Kilometervretermars 14-3-2015 / 22,5 km

Het is vandaag tijd voor de Kilometervretermars in Maassluis en ik ben van plan om 20 km te lopen, samen met Leo. Als ik op het startbureau aankom meld ik me aan en ik ga even buiten op Leo wachten want binnen is het te druk. Ik klets nog even met Magda en een man die ook wacht met zijn hondje. Het beestje draait ongeduldig heen en weer want het vrouwtje is er nog niet. Hij is het gewend om te wandelen zegt zijn baasje op mijn vraag of hij ook mee gaat. Het hondje heet Goofy.....

Als het tijd is komen de routebeschrijvingen tevoorschijn, want eerder dan 8 uur mogen we niet weg! Het is dringen geblazen hahaha! Er zijn drie verschillende afstanden dus ook drie mensen van de vereniging die met een stapel papier buiten staan......

Als we net een minuut op weg zijn, moet ik ineens naar het toilet en jawel hoor, er zijn er meer die daar aan denken! Dus in de (kleine) rij dan maar!
Als ik naar buiten loop zie ik Gery en Ben aankomen en Ed zie ik op de parkeerplaats, zij starten iets later en gaan 30 km lopen. We begroeten elkaar en wij gaan vast op pad.

Het is inmiddels 8.15 uur. Volgens de routebeschrijving gaan we naar het westen, richting Hoek van Holland, over rechte paden, er is hier helaas niet veel te beleven.
Op 8,5 km zit de eerste rust, bij lunchroom de Bosrand, een aardige locatie maar erg druk. Er is geen goede zitplek binnen dus we gaan snel weer verder nadat ik Charlotte nog even gedag zeg, zij gaat wel even pauzeren.

We zijn vlakbij het Staelduinse bos. Meestal lopen we er met deze tocht langs, dit keer mogen we door het bos de route vervolgen. Er staan hier heel wat bunkers en het is er tevens een vleermuizenreservaat.
Even is er verwarring omdat de pijlen aangeven dat we het bospad op moeten, dat door middel van rood-witte lintjes is aangegeven, maar even verderop zie ik ook pijlen op de grond staan die dezelfde richting uit wijzen. Wij besluiten gewoon in het zonnetje te gaan lopen in plaats van door het bos, in het donker. Het pad loopt er evenwijdig aan en we zien de wandelaars die het bospad gekozen hebben dan ook weer verschijnen.
Na nog een klein stukje door de bebouwde kom gelopen te hebben komen we aan bij de tweede rust, bij SV Waterweg, een voetbalkantine. Daar is het heel erg rustig, je kan er een kanon afschieten! Na een kopje thee en een sanitaire stop gaan we weer verder richting de Waterweg.

In de verte zien we diverse schepen aangemeerd liggen in de haven en we gaan weer richting de stormvloedkering. Daar zouden we een wagenrust hebben waar we een Schrobbelaartje kunnen krijgen, een lekker kruidenbittertje en een krentenbol. Lekkerrrr!!!
Het is een koude en tochtige plek dus we gaan snel weer verder, nog maar een paar kilometers.

Onderweg raken we in gesprek met twee heren op leeftijd die ook aan het trainen zijn voor de vierdaagse. Ze vertellen ons een aantal anekdotes waardoor de lange, rechte en saaie weg langs de Waterweg een eitje wordt. Helaas mogen we het laatste gedeelte niet verder lopen langs het water maar langs het spoor........waardoor we weer meer last van de ijzige wind hebben. Maar ach.....nog even en dan zijn we bij de finish.

Als we de huizen van Maassluis ontwaren, zien we ook de finish opdoemen, het wandelcentrum aan de Albert Schweitzerdreef.
In het clubgebouw ruikt het heerlijk naar de erwtensoep en ik krijg meteen trek daarin! Dus na het afmelden nog eventjes napraten en een soeppie eten en dan is het weer tijd om naar huis te gaan en heb ik weer 22,5 km bijgeschreven!!!