Vierdaagse Nijmegen 21-7 t/m 24-7 / 160 km

Het is maandagochtend 20 juli.......ik word heeeeeel vroeg wakker! Eindelijk, ik mag naar Nijmegen om voor de 8ste keer de Vierdaagse te lopen! Mijn koffer heb ik al ingepakt staan, en na het ontbijt sta ik te popelen om te vertrekken, ik ben pas gerust als ik het polsbandje om krijg, als bewijs dat ik mag starten!
Hans is heel verbaasd als ik met koffer en al naar beneden kom en maakt een foto van mij.......want dat zware werk laat ik meestal aan hem over!

De vouwfiets gaat mee, alle spullen in de auto en dan kunnen we gaan! En zonder problemen komen we na goed vijf kwartier rijden aan in Nijmegen bij mijn gastgezin die me de komende vier dagen gaan vertroetelen! Annemiek en Petra begroeten ons hartelijk en na een bakkie koffie gaan Hans en ik nog even de stad in en kan ik me eindelijk aanmelden bij starthokje M!

Het is gezellig druk en we slenteren wat door de stad. Vanwege het heerlijke weer zijn de terrasjes vol maar we kunnen toch een goed plekje vinden voor een lekker broodje. Ook komen we diverse bekenden, voor mij dan, tegen in de stad.
Op de Ramblas koop ik nog een leuke sleutelhanger van een Minion voor het goede doel, het Ronald McDonaldhuis, bij Joke en Theo. Daarna keer ik terug naar mijn gastgezin voor een heerlijke avondmaaltijd. De andere dames zijn inmiddels ook gearriveerd: Yolande, Danielle en Marja en ik neem afscheid van Hans, ik zie hem op dag twee in Wijchen als hij me daar komt aanmoedigen!
Dag 1 Elst

Ik kan natuurlijk heel slecht in slaap komen, zoals gewoonlijk de eerste dag. En voordat de wekker gaat word ik al wakker met een gespannen gevoel: het gaat weer beginnen!! De dag van Elst!!! Na het ontbijt vertrekken we met zijn vieren, we hebben gelukkig allemaal dezelfde starttijd, met de fiets naar de Wedren. Het regent een beetje en ik besluit toch maar mijn poncho te gaan halen, die ligt nog boven.

Als we aankomen bij de fietsenstalling is het erg druk! De fietsenstalling is verplaatst en is enorm groot! Er kunnen wel 10.000 fietsen staan. We worden goed begeleid door de vrijwilligers van de stalling, om alles in goede banen te leiden zodat iedereen een goed plekje kan vinden. Super geregeld!!!!

We hebben "late" start en gaan om 5.50 uur in de rij staan op het Julianaplein. Als het startsein gaat om 6.00 uur bewegen we langzaam naar de scanners toe, en vijf minuten later kunnen we gaan!! Helaas is het erg druilerig maar we kunnen wel zonder poncho lopen.......
De Waalbrug over, langs al de studenten die ons aanmoedigen, dit is een heel bekend verschijnsel tijdens de start van de Nijmeegse!

Helaas start ik dit jaar alleen, omdat Leo de 30 km gaat lopen dus hij start nog veel later. We spreken een punt af waar we elkaar tegen zullen komen om vanaf dat punt samen naar de finish te gaan. Maar in Nijmegen loop je nooit echt alleen, af en toe een praatje met die of geen is ook leuk! En soms kom je een bekende tegen......

Vanaf de start op de Wedren lopen we door een haag van studenten die ons succes wensen, wij gaan lopen, zij gaan straks naar bed! Vanaf de Waalbrug lopen we niet meer over de brug naar Lent maar door een fietserstunnel en zo door naar Bemmel. Het is er al gezellig druk!

Ik zie een dame lopen, gekleed in een jurkje en een kroontje en scepter. Ze heeft een tasje in haar hand. Ik zeg dat ze er mooi uitziet en ik hoor aan haar antwoord dat ze Engelse is. Ik vraag of ik een foto mag maken, dat mag.

In Lent is het weer een feestje op de Via Begonia, voor de 20ste keer heeft dit dorpje de slingers buiten gehangen voor de wandelaars en de weg versierd met potjes begonia's.
Na ongeveer 13 km kom in aan bij de rustpost van SDW, de Dordtse wandelvereniging en besluit hier even te zitten voor een kopje koffie met een boterham erbij. Het is nog lekker vroeg en het gaat heel goed! Ik zet een leuke tekst wat op een T-shirt staat op de foto:
Haast
Ik moet niet vergeten te zwaaien als ik mezelf voorbij loop! Loesje

Leuk!!! Ze staat te wachten in een rij voor een dixie, nou dat doe ik dus niet, vind ik zonde van de tijd!

Na de Rijkerswoerdse plassen komen de 50-kilometer lopers er weer bij en wordt het nog veel drukker. En opeens hoor ik iemand roepen: "Feijenoord!!!", het is Frans waarmee ik een stukje oploop tot aan Elst. Ook kom ik ineens Arian tegen. Dus zo loop je "alleen" en zo kom je weer een paar bekenden tegen! Ik loop wat te dollen met die twee en voor ik het weet zijn we in Elst. Natuurlijk wordt er weer een foto gemaakt van een plaatsnaambord! Op de bekend wijze word ik weer vereeuwigt hahaha!!

In Elst is het enorm druk, zoals altijd stroopt het wandellegioen hier op. En ik kan het niet vervelend vinden, ik loop te genieten van al het leuks wat ik tegen kom! Ik maak nog een selfie met Frans en dan zie ik de toiletten staan waar ik traditioneel een plaspauze hou, er staat geen rij, en ik neem afscheid van de beide mannen.....

Dan zie ik een aantal gele T-shirts zitten bij een dierenwinkel, het zijn de mannen van het GGG en Annika is er ook bij. Ik vraag of ik erbij mag komen zitten. Deze pauze heb ik niet gepland maar ik vind het wel heel leuk om hen te zien. Hier vul ik mijn water weer bij.
Ik krijg een berichtje van Leo, hij is ook in Elst daarom blijf ik nog even wachten totdat hij arriveert. Samen vervolgen wij de rest van de route.

We hebben zoals ieder jaar een rust bij de oase van Eric en Carla en die is ook in Elst. Dat is wel mijn geplande rust en daar worden we weer heerlijk verwend met een kippensoepje. Hier komen we weer veel bekenden tegen. Het is erg gezellig maar dan wordt het toch weer tijd om te vertrekken, de finish is in zicht!

Eerst komen we nog door het plaatsje Valburg waar het weer ontzettend gezellig is en we worden op de foto gezet door foto Modern. Hier drinken we een glaasje vers geperste appelsap....mmmm!! Die drinken we staand op om daarna verder te gaan naar Oosterhout.
Ik ga nog eventjes naar de wc bij een gezin thuis, de moeder zegt dat haar dochter vandaag toiletjuffrouw is en zij wijst me de weg. Al kwebbelend zegt ze tegen me: "Weet je? We hebben ook een groot zwembad! En weet je? Je krijgt van mij een flesje drinken maar die mag je lenen van mij. Dan kom je morgen terug om het flesje in te leveren!" En ik ga naar een lekker fris en luxe toilet.....beter dan een dixie!
Met een flesje Extran lopen we weer verder en ik bedank het meisje uitbundig....

In de bocht naar Oosterhout koopt Leo een pakje melk voor hemzelf en een banaan voor mij, die drinken en eten we daar lekker op en zakken neer op een omgekeerde bloembak die als stoeltje dient. Hier zitten we niet erg lang want echt lekker zit het niet hahaha!

In Oosterhout houden we nog een rust vlakbij de kerk. Hier klets ik wat met een medewandelaar als Leo wat te drinken gaat halen. Heerlijk, eventjes de schaduw opzoeken want het is best warm nu!
Na deze rust maken we ons op voor het laatste stukje, over de dijk van Oosterhout. Omdat er een omleiding is vanwege een verbouwing aan de infrastructuur, lopen we niet heel de dijk af naar Lent maar maken we een klein omweggetje. Hoewel klein??
Vanaf de nieuwe brug de Oversteek lopen we naar het treinstation van Lent. Daar komen we Sabine tegen die ons zit aan te moedigen en ik pak een paar snoepjes. Die zijn erg lekker!! Maar ik ben blij als we weer de Waalbrug over mogen en helaas, op de brug is er een opstopping omdat de kant waar wij lopen ineens smaller wordt en het aantal lopers te groot is. Na de brug gaan we nog eventjes in het gras zitten om bij te komen, het is hier vandaan nog 10 minuten naar de finish. We zijn op tijd, het is pas 15.45 uur. Als Leo even gaat liggen in het gras komt er een hulpverlener aan en vraagt of het wel goed gaat met ons. Ja hoor heel goed! We krijgen een flesje water aangeboden en hij vraagt of we ORS nodig hebben. Nee hoor alles gaat prima! Toch fijn, die bezorgdheid en aandacht! Om 16.00 uur vertrekken we weer......op naar de finish!

Na de eindscan lopen we naar het nieuwe horeca gedeelte, waar voorheen de fietsenstalling was, daar is nu een leuk plekje ingericht onder de bomen voor een verfrissing. Daar komen we bekenden tegen en praten nog even gezellig na met een finish biertje!! Om daarna weer afscheid van elkaar te nemen........en fiets ik weer naar het gastgezin voor een heerlijke avondmaaltijd!

Dag 2 Wijchen

Gelukkig heb ik vannacht beter geslapen maar we hebben vandaag vroege start dus dat betekent ook vroeg op! Om 4.30 uur is het nog donker en we rijden met z'n viertjes naar de fietsenstalling. Nu staan we in rij 11 dus goed onthouden! Hoewel ik altijd vrij laat binnenkom en mijn fiets goed herkenbaar is d.m.v. bloemetjes.......
Als we aansluiten in de rij op het Julianaplein, kunnen we al na vijf minuten gescand worden, dat gaat lekker soepel dit jaar!

Ik vind het begin van dag 2, 3 en 4 altijd erg saai, door de straten van Nijmegen. De lange Heyendaalse weg af richting Hatert. In de bocht waar de "goedemorgenman" altijd zit is het stil......hij is erg ziek en komt misschien helemaal niet meer.

Na ongeveer 5 km is er een mogelijkheid om appelflappen met koffie te eten bij Tamara, maar dit keer ben ik alleen en loop verder. Ik besluit pas na 10 km lopen te stoppen in Alverna. Na de Hatertse brug gaan we niet linksaf de Wezenhof in, maar rechtdoor zo heeft de gemeente Nijmegen besloten na veel klachten van bewoners van deze wijk. Maar veel andere bewoners zijn het er niet mee eens getuige het spandoek langs de weg: bewoners van de Wezenhof buitenspel gezet!

Ik vind het ook geen goed plan want het is nu een saaie lange weg tot de eierboerderij. Helaas begin ik iets te voelen onder mijn tenen, nee toch? Ja.....er groeit een blaartje (denk ik) die me later op gaat breken, want ik heb niet mijn hoge Hanwags aan!

Als ik de RET rust zie aan de linkerkant van de weg in Alverna neem ik afscheid van een medewandelaar waar ik mee opgelopen heb want ik zie een paar bekenden zitten en het is nu ook tijd voor een rust. Mijn "marathoncollega" Jolanda is daar vrijwilliger en ik neem een bakkie koffie met "een glimlach".......lekkerrrr! Ik zie Mieke uit De Lier zitten met haar vriendinnen en ik ga er even bij zitten, gezellig!! Hier eet ik mijn boterhammen op.

Hans heeft beloofd om me aan te komen moedigen in Wijchen, hij gaat voorbij de EHBO post staan. Dat is op het 16-km punt. Als ik hem bel, zie ik hem ineens staan bij een grote kei waar ik lekker op kan zitten. Hij heeft een smoothie bij zich, dat laat ik me goed smaken!! En ik doe mijn schoenen en sokken uit om ze te laten luchten. Het blaartje valt wel mee, ik kan hem niet uitdrukken want er zit geen vocht in maar doet wel pijn! Dan maar de kiezen op elkaar en doorgaan......

Als ik Liana en Albert zie, ga ik er weer vandoor nadat ik afscheid van Hans genomen heb, ik zie hem weer in het centrum van Wijchen, maar zover is het nog lang niet! Eerst nog een saaie lus lopen. Ik klets wat met Liana en Albert, maken foto's en lopen te dollen met elkaar, ik kom Aike tegen en we kletsen wat dus zo kom ik de kilometers ongemerkt weer door.

Maar ik loop dit keer wat minder snel door en ik raak ze kwijt. Dan maar weer eventjes pauzeren, want ik word een beetje duizelig. Ik koop een flesje Aquarius en ga in de schaduw zitten, eventjes bijkomen!
Na de pauze stap ik weer op om (weer) naar Wijchen te gaan, deze dag heet tenslotte de dag van Wijchen, en daar moet ik weer nodig plassen! Maar ik heb geen zin om in de rij te staan voor een dixie. Ik vraag iemand langs de route: mag ik van uw toilet gebruik maken? Zegt de dame: "nou, dat doe ik eigenlijk nooit, verderop zijn toiletten!" Ik zeg: "Maar ik moet zo nodig en de rijen zijn zooooo lang!" En ik trek een zielig gezicht. Zegt ze: "nou vooruit dan!"

Opgelucht kan ik weer verder en ik krijg een telefoontje van Leo, hij zit te wachten in het centrum van Wijchen op een bankje tot ik er ben. In het centrum is het weer feest! En ja hoor, even later zie ik Leo zitten en gaan we samen weer verder. Hans staat verderop bij de wagen van de RET rust. We zien hem staan en ik drink de rest van de smoothie en neem een banaan mee.

In het centrum vlakbij het Kasteel is het weer voetje voor voetje lopen vanwege de drukte, deze vierdaagse moet je niet door willen lopen want dat kan vaak echt niet!! Ik vind het niet zo erg, des te langer kan ik van de omgeving en de mensen langs de route genieten, iedereen is zo enthousiast!!

Bij de oase van Eric is het weer gezellig en worden we in de watten gelegd. Dit keer met een verse pannenkoek met spek! Mmmmjammie......en ik spek ook de fooienpot hahaha!

Dan gaan we lopen richting Beuningen. De omgeving is saai, maar de mensen langs de route maken het leuk. Ook verbaas ik me over de kleding van sommige lopers, het lijkt net carnaval! De een is nog gekker uitgedost dan de ander! Soms heel origineel maar soms ook erg onpraktisch zoals iemand in een apenpak!!
Hier en daar neem ik een snoepje of een plakje komkommer aan van een kindje langs de kant, lekker en de kinderen hebben de dag van hun leven.
Soms zijn de aangeboden dingen erg lekker, zoals een flink stuk meloen, een stukje bal gehakt of een stukje pannenkoek!

We hebben trek in een soepje, het is best warm en zout moet aangevuld worden! Met een hete bak soep gaan we op zoek naar een stoeltje, die staan gelukkig naast het tentje, bij mensen die langs de kant zitten. Wat een luxe stoelen! Dat is heerlijk bijkomen en de soep is ook wel erg heet! Dit vind ik dan weer echt zo'n heerlijk vierdaagse-momentje: eten en kletsen met de bewoners en de wandelaars aan je voorbij zien trekken! Na geruime tijd is de soep op, en moeten we de weg vervolgen!

In Weurt maak ik - of eigenlijk Leo - een "paaldansfoto".......
Er is weer een routewijziging omdat er flink gewerkt wordt aan de infrastructuur en dit keer is het een leuke wijziging! We lopen door een straatje waar een tuin "versierd" is met vele standbeeldjes en ornamenten! Het staat er zo vol, dat je de ondergrond niet eens kan zien. Er worden dan ook veel foto's gemaakt, dit is echt bizar - je zal er maar naast wonen!

En dan zijn we weer terug in Nijmegen, we zien Sabine en Astrid van RWV nog even die ons vanaf de kant aanmoedigen. Ik groet hen en ik neem weer een paar lekkere zuurtjes mee voor het laatste stukje van vandaag. Het is "roze woensdag" en dat betekent één groot feest in Nijmegen, iedereen is in het roze, ook de toeschouwers. Prachtige figuren zie je langs de kant, veel travestieten geven een voorstelling en er staan zangers te blèren dat het een lieve lust is! Geweldig leuk om te zien en het verveelt nooit! Ook zie ik ineens Gerdien en Mieke staan tussen het publiek! Wat een verrassing! De Hertogstraat is omgedoopt tot Roze straat, wat een feest is het hier!!
Eindelijk komen we aan bij ons afmeldhokje en kunnen we nabieren met onze wandelvrienden Albert, Liana, Charlotte en Elly. Dit was weer een heerlijke wandeldag maar morgen doe ik mijn andere schoenen aan!!

Dag 3 Groesbeek

De dag begint al goed: als we net over de helft zijn op weg naar de fietsenstalling kom ik er achter dat ik mijn polsbandje niet om heb! Die doe ik namelijk elke dag af, omdat ik er niet mee kan slapen.....zo irritant! Meestal leg ik hem op mijn telefoon, maar hij was eraf gegleden naast mijn nachtkastje! Dus dat wordt terugfietsen! Ik ben net heuvel af gegaan, poehee......dus nu weer heuvel op! Gelukkig heb ik een sleutel meegekregen en kan ik naar boven om het bandje op te halen!

Uiteindelijk kom ik ietsje later aan op het Julianaplein, de start van 6.00 uur is net geweest, maar na 8 minuten kan ik ook weggescand worden en kan ik beginnen met slaapwandelen door de straten van Nijmegen en de Heyendaalse weg aflopen.
Ik doe lekker mijn oordopjes in, muziek maakt dat ik ongemerkt mijn kilometers kan volbrengen.......Ik heb van Marja vette watten gekregen en dat lijkt te helpen, de pijn is niet helemaal weg maar te dragen.

John de "goedemorgenman" zit vandaag wel op zijn hoekje in een scootmobiel, hij ziet er magertjes uit maar hij IS er wel en ik zie dat hij ervan geniet. Hij krijgt ook applaus als wij langs hem lopen......kippenvel. Ik raak aan de praat met een paar dames over hem, en zo komen we Nijmegen weer uit. Ook dit keer ga ik niet rusten bij Tamara maar stap ik door tot Malden waar de Eneco zit en ik bij Han een kopje koffie kan drinken. Dat is na 10 km dus een mooie gelegenheid om te stoppen!
Daar krijg ik een behandeling voor mijn kuiten en ik kan er weer tegenaan!

In Malden is gelegenheid om naar het toilet te gaan en het is er weer niet druk gelukkig. Ik zwaai daarna even naar de camera van tv Gelderland en loop door naar de volgende rust bij Gerard in de camper bij Mook. Gerard is de man van Marja die bij mij in het logeerhuis slaapt.
In Mook is de splitsing met de 30 kilometerlopers en hier ga ik heel even zitten. Dan zie ik ineens Syl en Bianca voorbij lopen en ren er achteraan om samen een stukje op te lopen tot de camper van Gerard. Altijd gezellig om hier even te rusten en als ik daar aankom zijn haar zus Yolande met Danielle er ook nog!
Hij zit op een mooie plek maar wel naast een waterpunt van de defensie en zij hebben harde muziek aan. Gezellig voor een half uurtje maar als je hier de hele dag naar moet luisteren......?

Dag drie is de dag van de heuvels, de eerste heuvel is in Milsbeek. Daar maken de 50 kilometerlopers een lusje om vlak voor de heuvel er weer bij te komen. Als ik de tent van Albron zie waar Jaap de scepter draait ga ik even gedag zeggen. Maud en Maaike zijn er, en even later zie ik ook Brechtje (die dit jaar niet loopt) Ellen en Esther. Ellen krijgt een blaarbehandeling van Brechtje en ik krijg een flesje drinken van Jaap. Hier blijf ik niet al te lang zitten want ik weet dat Leo op me wacht in Groesbeek, daar komen de 30-ers er weer bij.

Maar voordat ik in Groesbeek ben ga ik in Breedeweg nog heel even bij Han zitten, daar krijg ik een kuitbehandeling en een yoghurtje. Ook hier blijf ik weer niet lang, ik moet door naar Groesbeek! Ik krijg een telefoontje van Leo dat hij bij mensen in de tuin zit, vlakbij de Lidl. Hij heeft een geel T-shirt aan. Ik ben nu best moe en als ik iets geels zie links van de weg loop ik ernaar toe. En ja hoor, Leo zit prinsheerlijk in de schaduw bij mensen in de tuin en ze vragen of ik erbij kom zitten. Ik krijg een lekker soepje aangeboden. Daar heb ik wel oren naar, hij is heerlijk! Ik kom weer een beetje bij om me op te kunnen maken voor de heuvels! Hier mag ik ook nog even naar het toilet, wat een leuk adresje is dit, moet ik onthouden voor volgend jaar!

En dan wordt het werken om de heuvels door te komen, best zwaar hoor! Maar als ik naast een peloton kom te lopen die hard zingt: "push, push, push a little harder" en dat alsmaar herhalend loop ik in de cadans van hen mee de heuvel op. Dat gaat lekker! Maar Leo heeft er veel moeite mee en ik blijf even op hem wachten totdat ook hij weer bijgekomen is. Er volgen nog een paar kuitenbijters.....helaas is heuvel op makkelijker voor mij dan heuvel af, ik heb nu behoorlijk veel last van mijn scheenbeen!

Gelukkig hebben we nog een rust bij Eric en Carla, aan het eind van de Zevenheuvelenweg! Hier kan ik een broodje knak krijgen maar ik doe het zonder een broodje, ook lekker! Sabine is hier ook en Mar en Ann-Marie met haar beertje en het is weer heel gezellig maar helaas, de finish is nog ver! Nou ja ver, nog "maar" 8 kilometer vanaf hier......
Best wel zware kilometers worden dat, ik raak in een flinke dip!! Gelukkig haalt Leo mij daar weer uit. Vanaf Berg en Dal is het een beetje heuvel af lopen, erg fijn voor mijn scheenbeen.....not!! Het is dus eventjes afzien maar dat heb ik er wel voor over.
Voor ons lopen vier meisjes waarvan eentje ondersteund wordt door twee anderen. Hier zie je goed dat wandelaars er zijn voor elkaar, verbroedering overheerst. Ik zeg tegen haar dat het nog maar een klein stukje is maar ik weet uit ervaring dat dit nog best tegenvalt vanaf hier, ik heb er zelf ook moeit mee........

Ik zie een mooie spreuk langs de route: "Onderschat jezelf nooit. Je weet nooit hoe sterk je echt bent totdat sterk zijn je enige optie is". Een mooie overdenking om de laatste kilometers te volbrengen!

En zo komen we weer in Nijmegen aan, langs "het witte feest" waar iedereen in het wit is, en "het rode feest", iedereen dus in het rood. Moe maar voldaan stap ik op mijn afmeldhokje af en kunnen we weer met onze wandelvrienden nabieren! We proosten op een zware maar leuke wandeldag! Ze draaien hier leuke 70-er jaren muziek en het wordt nog laat vandaag! Ik ben zo moe dat ik, als ik bij Annemiek aankom, niet eens meteen ga douchen maar wacht tot na het eten!! Na de douche kom ik nog even beneden om naar tv Gelderland te kijken maar ga daarna meteen naar bed.......

Dag 4 Cuijk

Ik word ver voor de wekker wakker en ga aan de slag om mij klaar te maken voor de laatste wandeldag. Gisteravond dacht ik nog: als mijn voeten nog zoveel pijn doen als nu, dan start ik niet! Maar gelukkig, het valt allemaal heel erg mee en mijn schoenen zitten wel "vol voet" maar ik kan er aardig op lopen.

Na de vroege start ga ik weer lekker slaapwandelend door de straten van Nijmegen met mijn oordopjes in, helemaal met mijn blik op oneindig en mijn verstand op nul! Ik zie Mieke voorbij stuiven, jeetje wat een tempo heeft die meid! Ik doe geen moeite haar te roepen, ik kan haar toch niet bijbenen......

John de "goedemorgenman" zit er weer en hij krijgt wederom applaus. Wellicht de laatste keer dat ik hem zie, een kippenvelmomentje!
En dit keer ga ik wel bij Tamara koffie met een appelflap eten, ik ben er best wel een beetje klaar mee nu!! Ik ga hier zitten want ik moet nog een stukkie!
Na de Hatertse brug zie ik het groepje waar Annika bij loopt, Adri, Jan, Wil, Karina, Dirkie en Andries. Daar ben ik heel blij mee, weer even een excuus om te zitten. Adri is jarig vandaag en heeft een leuk shirt aan met voorop: "Ik ben er" en achterop: "Klaar mee". Wil zegt dat ik mijn veters iets anders moet strikken, dat haalt de druk weg van de schenen. Dat doe ik en ik voel meteen verschil.....dat had ik eerder moeten weten!

We starten weer gezamenlijk op, ik zie dat Andries een grappig kostuum meedraagt, het is net of hij op de schouders zit van een vrouwspersoon! Wat zal hij een commentaar krijgen onderweg! Bij de dixies zie ik Jan aansluiten en de rij is heel kort dus ik besluit bij hem te gaan staan, samen kletsen we tot we aan de beurt zijn. De vrijwilligers die hier werken houden de boel netjes en ik kan opgelucht weer verder. Jan is inmiddels ook vertrokken zie ik dus ik ga alleen verder.

Bij St.Walrick is een vlaaienstandje en er is ook appeltaart, met slagroom natuurlijk en hier ga ik weer eventjes zitten, die zijn zoooo lekker! Met een kopje koffie uiteraard maar omdat ik alleen ben is het lastig manoeuvreren om te gaan zitten op de houten balk naast de weg, er zijn geen stoeltjes. Als ik zit zie ik een soort tuinhuisje waar ook mensen zitten. Misschien een idee voor volgend jaar? Ineens zie ik Bert en Monique voorbij komen en Monique maakt een foto van mij, we wisselen een paar woorden en ze gaan weer verder. Wat een tempo hebben die twee......

In mijn eigen tempo ga ik weer verder, op naar Overasselt! Voordat ik de dijk opga nog even bij vriendelijke mensen langs de route naar het toilet......
Op de dijk heb ik weer muziek op en opeens hoor ik: "mogen we van links passeren, gezellig he?"
Als ik over de helft ben kom ik Fred tegen en we kletsen gezellig totdat we in Linden aankomen, daar heb ik weer een rust bij Gerard. Fred gaat soep eten in de boerderij een paar honderd meter verder.

Bij de camper zitten ook Petra, Annemiek, Gerdien en Mieke en er komen een paar dames bij zitten die we niet kennen maar het mag allemaal. Gerard vindt het wel gezellig geloof ik! We krijgen vanalles, zelfs een broodje knak behoort tot de mogelijkheden. Wat een heerlijke rust is dit toch en ik kom een beetje bij. Ik mag zelfs hier naar het toilet!
Ik krijg een telefoontje van Fred dat hij op me wacht aan het eind van het dorp Linden om samen verder te lopen. Dat vind ik wel leuk!

In Linden versieren de bewoners hun tuinen altijd volgens een thema en dit jaar is het "culinair". Erg originele voorstellingen komen voorbij zoals een lopend buffet - een tafel op benen - en de hond in de pot vinden. Bain Marie is een meisjespop in een bad met bubbels..... Ik laat een foto van mezelf maken achter een bord van "de dikke meiden" met een gat waardoor mijn hoofd kan, erg leuk istie geworden!

Als ik Linden uitloop ga ik op zoek naar Fred maar die is nergens te bekennen, ik denk dat ie doorgelopen is. Dan maar alleen verder, nog 20 km tot de finish!
Deze weg vind ik altijd enorm saai, er is geen publiek en het is erg stil. Dan maar weer muziek op en gaan. Tot ik in Beers aankom waar ik eigenlijk wil gaan zitten en ik kijk om me heen of ik bekenden zie. En ja hoor, Annika zie ik met Adri en Karina maar helaas, zij gaan alweer verder dus blijf ik niet lang zitten hier.

Vanaf hier is het nog een eind tot Cuijk! Pff.... Er lijkt geen eind aan te komen! Leo zie ik pas in Malden bij Eric maar voordat ik daar ben!!!
Eerst nog door Cuijk, heel erg gezellig maar ik ben er echt klaar mee nu. Ik neem me voor om door te stappen tot na de ponton brug om daar een flinke lange pauze te houden. Ik wil daar om 13.00 uur aankomen zodat ik ruim de tijd heb voor de Via Gladiola en warempel dat lukt nog ook! Precies om 13.00 uur zie ik in het gras langs de pontonbrug en het water Jolanda, Jan en Marcel zitten van Facebook wandelvrienden! Mitchell en Ruud zitten er ook een stukje verder. Wat gezellig en Jan vraagt hoe het gaat. Ik zeg het gaat k*t en leg uit waarom. Hij gaat spontaan ijs halen bij de EHBO op aanwijzingen van Jolanda! Wat lief en ik kom hier helemaal van bij......
Als zij vertrekken blijf ik nog even van de rust genieten, maar moet dan toch weer opstappen, de laatste 13 km komen er aan!

Ik zoek nog even het mais op voor een sanitaire stop en ga daarna weer verder naar Mook, Molenhoek en Malden. In Malden kom ik om 15.00 uur aan, mooi op tijd en ik zie Leo al zitten bij Eric in de oase. Hier nog eventjes een verwennerijtje: gehaktballetjes ! Mmmmm......
Na deze gezelligheid maken we ons op voor de laatste kilometers naar de Via Gladiola. Eigenlijk begint deze al in Mook maar oké...
Na een sanitaire stop bij de wandelbond gaan we eindelijk richting de finish.
Het wordt zwaarder en zwaarder voor Leo, hij gaat steeds schever lopen en ik ga me zorgen maken want we gaan steeds langzamer!!

Onderweg krijg ik een knuffel van een jongen met ADHD - hij loopt de vierdaagse volgens mij dubbel - en hij zegt:"tjonge wat ruik jij nog lekker!" Hahaha! Ik kan er weer even tegen....

Ik kom Aike tegen die er ook goed doorheen zit en we kletsen wat voor de afleiding.
De bedden met zieken langs de route doen mijn ogen waterig worden, ik krijg hier altijd kippenvel van en laat de waterlanders lopen. Deze zieke mensen zwaaien uitbundig naar ons, voor hen is dit ook een bijzondere dag!

Dan zie ik ineens Hans op de weg staan! Wat een verrassing, zie ik hem eindelijk wel bij de finish! Mede door een handige app op zijn telefoon - findmymobile - kan hij precies zien waar ik loop! We zien ook aan de linkerkant Gerdien staan met haar vrienden en we zeggen haar even gedag, Leo komt weer aangelopen, hij heeft net zijn familie gedag gezegd die langs de kant staan.
Ik neem afscheid voor even van Hans, hij gaat bij mijn afmeldhokje staan om me op te wachten. En met Leo aan de arm gaan we weer verder, nu duurt het echt niet lang meer! Helaas gaat het nu een beetje regenen maar echt nat worden we er niet van, het is wel wat somberder nu maar de toeschouwers niet minder enthousiast!

Op ongeveer 500 meter van de finish komen we Dirkie tegen en die neemt de andere arm van Leo, het gaat nu voetje voor voetje de finish over. Er is helaas geen mogelijkheid voor een finishfoto, dat doen we wel na het afmelden...
Het is gelukt! En Leo gaat zich ook afmelden, het is zijn laatste vierdaagse zegt hij nu.......

Na de finish gaat Hans een biertje voor ons halen, kunnen we even bijkomen en nagenieten van deze week. Hoewel ik veel pijn heb gehad en veel "alleen" ben geweest heb ik toch een leuke week gehad!
Ik neem daarna afscheid van Leo en langzaam aan lopen we naar de fietsenstalling. Daar kom ik Ellen en Esther tegen, zij hebben het ook gehaald.
Het fietsen naar het huis valt me zwaar maar ik weet dat ik straks lekker kan douchen voordat ik met Hans naar huis rij......

Wat een week! Het enthousiaste publiek langs de route, de kindjes met lekkers, de muziek, de leuke rusten zoals bij Eric en Gerard, het mooie weer, de leuke privé toiletjes, wat heb ik weer genoten, ondanks de pijn kijk ik terug op een geslaagde Vierdaagse! Straks lekker twee weken vakantie en weer uitkijken naar de volgende Vierdaagse, de 100ste!! - en mijn negende.......


Foto's zijn hier te zien:
klik hier