Tweede Paasdag gaan Hans en ik op weg naar Amsterdam om vanuit daar een paar etappes van het Westerborkpad te lopen. Wandelen in het spoor van de Jodenvervolging. Klinkt luguber maar is het totaal niet. Dit pad is in 2012 opengesteld. Jan Dokter, de bedenker van dit pad, heeft dit gemaakt ter nagedachtenis aan twaalf gedeporteerde leden van zijn familie – neefjes, nichtjes, ooms, tantes en zijn grootvader van de familie Pakkedrager. Dit pad is tot stand gekomen in samenwerking met de KWBN en Stichting Wandelnet. Wij hebben het boekje gekocht en in de derde druk is de afstand totaal 342 km verdeeld over 56 etappes.
Het pad begint in hartje Amsterdam met de zogenaamde Proloog, een route van 6 km. Daar wij die al een keer eerder gelopen hebben slaan wij dit stuk over en beginnen bij Amsterdam Muiderpoort.
We rijden eerst naar station Weesp met de auto om dan nog tien minuten met de trein te rijden naar Amsterdam Muiderpoort. Daar aangekomen begint voor ons de wandelpret, uitzoeken met het boekje van de route in onze hand. Het is duidelijk aangegeven met rood-witte stickers en het tekentje van Westerbork (een stukje prikkeldraad). Voorheen waren dat rood-paarse stickers die weinig opvielen maar deze stickers zie je al van verre!
Via de Lineusstraat komen we in het Oosterpark. Daar is het druk met bezoekers van allerlei pluimage. Een man die op een bankje de duiven en kouwtjes voert en er reuze veel lol in heeft, en diverse wandelaars zoeken hier in dit rustige plekje van de stad hun vertier. Vanuit het park lopen we richting de Ringvaart en de Transvaalstraat. In de Transvaalbuurt woonden een groot aantal inwoners uit de Joodse middenklasse. Nadat de bezetter deze wijk in 1941 had aangewezen als “Judenviertel”, werden vele joodse gezinnen van buiten de wijk gedwongen zich hier te vestigen. Vanaf 1942 vonden er regelmatig “razzia’s” plaats, waarbij het Transvaalplein als verzamelplaats diende. Na de grote razzia van 20 juni 1943 waren vrijwel alle Joden uit de Transvaalbuurt weggevoerd. In de gevel op de hoek van het Transvaalplein en de Transvaalstraat is een Davidster geplaatst, ter nagedachtenis aan de Joden die uit deze buurt zijn weggevoerd. Tegenover deze ster zien we een grote buurtbibliotheek buiten staan. Ik neus nog wat tussen de boeken maar helaas, niets gevonden. Er zijn ook zogenaamde Struikelstenen (Stolpersteine) te vinden, koperen plaatjes met de naam van degene die er woonden, gebeiteld in de straat voor de woning van die personen. Er staat ook de geboortedatum en sterfdatum en -plaats op. Deze stenen zijn het initiatief van de Duitse kunstenaar Gunther Demmig die in 1997 de eerste stenen plaatste in de Berlijnse wijk Kreutzberg. Sindsdien zijn er vele stenen geplaatst in Duitsland, maar ook in Nederland.
Het is inmiddels tijd voor een bakkie en dat halen we bij The Cottage, een gezellig eetcafé op de hoek. Binnen is het al vol, maar wij kunnen lekker buiten zitten. De temperatuur is best goed, met de jas aan.
Na de koffie met een gebakje lopen we weer verder richting Station Muiderpoort. Op het stationsplein is een monument gemaakt, een lelijk ijzeren geval met letters waar je de lucht doorheen ziet, niet of slecht te lezen dus. Wel jammer. Tijdens de Jodenvervolging werden vanuit dit station ruim 11.000 (!) Joden uit Amsterdam en omgeving gedeporteerd naar het doorgangskamp Westerbork. Velen waren afkomstig uit de Hollandsche Schouwburg of werden vanaf andere verzamelplaatsen naar het station gebracht. Het monument staat op het Oosterspoorplein.
We lopen langs het Flevopark waar zich ook een Joodse begraafplaats bevindt. Hij is dicht vanwege Pesach, een Joods feest. Toevallig ook een Christelijk feest.
Dan lopen we een lang stuk, onder de Zeeburgerbrug (volgens het boekje heet dit de Noorderbrug) door en de Nesciobrug. Bij het tolhuisje maken we een paar leuke foto’s, ook eentje van het plaatsnaambord Diemen.
Hierna mogen we van een stukje natuur genieten, lopend langs een woonwijk en aan de andere kant een geluidswal, daarna een weg onderdoor en een rechte weg naar station Diemen. Hier zoeken we een lunch gelegenheid en denken die te vinden in het winkelcentrum. We maken daar een rondje, het is overdekt maar de meeste winkels zijn dicht. En ook geen cafeetje ofzo…..maar als we iets verder gekeken hadden, was 100 meter verder wel een gelegenheid. Café Cheers was open. Hier een heerlijke lunch genuttigd.
Er volgt hierna een niet-inspirerende route naar het Diemerbos, we passeren een natuurijsbaan die nu natuurlijk gesloten is, er ligt geen ijs! Gelukkig is de temperatuur mild vandaag.
In het bos komen we veel wandelaars met honden tegen en jonge gezinnetjes.
Ook een omleiding, stond er op het paaltje onder de Westerborksticker maar wij negeren die. Is dat verstandig of niet, dat zal de tijd leren. We lopen door tot we de Gaaspermolen in de gaten krijgen, want daar moeten we linksaf. Maar we zien daar een wegafzetting staan…….dus toch?? Wij zijn brutaal en negeren het stopteken, het zal toch wel begaanbaar zijn voor voetgangers? Zo gezegd, zo gedaan. Maar aan het einde van dit pad zien we toch weer een afsluiting maar…..we kunnen er mooi omheen lopen! Wat een mazzel, en zo kunnen we toch de route uitlopen zonder terug te moeten lopen.
We verlaten dit poldergebied en het laatste stukje van de route van vandaag gaat naar de Muiderspoorbrug (de beloofde regendruppels beginnen nu langzaam op ons neer te dalen) en zo langs het spoor lopen we naar station Weesp waar onze auto weer geduldig staat te wachten. Het spoor is een onderdeel van dit Lange Afstand Wandelpad en kom je in elke etappe tegen. De volgende etappes lopen we als het zo uitkomt.
Ik vond de route van vandaag niet bijster mooi maar zo is deze LAW ook niet bedoeld. Het laatste stukje was vooral afzien omdat er ook geen noemenswaardig mooie dingen te zien viel Meer foto’s hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten