Elly en Linda
Zondag 18 november is het zover: de 7heuvelenomloop wordt weer georganiseerd. Maanden geleden heb ik me daarvoor opgegeven via internet plus treinkaartje.
Elly en haar buurvrouw Linda gaan met de auto maar omdat het afgeraden wordt met de auto te komen ga ik toch met de trein.
Dat betekent vroeg opstaan om op het station Alexander te komen. Daar vertrekt de trein keurig op tijd en Alie en vriendinnen halen het net. We hebben een mooi plaatsje met z’n vieren en al kwebbelend en koffiedrinkend komen we aan in Utrecht. Daar moeten we even wachten op de aansluiting naar Nijmegen. Ik ga nog even op zoek naar een toilet (tja, de koffie moet eruit!) maar die was helaas dicht! Dan maar plassen in de trein.
In Nijmegen aangekomen is het nog een eindje wandelen naar de start, kunnen we vast onze spieren warm maken. Daar zie ik Elly en Linda, die hun auto bij de start konden parkeren (mazzel zeg!) en gezamenlijk gaan we op pad. Linda heeft nog nooit een wandeltocht gelopen en is best een beetje nerveus, benieuwd hoe het haar zou bevallen.
Het begin van de tocht gaat door de straten van Nijmegen, via de Nijmeegse baan, al snel komen we aan in de bossen. Daar begint de tocht eigenlijk pas goed: stijgen en dalen over allerlei bospaden. Linda verbaast zich erover dat ze “pas” 6 km gelopen heeft als we ongeveer een uur onderweg zijn.
De eerste rust is op 11 km, daar is het behoorlijk druk en nemen we even de tijd voor een sanitaire stop. Beter dan vorig jaar want er is genoeg te krijgen! We blijven niet lang, want we koelen toch wel snel af. Het is heerlijk weer, een waterig zonnetje maar fris. Nog even met Manja gekletst en Sunny zag ik ook nog even toen wij weer op pad gingen.
Na deze stop komen we al snel weer een nieuwe rustplek tegen waar soep te krijgen is. Het is daar best druk maar de soep is duur en dus gaan we eraan voorbij.
Ik kan mij nog van vorig jaar herinneren dat ik op het 17 km punt echt even moest zitten, dat heb ik dit jaar niet. Maar we gaan op diezelfde plek onze boterhammen opeten. Het is het begin van “De Duivelsberg”, dit is een behoorlijke klim! Ik zweet mijn jasje uit, zo warm heb ik het gekregen van de inspanning. Mijn hoofd is al als een tomaat en dat wordt nu nog erger.
We moeten goed kijken hoe en waar de voeten neergezet moeten worden, want de boomwortels en takken komen boven het bladertapijt uit of net niet. Ik ben heel geconcentreerd bezig, komt ineens Adri voorbij die samen met Jeroen oploopt. Dat is leuk, je komt altijd wel een bekende tegen met zulke tochten. Maar zij hebben een behoorlijk tempo en gaan weer verder.
Een man op leeftijd zien we lopen met een stok en knopen een praatje aan. Of het nog wel gaat want hij gaat erg langzaam en gebogen over het pad met een stok. Maar het gaat prima zegt hij, al vind hij zelf dat hij er veel moeite voor moet doen. Het is zijn derde “omloop” en hij vroeg ons te raden hoe oud hij was. Ik schatte hem op ongeveer 80, maar hij blijkt 84 te zijn! Heel veel respect heb ik voor die man want het is een zware tocht.
We komen in Beek aan en gaan daar voor een lange pauze even zitten bij Hotel ’t Spijker. We kunnen gelukkig even buiten zitten in een waterig zonnetje. Een lekker chocomelletje met slagroom doet wonderen! En een sanitarie stop op een luxe toilet. Het is fijn om even de handen met zeep te kunnen wassen!
We zien Alie en co, Maas, Nollie en Maarten zie ik ook in een flits voorbijschuiven.
We komen langs schattige huisjes en tuinen met kabouters en paddestoelen. Mijn fototoestel blijft echter in mijn tasje zitten, ik heb niet zo’n zin meer om foto’s te maken, al ziet het er heel lieflijk uit. De route voert ons naar de Maartenshoeve, speciaal voor deze tocht is het pad ernaartoe opengesteld. Er wordt allerlei prullaria verkocht, waarschijnlijk ten goede van aan goed doel maar welke dit is dat is mij even ontgaan.
Nog maar een paar kilometertjes door de stad, we passeren een groot kantorengebouw Royal Haskoning alwaar we een mooi uitzicht hebben over de Ooijpolder.
Ik ben blij dat we de tocht volbracht hebben, om 15.19 uur komen we aan bij de finish, best wel snel gedaan! Daar krijgen we een mooie medaille en ik ga mijn t-shirt ophalen. Een mooi exemplaar voor mijn verzameling!
Ik mag meerijden met Linda en we komen zonder problemen de stad uit. De reis gaat voorspoedig naar de Capelse brug, daar komt Hans mij ophalen. Hij had zich in de tijd vergist, maar in het cafetariaatje heb ik eventjes koffie gedronken. Ook wel lekker. Om half 6 was ik thuis. Mijn voeten hebben de tocht goed doorstaan: absoluut geen blaren! Ik heb genoten van deze dag en kijk er met plezier op terug.
De foto's zijn van Arie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten