Vandaag gaan Hans en ik met de metro naar een startlocatie voor een wandeltocht. Want deze is vlakbij maar parkeren kan je er niet en het is vlakbij metrostation Marconiplein dus de keus is snel gemaakt. Nu hebben we allebei al ervaring met deze tocht, ik ga hem voor de 7e keer doen, Hans voor de 5e keer maar hij is altijd mooi en gezellig. Het is de Wereldhaven wandeltocht van BOTU in Rotterdam. Tijdens de Wereldhavendagen worden er in Rotterdam allerlei activiteiten georganiseerd wat met de haven te maken heeft en is altijd heel druk bezocht. Vandaag is het ook heel mooi weer dus wij verwachten veel drukte op de route.
Na het aanmelden voor 17 km vertrekken wij richting Schiedamse weg. Ik weet de route uit mijn hoofd want hij ligt net zo vast als de Rotterdamse tramrails! Ook dit jaar is de route precies zo als andere jaren. Dat vind ik wel een beetje jammer maar in Rotterdam is genoeg te zien en te beleven.
Als we goed en wel op pad zijn heb ik trek in een koffie, die heb ik nog niet gehad vanmorgen en bij de Mac hebben ze heerlijke cappuccino! Dus dat wordt onze eerste stop. Na een km lopen zien we een bankje langs het water en gaan even rustig van de koffie genieten. Het is al warm.
Richting Coolhaven zien we het Erasmus MC dat gesloopt gaat worden, ze zijn al jaren bezig deze af te breken vanwege sanering en asbest verwijdering. Nu verloopt de sloop gestaag en Hans maakt er weer een foto van. Er zijn nieuwe flats gebouwd en kantoren. Het ziet er duur uit en de wijk heet Little C.
Bij het Natuur Historisch Museum maakt Hans een foto van de spreuk op het dak: een doodleuk museum. En ik poseer bij de konijntjes. Of zijn het haasjes? Gemaakt van brons.
Dan lopen we door de romantische tuin en richting het Depot, of door rotterdammers genoemd De Pot. Het is een Collectiegebouw voor het museum Boijmans van Beuningen en staat in het Museumpark. Het is een openbaar toegankelijk kunstgebouw van 15.000 vierkante meter. Op het groene dak is een expositie ruimte, restaurant en een beeldentuin. Vanaf het dak heb je een spectaculair uitzicht over Rotterdam. Het is een gebouw met spiegels aan de buitenkant. Het lijkt op een gigantische bloempot. Mooi of niet, de meningen zijn daarover verdeeld.
Bij de Westzeedijk moeten we oversteken naar De Blaak om vervolgens aan te komen bij het Maritiem Museum. Een vrijwilliger wijst ons de weg, door de drukte is het niet goed te zien. Maar wij kennen de weg. Een bruggetje over naar de Wijnhaven. Daar worden ijsjes uitgedeeld maar alleen aan de oudjes die voor ons schuifelen, wij krijgen niets. Bij de Oude Haven zie ik iets in de boom hangen, een soort kunst en neem er een foto van. Je ziet het niet goed maar het is een mannetje dat hangt in de boom. Bij restaurant Old Bay nemen we even pauze voor een drankje. Een korte pauze want we moeten nog een stukje.
De Willemsbrug is leuk om over te lopen want je ziet de mooie skyline van Rotterdam hier heel goed. Ik maak een foto van het kunstwerk “De waslijn” (1982). Het is een metaal-plastiekvan Auke de Vries en een van de duurste kunstwerken van Rotterdam: 1 miljoen gulden. Het bestaat uit een stalen kabel met aan de scheepvaart ontleende elementen zoals boegspriet en wimpel, die de Willemsbrug koppelt aan een pijler. Het is technisch bijzonder ingewikkeld omdat het door een contragewicht gespannen wordt gehouden en onder de werking van de steeds wisselende wind staat. Aan de lijn hangt ook een bol die op het water drijft en daardoor altijd in beweging is.
En er is veel bedrijvigheid op het water met in de verte de Erasmusbrug. Dit keer lopen we wel het Noorder Eiland rond, langs het Hulskampgebouw en naar het Prinsenhoofd waar je een mooi zicht hebt op de Erasmusbrug en alle activiteiten op het water.
Over de Koninginnebrug, voltooid in 1929 met vier ronde brugwachtershuisjes met groene daken. Links ervan zie je de Hef, een stalen spoorbrug over de Koningshaven. Het verving de oude spoorbrug in 1927. Met de ingebruikname van de Spoortunnel in 1994 heeft de brug haar functie verloren.
We lopen onder het Poortgebouw door, gebouwd in 1879. Tot 1901 hield de Holland Amerikalijn er kantoor en de gemeente bracht er ook het Gemeentelijk Handelsbedrijf in onder. De Erasmusbrug is een 800 meter lange brug, met een overspanning boven het water van 280 meter en een witte geknikte pyloon van 139 meter hoog. Ook wel “De Zwaan” genoemd. In 1993 is de eerste paal geslagen voor deze brug. Na de brug lopen we naar het Willemsplein waar een en al bedrijvigheid is voor de Wereldhavendagen. We nemen er een frietje bij om naar een demonstratie te kijken van het aanmeren van een P&O veerboot. Een gigantisch gevaarte!
Het krioelt er van de mensen, wij besluiten buitenom te lopen want anders is het “schuifeltje-schuifeltje” en dat is erg vermoeiend! Het begint ook erg warm te worden…..gelukkig weet Hans een waterkraan te vinden, bij de ingang van de fietsers- en voetgangerstunnel de Maastunnel. Het is de eerste tunnel van Nederland en kwam in 1942 gereed op 14 februari tijdens de Tweede Wereldoorlog en werd geopend zonder feestelijkheden.
Hierna volgt een minder leuk gedeelte van de tocht, er is weinig te zien. Over het Lloydkwartier, een nieuwe wijk in het oude havengebied van Delfshaven. Vanaf de Lloydpier vertrokken de passagiers schepen van de Koninklijke Rotterdamsche Lloyd naar Nederlands-Indië. We gaan even op een bankje zitten om te kijken naar de abseilers van de Euromast, een toren gebouwd ter gelegenheid van de Floriade in 1960 met een restaurant op 100 meter hoogte. In 1970 werd er een Space Tower op gemaakt die je naar 185 meter hoogte brengt voor een spectaculair uitzicht.
We zijn moe door de hitte en er eigenlijk een beetje klaar mee. Maar we moeten nog een stukje door Delfshaven en naar het beeld van Piet Heyn, admiraal van de vloot van de West-Indische Compagnie die op 8 en 9 september 1628 de Spaanse Zilvervloot veroverde in de Baai van Mantanzas. De Spaanse vloot had een lading van 12 miljoen gulden en werd in Delfshaven aan land gebracht.
We passeren de molen genaamd De Distilleerketel. Oorspronkelijk gebouwd in 1727, werd herbouwd verder op het havenhoofd. Er wordt graan gemalen voor warme bakkers. Daarna lopen we de laatste meters naar de finish. Over het dakpark, met 1200 meter het grootste park in Europa. Maar we lopen parallel omdat daar schaduw is. Na de finish nemen we er nog een drankje op om vervolgens terug te lopen naar het metro station.
Dit was weer een mooie wandeling door mooi, warm en druk Rotterdam! Het verslag van deze tocht kwam mede tot stand door de tekst in het boekje dat wij meekregen, geschreven door Wil van Dam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten