Wandelmarathon van Egmond 24-25 januari 2015/2 x 21,1 km

Als je denkt aan een marathon denk je dat is 42,195 meter hardlopen maar de wandelwereld kent dit fenomeen ook. Dit keer verdeeld over twee dagen van 21,1 km! Ik ben nog nooit in Egmond aan zee geweest dus dit jaar is mijn debuut op de wandelmarathon...
De tocht is georganiseerd door Le Champion, een grote organisatie die wel meer wandeltochten onder zijn hoede heeft zoals de Dam tot Dam en de 30 van Zandvoort. Ik heb mij via internet ingeschreven en een B&B geregeld zodat ik relaxed kan lopen, het is toch ruim 1,5 uur rijden vanaf hier.

Op de vrijdag voor het wandelweekend gaan Hans en ik naar Egmond aan zee om alvast in te checken. Als we daar aankomen kunnen we het adres niet zo snel vinden, maar uiteindelijk bellen we aan op de Duinstraat nummer 5. Het blijft angstvallig stil.......het zal toch niet......??? Maar gelukkig, de eigenaren komen aangerend en we maken kennis met Cindy en Arjen. Na een rondleiding door het verblijf, beneden wonen en boven slapen, installeren wij ons op de bank als de spullen hun plekje hebben gekregen. Zo.......even rust met een bakkie ouderwetse filterkoffie!!! Mmmmmm........

De ochtend van dag 1 op zaterdag word ik na een korte nacht wakker, meestal slaap ik niet zo goed in een vreemd bed. Het bed was wel lekker warm en ik kan niet goed op gang komen, daarom kom ik ietsje later bij de start in de sporthal de Watertoren. Hans is een stukje met me meegelopen, hij gaat weer terug naar de b&b. De temperatuur is laag en er staat een kille, straffe wind! In de sporthal is het rustig, een groot gedeelte is al gestart en naar ik later hoor, zijn er veel wandelaars gestrand bij het spoor. Door de weersomstandigheden rijden er geen tot weinig treinen! Gelukkig heb ik daar geen last van....

Ik ontmoet mijn wandelmaatje voor deze dag en we gaan van start na onze eerste stempel, het is inmiddels half negen. Na een stukje door de bebouwde kom komen we op het strand om de noordelijke route van vandaag te lopen. Je kan dus kiezen welke route je loopt, noord of zuid. Morgen gaan we de zuidroute lopen maar dat komt morgen pas. Het eerste gedeelte gaat over strand zo'n 8 km. Het is rustig, dat wil zeggen weinig wandelaars en in 2 van de wandelaars herken ik wandelvrienden uit Friesland, Albert en Meintsje die hun hondje Snowy hebben meegenomen. We kletsen wat en er worden foto's gemaakt en na een poosje lopen wij weer ieder ons eigen tempo.

We hebben inmiddels al een stempelpost gehad, er zullen er nog drie volgen! Wij rusten niet bij deze posten maar nemen alleen de "traktatie" aan, bij de eerste is dat een pakje Sultana's. Post twee is aan het einde van het stuk strand, we zijn inmiddels in bij de Kerf in Schoorl aangekomen en zitten nu op 8 km en hier krijgen we een Twixx die ik bewaar voor later. Pfff eindelijk een beetje uit de wind lopen, maar ja, nu wordt het parcours nog een stukje zwaarder want we moeten de duinen in! Dat wordt zweten! Het pad is ook niet vlak, nee we moeten onze beenspieren aanspreken! Mijn wandelmaatje heeft niet zoveel tijd gehad om te trainen maar ik voel mijn spieren ook wel hoor!

Ondanks de zwaarte van het parcours kunnen we wel genieten van de omgeving. Het is echt schitterend, veel bos- en zandpaadjes en zelfs een paar trappen!
We dollen wat met een kunstwerk, een houten fiets, daar moet ik natuurlijk even op zitten. Na ongeveer 12 km zien we een bankje in de zon en dat is het moment voor een rustpauze. Even lekker genieten van de warme zonnestralen! Achter ons staat een gebouwtje waar we ook eventueel even koffie of thee kunnen drinken en dat doen we dan ook . Dit zal onze enige rust zijn en ik maak nu ook even gebruik van het sanitair. Het etablissement wordt gerund door vrijwilligers en een paar kinderen verzorgen de koffie en thee voorziening. De thee is behoorlijk heet daarom duurt deze rust wat langer dan we gepland hebben. Maar ja, we mogen nog 8 km van deze omgeving genieten dus vooruit maar!

Als we weer vertrekken zien we de derde stempelpost verschijnen, we zijn nu in Bergen aan zee blijkt later. Hier krijgen we een mandarijn maar daar hebben we beiden geen trek in!
We lopen een stukje door de bebouwde kom van dit plaatsje en ik zie een leuk kunstwerk, mij afvragend wat het is. Als we eromheen lopen zien we een soort van waternimf en een vis verweven in elkaar. Ik kan het niet echt mooi vinden maar vooruit, een plaatje is snel gemaakt.

Tot de volgende stempelpost is het vervolgens weer bikkelen door de zanderige duinen van Bergen aan zee. Onderweg komen we allerlei gedierte tegen, zo ook de Schotse Hooglanders. Een groepje bronstige dieren lijkt het wel, ze maken een hoop kabaal naar elkaar! En net op het moment dat wij hun pad moeten kruisen! We blijven er even bij stil staan om een paar foto's te maken maar ik vind het best wel indrukwekkend en een beetje angstig. Toch komen we zonder kleerscheuren voorbij de runderen en kunnen we onze weg vervolgen.

Het venijn zit zoals altijd in de staart. De route wordt bewegwijzerd door plastic banners en gele pijlen maar ook door borden met de kilometer markering zodat je een beetje weet hoever je nog mag. In dit geval lijken de laatste km's wel van elastiek! Er lijkt geen eind aan te komen en als we een soort van bankje zien gaan we nog heel eventjes daarop zitten om op adem te komen! Het laatste stuk is door een terrein met vakantie huisjes. Me afvragend hoe je hier dan wel moet komen met je zware spullen want we zien geen auto's hier!

In de verte zien we de sporthal waar de finish is en niet lang daarna kunnen we ons afmelden. Ik maak een selfie van het finishmoment en een dame vraagt of zij een foto van mij moet maken, leuk voor bij het verslag! Na de finish-stempel bel ik Hans dat hij me tegemoet kan lopen en het is al best druk in de sporthal. De muziek is nogal hard en we kunnen elkaar nauwelijks verstaan maar we nemen nog een drankje om de dag af te sluiten. Daarna neem ik afscheid van mijn wandelmaatje: tot morgen! Ik heb genoten van deze toch wel zware wandeldag en ik kijk uit naar de volgende!

Dag 2 Zuidroute

Ik word lang voor de wekker al wakker en ik heb heerlijk geslapen. Na het zeer uitgebreide en lekkere ontbijt kan ik mij op gemak klaar maken voor dag 2. Het is vandaag niet zo koud als gisteren maar het is wel erg bewolkt met af en toe een miezerig buitje. We lopen weer samen naar de sporthal en we bespreken hoe we na de wandeling weer naar huis gaan want ik zal niet meer terugkeren naar de B&B. Ik heb ook al afscheid genomen van Cindy, onze gastvrouw.

In de sporthal is het iets drukker dan gisteren hoewel het grootste gedeelte van de wandelaars al vertrokken is na het startschot van 8.00 uur. Het is 8.15 uur als we kunnen vertrekken, richting de boulevard van Egmond voor de zuidroute.

Weer een groot gedeelte over het strand maar het is nu minder koud als gisteren en na een tijdje doe ik mijn muts af die ik de rest van de dag niet meer nodig zal hebben! Na 3,5 km is er alweer een stempelpost, hier kan je gratis koffie en thee krijgen en ik maak even gebruik van een Dixie. Hier kan je ook even zitten maar wij maken hier geen gebruik van, net zoals gisteren lopen we door.
We zien een groepje vogeltjes met korte pootjes door de branding rennen, wat zijn dat voor beestjes??? Geen idee maar het is wel een grappig gezicht.
De volgende stempelpost is na de strandopgang bij Castricum, we zitten nu op 8,5 km alweer! Hier wordt erwtensoep aangeboden maar brrr......daar moet ik op dit uur van de dag even niet aan denken!!!! Ook hier gaan we niet zitten, we zijn allebei nog lang niet moe en het gaat best lekker zo. Ook een mandarijn is niet echt waar we trek in hebben......die laten we maar aan ons voorbij gaan.

Mijn wandelmaatje slaakt een zucht:"Nee he?? Weer zand en heuvels!" Ik moet er hard om lachen en hij eigenlijk ook wel....
Hoewel het weer stijgen en dalen is wat de klok slaat, het parcours is toch best goed begaanbaar. In iedere geval geen mul zand zoals gisteren! Maar dit betekent niet dat het niet pittig is om over te lopen!!
En voor we het weten zijn we bij de derde stempelpost, op een campingterrein van de Kennemer Duincampings en het heet Bakkum. Hier lopen we weer voorbij na de stempel en de krentenbol die aangeboden wordt nemen we niet aan.
Ik vind het een rommelig terrein, de camping-plekken zien er verlaten en onverzorgd uit maar ja, het is natuurlijk nu geen campingseizoen!
Er staat een soort van golfkarretje en ja hoor, het kind in mij word wakker en ik ga erin zitten waar een foto van gemaakt wordt.

Na ongeveer 13 km is het nog 3 km tot de laatste stempelpost hebben we even behoefte aan een boterham en als we een bankje zien besluiten we hier even te stoppen. We hebben uitzicht over een mooi stuk duingebied en de wandelaars zien we voorbij lopen. Dat is best gezellig want af en toe zegt men gedag en wordt ons smakelijk eten gewenst! Het bankje is nattig maar ik trek mijn jas uit om erop te kunnen zitten, er staat nauwelijks wind dus dat kan best.

Bij de laatste stempelpost besluit men weer te gaan zitten maar ik loop nu door, het is nog een paar km tot de finish en het gaat best lekker. Na een sanitaire stop, een stempel, een Twixx en een pakje sap loop ik weer door tot we samen komen met de 10,5 km-lopers. Ik laveer wat tussen de duidelijk langzamere lopers en dan zwik ik even door mijn voet....auw! Ik loop weer verder want ik heb er niet echt last van en dan zie ik het einde van de route door de duinen. Als ik het hek doorloop bel ik Hans om te vertellen dat ik er bijna ben en we spreken een punt af waar we elkaar kunnen zien. Ik moet nog enkele meters door de bebouwde kom en daar zie ik hem al staan, samen lopen we op de finish af. Ik meld mij af en neem een medaille in ontvangst, mijn eerste van deze wandeltocht. Ik wil nog even een frietje eten om het verloren zout aan te vullen en ik wacht terwijl ik het opeet op Hans die de auto gaat halen.

Ik kijk terug op een heerlijk wandelweekend! Afwisselende mooie routes maar best een zwaar parcours! Goed om je (vergeten) spieren weer aan het werk te zetten!!!!