Dam tot dam - 10e keer! 19-9-2015 / 27 km

Het is weer tijd voor de Dam tot damloop die ik elk jaar weer loop. Dit keer heb ik met André van Facebook-wandelvrienden afgesproken, hij loopt deze tocht voor het eerst. Altijd leuk om een debutant mee te nemen!
Als ik deze zaterdagochtend op het perron in Schiedam kom vanwaar mijn trein vertrekt zie ik een paar dames zitten die ik ken van andere tochten, Nel en Marga, en gezellig kletsend wachten we op de trein.
Met de trein van 6.55 uur kom ik iets meer dan een uur later aan in Amsterdam en als ik de trap afloop naar de uitgang hoor ik André achter me. Hij is op dezelfde tijd uitgestapt, aan de andere kant van het perron.
Het is wat druilerig weer en als we bij Hotel Victoria wat zitten te drinken barst de bui los! Gelukkig kunnen we nog even binnen schuilen. Maar dan wordt het toch tijd om te vertrekken en ik koop onderweg op het Damrak nog een poncho, ik ben de mijne vergeten! Achteraf was dit niet nodig geweest, na tien minuten was het droog!

En dan kunnen we van start, lopend door de straatjes van Amsterdam met al zijn winkeltjes en leuke gebouwen zoals de Waag die we in de verte zien. Via het Entrepotdok, een gracht met een complex pakhuizen, evenwijdig aan de dierentuin Artis. Het is het grootste bewoonde pakhuizencomplex van Amsterdam.

Al snel komen we bij de eerste stempelpost onder de Amsterdamsebrug waar ook bankjes staan, maar wij lopen door. Hier kom ik Conny tegen en we kletsen even wat alvorens zij weer in haar eigen tempo verder gaat, ik neem nog wel even een sanitaire stop. De trommelaars die hier altijd de sfeer verhogen zijn er dit jaar niet maar er klinkt wel wat sfeervolle muziek.

De brug over richting Schellingwoude maar we hebben even oponthoud omdat er twee pleziervaartuigjes voorgaan. Het duurt niet lang en dan kunnen we weer verder de brug over.

Over de dijk lopen naar Schellingwoude is het al gezellig met muziek en de huizen zijn versierd met vlaggetjes. Langs de route kan je bij het publiek eventueel terecht voor een bakkie koffie en toilet, alleen vragen ze er wel de hoofdprijs voor: €1,50 voor een cappuccino en €1,- voor het toilet! Dit soort acties ga je steeds vaker zien tijdens deze tocht. Hier kan je ook de traditionele bouw bewonderen van de Zaanstreek.

Na ongeveer 12 km gaan we bij cafe het Boemeltje net voor het Volewijkspark in de zon zitten. Dit is onze eerste echte rust en we nemen het er goed van! Ruim een half uur genieten van de sfeer en de zon. René zie ik voorbij komen en we kletsen even wat. Na hier nog een sanitaire stop vervolgen wij onze weg.

Het Volewijkspark is een voormalig park in Amsterdam-Noord. In 2014 is dit park, samen met het Florapark, dat aan de andere zijde van het Noordhollands Kanaal lag, samengevoegd tot Noorderpark.
Dit park dankte de naam aan de Volewijckslanden, in vroeger eeuwen een in het IJ uitspringende landtong en een verzamelplaats van vogels. Het gebied werd rond 1400 bedijkt en kwam toen onder jurisdictie van Amsterdam. Door de aanleg van het Noordhollandsch Kanaal werd het gebied in twee delen gespleten. Het park was bij de aanleg veel groter, doch is voor de aanleg van het noordelijk IJtunneltracé (Nieuwe Leeuwarderweg) belangrijk verkleind. Aldus Wikipedia.

De stempelpost aan het Barkpad op 13,5 km laten we links liggen, de traktatie is een stolletje en een flesje water.
Er is een watertappunt ingericht, een tuinslang met gebruiksaanwijzing en ik vraag aan André of hij me even wil helpen. Nadat mijn fles vol is, komen er nog meer mensen op af, als wespen op een pot stroop en André staat opeens allerlei flesjes te vullen, maakt er opmerkingen over en ik lig helemaal in een deuk en maak er foto's van.

Na dit vrolijke intermezzo lopen we verder naar de wijk Kadoelen. Dan begint het opeens te regenen, niet veel maar toch doe ik mijn poncho weer aan, André blijft eigenwijs zonder jas lopen, hij zegt dat het toch zo weer droog is. En hij krijgt gelijk!
Onderweg zien we een café waar soep verkocht wordt en ik krijg opeens zo'n zin in een bakkie soep dat we besluiten hier even te gaan zitten, ik leer André te trainen op rusten!

De rust en stempelpost in het Molenwijkpark op 17 km laten we voor wat het is en lopen door maar niet nadat we de traktatie, een banaan of mandarijn (wel één per persoon, aldus het bordje) krijgen.
Na het park komt een voor mij saai stuk. Lopen langs de rijksweg. Maar al kletsend gaat het snel en zijn we alweer bijna in Zaandam. Pink Ribbon vraagt op dit stuk ook de aandacht door snoephartjes uit te delen en er staan allerlei spreuken langs de weg waardoor je blij bent dat je gezond mag zijn en stilstaat bij mensen die dat niet zijn.......

Richting Zaandam komen we weer een plaatsnaambord tegen en ik kan me niet bedwingen, ik moet weer even gek doen en er wordt een foto van gemaakt. André fungeert als fotograaf want een andere dame wil ook op de foto gezet worden en hij zegt: dat is dan € 6.- waarop de vrouw even verschrikt opkijkt maar er snel achter komt dat het een grapje is! Ze loopt ook duidelijk te genieten van deze tocht en loopt weer verder.

Als we in Zaandam zijn komen we bij de laatste rust die nu een stukje eerder gesitueerd is, ik denk vanwege de drukte. Hier is meer plek hoewel het even zoeken is. We drinken hier even een gratis kopje thee en kunnen warempel nog eventjes zitten hier. Niet zo lang want de finish wacht op ons! Vanaf hier is het nog 6 km.

De brug over en richting Zaandam, we zien het station al in de verte. Als we langs het Noorder-IJ lopen hoor ik iemand vragen:"mag ik er even langs?" En ik zeg nog vriendelijk "natuurlijk mag dat". Het blijkt Pascal te zijn, ook een Facebook-wandelvriend. Hij loopt het laatste stukje met ons mee naar de finish, hij heeft er bijna 42 km op zitten!

Onderweg komen we een apart aangeklede dame tegen, ze loopt niet makkelijk en kennelijk is dit haar eerste wandel ervaring! We zetten haar nog wel even op de foto.

In het centrum van Zaandam is het heel gezellig maar André is streng: nee.....we gaan nu niet hier zitten!! Jammer hoor maar ja, de finish wacht!
Dit jaar is de finishplek verlegd, niet meer bij de Burcht maar ongeveer 1,5 km verder. Een ietwat ongelukkige route omdat er ook veel verkeer is waardoor gevaarlijke situaties kunnen ontstaan, en lopers die al gefinished zijn lopen dezelfde route terug. Ik heb er geen problemen mee en als ik bij het stoplicht sta te wachten word ik op de foto gezet door Charlotte! Leuk dat ik haar nog even zie, ze gaat snel haar gezelschap achterna, wij gaan ons aanmelden bij de finish.

Omdat ik vandaag voor de tiende keer deelgenomen heb krijg ik een leuk aandenken. Ik meld me aan bij de stand van le Champion en het duurt even voordat ik mijn mail kan vinden waarop staat dat ik daar recht op heb maar eindelijk kan ik het kleinood in ontvangst nemen: een leuke pin. Wel erg klein maar ik vind hem leuk!

Manon komen we ook nog tegen hier, zij heeft 20 km gelopen en we kletsen wat.
André trakteert op een biertje, dat hebben we wel verdiend en zoeken een plekje. Dat is best moeilijk, het is hier erg druk! We genieten hier nog even na in het zonnetje en dan wordt het tijd om naar het station te lopen, dat is nog een aardige tippel! Maar ook hier heb ik geen problemen mee en het station is snel bereikt.
Dan komen we vlak voor het station Marijke, Peter en Alfred tegen, zij hebben vandaag de 42 km route gelopen en samen wachten we op de trein die niet lang op zich laat wachten. Ik kan 1 halte meerijden tot Sloterdijk en dan neem ik afscheid, mijn trein staat er al!
Gelukkig haal ik het net en na een uur kom ik aan in Schiedam alwaar Hans mij oppikt met de auto.
Moe maar heel voldaan over deze gezellige dag stap ik om zes uur over de drempel in Spijkenisse.

Bekijk hier de foto's