Vierdaagse 2014

Maandagochtend ga ik al vroeg op pad naar Nijmegen om mijn startbewijs op te halen bij hokje F, mijn wandelmaatje Leo waarmee ik deze vierdaagse voor de vierde keer samen ga lopen, bij hokje E. Dit wordt mijn zevende keer en hopelijk ga ik dat halen, ik heb er genoeg voor getraind het afgelopen jaar! Leo gaat voor nr. 8.
We komen vroeg aan bij het gastgezin, zij zijn verhuisd binnen Nijmegen en wonen nu iets verder van de wedren dan vorige jaren dus ik heb een klein vouwfietsje meegenomen. Ik installeer mijn spullen op de kamer van Pien, heb een kamer voor mezelf, heerlijk! En na de koffie en wat bijkletsen met

de gastvrouwen ga ik naar het centrum om te genieten van de sfeer daar. Ik weet nog niet helemaal de weg en fiets in eerste instantie verkeerd maar ineens kom ik Brechtje, Bas, Jaap en Ellen tegen, die vlakbij logeren, zij weten de weg! Het is "heuvel" af naar de wedren, dat zal pittig worden als ik terug moet!
Ik ontmoet diverse wandelmaatjes hier en het wordt snel laat, het is ook TE gezellig maar we moeten vroeg naar bed om uitgerust aan de vierdaagse te kunnen beginnen!


Dag 1 Elst

Marja en Jolanda logeren ook weer bij Annemiek en Petra en fietsen deze morgen met me mee naar de fietsenstalling op de wedren. Die is vol maar we kunnen de fietsen erbij proppen. Danielle loopt dit jaar weer 50 km, zij is allang weg! We hebben late start en Leo, die al op mij staat te wachten, en ik sluiten in de rij aan. Het is best gezellig wachten zo, kletsend met andere wandelaars. Ik maak een paar foto's en er vaart een luchtballon langs! De tijd gaat hierdoor snel en om 6.22 worden we gescand. Er zijn opstartproblemen met de app maar het thuisfront kan me blijkbaar wel goed volgen, ik krijg onderweg af en toe updates toegestuurd.
Op de Waalbrug kom ik Ron tegen en we kletsen wat. De route is iets gewijzigd vanwege de bouwwerkzaamheden bij de nieuwe brug.
De zon schijnt nog wel, maar we zijn Bemmel nog niet uit of de wolken verschijnen en bedekken de zon grotendeels van de dag.
Ik heb Sunnyveters bij me om te verkopen voor het KWF en het loopt goed. Maar als ik mijn spullen wil opbergen stap ik verkeerd, of ik verlies mijn evenwicht door de drukte en ik val op mijn snufferd! Een flinke schaafwond en een buil op mijn elleboog tot gevolg. Leo is zeer geschrokken en helpt me overeind en omstanders zijn ook heel bezorgd. Het wordt letterlijk zwart voor mijn ogen en ga er even bij zitten en plak er een pleister op. Na een paar honderd meter ga ik ergens koffie drinken bij een standje en eet een puddingbroodje als troost. Dan zie ik Martin aankomen, roep en zeg hem mij niet te zoenen omdat ik koffie in mijn handen heb......hij doet het toch en de koffie gaat over mijn shirt en broek.......dat kan er ook nog wel bij!!! Deze vierdaagse begint dus goed, maar niet heus......
Nou ja, ik raap de moed weer bijeen en ga verder, met een zeurende pijn in mijn elleboog en volgens mij zit er ook een flinke beurse plek op mijn schouderblad......

Vlakbij de controle knip bij de Rijkerswoerdse plassen gaan we even rusten in het gras, daar is het lekker rustig. We gaan weer door tot aan Elst waar we in de kerk aldaar een kaarsje gaan branden.....dat wil ik al heel lang maar is er nooit van gekomen. Na de drukte in Elst gaan we rusten bij de Oase van Eric, Carla en Jos waar we verwend worden met een soepje en wat te drinken. Daar kom je heerlijk van bij.....we kletsen wat met bekende wandelaars hier en komen hier weer tot rust. Wat zijn het toch lieve mensen die dit onbaatzuchtig voor ons doen!!! Ik geef ze dan ook een knuffel als we afscheid nemen....

Valburg en Slijk-Ewijk gaan aan ons voorbij. In Oosterhout zien we een groepje feestgangers die zich verkleed hebben in jaren 70 stijl en ik maak er een foto van. Een man vraagt of hij een foto van ons mag maken en we gaan bij het groepje staan, ze zijn erg leuk geworden die foto's.
Het is warm en we worden van water voorzien door het publiek op allerlei manieren, van waterpistolen tot waterkranen......en badjes! Als ik de Oosterhoutse dijk op ga, zie ik een affiche van tv Gelderland en maak daar ook een foto van. Die dijk is lang maar we kletsen ons er wel doorheen. Mijn zusje en haar vriend zouden in Lent op mij wachten en ik krijg een berichtje dat ze vlakbij de nieuwe brug zitten bij zes vlaggen......en ja hoor, ik zie haar! Dat vind ik erg leuk en we kletsen wat en er worden natuurlijk wat foto's genomen. En ook hier vlakbij zit Sabine die nu een schorre stem heeft van het aanmoedigen! We krijgen een snoepje van haar en de nodige aanmoedigingen.

Het laatste stukje is enorm zwaar want we moeten een omweg maken om weer bij de brug te komen! Dit ook weer vanwege de bouwwerkzaamheden....
Als we de brug voorbij zijn, gaan we weer even in het gras zitten, we hebben nog tijd genoeg om ons af te melden. Ik vind het wel leuk om bekenden hier te zien en sommige mensen lopen er niet meer fris bij! De klok geeft 16.30 uur aan als we ons af gaan melden. We gaan op zoek naar een plekje op de wedren om ff lekker bij te komen van deze dag met een biertje. Heerlijk! En dan is het weer tijd om terug te fietsen, de beenspieren op een andere manier gebruiken!
De dames zijn al volop bezig met koken, en kan meteen aanschuiven als ik gedouched heb. Een heerlijke gehaktbal met boontjes en gebakken aardappelen en sla! Jammie! Na het eten kijken we nog even met z'n allen naar het verslag van de vierdaagsedag op Ned. 1 en tv Gelderland. Dag 1 zit er weer op!

Dag 2 Wijchen

Na een korte nachtrust sta ik ietwat vermoeid op. Ik word net als gisteren om 03.00 uur wakker en kan dan niet meer slapen. Een ander huisgenootje loopt de 50 en zij moet veel vroeger starten dan wij, misschien dat ik daar wakker van word?
Ik ontbijt alleen, de andere dames zijn al vertrokken. We hebben vroege start en ik ga samen met Leo naar de voorkant van de rij om ons te laten scannen, we kunnen weg om 5.55 uur. Het eerste stuk is ook saai, door Nijmegen heen. We zien de "goedemorgenman" maar niet het mannetje "met de bordjes" want we lopen een andere route. Hij staat wel langs de kant, met andere bordjes.

Als we bij Tamara aankomen, "met een koek kom je in iedere hoek, met een banaan kan je er weer tegenaan" (dat roept ze altijd met luide stem!) hebben we precies een uur gelopen. Hier eten we een appelflap met koffie om wakker te worden, ik loop nog te slaapwandelen! Het begint ook al warm te worden, mijn vestje kan uit.
Het is vandaag "Roze Woensdag", veel mensen hebben iets van roze aan, ik dus ook, een roze tshirt en een glitterhoedje.
Het is vandaag Wijchen in en Wijchen uit, alsmaar rondjes lopen. En ik verbaas me over de drukte, het lijkt wel drukker dan andere jaren, of vergis ik me nu?
Bernard komen we tegen, met zijn versierde rugtas. Ik vraag aan hem wat die slierten zijn, het zijn oude medaillelinten, die heeft hij in de loop der jaren verzameld en bij elkaar gebonden als een kwast en die danst nu met hem mee tijdens het wandelen, een grappig gezicht! Bernard verlaat ons weer en ondertussen zijn we vlakbij Alverna waar we even gaan zitten bij de rust van de RET. Daar zie ik Jolanda, een bekende van de de marathon vrijwilligersgroep. Ze herkent me eerst niet, maar later wel, ze werkt nu als vrijwilliger bij de RET. Ik zal haar de de komende dagen nog wel vaker zien!
In Alverna is het druk en het orkest boven de weg is weer duidelijk aanwezig, evenals de wit/rode ballonnen. Het is ook een dag van weinig foto's, er is gewoon weinig te zien!

Als de 50 -km lopers erbij komen wordt het weer erg druk op de route en ik ben wel weer even toe aan een rust.......lekker met de beentjes omhoog tegen een boom! Even het gewicht van de benen, straks als we voor de zoveelste keer Wijchen uitgaan hebben we weer een rust bij de Oase....daar kijk ik naar uit: pannenkoek eten!!!

Ergens tussen Beuningen en Weurt gaan we even bij mensen langs de route zitten, ze maken net iets van fruit klaar, meloen, waar we ook van mogen snoepen. Het is best warm vandaag, wat een verschil met gisteren!
De route naar het centrum van Nijmegen is iets veranderd vanwege bouwwerkzaamheden en we missen de RWV stand. Dan komen we in de Kanaalstraat, waar de mensen er weer een feestje van maken! Hierdoor vergeet je even de pijntjes en de meters glijden weer onder de voetjes vandaan!
Na de Waalkade draaien we de Voerstraat op, een lastig stukje want je stijgt iets, maar dan hebben we nog het laatste stukje van de route, de straat waar deze dag naar genoemd is: alles is hier roze! De Hertogstraat. Ik krijg hier altijd kippenvel van, de saamhorigheid die hier heerst en het plezier wat de mensen hier maken! Ik maak foto's van de dragqueens en de feestende en dansende menigte, iedereen gaat uit zijn dak! Nu voel ik mijn voeten helemaal niet meer, de dag loopt ten einde en we kunnen ons weer af gaan melden om 16.14 uur. Gelukkig is onze rij niet lang en we nemen er nog een biertje op als we een plekje gevonden hebben op het Julianaplein. Het is leuk om nog met andere wandelaars te kletsen over de wandeldag!

Ik pak mijn fietsje om weer, heuveltje op, naar het logeerhuis te rijden. Ik merk nu wel dat ik er al twee dagen op heb zitten maar het is toch wel lekker om andere spieren aan het werk te zetten. Als ik bij het huis kom ruik ik weer heerlijke luchten, het eten is bijna klaar! Na een snelle douche eten we twee verschillende hartige taarten.......hmmmmm! Na het eten nog even tv kijken, koffie of thee drinken en de foto's op internet zetten. Om 21.30 ga ik lekker slapen.....

Dag 3 Groesbeek

Het belooft vandaag een warme lange dag te worden. Ik word weer om 3.15 uur wakker en kan niet meer verder slapen. Na een uurtje dommelen toch maar opgestaan en op gemak alles klaarmaken voor dag 3.
We hebben vandaag late start, dat betekent dat we weer lekker in de rij kunnen aansluiten. Ik heb een paar losse Sunnyveters over, die heb ik maar om mijn nek gehangen, en in de rij heb ik tijd om nog een paar sleutelhangers te knopen, heb toch niets beters te doen. En ondertussen verkoop ik er ook nog een paar! Het beginnetje is altijd ff moeilijk, en ja als er mensen op je vingers staan te kijken helemaal! Een dame trekt nog net de veters niet uit mijn handen en doet voor hoe zij een beginnetje maakt.....
En terwijl ik sta te frobelen schiet de rij lekker op. Het is 6.33 als we weggescand worden.....en het feest dat wandelen heet kan weer beginnen! De Heyendaalse weg af, en die is lang en saai. Onderweg verlies ik nog een paar veters, en Manon, dochter van Ruud geeft er eentje terug, de andere is helaas onvindbaar! En ook door de straten van Nijmegen, daar valt niets te beleven.....het wordt weer een partijtje slaapwandelen voor me! Bij de tent van Tamara " met een koek kom je in iedere hoek", drinken we weer even een bakkie, al is het wel weer even zoeken naar een plekje. Een appelflap gaat er ook weer in en na deze welkome rust gaan we weer verder, naar de toiletten. Deze zijn genummerd en we worden netjes naar een vrij nummer gedirigeerd, Annie is nergens te bekennen!

Als we in Malden aankomen zie ik de bekend vlag van Eneco en ik spot Han, dus we gaan daar eventjes koffie drinken. We zijn weer heel welkom hier en na de koffie krijg ik nog een Snickers mee, voor de nodige energie.
Als we even later voorbij de camera van TV Gelderland lopen, zwaai ik even. Dat blijft niet onopgemerkt want ik krijg een sms-je van Gerdien: we hebben je gezien op tv!! Hahaha dat is leuk, voortaan zwaai ik gewoon elke keer!

De man van Marja, mijn logeermaatje, staat met zijn camper ergens tussen Malden en Molenhoek, langs het water. We hebben er al een aardig stukje op zitten als ik de vlag van DCMR ontwaar, het bedrijf waar Gerard werkt. We zijn meer dan welkom in zijn oase en worden echt verwend! Nog drie andere dames komen er even bij zitten en zij worden net zo verwend door Gerard als wij. Ze zijn er blij mee....en als we weggaan krijgen we een "vierdaagsepresentje" in de vorm van een sleutelhanger koetje! Erg leuk!
Na deze heerlijke rust bikkelen we door naar het volgende dorp, Plasmolen. In tegenstelling tot andere jaren gaan we hier niet stoppen want we hebben net een stop gehad bij Gerard.
En dan gaan we naar Milsbeek, waar de Zevenheuvelen beginnen! De weg met de "handjes", het is hier al druk met campers langs de weg, het lijkt de Tour de France wel! De heuvel is pittig, maar goed te doen. Hier spot ik Bertus weer, samen met zijn zus Diny en de opdracht is: zet Bertus eens op de foto als je hem tegen komt. En dat doe ik dus!

Ik heb er goed de vaart in hier, en stap lekker door naar Breedeweg, waar de volgende rust zit van Eneco. En ja hoor, Han is hier ook weer dus lekker genieten van de aandacht. Ik ben wel toe aan iets hartigs, een slaatje gaat er goed in! En een colaatje maar die krijg ik niet helemaal op helaas.
Het is weer tijd om op te stappen en ineens zakt de moed me in de schoenen. Ik heb pijn, ben moe, en de zin is er uit! Soms kom je jezelf wel eens tegen, zeker op dit soort dagen, als je veel van jezelf moet vergen! De dip wordt erger en erger, zelfs mijn maatje kan me er niet doorheen slepen, de mensen langs de kant ook niet! Ik kan alleen maar denken aan de volgende oase, bij Eric. Op de Zevenheuvelenweg kan ik alleen maar huilen, zelfs de aangeboden banaan van de Lidl neem ik niet aan, wil alleen nog maar zitten en uithuilen.

Bij de oase is het weer een drukte van belang maar ik zeg niemand gedag, met de ogen verborgen achter brillenglazen ga ik op een vrij stoeltje zitten. Er worden foto's gemaakt door Albert, een Friese wandelaar wiens blog ik volg, ik had hem wel even willen spreken maar helaas, de dip is te groot. Dan zegt Ilonka: "wil je soms een knuffel?" En dat was, wat ik graag wilde horen.......Carolien komt er aan, die heeft last van "een lekkende pet", en ik barst in lachen uit!!! Gelukkig, de dip is weer een beetje over en ik denk: "ik heb nu pijn maar straks als ik bij de finish ben is de pijn net zo erg dus meid, kom op!" En Carolien zegt: "Komt goed!"
En ik ga weer in de benen samen met Leo voor het laatste stukje richting Berg en Dal.

Vanaf Berg en Dal is het nog maar een klein stukje naar de finish, we komen langs "Het witte feest" en langs "Het rode feest" en dan is daar de finish!! Om 16.30 kunnen we uitklokken en een biertje gaan drinken....Poe Poe, een zware dag vandaag!
Na een snelle douche lekker eten, pasta met verschillende sausen en een salade, tv kijken en naar bed!

Dag 4 Cuijk

De laatste dag alweer, we hebben vroege start vandaag. Vanwege de verwachtte hitte mogen we een kwartiertje eerder starten, een kwartier!! Nou daar heb je lekker veel aan! Wij gaan gewoon weer niet in de rij staan maar direct naar de scanner en worden om 5.51 weggescand.
Ik weet niet of het door de warmte komt of door iets anders maar ik kom weer niet in mijn ritme! Veters zijn uitverkocht op een paar na (ze zitten in de tas bij Leo) dus daar heb ik geen afleiding van en al slaapwandelend kom ik aan bij Tamara "met een banaan kun je er weer tegenaan" voor koffie en een appelflap. Omdat we bij de vroege start zijn is het nog niet heel erg druk en er zijn stoeltjes genoeg om op te zitten. Iemand vraagt aan mij of ik nog veters heb, ja hoor die heb ik en ze vraagt aan me hoe die knoop in zijn werk gaat. Ik doe het voor maar heb niet de indruk dat ze het onthoud, het is wel lief dat ze het vraagt.
Bij de toiletten is het heeeeel erg druk, ik ga niet in de rij staan, ik zoek de bosjes wel op!

Onderweg kom ik bekende lopers tegen, van de Brugrunners, en ik ben blij met de afleiding want ik ben nog steeds niet helemaal wakker!! Als ik de vlag zie van SWD gaan we er eventjes zitten....hoewel ik weet dat de "kersenvlaairust" bij StWalrick niet ver is, wil ik NU zitten!
Na deze rust komt inderdaad StWalrick en de kersenvlaai lonkt me toe. Hmmm.....eventjes dan hahaha!! Zooo lekker zijn ze hier. Dus effe snel een taartje eten!!

Het is al behoorlijk warm....mensen langs de kant staan met waterslangen en bekertjes water, de organisatie heeft voor extra waterpunten gezorgd.
De weg naar Overrasselt is lang, en ik loop nog steeds niet helemaal in mijn ritme, de ene voet voor de andere dat wel! Voordat we de dijk op gaan richting Linden, ga ik nog even bij een lieve mevrouw naar de wc. Ze zegt: "ik loop even met je mee want mensen verdwalen hier!" Ik dacht Huh hoe moeilijk kan dat zijn? Maar toen ik binnenkwam zag ik een immens grote kamer met allerlei bochten en gangetjes dus ja, toen kon ik me dat wel voorstellen. En terug zou ik inderdaad de verkeerde "afslag" genomen hebben!
Op de dijk is het heel druk vanwege de routewijziging van de 30-ers, die lopen nu ook met ons mee en slaan aan het einde van de dijk linksaf terwijl wij naar rechts gaan, naar Linden.
Voordat we dat gaan doen rusten we nog even in het gras langs de dijk, even het gewicht van de voetjes! Dat geeft al aan hoeveel moeite het kost om in deze warmte en drukte te lopen want dat hebben we ook nooit gedaan.
Vlak voor Linden staat Gerard met zijn camper, ik ben alweer toe aan een rust! Dan zie ik vanuit de verte Ardie zitten, zou ze per ongeluk ook hier terecht zijn gekomen? Maar nee......ze blijkt bij Gerdien en Mieke te logeren! Dat is ook toevallig! Gerdien en Mieke zijn er ook, en het is een hartelijk weerzien.

We worden weer onzettend verwend door Gerard, een heerlijk broodje worst gegeten en wat te drinken en de rest van de gasten worden ook niet vergeten! Die zijn komen "aanwaaien" en zijn zeer verrast over de gastvrijheid.
Linden is zoals gewoonlijk weer een genot om doorheen te lopen, het thema is "liedjes"...... Of "kinderliedjes" daar ben ik nog niet helemaal uit.
Het is een klein plaatsje en we zijn er weer snel doorheen. De weg naar Beers is weer erg saai en lang en we doden de tijd met een muziekje op de oren.
De route is een klein beetje gewijzigd, er is een nieuwe brug aangelegd. En meestal staat hier een kraampje met verse appelsap, het kraampje staat er maar de appelsap is op!! Wat jammer nou, ik heb er zo'n trek in!!

In Beers aangekomen heb ik weer behoefte aan een rust, lekker in de schaduw de benen tegen een boom! Wat oh oh wat is het warm!
In Beers is het weer een feestje om doorheen te mogen lopen, iedereen is even uitbundig en vrolijk! En we worden hier ook weer voorzien van hapjes en drankjes en water........veel water! Van tuinslangen tot complete douches! En dat is wel nodig.....
Vanaf Beers is de volgende grote doorkomst in Cuijk.
Voordat we Cuijk inlopen ga ik nog even bij mijn vaste plasadres, deze mensen zijn altijd heel vriendelijk en zeg: "tot volgend jaar!"
Vanwege de vliegramp, een burgervliegtuig met 192 Nederlanders is neergeschoten boven de Oekraïne, is het allemaal wat minder uitbundig en ingetogener maar ik geniet er niet minder van. Na de ponton brug rusten we weer wat in een tent want we willen vooral schaduw!!! Want Poe Poe wat is het warm!!!
Na een heerlijk soepje, het verloren zout moet aangevuld worden, gaan we op weg voor de laatste etappe naar de finish....

Ze zeggen dat de Via Gladiola al in Mook begint! Nou.....dan moeten we nog een aardig stukje lopen! Want eerst krijgen we Mook, dan Molenhoek en dan Malden!
In Malden zit onze enige echte vierdaagse rust van Eric, en als ik zijn vlag ontwaar, ben ik erg blij! Want vanaf daar is het nog "maar 8,7 km"........
We worden weer heerlijk verwend in de oase en kletsen met wandelvrienden doet ons ook goed, even lekker bijkomen hier.
Die km's naar de finish loop ik in een roes, het is wat ingetogener maar het publiek doet zijn best ons toch te vermaken! Bij de McDonalds zit Sabine in de brandende zon, met Mar die een paraplu boven haar houdt ter bescherming. We staan heel eventjes bij hen stil maar mijn voeten willen verder. Ik geef mijn bloemen aan de mensen die in een bed liggen bij het Radboud.....
En als ik bij de finish aankom, geef ik nog een bloem aan de berg bij het monument ter nagedachtenis van de overledenen in de Oekraïne.......en denk aan de nabestaanden. Ik heb nu pijn in mijn voeten, dat gaat over, zij hebben pijn om hun verloren dierbaren.......dat gaat nooit meer over!!
We melden ons af om 17.21 uur en ik neem de felicitaties en nummertje 7 in ontvangst. Finish foto gemaakt en dat was het weer!!!
Deze dag heeft een zwart randje maar ondanks dat heb ik er toch van genoten!
Na het afmelden gaan we er nog even bij zitten met een biertje, dit keer wel op de grond omdat er nergens meer plaats is! En dan is het nog even wachten op Linda en Hans, die mij even later bellen of ik er al ben.

Samen met hen lopen we naar de fietsenstalling, neem afscheid van Leo en ik fiets naar het huis waar ik mijn mede logeetjes nog aantref!! Dat doet me vreselijk goed want dat was vorig jaar anders........ben echt blij dat ik ze nog even kan spreken. Ik moet toch wachten op Hans en Linda die komen lopend vanaf de wedren naar het huis. En dan is het echt tijd voor afscheid want na het douchen ben ik klaar voor de terugreis .........nu moeten we weer 52 weken wachten!! Wat is de week snel gegaan!!
Drie kleine blaartjes en een grote blaar rijker maar heel voldaan, ik heb het weer gefikst voor de zevende keer! Op naar de achtste! De spierpijn valt mee.......zou dat door het fietsen komen...........?