Dit jaar ga ik weer de Amersfoortse Tweedaagse lopen, na vorig jaar niet geweest te zijn heb ik daar wel weer zin in! Vorig jaar is het niet goed bevallen om niet te gaan, toen heb ik twee dagen in twee verschillende plaatsen de 40 km gelopen.....
En ik mag weer bij mijn lieve schoonouders slapen dus dat is ook goed geregeld! Mijn dinnetje Silvia mag ook daar slapen, gezellig!
Op donderdag avond rij ik naar Voorthuizen, want daar is het chalet van mijn schoonouders. Nog wat kletsen met mijn schoonouders en dan naar bed, maar ik kan de slaap niet vatten! Helaas is de wekker onverbiddelijk en gaat om 05.00 uur! In Amersfoort is het bekende parkeerplekje nog vrij en meteen krijg een een watsappje van Sil, "ik ben er". En even later zie ik haar ook lopen aan de overkant, ze staat dus vlak bij mij op de parkeerplaats ernaast.
Ik ga nog even een ander dinnetje aanmelden, Larissa komt een dagje meelopen. Dat is ook heel gezellig. In de kantine van het sportpark kan ik haar aanmelden en niet veel later verschijnt ze ten tonele. Dan is het ook nog gezellig om eventjes een bakkie te doen met mede Walkers, die traditiegetrouw hier met grote aantallen aanwezig zijn, dan wel de hele tweedaagse, dan wel een enkele dag.
Mijn starnummer is 4045 maar bij de tafel waar je de startkaartjes kan halen, kan je nummers vanaf 5000 ophalen.....beetje raar! Als ik dat navraag moet ik bij de organisator Wytse zijn, die ter plekke een kaartje voor me maakt, en het voor morgen gaat regelen. Sil moet nog even wachten met ophalen, ze zijn nog niet klaar. En dan begint het weer te regenen.......nee he? Dus dat wordt schuilen onder de tenten. Gelukkig is er nog wel plek voor ons.......
Sunny komt er ook aan met een groot aantal veters voor de verkoop voor KWF, ik heb me aangemeld als hulpverkoper.
En om 7 uur gaat het startsein, ik ben volgeladen met geknupte veters en veters om mijn nek! We volgen de bekende pijlen want een routebeschrijving heb je hier niet echt nodig. En ik kom ook weer een bekende tegen, Magda, die ik al vaker bij een wandeltocht tegen gekomen ben. We kletsen wat, maar ze heeft de vaart erin die ik niet bij kan houden! Silvia, Gon, Larissa en ik lopen als groepje verder.
Aangezien de route dit keer heel anders is, sta ik af en toe ook voor verrassingen! Dat vind ik wel leuk omdat ik deze Tweedaagse voor de zesde keer loop.
De eerste rust zit op ongeveer 8 km en dat is de bekende Stoeterij. Meestal lopen we hier door maar dit keer gaan we er toch even bij zitten met een stukje appeltaart en thee. Meteen word ik "aangevallen" door horden liefhebbers van veters, ik krijg de kans niet om te gaan zitten hahaha! Als de rust is weergekeerd, kan ik eindelijk mijn thee die koud geworden is opdrinken. Wil van het forum komt er ook nog even bij zitten......
Vanaf hier is het ruim 11 km naar de volgende post, dat is best ver! We mogen zoals gebruikelijk over het militaire terrein lopen maar dit keer is het een kort stukje, na een uur mogen we het terrein verlaten en betreden we een heel ander stuk van de route dan ik gewend ben! Het is een hele mooie route, over stukken heide en zandduinen maar wel goed te belopen over betonnen paadjes! Na enige tijd wil Larissa even gebruik maken van een bankje, ze heeft het een beetje moeilijk vanwege een blessure die in een revalidatiestatus is. Ze wil niet te hard van stapel lopen. Maar omdat het nog steeds miezert is het niet echt comfortabel dus gaan we snel weer verder....
Ook het voormalige vliegveld Soesterberg wordt aangedaan, het is een open vlakte en door de harde wind die waait niet echt aangenaam.
Al lopend verkoop ik diverse keren een paar veters, ik word er ook vaak op aangesproken. Veel mensen zijn nog niet op de hoogte van de aktie van Sunny en ik vertel er graag over. Die roze slierten om mijn nek zijn een bezienswaardigheid, het ziet er wel vrolijk uit!
Na ruim 11 km komen we bij een rust aan die niet bekend is voor mij, en ik weet de naam niet meer omdat ik de routebeschrijving niet heb. Het is in ieder geval een sportlocatie. De trappen van de kantine is druk met mensen maar wij gaan, nadat we een versnapering gehaald hebben, in de kleedkamers zitten, droog en warm. Hier knappen we wat van op, het is wel weer nat allemaal!
Door de bossen van Soesterberg gaan we verder. Ik maak een sanitaire stop in het bos en Larissa fungeert even als kapstok, al die veters kan ik hierbij even niet gebruiken. Ik maak er een fotootje van.
We laten onze wandelvrienden weten dat de volgende rust toch echt in de Kabouterhut is en niet in de Vlasakkers, en gaan weer op pad.
De km's gaan langzaam maar zeker onder onze voeten door, en nadat ik een "veterverkoopdate" gemaakt heb met een wandelaar (hij wil ze bij de finish kopen)komen we aan bij deze rust, die net na de diergaarde zit en die we tussen de bossen door kunnen zien. Gelukkig is het hek open anders hadden we om moeten lopen! Een echte wandelaar loopt niet te veel........
Daar komen we onze maatjes weer tegen, maar zij staan op het punt om weer te vertrekken. Syl en Rina zijn hier ook en we komen Jan en Andries hier ook tegen, die aan het trainen zijn op rusten vandaag.
Ik bestel eerst alleen wat te drinken want ik heb niet echt honger (verre van dat!) maar even later ga ik ze toch bestellen, want hier heb ik al dagen naar uitgekeken: poffertjes bij de Kabouterhut!!!
Vanaf hier is het nog een kippe-eindje naar de finish. Daar komen we vrij laat aan, de nazit is al begonnen! De bitterballen liggen al klaar om genuttigd te worden en ze vliegen dan ook van de schaal. Het is weer gezellig maar ja, je koelt wel snel af. Silvia rijdt eerst Amersfoort uit, ik rij achter haar aan omdat ze morgen na afloop meteen naar huis gaat. Op de rijksweg aangekomen rijden we naar Voorthuizen, en ik rij weer voor Sil om haar de weg te wijzen....
Daar aangekomen staat het eten al klaar en kunnen we aanvallen! Heerlijk om zo in de watten gelegd te worden! Na het eten douchen en bijkomen. We gaan snel naar bed, morgen is het weer vroeg dag voor deel twee van de Tweedaagse!
P.S.: de wandeldate is niet op komen dagen!!
Dag 2
Sil en ik staan vroeg op (5 uur!) en maken ons op gemak klaar voor dag 2. Op het sportpark aangekomen ligt mijn startkaart niet klaar, Wytse heeft zich niet aan zijn woord gehouden! Ter plekke wordt dat snel geregeld, hij maakt weer een nieuwe voor me. Ik ben blijkbaar de enige die een startnummer heeft dat begint met een 4.
Gon is ook gearriveerd en we gaan lekker knus onder de tent wachten op het startsein van 7 uur. De rest van de Walkers druppelen langzaam binnen, ook degene die een halve tweedaagse lopen! Larissa is er niet bij, ze moet vandaag werken.
Als ik de routebeschrijving lees, zie ik dat de route precies andersom gaat, dus dat is ook verrassend! De eerste rust is dus in Bergzicht wat normaal de laatste rust is. Nu moeten we het gedeelte lopen wat wij als watjes overslaan, het is een pittig stukje met veel zand en meer ellende! Pfff.......dat valt enorm tegen zeg! Net nadat ik de pijp aan Maarten wil geven komen we aan bij Bergzicht. Het is lekker zonnig dit keer en we kunnen warempel een plekje op het terras bemachtigen! Heerlijk, we genieten ervan! We blijven dan ook lang hangen hier, maar dat is niet de bedoeling dus gaan we weer verder.
Vanaf hier is het vals plat lopen naar de berg van Austerlitz. Weer eens wat anders! Bij Austerlitz kom ik Brechje tegen met gezelschap. Wat leuk dat ik ze weer even kan spreken. Even maar, want haar gezelschap gaat veel sneller dan wij.
De weg naar het Henschotermeer is dit keer bergafwaarts, wat veel comfortabeler loopt hoewel het oppassen is waar je je voet neer moet zetten, er liggen veel losse stenen.
Omdat we via buienrader te weten zijn gekomen dat de regen om 12.15 gaat beginnen, hopen we snel bij het Henschotermeer aan te komen. En ja hoor, het is net 12.15 of het begint een klein beetje te regenen! Bij het Henschotermeer kunnen we even een soepje nuttigen, onder de dreigende bewolking want het belooft weer een natte middag te worden!
Jan en Andries lopen iets op ons voor en we vragen aan hen of ze een stoeltje voor ons willen regelen. Fijn he, zulke galante wandelvrienden!
Na het Henschotermeer van alle kanten bekeken te hebben, besluiten we democratisch de route in te korten, ik zit er ook een beetje doorheen. Ik denk dat het te maken heeft met de afgelopen nachten waarin ik nauwelijks geslapen heb, en ik voel weer blaartjes opkomen! Het gaat gewoon niet lekker.
Bij de Valleiruiters is weer een rust, we kunnen nog steeds buiten zitten. Jan en Andries zitten er al en hebben voor ons weer wat zitplaatsen geregeld. En Teus en Maarten zitten er ook nog steeds. Hier bespreken we onze tactiek om vanaf nu de 30 km route te gaan volgen. Het begint ook weer te miezeren en we koelen af, dus gaan we weer verder. Maar oh, wat kost dat veel moeite! Ik ben er echt helemaal klaar mee! Tot overmaat van ramp is het geen fijne route, over veel graspaden langs een mooi watertje. Dat mooie zie ik nauwelijks meer, ik kan alleen maar aan mijn pijnlijke voeten denken.
Gelukkig heb ik mijn wandelmaatjes bij me, die me door een leuk liedje te leren afleiden van het geheel. Ik ga zonder op de pijn te letten makkelijker over de paden gelukkig.
De volgende rust is nu bij de YMCA, ook een onbekende locatie voor mij. Sil en Gon gaan naar het toilet, ik hou een plekje bezet voor hen maar het is een nat plekje omdat het toch begint te plenzen!! Gelukkig kunnen ze binnen schuilen, en later kunnen we met z'n allen aan een tafeltje zitten, Jan en Andries zitten hier al. Even later komt Wil er ook aan, hij heeft net in die hoosbui moeten lopen!
Vanaf hier is het nog maar drie kwartier naar de finish. Op weg daarnaartoe komen we een groepje mannen tegen die me aanspreken op mijn veters. Een van hen besluit een paar voor zijn dochter te kopen. En al pratend komen we aan bij de finish maar het miezert weer! We nemen onze medaille (voor Sil) en ik mijn zesje in ontvangst en na het stempelen van de boekjes besluiten we om meteen maar naar huis te gaan, het is zo nat en gevaar op afkoeling is groot. Ik koop nog een paar broodjes haring, mijn schoonouders zijn er niet dus ik moet zelf voor mijn kostje zorgen! We nemen afscheid van elkaar en om 5 uur kom ik bij het chalet aan.
Ik eet mijn broodjes, neem een douche en rij weer naar huis, naar Spijkenisse! Ik ben ontzettend moe, maar heb toch van dit weekend genoten. Vooral van mijn wandelmaatjes en het plezier wat we onderweg gehad hebben.....bedankt voor het lachen allemaal!!!! Volgend jaar weer? Zeker weten!!! Deze tweedaagse staat vast op mijn wandelplanning!
4 opmerkingen:
Leuk verslag Ineke,zal er volgend jaar eens over nadenken.
leuk verslag, mooie foto's.
Hallo Ineke,
Heerlijk om te lezen dit verslag, ik heb deze tweedaagse namelijk jaren als training voor de vierdaagse. (Die van Apeldoorn deed ik toen nog.) Toen was de start wel ergens anders, en ook de routes gingen toen veel over heide en open terreinen wat met volle zon ook weer niet prettig wandelen was. Maar toch was het altijd gezellig en wij keken altijd uit naar het broodje kroket na afloop. De kroketten lagen al gebakken in een glazen warmhoudkastje op je te wachten.
'Warme herinneringen' dus.
Leuk om je verslag te lezen. Ook ik heb Amersfoort weer gelopen. Deze keer samen met mijn wandelmaatje Heleen Ik vind het altijd een goede training voor Nijmegen.
Een reactie posten