Dag 1 de dag van Otterlo
Na de vierdaagse van Nijmegen vind ik dit ook altijd het hoogtepunt van het jaar, de Edese vierdaagse! Dan niet zo'n grote afstand per dag en in een heel andere, mooiere omgeving namelijk bos en heide!
Ik ga samen met Hans deze uitdaging aan en we gaan dit keer allebei vier dagen 20 km lopen en dat is voor Hans een unicum!
Er wordt de komende zes dagen heel erg warm weer voorspeld dus de korte boxen en topjes kunnen weer mee! Altijd beter dan lieslaarzen en poncho's!!
Het is nog niet zo warm gelukkig en we lopen een groot stuk van de route door bebost gebied dus lekker in de schaduw! Ik maak nog een foto van een "Jacobsladder", zonnestralen die door de bossen schijnen. Ook weer een vertrouwd beeld en ik blijf het mooi vinden....
Na een paar kilometer door de bossen struinen, een lang pad langs een hek vindt Hans niet zo leuk, komen we bij de eerste rustmogelijkheid en er is gelukkig een Dixie. Alleen de stoeltjes zijn wat karig dus we lopen door en ik krijg net een appje van Annika dat zij net 200 meter voorbij de rust zitten op een boomstronk. Wij zien ze even later inderdaad zitten, haar dochter Monika is er ook bij, en wij gaan er even bij zitten. Dat is toch wel even lekker, de benen van de vloer!
Na deze rust gaan we weer verder, op naar de volgende. Die is in theetuin "de Mossel". Hoewel de schaapskooi is afgebrand, kunnen we er gewoon gebruik van maken. Het is wel even zoeken naar een plekje in de schaduw want de zon begint nu aardig warm te worden!
Even is er verwarring over het vervolg van de route, want op de beschrijving staat: ga terug naar de route......maar dat doe je toch eigenlijk altijd?? Deze zin brengt wat verwarring maar uiteindelijk komen we toch op het goede pad!
Annika ziet in de verte heel veel zwarte runderen los lopen waaronder ook een paar stieren, en daar is ze niet zo blij mee, ze vindt het maar enge beesten!
Maar ze blijven allemaal gewoon op hun plekje staan, niks aan de hand....
Er staat een TIP op de beschrijving: uitkijkpunt Valenberg. Als we die naderbij komen besluiten we er een kijkje te nemen. Ik was er al eens eerder geweest, vorig jaar tijdens deze vierdaagse want het is voor mij de derde keer en Annika loopt hem voor het eerst.
We lopen over zandpaden wat bij ons het kind naar boven haalt want Annika en ik beginnen gelijk te zingen: "Het karretje op de zandweg reed, de maan scheen helder de weg was breed......"
We maken een paar foto's, van elkaar en van de omgeving en gaan dan weer verder. Nu wordt het toch wel erg warm en we gaan bovendien de heide op, onbeschut de zon in en over mul zand lopend. Poehee.....best wel zwaar!!! Ze zeggen toch altijd dat het venijn in de staart zit? In de verte zien we vijf vrachtwagens rijden over het zandpad wat een enorme zandverstuiving teweeg brengt. Gelukkig zijn we nog lang niet in de buurt en als het zand weer opgetrokken is, lopen wij daar nu ook. En ook niet meer over mul zand maar over een betonnen fietspad. Nu is dat ook niet altijd even fijn, zeker niet op zo'n zonovergoten dag, het is druk met fietsers...
Als Hans op zijn Runkeeper kijkt laat hij zien dat we niet ver meer van de finish af zitten en jawel hoor, ik hoor de weg al. Ik bedoel eigenlijk de auto's die over de weg rijden maar die is echt dichtbij.
Uiteindelijk komen we na iets meer dan 20 km aan bij de finish en we melden ons af. Er staat een tentje voor de verkoop van zogenaamde coolsjaals en Annika en ik kopen er allebei een. Misschien wel handig voor morgen als het weer zo heet wordt!
Ik hoorde trouwens onderweg nog een leuke spreuk: ik hou niet van lopen maar ik mag graag een stukje wandelen!
Dag twee is de dag van Renkum.
Het belooft weer een hete dag te worden en ik ga vandaag mijn cool sjaaltje in gebruik nemen, ben benieuwd! We gaan vandaag met de auto naar de startt want straks gaan we naar Lunteren na de finish om te badderen in de sauna aldaar, maar dat komt straks, eerst nog "even" 20 km lopen....
Bij een rotonde gekomen staat een tank waar "cougar" op staat en ik poseer voor een foto, net als vorig jaar.
We melden hier ons aan en ik zie Annika zitten in de schaduw. Heerlijk eventjes een bakkie thee en bijkomen! Maar het is druk en het duurt best wel lang voordat we de versnaperingen krijgen, beetje jammer maar ach......we hebben de tijd! Alleen vandaag wil ik een beetje op tijd finishen zodat we ook op tijd in de sauna kunnen zijn!
Annika en Monika blijven iets langer zitten dan wij, we gaan weer op pad voor de rest van de tocht. In de gemeente Bennekom maak ik tijd voor een paaldansfoto want ik zie weer een bord! Hier lopen we een klein stukje door de bebouwde kom en vergapen ons aan de prachtige huizen.
Als we bij Landgoed Hoekelum komen nemen we hier even een pauze in de schaduw, tijd voor een bammetje. En eventjes bijkomen van de hitte. Hier maken we weer een leuke foto voor later, op een van de trappetjes die we over moeten om het landgoed te verlaten.
De route gaat verder door het bos en het terrein van Karakter, een psychiatrische inrichting voor de jeugd. We worden toegeroepen door een paar meiden, ze wensen ons succes. Zouden ze dat naar iedere wandelaar roepen????
Bij de volgende rust aangekomen zie ik Diny staan, zij helpt de organisatie met de kaartjes knippen. We knuffelen even, we maken een praatje en we gaan snel weer verder nadat ik de Dixie een bezoekje gebracht heb.
Het laatste stukje van de route herkent Hans van vorig jaar, toen liepen we een stukje verkeerd. En dat gebeurt nu weer, maar dan op een ander moment. We missen een pijl en komen nu niet over de hei te lopen. Ja, een klein stukje om weer terug op de route te komen! Er is goed gepijld d.m.v. paarse banieren, die ik in de bosjes zag verschijnen, anders waren we nu nog aan het dwalen geweest!
Uiteindelijk hebben we niet veel extra gelopen, dankzij de gegevens op Runkeeper zien we het eindresultaat van de wandeling. Moe en bezweet stappen we na de finish in een bloedhete auto, snel de airco aan en gaan! Lekker afkoelen in de sauna, heerlijk om ons weer op te laden voor dag 3!
De cool sjaal beviel goed!! Dat was een goede investering!
Dag drie, de dag van het brandende zand! Dat betekent dat de route dit keer via Wekerom gaat.
Vanmorgen vroeg gestart samen met Hetty en André die de laatste twee dagen hier in Ede komen lopen, gezellig! Op de afgesproken tijd zien we ze in het startbureau en na het inschrijfritueel gaan we op pad.
Ik maak nog even kennis met Fenno, iemand die ik tot nu toe alleen via facebook ken, nu in het echie!
De kilometers gaan dit keer als een razende omdat André op tijd thuis wil zijn voor zijn werk. Hans moet er even aan wennen want meestal doen we samen lekker rustig aan!
Na de eerste kilometers moet ik alweer het bos induiken voor een sanitaire stop, de koffie van vanmorgen wil eruit!
Na de eerste geplande rust, die wij weer overslaan want hij zit al op zes kilometer, gaan we die kant op. Er staat een behoorlijke wind en het valt me mee, want het is nog vroeg en dus nog niet zo heet! Maar het zand is behoorlijk mul dus de beenspieren mogen aan het werk! Na deze heuvels kan ik mijn schoenen uitgieten, die zitten vol met zand! Op een bankje dat tegenover een idyllisch vennetje staat, met mooie waterlelies. Helaas is het bankje bezet, maar een lieve meneer wilde wel zijn plekje afstaan voor mij en mijn schoenen!
Hetty en ik lopen even om het gebouw heen voor een sanitaire stop en willen onze flessen bijvullen. Helaas is het water bij het toilet warm maar aan de bar willen ze wel onze fles vullen.
Na deze uitgebreide rust gaan we weer op pad, we mogen nog acht km genieten!
Helaas is een deel van de route niet meer door het bos en dat is met deze hitte niet zo aangenaam, maar al kletsend met elkaar valt het allemaal wel mee, ik heb er niet echt last van. Dan zien we een leuk tafereeltje: een man probeert de hoed van zijn vrouw op een klein paardje te zetten maar hij wil niet echt. Uiteindelijk lukte het toch een beetje en Andre maakt er een leuke foto van. Helaas heeft hij zijn toestel niet paraat als we een fietser zien in een string! In een watte?? Ja een string en het was geen gezicht die bruine billen op het zadel.....
In het Lunterse buurtbos waar we nu door lopen staat een rijksmonument namelijk de Koepel. Dat is een uitkijktoren van 22 meter en staat 34 meter boven N.A.P. Hij is gebouwd in 1913. Er staan picknicktafels rondom en een waterpomp die het ook echt doet en André heeft wel zin om het water naar boven te pompen. En het is nog lekker ook! Hans maakt er een paar foto's van....
Hierna volgen een aantal zandpaden in de brandende zon.....poehee. Best pittig! En we moeten vaak in de berm springen voor fietsers. Soms lijdt dat tot een schermutseling en zure opmerkingen zoals: "het is wel een fietspad!", zoals vanmorgen toen een medewandelaar niet goed oplette omdat hij in gesprek was en moest uitwijken voor een paar fietsers. Het liep gelukkig goed af....
Die zandpaden leiden ons naar de volgende rustplek, In goede Aarde, die bemenst wordt door lichtverstandelijke gehandicapten. We kunnen lekker in hun tuin zitten op een schaduwrijk plekje achterin een zogenaamde pluktuin. Hans heeft trek in een ijsje en wij vullen onze flessen in de keuken. We mogen zelfs van het toilet gebruik maken!
Vanaf hier is het nog maar 2,5 km naar de finish en gaat grotendeels weer door het bos maar ook nog een stukje langs de spoorlijn. Uiteindelijk komen we dan toch weer in de straat waar De Schuilplaats is, de finish! We melden ons af en gaan nog even napraten met een frisje voor de meiden en voor de jongens een biertje, het einde van een geslaagde wandeldag! En André was ook nog op tijd binnen voor zijn afspraak!
Dag vier, de dag van Reemst.
We gaan nadat we de koffers hebben ingepakt en afscheid hebben genomen van Jan en Alice richting De Schuilplaats om daar André en Hetty te treffen die al met een bakje koffie zitten te wachten. We gaan weer vroeg op pad. Hoewel het vandaag iets minder warm zou worden en er onweer op komst is, ben ik wel blij met een vroege start.
We gaan meteen de bossen weer in en het is lekker fris. Na een paar bospaadjes lopen we zo de hei op. Het is hier prachtig met de paarse heide die mooi in bloei staat. Echt genieten! De Kreelse plas wordt als tip genoemd op de routebeschrijving.
En een paar honderd meter verder is de Plas van Gent en lopen over het natuurgebied Planken Wambuis. De eerste rust is weer bij theetuin de Mossel. André heeft trek in een taartje maar die laat ik voor gezien, ik neem een lekkere muntthee.
André heeft zijn 11-uurtje bij hem en bij een uitkijkpunt kunnen we foto's maken en weer eventjes zitten met een 43 likeurtje. Die zakt aardig in de benen en ik heb moeite met op gang komen als we de route vervolgen!
Maar na deze rust weet ik dat er nu een vrij zwaar stuk aan zit te komen en ik zie er een beetje tegenop want het is nog steeds heel warm! Gelukkig niet meer zo heet als de eerste dag maar toch.....de weg is grotendeels onverhard. Maar al kletsend met elkaar bereiken we de heuvel en nadat we uitgepuft zijn mogen we het koele bos weer in, naar de finish. André en Hetty hebben er ineens zin in, ik zie een paar stofwolken in de verte want de vaart zit er goed in bij hun!
We horen de weg al in de verte.....en op het fietspad aangekomen zien we de Schuilplaats al, en even later de rotonde die dichtbij de finish is. We worden nog op de foto gezet door de fotograaf van de organisatie en dan kunnen we ons af gaan melden! Hans neemt zijn eerste medaille in ontvangst van zijn eerste vierdaagse, ik ben erg trots op hem! En Monika en Annika krijgen ook een medaille uitgereikt. Ik krijg een heel klein "drietje" voor mijn derde editie. Monika's papa legt het moment vast, hij is hen in komen halen en maakt een mooie finishfoto van ons. André en Hetty wenken ons want zij zitten al uitgebreid na te kletsen.
Na een gezellige nazit met een drankje nemen we afscheid van elkaar en gaan wij op huis aan. Ik ben echt versleten en na een dutje in de auto doe ik een dutje thuis, ik ben zelfs te moe voor een douche!
Ik heb echt genoten van deze vier wandeldagen, een meer dan mooie route, leuk gezelschap en tropische temperaturen! Volgend jaar ben ik weer van de partij!
Ik wil de organisatie bedanken voor deze geweldige dagen en natuurlijk al die lieve vrijwilligers die voor ons klaar stonden!
Een klein minpuntje vond ik dat er te weinig water voorhanden was met deze tropische temperaturen....
klik hier voor meer fotos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten