Hans zet mij af op station Schiedam. Het is nog erg koud voor de tijd van het jaar maar er is ons wel een lekker zonnetje beloofd......na een uur treinen kom ik aan op Amsterdam CS.
Op de afgesproken tijd zie ik Annika bij cafe Loetje wat tevens een VVV is.
Het startbureau is ongeveer twee kilometer lopen vanaf het station en al kletsend lopen we daar naartoe, maar eerst gaan we een bakkie doen in Hotel Victoria, want dat is voor mij een traditie als ik in Amsterdam ga wandelen met de Dam tot Damtocht.
Op weg naar het startbureau zien we al diverse wandelaars met een A4-tje lopen waar de routebeschrijving op staat.
Het startbureau zit wat onhandig in elkaar, de ruimte is erg krap en het is druk. Ik laat alvast mijn boekje stempelen, de dame zet er de datum in en afstand (ik zeg dat ik dat zelf ook kan doen maar ze doet het met plezier) en ze plakt er ook nog een sticker in zodat we na de wandeltocht meteen door naar de trein kunnen.
Het is ook al vrij laat als we de route aanvangen, die staat erg uitgebreid beschreven en er is niet gepijlt. Dus dat wordt veel lezen vandaag en Annika neemt deze taak op zich.
Vanuit het startbureau gaan we de Hazenstraat in, ik zie een of ander kastje dat beschilderd is met hazen en zet het op de foto, een leuke manier om de straatnaam te duiden. We lopen een route door "de 9 straatjes", 9 schilderachtige winkelstraatjes in het hart van Unesco's Werelderfgoed. In de Gouden eeuw ontwierp men de grachtengordel en werden de Heren-, Keizers- en Prinsengracht gegraven en in nog geen 50 jaar werd Amsterdam kilometers gracht rijker en tientallen bruggen. De vier grachten werden door dwarsstraatjes met elkaar verbonden die zorgden voor de noden van de rijke koopmansfamilies. De straatnamen herinneren nog aan het ambacht van leerbewerking. Van de Huiden tot de Ree, Beren, Wolven en Hartenstraat. Ik loop te genieten van alle mooie en aparte winkeltjes hier en de sfeer.
Nadat we de Huidensteeg uitlopen raken we even het spoor bijster maar als we weer een stukje teruglopen komen we op het goede pad. De zon schijnt uitbundig en is daardoor aangenaam wandelweer.
In de Berenstraat staat de eerste Nederlandse Bewaarschool uit 1830 een school waar arme kinderen uit die tijd onderwijs, warmte en beschutting kregen. Later opent de eerste kleuterschool van Nederland hier zijn deuren. Het is een mooi, statig en goed onderhouden pand. We blijven hier even staan en maken er foto's van.
In de Gasthuismolensteeg komen we een Brillenmuseum tegen die net zijn hekken omhoog laat zodat we de mooie uitgestalde brillen kunnen bekijken. Er staat ook een aparte collectebus buiten, een hond. Daarop staat: "geef gul, opdat de blinden hun weg kunnen vinden".
Op het plein van de Lutherse kerk gaan we even in het zonnetje op een bankje zitten nadat we op de foto zijn gegaan voor het beeldje van 't Lieverdje. Een aardige man gaat voor ons door de knieën om dat voor elkaar te krijgen.
Hier genieten we van de zon en we eten wat. Dan zie ik ineens Mieke aankomen die met haar vriendinnen op pad is en ik loop naar haar toe om haar te begroeten. Ze is heel enthousiast en verbaasd om mij hier te zien, ik dus ook. We gaan samen op de foto voor datzelfde beeldje. Leuk!!!
In de zijstraat van de Kalverstraat zit het Begijnhof volgens Annika, dat staat ook beschreven op de routebeschrijving maar de ingang is wat lastig te vinden. Uiteindelijk vinden we die toch. Hier heerst rust en bezinning. Mooie huisjes in een hofje en er staan twee kerkjes. In een van de kerkjes is een dienst gaande en we lopen even naar binnen. Daar worden "weesgegroetjes" opgezegd en ik keer weer terug naar mijn jeugd, want ik ben katholiek opgevoed en ging wekelijks naar de kerk.
Annika vraagt zich af waarom er vlaggen hangen en vraagt dit aan een medewerkster van het winkeltje. Er komt een onduidelijk antwoord, we snappen er allebei niks van.....
Dan is het tijd voor een bakkie en we zoeken een leuke plek daarvoor die we vinden in de Espritwinkel. Hier kunnen we ook nog even naar het toilet. De route heeft geen eigen rusten wat ook helemaal niet nodig is want je kan op diverse plekken rusten in Amsterdam.
Na de poort van de Munttoren en het Thorbeckeplein waar het beeld van Thorbecke staat lopen we langs de Amstelkerk, een eigenzinnige houten kerk. Het is een noodkerk waarvan men zegt dat Napoleon daar ooit zijn paard stalde. Helaas kunnen we er niet naar binnen. Even verderop zien we de Duifkerk, een van oorsprong Rooms-katholieke kerk waar momenteel een expo is voor de wandelaars naar Santiago de Compastella. Hier gaan we wel even naar binnen, het is er druk en we zoeken hier het toilet even op. Het is een rijksmonument en werd in 2006 gerestaureerd. Jos Brink heeft hier wel eens als voorganger opgetreden.
De Sarphatistraat is erg lang en daar is het Narcissenproject te vinden, een onderdeel van het levende wereldwijde Holocaust monument ter nagedachtenis aan de 1,5 miljoen overleden kinderen gedurende de oorlogstijd. Er staat ook een oorlogsmonument en we staan hier even bij stil maar kunnen niet zien wat het eigenlijk voorstelt. We zien er een vuist in maar meer ook niet. Aan de overkant van de straat zien we de hekken van Artis en het gebouw waar het auquarium in zit. Even verderop is de ingang van de dierentuin.
Naast het verzetsmuseum is een restaurantje tegenover Artis, daar gaan we even een broodje eten op het terras in de zon. Dat is genieten, zo vroeg in het jaar lekker buiten in de zon!
Na de lunch lopen we verder door de Zanddwarsstraat waar de Zuiderkerk of Janskerk staat, gebouwd tussen 1608 en 1614, een eeuwenoud gebouw. Heel indrukwekkend omdat wij beseffen dat wij hier na 400 jaar dit mooie gebouw kunnen bekijken. Een Cyperse kat laat zich gewillig aaien, hij ligt lekker te soezen in de zon op het dak van een cabrio, ik smelt! Maar ik moet hem van Hans daar laten als ik de foto naar huis stuur. In de Kromboomsloot staat een Armenische kerk, ook een mooi onderhouden pand.
Dan lopen we langs de Montelbaantoren die staat te schitteren in de zon en gaan we even op een bankje zitten om nog even van het zonnetje te genieten voordat we het laatste stukje van de route gaan doen. Maar we besluiten de route niet af te maken omdat we er vandaag wel erg lang erover gedaan hebben en we nog een lange reis terug moeten maken. Daarom lopen we langs de Schreierstoren terug naar het Centraal Station. We maken nog even een paar foto's van elkaar met het station en de gracht op de achtergrond. Nog eventjes een drankje ter afsluiting van deze heerlijke dag in cafe Loetje waar we de dag begonnen zijn. Hier is het helaas erg druk buiten op het terras maar binnen is nog wel plek.
Hiermee komt een eind aan deze heerlijke dag en we nemen afscheid van elkaar. Annika gaat met de trein naar Breukelen en ik naar Schiedam waar ik door Hans wordt opgepikt voor de rest van de reis.
Ik kijk terug op een hele aparte maar leuke wandeldag. Bedankt Annika voor de gezelligheid ik heb echt genoten!!! En de organisatie bedankt voor de uitgebreide beschrijving van deze wandeling. Het is wel even wennen, lopen zonder pijlen maar hinderlijk is het niet!
Bekijk hier de foto's
2 opmerkingen:
Beste Ineke,
Heb jij vorig jaar Rudy Dek, schrijver van de Vierdaagsetriller, voorzien van een leuke anekdote over de Vierdaagse Nijmegen?
We zouden graag je e-mailadres willen hebben zodat we je kunnen uitnodigen voor de boekpresentatie van de heruitgave van zijn eerste boek: De dood of de gladiolen.
Je kunt een mailtje sturen naar info@qvnijmegen.nl!
Altijd leuk deze wandeling door Oud Amsterdam. Zelfs al is het soms een beetje zoeken. En leuk dat je een struikelsteen ben tegen gekomen. (Dat bronzen plaatje van Abraham Bilderdijk.)
Misschien zie ik je as zaterdag nog in Zandvoort, anders veel wandelplezier.
Een reactie posten