Nijmeegse Vierdaagse 2013 / 16-7 t/m 19-7

Maandag

Op maandag ga ik het polsbandje ophalen en genieten van de sfeer in Nijmegen samen met een paar vrienden. Lekker de stad in en uit eten bij de Griek in Nijmegen. Het is heel erg zonnig en warm en iedereen is in een opperbeste stemming! Het aanmelden gaat ook weer soepel, geen wachtrijen en dat is ook wel lekker. Wat ik wel raar vind is dat er geen bankjes staan op het terrein, iedereen zit op de grond! Het is maar goed dat het droog is! Bij het gastgezin van deze week de spullen neergezet, ik mag weer op de zolderkamer slapen, even een kopje koffie doen en weer weg omdat ik niet bij hen eet 's avonds maar in de stad. Onderweg nog een paar keer aangesproken door mensen die mijn veters willen kopen, de verkoop gaat weer als een speer. Ik eet nog even een broodje samen met Hans die mij gebracht heeft, hij rijdt later weer terug naar huis. Het is een gezellige avond en ik vertrek vrij laat naar mijn bedje en de wekker staat op 05.00 uur afgesteld. Oei.....wat vroeg! Maar ik heb er wel weer zin in!

De dag van Elst - dinsdag

Mijn wandelmaatje Leo en ik spreken af om te starten rond 6 uur, we hebben de eerste dag vroege start. Maar omdat de bussen niet goed rijden, komt Leo te laat aan en kunnen dus niet meer vroeg starten. Dan maar in de rij gaan staan voor de late start, 6.38 uur worden we gescand dus het valt uiteindelijk wel mee, het wachten! In de wachtrij kletsen we wat met Jeltsje en anderen, ook gezellig!
Dit wordt de dag van Elst, dat wil zeggen dat we door het plaatsje Elst komen, aan de andere kant van het water. 's Morgens gaan we eerst een stukje stad door en dan de Waalbrug over waar de studenten ons aanmoedigen, zij gaan daarna slapen, wij wandelen!
Er is warm weer voorspeld, dus de korte broek gaat aan en ik heb me goed ingesmeerd met factor 50, de zonnebril en pet gaan ook mee!
Dit jaar is een stukje van de route gewijzigd omdat er in Nijmegen vlakbij de brug flink gebouwd wordt. De huizen in de straat waar we normaal door lopen zijn stuk voor stuk gesloopt! Dus nu gaan we na de brug, direkt de brug onderdoor en komen dan via een nieuw fietspad aan in Lent en via Lent door naar Bemmel. De Via Begonia staat er weer mooi bij en de bewoners heten ons hier weer welkom.
Na een kilometer of 10 komen we aan bij de rust van RET en daar zijn genoeg stoeltjes vrij om even pauze te houden, een kopje koffie met een krentenbol gaat er wel in. Hier komen we Mar en Carla ook tegen en we babbelen wat.

Vanaf Bemmel is de route niet erg inspirerend, we moeten namelijk een groot deel door de polder en langs de rijksweg. Maar daarna komen we in een prachtig natuurgebied, de Rijkerswoerdse plassen, en hier gaan we ook eventjes pauzeren in de schaduw. Het is best wel warm nu!
Verkwikt van deze pauze lopen we de controle van de Vierdaagse tegemoet en we krijgen een knipje in de controlekaart.
Voordat het stadje Elst wordt aangedaan, moeten we door een nieuwbouwwijk lopen, en hier is het ook altijd heel gezellig. De mensen langs de kant moedigen ons aan en we krijgen van alles aangeboden. Dit keer ook ijsjes en dat is lekkah!! En heel veel water omdat het dorstig weer is en het vocht bij diverse lopers aangevuld moet worden, ook bij mij want mijn bidon is alweer leeg.

Omdat wij in de achterhoede lopen, is het gelukkig geen filelopen in Elst waar het wederom heel erg gezellig is. De mensen zitten rijen dik langs de kant om ons aan te moedigen!

In Elst zit ook de Enige Echte Auto Gaat Sneller Rustpost, de post van het Walkers4walkers forum. Eric, Carla en Jos heten ons hier weer welkom in de blauwe oase. Ze hebben twee nieuwe tenten neergezet waar het heerlijk toeven is. We worden hier enorm in de watten gelegd en krijgen een bakje kippensoep en iets te drinken of snoepen, wat je wilt. Dat wordt natuurlijk door iedereen enorm gewaardeerd!

Maar na deze rust mogen we weer verder, de wandeldag is bijna ten einde! Het laatste stukje gaat door Valburg, waar wij horen dat een wandelmaat van ons gestopt is. Helaas voor hem, maar wel een wijs besluit gezien zijn gezondheid!
Langs de route zie je vaak mensen staan met een bordje: "free hugs", meestal vrouwen en meisjes. Leo haalt een geintje uit, en pakt het bord van het meisje af, die verbouwereerd erbij staat te kijken, en ik geef hem een free hug.

In de bocht naar het plaatsje Slijk-Ewijk, staat Trudy, een lid van het 4daagseforum, om de wandelaars aan te moedigen. Dit keer loop ik haar niet mis en geef haar een knuffel. Tijdens dit "oponthoud" slaag ik er nog in drie sleutelhangers te verkopen! In Oosterhout gaan we nog even in een boomgaard zitten, maar helaas zijn het kersenbomen en onze kleding zit onder de kersenvlekken! Dat gaat er wel uit, met een vlekkenschaartje zegt Leo! Gelukkig heb ik geen witte broek aan maar een rode!

Je ziet ook veel mensen die een bijzondere versiering met zich meedragen. Van complete verkleedpartijen tot versierde schoenen en rugzakken. De dame met de bloemenschoenen en dito rugzak zien we heel vaak, en ook dit keer is ze gespot! Ze is vergezeld door een man met een kaart op zijn rug: "ik ben toch niet gek"!
De dijk is het laatste stukje van de route naar Lent. Maar deze keer is hij voor mijn gevoel snel bedwongen, echt geen last van de warmte gehad! Als de dijk bedwongen is, gaan we de Waalbrug weer over om in de stad aan te komen. Het is nu wel heel erg warm want er staat geen zuchtje wind! Wij gaan nog even, voordat we de stad in lopen, langs de kant op het gras zitten want we hebben nog tijd genoeg. We hebben tenslotte tot vijf uur betaald! We zien nog een paar bekenden voorbij schuiven, zoals Mirjam (Marianneke van het forum) en Bertus die natuurlijk een foto van ons maakt!

Wij komen op tijd aan bij ons finish-hokje 40F en melden ons af. Daar zien we Bill, die verstandig genoeg is geweest om te stoppen, met een heerlijk borreltje......jammie! Dat gaat er wel in!

Nadat ik afscheid heb genomen ga ik terug naar het logeerhuis waar mijn huisgenoten al lang en breed gedouched en opgeknapt zijn. De gastvrouw is ook al druk met het eten bezig. Ik heb nog een half uurtje! Dan maar snel naar boven, douchen en het relaxen komt straks wel. Het eten is zoals gewoonlijk weer heel erg lekker: pasta met twee verschillende sauzen. Na het eten nog naar TV Gelderland kijken en dan snel naar bed. Ik ben versleten!

De dag van Wijchen - woensdag

Ik heb afgelopen nacht heerlijk geslapen al is het wel kort. De wekker staat op vijf uur maar ik ben ruim voor die tijd al wakker. Dus lekker op het gemakje alles voorbereiden voor dag 2. Ik ben niet zo stijf als andere jaren, en de voeten doen het ook nog goed. Het wordt wederom een warme dag, en het is Roze Woensdag, dus ik trek een roze t-shirt aan plus een hoedje met roze veters versierd. Ik hoop dat ik er geen last van ga krijgen maar dat zien we dan wel weer!
Na het ontbijt ga ik naar de start na een telefoontje van Leo dat hij er aankomt. De rij is niet lang en we kunnen al snel van start gaan. Dit keer richting Nijmegen en het Radboudziekenhuis waar we deze week drie keer langs komen. Meestal is dit stuk enorm saai en lang maar ik heb er dit keer geen erg in en al kletsend met diverse wandelaars komen we aan bij onze eerste koffie/appelflap rust, bij Tamara. Zij prijst haar waar luid en duidelijk aan, ze heeft een hele harde stem. Ik maak even een foto van haar en vertel dat ik altijd al een paar jaar bij haar koffie kom drinken. Dit keer heeft ze ook appelflappen in de aanbieding!

Vandaag gaan we richting de Hatertse brug, via de straatjes van Hatert. De vrouw van het gastgezin van Leo heeft daar een cafe en warempel, ze staat ook de wandelaars aan te moedigen. We zwaaien even naar haar, ze heet Tilly. Als we richting de eierboerderij lopen, komen we een begeleider tegen van een grote groep visueel gehandicapten. Hij kan heel goed moppen vertellen en dat kan Leo ook heel goed dus de ene na de andere mop rolt over de straat. Ik ook bijna, van het lachen!!! Met pijn in mijn buik nemen we afscheid van hem, want hij gaat bij de eierboerderij rusten. Wel fijn......dan kan ik even bijkomen!
Door de bossen richting Alverna komen we Jannie tegen en Jeltsje en Fien zitten er ook pauze te houden. We worden natuurlijk op de foto gezet door Jannie en ik zet Jannie op de foto.

Wij gaan hier ook eventjes pauzeren, nadat we eerst onze flesjes gevuld hebben want wat is het warm! Er staan gelukkig diverse water tappunten langs de route maar de toeschouwers helpen daar ook een handje mee.
Deze dag is genoemd naar Wijchen, en dit plaatsje lopen we steeds in en uit! De dorpskern is altijd heel gezellig, en omdat we wederom weer in de achterhoede lopen, is er dit keer weer geen file! Ik moet er niet aan denken om met dit weer voetje aan voetje hier te schuifelen! De burgemeester staat de lopers aan te moedigen en er wordt een interview gehouden door een TV zender, welke weet ik niet maar ik maak er een foto van. De dame in kwestie is verkleed, misschien vragen ze haar naar het waarom??
En in Wijchen is onze AGS rustpost, daar gaan we natuurlijk ook eventjes zitten. Daar krijgen we een pannenkoek met spek voorgeschoteld, errug lekker!!! Die wordt met smaak opgegeten maar we kunnen er niet al te lang blijven, we mogen nog 15 kilometer kuieren!

De rest van de tocht gaat door Beuningen en Weurt, maar hier gebeurd nooit zoveel. Ja, de Kanaalstraat in het Waterkwartier is altijd erg gezellig. Er wordt veel (en hard!) muziek gedraaid en het publiek is uitzinnig en moedigd de laatste lopers nog even enthousiast aan.
Hier staat ook een post van RWV voor de laatste aanmelders, wij dus. We zijn niet op maandag langs geweest, dus doen we dat nu even en kletsen wat met Astrid en Gijs voor zover het mogelijk is vanwege de harde muziek! En op die swingende beat vervolgen wij onze weg voor het laatste stukje.
Omdat het Roze Woensdag is, is het centrum van de stad bevolkt met "roze mensen". Iedereen heeft wel iets van roze aan of op. Het is erg gezellig!! En dan komt het laatste stukje omhoog naar de finish, de Voerweg en daar heeft Leo altijd een hekel aan omdat dit iets omhoog gaat en over kasseien, wat niet zo lekker loopt. We hebben nog een paar minuten om ons af te melden.
Na het scannen nemen we er nog een biertje op om nog even na te genieten van deze dag. In het logeerhuis zijn de dames weer volop aan het koken als ik aankom en na het opfrissen eten we een lekker stukje hartige taart, een met spinazie en een met broccoli.....het is erg lekker!! Na het TV kijken en de koffie vertrek ik weer richting slaapkamer om me klaar te maken voor de komende nacht, morgen vroeg op!! Ik heb vandaag ondanks de warmte heerlijk gelopen!

De dag van Groesbeek - donderdag

We hebben weer vroege start vandaag. Ik ben heel erg vroeg wakker, nog eerder dan ik de wekker gezet heb, en ik kan op mijn gemak alles voorbereiden. Ik moet nog het een en ander aan mijn voeten doen want die begin ik nu toch wel te voelen. Een oude blaar die steeds terugkomt probeer ik af te plakken. Na het ontbijt ga ik vast naar buiten, het is lekker weer en bij de bankjes zitten Maud en Adri ook al. Ik ga even bij hen zitten wachten tot Leo ook op de Wedren verschijnt. Om 6.01 worden we gescand en kunnen we aan de wandeldag beginnen. Het is mooi weer en ik heb mijn Walkers4Walkersshirtje aangetrokken. Dat levert soms wel leuk commentaar op, ik word door wildvreemden begroet. Ik ben nog niet helemaal wakker en vraag aan de dame die mij roept: "wie ben jij dan?" hahaha!

Het eerste gedeelte gaat weer een stuk door Nijmegen heen en na ongeveer 5 km gaan we zitten bij Tamara voor de koffie en een flap! Het is nu niet meer zo druk want we lopen in de achterhoede. Deze dag is genoemd naar Groesbeek, maar eerst komen de plaatsjes Malden, Mook en Plasmolen aan de beurt. In Malden staat een Eneco tent en ik zie Han staan dus daar gaan we even een bakkie koffie halen. Gezellig!
Na de koffie even plassen, dat is ook standaard hier in Malden. In het bejaardenhuis aldaar is men druk bezig geweest met allerlei crea dingen, zo ook die leuke groen/oranje sokjes die ik al zo lang wil hebben maar steeds uitverkocht waren. Nu niet! Ik ben er erg blij mee! En de dame die ze gemaakt heeft ook natuurlijk.

In Mook gaan we even langs de waterkant zitten uitpuffen. Hier is het best mooi ook al heb je er weinig oog voor tijdens zo'n monstertocht. Hier is een militaire rustplaats gevestigd. Deze rustplaats is op een ander punt dan gebruikelijk vanwege de bezuinigingen van het leger, het is allemaal een stuk minder geworden.
Het is tijd voor soep als we in Plasmolen aankomen. We gaan er even van genieten in de schaduw van de sporthal en kunnen onze benen op een verhoging plaatsen. Mmmmm.....dat is even genieten met een grote G!

We hebben er al een stijle heuvel op zitten, de rest volgt later! In een van de straatjes van Plasmolen komen we een man tegen die eerst een opmerking maakt over mijn shirt, maar ook tegen de toeschouwers veel zegt en dat komt heel humoristisch over. We blijven een tijdje bij hem lopen want het is wel hilarisch wat ie allemaal uitkraamt. Nou is Leo ook niet op zijn mondje gevallen dus die twee waren wel aan elkaar gewaagd. Ik loop te genieten want ongemerkt maak je toch weer al grappend en grollend een paar kilometer. Ik kom soms niet meer bij van het lachen, wat een humor heeft die man! Helaas verliezen we hem weer uit het ook, hij gaat een tikkeltje harder dan wij.
En we moeten nog een paar heuveltjes tot Breedeweg. Maar daar zit de tent van Eneco, en kunnen we ons weer neerzetten bij Han die al aan het opruimen is maar voor ons toch nog een colaatje heeft.

En in Groesbeek is het nog steeds een feest! Tot de laatste lopers voorbij zijn blijft het publiek enthousiast. We worden voorzien van water en snoepjes en koek en Leo heeft er wel lol in om af en toe natgespoten te worden. En dat doen ze graag! Het is erg warm maar ik heb er totaal geen last van! Bij de stand van Via Vierdaagse worden we getrakteerd op een lekker bakkie yoghurt en dat gaat er ook wel in. We gaan er wel eventjes bij zitten, ook al hebben we net bij Han gezeten, lopend opeten gaat moeilijk!

Bij de rustpost van AGS aangekomen hebben we de Zevenheuvelenweg al gehad. Daar worden we weer met open armen ontvangen en krijgen een hotdog aangereikt van Erik. Wat worden we weer verwend!
Vanaf hier is het nog zo'n 8 km en deze weg gaat min of meer bergafwaarts richting Nijmegen. Een jongen vraagt me vertwijfelt: "Is Nijmegen nog ver??". Het is zijn eerste keer! En als ik een strompelend meisje passeer vraag ik haar hoe het gaat. Ze zegt: "slecht" en Leo biedt meteen zijn arm aan en ik mijn hand zodat we gedrieeen verder lopen. Maar dat hou ik niet lang vol en ik ga alleen verder. Vooral de laatste drie kilometer vind ik geweldig met al die feestende mensen! Er wordt gezongen en gedanst en ik dans met ze mee! Ik word zelfs door een leuke jongen gezoend na een dansje gedanst te hebben met hem! Je krijgt drankjes aangeboden en nog veel meer en al swingend bereik ik bijna de finish. Opeens word ik door iemand aan de arm genomen en al grappend en grollend lopen we gezamenlijk naar de finish. Wat heerlijk om deze dag eens NIET in de regen te lopen!
Na een biertje en nog even nakletsen gaan we weer naar het huis waar weer zoals gebruikelijk volop gekookt wordt! Op het menu staat iets Argentijns, het is erg lekker!!
Als ik weer naar boven ga om te ontspannen, maak ik een foto van mezelf dat dag 3 toppie was (duim omhoog)! Morgen weer vroeg op voor de laatste dag alweer!

De dag van Cuijk - vrijdag

En dan is de laatste dag alweer aangebroken. Ik word weer wakker voordat te wekker gaat, de gebruikelijke ochtendrituelen werk ik op mijn gemak af en dan is het tijd om naar de Wedren te gaan. We hebben weer late start dus dat wordt wachten in de rij. We gaan er maar vast in staan. Met medewandelaars kletsend gaat de tijd ook wel snel om. Ik krijg nog een complimentje van een wandelaar, ik word er verlegen van maar is natuurlijk wel leuk! Helaas staan we in een rij met een langzame scanner dus kunnen we pas om 6.38 uur starten.

Na vijf kilometer houden we even pauze bij Tamara met......jawel, een appelflap! Ik ga ze nog missen komende dagen! We gaan richting de Weezenhof, waar alle straten een nummer hebben want ze heten allemaal Weezenhof!
Door de bossen richting StWalrick zet ik een muziekje op om mijzelf te motiveren door te gaan, zelfs mijn wandelmaatje kan me niet oppeppen. Maar dan zie ik de lekkere kersenkoeken en appeltaartjes met slagroom waar ik elk jaar aan voorbij loop, maar nu niet. Ik wil NU zitten en genieten van dit lekkers. Leo neemt een soepje en we gaan heel eventjes op de stoeltjes zitten die erbij staan.
De volgende plaats waar we langs komen is Overasselt en daar is ook weer een grote menigte op de been. Erg gezellig! Vanuit Overasselt moeten we een dijk op richting Linden. Na een roze snoepje gaat het weer als de brandweer en de dijk is snel verleden tijd. Dat komt ook omdat we een tijdje met Hans, de postbode (hij loopt zijn 35e!) en zijn vriendin (zij de eerste), oplopen en al kletsend gaan de meters ook snel onder de voeten door. Ik verheug me op een puddingbroodje aan het eind van de dijk, maar helaas, de puddingbroodjesman is er niet! Er is helemaal geen verkoop van wat dan ook, er staan alleen een rijtje Dixies!
De brug over de Maas is lang, heel lang. Ik ben er nu een heel erg klein beetje klaar mee, ik wil naar de finish! Maar dat duurt nog wel even. In Linden gaan we even een soepje eten bij de plaatselijke kroeg en zien dat het thema dit jaar het Koningshuis is! Ik zoek een plekje in de schaduw, want wat is het weer warm vandaag!

Na de soep, goulash en smaakte heerlijk, gaan we door Linden richting Beers. Ik maak foto's van bijna alle voorstellingen die de bewoners voor de wandelaars gemaakt hebben. Het ziet er fantastisch uit!

Aan het eind van de straat is een koninklijke loge en Leo gaat er een buiging voor maken, hilariteit alom!

Vlak voordat we Beers inlopen krijg ik een enorme dip, en toevallig lopen Syl en Bianca langs. Syl ziet dat ik het even moeilijk heb, en ze probeert me op te peppen. Dat kan ik alleen maar waarderen, het scheelt een stukje. Maar als we Beers inlopen nemen we afscheid en ik heb even een paar armen nodig. Donderdag is traditioneel een jankdag, die heb ik nu verschoven naar vandaag! Ach ja, het schijnt erbij te horen......
Na deze onderbreking gaan we op pad, we moeten toch een keer de finish bereiken. De straatjes naar Cuijk duren best lang en ik ga ook nog even bij een particulier naar het toilet. Deze mensen wonen er al sinds 1995 en zijn elk jaar heel gastvrij en dit is ook voor mij het derde jaar dat ik bij hen naar het toilet ga.
In Cuijk is het een groot feest en de pontonbrug ligt er nog, om drie uur wordt deze verwijderd! De brug wordt ieder jaar aangelegd door het leger. Na deze brug nemen we eventjes een pauze, nog 13 km naar de finish!
De weg naar de finish begint in Mook, dan Molenhoek en de Via Gladiola begint in Malden, ook wel de Via Maldiola genoemd en is 10 kilometer lang! We krijgen onderweg steeds een gladiool aangereikt, het begint al een aardig bosje te worden!

Onze AGS rust zit in Malden, helaas zijn de versnaperingen op. We gaan er nog wel eventjes zitten om moed te verzamelen voor de laatste etappe. Die loop ik in een roes, ik voel totaal mijn voeten niet meer en ik ben ook niet meer moe! Wat een feest is het en wat een enthousiast publiek! Het is lachen, gieren en brullend naar de finish!

Na wat heen en weer ge-sms van het thuisfront is er enige verwarring want het is me niet helemaal duidelijk waar Hans gaat staan en helaas lopen we elkaar weer mis. Na de finish maakt Leo een foto van mij en we lopen langzaam naar het afmeldhokje al slalommend over de voeten en benen van lopers en niet-lopers die op de grond zitten. Wie het verzonnen heeft geen bankjes neer te zetten op het aan- en afmeldterrein heeft een kronkel in zijn kop gehad!! Het is bijna onbegaanbaar! Maar uiteindelijk kan ik me afmelden, 17.45 uur finishtijd. Mijn zesde vierdaagse is een feit! Ik ben zooooooo blij dat het weer gelukt is.

We gaan nog heel eventjes nakletsen en genieten van onze victorie met Liesie, haar mams, dochter en zoon. Later komen ook Carla, Eric en Bertus erbij. Nog 1 biertje en dan ga ik naar het hok voor een stempeltje, dat is ook voor het eerst sinds zes jaar dat ik dat doe. Als ik daarmee klaar ben, zie ik Hans ineens verschijnen. Ik neem afscheid van Leo en samen met Hans ga ik naar het logeerhuis. Daar word ik opgewacht door de gastvrouwen, maar Yolande, Marja en Danielle zijn dan net vijf minuten geleden vertrokken!
We gaan nog heel eventjes wat drinken en dan ga ik mijn koffer inpakken, douchen en mij klaarmaken voor vertrek. Met een grote bos gladiolen en mijn medaille opgespeld, neemt Hans nog een foto. Daaaaaaaaaaaag Nijmegen, tot volgend jaar! Een heel klein beetje spierpijn en een kleine blaar rijker vertrekken we naar Spijkenisse. Ik heb genoten!

VIA GLADIOLA

IK LUST ZE RAUW DIE KILOMETERS

VIA GLADIOLA

ROZE WOENSDAG OP DE VOERWEG