Als ik daar arriveer is het nog niet heel erg druk maar daar komt al snel verandering in! Gelukkig mag ik even aan het tafeltje van Robert en zijn kornuiten zitten, en Paul is vandaag ook van de partij. Hier is het gezellig wachten op Jan en Annika. Als zij inmiddels zijn gearriveerd is het startbureau bomvol!! Enige ruimte om aan te melden is er niet, dat wordt geduldig wachten in de rij voor Annika.
Ik loop nog een beetje te stoeien met mijn Runkeeper, die wil niet opstarten waardoor ik de eerste 2,5 km niet oplet waar ik loop. Eindelijk, na een half uur proberen, gaat hij aan en kan ik ontspannen wandelen. We lopen richting de Biesbosch en die route ken ik nog niet. Ik ben erg verrast door de omgeving het is mooi! En zeker met het zonnetje dat schijnt, dan ziet alles er veel mooier uit.
We lopen richting de nieuwe Dordtse Bieschbos, de Elzen.Hier is meer te lezen over dit stukje natuur. Het pad voert ons langs de nieuwe Merwede maar het is een graspad wat nogal glad is en dat loopt niet prettig maar ach, ik weet dat er straks heeeeel veel asfalt aankomt dus we doen het er maar mee!
De wind is wat feller gaan waaien, het wordt nu toch wel fris zo in het open veld. De uitzichten zijn wel erg mooi, hoe ver je kan kijken en hoeveel grasland er ligt.
Na 9 km komen we bij de eerste rust aan bij een paardenmelkerij. We lopen er naartoe onder een natuurlijke poort, van weliswaar dode bomen maar erg leuk! Hier komen we Paul nog tegen hij is al klaar met rusten. Het is er gezellig druk en we kunnen lekker binnen zitten, Jan haalt een soepje voor ons. Maar Jan gaat toch liever buiten zitten, hij vindt het er benauwd. Hier kom ik Joke en Hans nog tegen van de Dordtse bende. Na de soep moeten we allebei nog even naar het toilet en de rij is niet erg lang en kunnen wij snel de weg vervolgen. Maar eerst nog eventjes in de vlaggenmast hangen.....ik kan het weer niet laten!
Op de routebeschrijving (Jan heeft er wel een te pakken gekregen) heb ik al gelezen dat wat nu komt enorm saai is, drie aanwijzingen voor ruim 7 km! En ja hoor........we lopen de enorm lange en rechte weg tot aan de rust op 17,5 km en we vermaken ons met gezellige kletspraat en we vragen ons af wat er toch achter die dijk is. Schaapjes bekijken ons wandelaars en kauwen rustig verder en af en toe moeten we de berm in springen om een auto voorbij te laten gaan maar over het algemeen is het rustig met auto's. Hier staan een aantal bunkers in het veld maar degene die hier meer over kan vertellen en gespecialiseerd is in bunkerkunde is er vandaag niet bij.
Na 3 km rechttoe-rechtaan kunnen we eindelijk een bocht linksom maken voor de "afwisseling" maar we hebben het nog niet gehad. Nu wel met de wind in de rug waardoor we ineens een stuk sneller gaan lopen. Of willen we snel bij de rust komen!?
Een wandelstel heeft een hond bij zich, die loopt lekker rustig tussen hen in en we maken even een praatje. De hond gaat vaak mee met wandeltochten hoor ik, dus hij is het gewend zo lang te stappen.
Op de Zuiderdijk is de rust waar de tocht naar genoemd is, hier krijgen we een broodje zuurkool en worst. Even heerlijk opwarmen met een warm broodje. Ik word nog herkend door Anita de Roo, zij is vrijwilligster bij deze club.
We kunnen een plekje bemachtigen in de tent om even rustig ons broodje op te eten maar daarna is het weer tijd om te vertrekken, de finish lonkt! Na mijn flesje nog even bijgevuld te hebben gaan we weer op pad richting de watertoren die we telkens vanuit een ander gezichtspunt zien. Hij staat vlakbij het startbureau dus daar moeten we naartoe. Bij de provinciale weg steken we over en zien we Jan op een bankje zitten, hij loopt een stukje voor ons. Wij vinden het nu wel tijd voor een groepsfotootje en Annika vraagt aan twee dames of zij bereid zijn die foto te nemen. Na dit intermezzo lopen we een mooie woonwijk in en kunnen wij ons vergapen aan de mooie huizen. En zo vermaken wij ons wel richting de finish, huisjes kijken.
Als we nog ongeveer drie kilometer moeten lopen ga ik het asfalt van dichtbij bekijken! Niet dat ik daar zin in heb maar soms doen mijn voeten niet wat ik wil en struikel ik weer eens een keer. Gelukkig niet met grote gevolgen, een geschaafde knie en een knallende hoofdpijn ineens. Na een pilletje van Annika loop ik weer verder maar nu ietsje langzamer......
Bij de finish gekomen zie ik Fred nog eventjes en we kletsen wat over de wandelroute waarna ik mij af ga melden. Zijn verslag is hier te lezen. De dame achter de tafel is niet erg spraakzaam en geeft mijn stempelboekje met een chagrijnige blik terug.
We vinden nog een fijne bank om op te zitten voor de nazit met een lekker drankje en daarna is het weer tijd om afscheid te nemen.
Ik stap met een heel voldaan gevoel in de auto, om terug te rijden naar huis. Ik heb er weer van genoten, van de route in het begin en het gezelschap.
Bekijk hier alle foto's
3 opmerkingen:
Weer een leuk verslag. Ik hoop voor je al de verwondingen meevallen. Tot gauw.
Weer een leuk verslag. Ik hoop voor je al de verwondingen meevallen. Tot gauw.
Errug positief verslag Ineke .. knipoog, zelfs het broodje zuurkool mocht me gestolen worden, gelukkig liep jij met een gezellig groepje ..groetjes Fred
Een reactie posten