Westduin parkentocht Den Haag / 7-2-2015 / 25 km

Vandaag ben ik eens een keertje naar Den Haag afgereisd voor een wandeling aldaar. Het is alweer een tijd geleden omdat ik een aantal jaar geleden erg teleurgesteld was over de kwaliteit van een wandeling verzorgd door deze wandelvereniging, de route was niet tot erg slecht gepijlt dus voor mij een reden om er niet meer te komen! Maar ik had gehoord dat het tegenwoordig veel beter is geworden dus ga ik vandaag de proef op de som nemen. De tocht van vandaag is georganiseerd door de Haagse wandelsportvereniging De Vierdaagsche en we gaan voor de langste afstand, 25 km.

Het is ijzig koud, de auto moet ik ontdoen van ijs maar de reis verloopt verder voorspoedig en op de afgesproken tijd kom ik aan bij het startbureau in de sportkantine van GDA aan de Madesteinweg.
Na inschrijven vraagt een klein mannetje aan de inschrijftafel welke afstand ik denk te gaan lopen, hij turft het aantal deelnemers. Ben benieuwd hoeveel dat er zullen zijn vandaag.

Nieuw is dat de route wordt aangegeven met zwart/gele pijlen, een hele verbetering blijkt wel want de pijlen zijn steeds van ver te zien en dat loopt heel prettig. Vanuit de kantine lopen we het park uit via diverse voet- en fietspaden en lopen dan het Park Ockenburgh in. Dit is een historisch park dat aangelegd is in 1650 met een rijke historie. Er staat ook een landhuis/villa en voormalig jeugdherberg wat verwaarloosd is maar er zijn plannen in de maak om het geheel op te knappen.

We lopen het bos uit richting Kijkduin door de bebouwde kom en in een straatje ontwaar ik een grote, dikke poes op een muurtje. Het beestje is niet schuw en laat zich aaien, ik maak er ook een foto van. Ik hou van katten vandaar!

In het park Meer en bos moeten we een flinke klim maken, mijn hamstrings vinden dat niet fijn maar ja, wat moet dat moet!
De eerste rust op 5,6 km slaan we over maar als ik op mijn horloge kijk hebben we er bijna twee uur opzitten en ben ik nu wel toe aan een bakkie thee! Na de routebeschrijving bekeken te hebben blijken we er bijna te zijn, bij een squashvereniging kunnen we even pauzeren. De bediening heeft niet gerekend op zoveel bezoekers, er staat maar een man achter de counter en de kopjes koffie worden per stuk vers gezet dus we moeten eventjes geduld hebben!

We hebben inmiddels 11,9 km afgelegd en we lopen na deze pauze weer verder.
Ik herken wat plekjes die we passeren, we zijn in Scheveningen aangekomen. Maar we lopen zo te kletsen dat we een pijl missen. Er loopt ook een wandelaar voor ons die in de gaten heeft dat we verkeerd gaan, een ander stel dat achterop loopt zegt het ook: we gaan verkeerd. Maar dat is uiteindelijk wel goed gekomen. Tussen de restaurantjes in lopend gaan we langs de haven van Scheveningen.

We lopen het duinpad op, weer veel stijgen en dalen! Het valt me op dat de begroeiing flink gesnoeid is, er ligt alleen maar zand. Het is ook ijzig koud maar ik heb er niet echt last van. Toch begint de vermoeidheid mij parten te spelen, aan het eind van dit duinpad komen we aan op de boulevard van Kijkduin waar we een pannenkoek restaurant induiken......even opwarmen! Met een lekkere warme chocomelk met slagroom en poffertjes komen we even bij.

Na dit aangenaam verpozen trekken we onze jas weer aan om ons op te maken voor het laatste stukje van het parcours. Nog een klein stukje duinpad waar we iemand van de organisatie op de fiets tegenkomen. Hij vraagt of het goed gegaan is! Wat een service......
We lopen daarna langs het Kijkduinpark om vervolgens weer in park Ockenburgh aan te komen. Het oude gebouw geeft een verlaten aanblik, wat jammer dat het er zo verwaarloosd bij ligt!

Bijna bij de finish aangekomen wacht ons een "verrassing". De finish is inzicht maar de pijlen wijzen naar de overkant! We mogen nog een ommetje maken om de km's vol te maken. Dat is het enige wat me een beetje tegenvalt aan deze tocht!
De route was absoluut goed gepijlt, wat een verschil met mijn laatste wandeltocht hier. We melden ons af en kletsen wat met de vrijwilligers en maken een compliment over de gelopen tocht. Dat kunnen ze wel waarderen merk ik.
De nazit is ook gezellig maar dan komt er toch een einde aan de dag. Ik neem afscheid en stap met een goed gevoel de auto in, wat een heerlijke wandeldag vandaag! Oh ja, het aantal deelnemers was 300.