We spreken af om via Sylvia vanuit Vleuten te rijden, Annika haalt ons op. Het is nog vroeg als ik bij Sylvia op de stoep sta, 7.00 uur koffietijd! De koffie staat al klaar als ik binnenloop. Gezellig babbelend wachten we op Annika die stipt om 7.30 voor de deur komt rijden. De start is in Doorn, nog zo’n 20 minuutjes rijden hiervandaan.
De startlocatie is bij kaasboerderij Doornvoort, en de wandeltocht is georganiseerd door vrijwilligers van SOS Kinderdorpen. De opbrengst van de tocht en de consumpties komen geheel ten goede aan dit project. De auto zetten we op een weiland, we worden door een vrijwilliger naar een goede plek geleid, altijd fijn!
Bij de inschrijving krijgen we een uitgebreide routebeschrijving en om 8.20 uur kunnen we vertrekken. Na een kwartier krijg ik het warm, er zijn buien voorspeld maar de temperatuur is goed. Annika heeft haar jas al in de auto gelaten, erg verstandig!
Al snel lopen we langs Huis Doorn, een kasteel waar de voormalig Duitste Keizer gewoond heeft. Een mooi kasteel, je kan er omheen lopen staat er op de routebeschrijving maar dat doen we niet.
Na een aantal lange paden voornamelijk door bosrijk gebied komen we bij een boerderij met een rust/koffie/toilet punt. We hebben er ruim 6 km op zitten. Het zonnetje schijnt en het is hier goed toeven! Na wat gestuntel met een fotocamera nemen we het ervan. Na de rust doen we het fotomomentje over, nu door iemand anders die wel met een mobiel kan omgaan. We staan met z'n drieën voor de vlag van SOS Kinderdorpen.
We lezen op de routebeschrijving waar het volgende rustpunt is maar we besluiten door te lopen naar het 15 km rustpunt, dan zijn we weer terug bij de start. Maar zover is het nog lang niet, we lopen eerst nog een aantal km over o.a. het Gerrit Achterbergpad, een beroemde dichter die hier woonde en leefde. Er zijn onderweg enkele gedichten van hem te lezen maar die heb ik helaas niet gezien.
Tot aan de volgende rust bij het beginpunt lopen we over klompenpaden en bospaden. We raken aan de praat met een vrouw die samen met haar dochter aan de wandel is, ze lopen een best tempo! Later hoor ik dat zij al een aardige leeftijd heeft (76!) Wandelen houdt je jong!
Zoals gezegd komen wij weer na 15 km aan bij de kaasboerderij, het startpunt van vanmorgen. Hier kunnen we weer de flesjes bijvullen en een beetje bijkomen met een soepje in de zon. Heerlijk! We kletsen wat met andere wandelaars en na de opgedane energie kunnen we er weer tegenaan.
We komen door een heel klein stukje bebouwde kom, genaamd Palmstad. Hier herkent Annika het huis van haar schoonzus. En ook hier maken we tijd voor een plaatsnaambord foto! Paaldansen dus. Annika verteld dat hier een mooi Arboretum is, daar lopen we straks omheen.
Vervolgens komen we op de Bruine Nationaal Parkroute en komen een tijdje het bos niet meer uit en lopen door landgoed Beukenrode. De route loopt nu door een groot stuk veld, en de zon brandt ongenadig fel. Echt leuk vind ik dit rondje niet maar ja, soms heb je van die stukken die de kilometers vol moeten maken. Ik begin het ook een beetje zat te worden, mijn flesje is al een tijdje leeg en ik heb dorst! Wanneer komt de volgende rust??? Pas op 26,5 km. Als we een weiland naderen moeten we die nog oversteken en ik denk aan leuke dingen. De rust is weer op een boerderij waar ze lekkere poffertjes aan het bakken zijn, maar ik wil alleen een stoel en water! De gastheer komt ons al tegemoet en neemt de lege flesjes aan om gevuld te worden, wat aardig! Syl en Annika nemen een portie poffertjes, ik heb even geen trek. Lekker bijkomen is alles wat ik wil.....
De flesjes zijn voor de tweede keer gevuld, genoeg energie opgedaan voor de rest van de route. Onderweg komen we een slang tegen, een jongetje komt ons tegemoet gefietst en wijst ons daarop! De slang is snel verdwenen en wij lopen door.
Na vele bospaden en langs kasteel Moersbergen lopen we weer richting de finish.
Het is inmiddels 16.00 uur en het aantal auto’s op het grasveld is geminimaliseerd, er staan er nog maar een paar. Na afmelden en een drankje koopt Syl nog wat yoghurt en kaas in de boerderij om vervolgens weer naar Vleuten te rijden. Daar staat mijn koets en ik rij alleen door naar huis.
Moe maar voldaan kijk ik terug op een heerlijke, warme en gezellige wandeldag. De route was mooi en het gezelschap lief, wat wil je nog meer?
klik voor meer foto’s
Geen opmerkingen:
Een reactie posten