar heb ik ook geen afleiding door. Mijn voeten beginnen ook te protesteren, zou het de warmte zijn? We moeten ook een viaduct oversteken, over de A1. Gevaarlijk hoor, de auto's rijden hier heel hard!
En ik krijg flink last van de warmte, ik heb wel genoeg drinken bij me.
Na de tweede rust gaat de route door een mooi gebied, "Klein Bylaer" wat ook wel klein paradijs wordt genoemd. Het is er erg mooi. Er is een mooie vlonder aangelegd waar ik een foto van neem. En ik neem ook een korte pauze om mijn voeten te inspecteren. Ze zijn aardig doorweekt! Ik heb geen droge sokken bij me.
Langs de route staat de verzorging voor extra water en ik loop vanaf daar samen met een mijnheer die ik al een paar keer tegengekomen ben. Maar zijn tempo is behoorlijk hoger en dat valt niet mee! De Nijkerkerweg is onder constructie en het is flink klauteren en klimmen over de betonnen bielzen en stenen. Maar eindelijk is daar de derde rust in zicht, dat had niet veel langer moeten duren, ik zit er flink doorheen. Van een lief meisje krijg ik dropjes want ze hebben geen soep waar ik wel behoefte aan heb, aan iets zouts. Ze hebben wel worstjes.........en daar heb ik nou net geen trek in!
De dame van de EHBO behandeld mijn voeten (het valt wel mee, één klein blaartje) en ik kan weer vrolijk verder. Nou ja vrolijk! Ik moet nog een aardig eindje, als ik bij de bekende doorgaande weg naar Voorthuizen kom ga ik niet verder met de route maar meteen richting finish. Ik ben er klaar mee. Het is gewoon veel te warm. Aan het einde van de straat zie ik twee dames van de organisatie die vragen hoe het gaat, en één van hen loopt het laatste stukje met me mee. Ik meld mij af en krijg weer een doosje eieren, net als vorig jaar. Op het terras is het gezellig druk, en daar wacht ik tot Hans er is om mij weer naar moeders te brengen. Na een heerlijke douche en een kop tomatensoep gaan wij weer richting Spijkenisse waar we om 8 uur weer arriveren. Het was een mooie, afwisselende tocht maar erg zwaar mede door de warmte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten