Totaal aantal pageviews

zaterdag, juni 23, 2018

Amersfoortse 2 daagse 22-6-2018 /30 km



De titel van dit verhaal doet anders vermoeden..........en dat klopt ook.
Zoals ieder jaar ben ik van plan de Amersfoortse te lopen. Daarvoor hebben Hans en ik een kamer geboekt in Hotel van de Valk Leusden, lekker dichtbij de start en Hans kan ongestoord zijn werk doen op de laptop en mij ondersteunen tijdens de wandeltocht. Maar helaas, het loopt allemaal anders!
In de aanloop naar dit weekend voel ik me al niet zo lekker, ik heb mij ziek gemeld van werk en mijn keel gaat steeds meer zeer doen! Ook mijn rug speelt op maar dat wijt ik aan het werk. Ik word steeds zieker...........tot aan de ochtend van de start van de tocht en besluit ik toch, tegen beter weten in, te starten.

Daarvoor rijden Hans en ik om 6.30 uur naar het startbureau aan de Gasthuislaan, het is maar 10 minuten rijden! Als ik uitstap zie ik meteen Ron aankomen en samen melden we ons aan. Ook Michel is er inmiddels en meerdere bekende wandelaars zie ik rondom mij. En ook Karin is present, ze zit/staat al aan de koffie, samen kletsen we de tijd vol tot we van start gaan. Na 10 meter merk ik dat mijn veters los zitten, dus even vast sjorren en we kunnen van start, maar het begint al moeizaam, ik kan niet op gang komen! De route is zoals al jaren bekend en tot de rust op 9 km bij de Stoeterij blijf ik optimistisch en wil doorgaan tot de volgende rust, op 19 km bij sportpark 't Vliegdorp in Soesterberg.

Het militair terrein De Vlasakkers gaan we over maar de heuvels daar vallen mij zwaar, het lijkt of ik stroop in mijn benen heb ipv bloed! Hoewel het tempo niet enorm laag is. Karin en ik vermaken ons met andere wandelaars om ons heen en maken af en toe een foto. Het begint zelfs weer te regenen, ik heb een dejavu want het regent altijd hier in Amersfoort! Dit zou mijn elfde editie worden, en ik heb tot nu toe 10x in de regen gelopen hier!! Bij de bekende houten brug gaan we samen op de foto, een wandelaar is ons terwille om als fotograaf te fungeren. Ik heb zelfs energie voor een traditionele paaldansfoto bij Soesterberg. Onderweg komen we de man weer tegen en kletst gezellig tegen ons aan (dezelfde die de "brug-foto" van ons gemaakt heeft) en is weer bereid een foto van ons tweeën te maken, een duo-paaldansmoment!

Bij de rust zou ik Hans ontmoeten maar we zijn voor mijn doen erg vroeg: 10.35 uur stappen we binnen, hij is er nog niet. Karin gaat soep halen en ik bezoek het toilet even. Bovengekomen ben ik Karin kwijt, tot ik een appje krijg: ik zit hier! Waar zouden we zijn zonder telefoon?? We eten de (zoute!) soep op en Rick komt er ook gezellig bij zitten. Ik app Hans dat ik er al ben en wacht eventjes op hem tot hij er is, dan gaan we weer verder hoewel ik me nog steeds niet beter voel maar ik zet door........

Ik weet dat we nu naar het voormalig vliegveld Soesterberg gaan en langs het militair museum moeten. Daar maken we wat foto's en maken ons op voor het lange end naar de volgende rust.
Maar nu krijg ik het toch wel moeilijk, ik kan niet meer het tempo bijhouden en ik zit er hard aan te denken om Hans te bellen, zodat hij mij bij de volgende rust op kan halen. Karin vindt het een goed idee want zij merkt ook dat het niet lekker met mij gaat. Tot overmaat van "ramp" is de routebeschrijving niet geheel naar waarheid omdat er staat dat de volgende rust op 27 km zit maar mijn TomTom horloge geeft de 27 km al aan als we er nog lang niet zijn! Ik begin te schelden en een stel wandelaars hoort mij aan, zij lopen een stukje met ons mee om mij op te beuren want "het is heus niet ver meer, die rust". Tot ik de weg herken die naar het sportpark Pijnenburg leidt, en ik opgelucht kan ademhalen dat het er, voor mij althans, op zit! Ik zie Hans in de verte en samen lopen we naar een bankje waar ik tot rust kan komen. De oude blaar van twee weken geleden speelt ook op..........het zit ook niet mee vandaag!
Teleurgesteld neem ik na een drankje gedronken te hebben afscheid van Karin en ik stap bij Hans in de auto, terug naar het hotel! Daar neem ik een lekker bad en ga naar bed om bij te slapen en bij te komen, het was me een dagje wel! Gelukkig heb ik daarna nog puf genoeg om van een heerlijke avondmaaltijd te genieten in het restaurant van het hotel nadat we nog even bij Karin en Chris zijn gaan kijken, en het hondje Luuk die mee is!

De volgende dag, als mijn wandelmaatjes zich opmaken voor dag 2, gaan wij weer naar huis, na een heerlijk ontbijt in het hotel! Ik ben mijn stem nu helemaal kwijt...... Jammer maar helaas, deze editie van de Amersfoortse zal ik volgend jaar opnieuw moeten doen om mijn "11-je" te halen!!

hier nog een paar foto's

Geen opmerkingen: