Kennedymars 2013

Naarmate de datum van deze KM naderbij komt, hoe meer ik ga twijfelen om deel te nemen! Op het laatste moment, op donderdagavond besluit ik om toch te gaan. Ik weet wat mij te wachten staat omdat ik het één keer eerder gedaan heb dus dat scheelt.
Op de avond van de start moet ik nog wel eerst naar een babyshower van een vriendin van mij (haar dochter is 6 maanden zwanger), maar dan komt het tijdstip van vertrek naar de sporthal in Dordrecht toch echt dichtbij. Ik wil daar om 22.00 uur zijn om mij op mijn gemak in te kunnen schrijven en nog een beetje te kletsen met die of gene tot het 23.00 uur is en we kunnen vertrekken. Carla en Mar, die haar debuut maakt op deze KM, zijn mijn wandelmaatjes en gezamenlijk gaan we deze uitdaging aan! Leo komt ons uitzwaaien en hij neemt een foto van het clubje Walkers4walkers.

Zoals gebruikelijk vertelt Gijs nog het een en ander voordat we dan echt los gelaten worden. We lopen de avond in door de bebouwde kom van Dordrecht, om vervolgens over de vele dijken te lopen die Dordrecht rijk is. Normaal gesproken vind ik dat killing, maar omdat het donker is zie je niet hoe lang alle wegen zijn en al kletsend met de Walkers vloeien de km's onder de voeten vandaan! Het is heerlijk weer, koud maar droog en er staat amper wind. Het is echt genieten zo.

Na 6,7 km komen we bij de 1e verzorgingspost van RWV, er zullen er nog vele volgen! De verzorging is altijd prima bij RWV, je komt niets te kort en de vrijwilligers zijn allemaal even vriendelijk en behulpzaam, dat waardeer ik echt! Een bekertje ranja gaat er wel in er zijn veel banaantjes beschikbaar, mmmm lekker hoor! We blijven hier niet lang want we moeten nog een stukje! De volgende verzorgingspost is al over 7,1 km....

Als we het bruggetje over de Wantij passeren, zien we Gijs en Larissa, die vandaag in de verzorging bij RWV zit, en ons het "goede" pad op sturen, want we moeten een grasdijkje over. Dijkje? Ik heb hier eerder gelopen onder koudere omstandigheden en weet wat er komen gaat! Gelukkig hebben we Mar bij ons, zij licht ons bij met het lampje, handig om te kijken waar je je voeten neer moet zetten! Het is een lange dijk, maar gelukkig komt daar ook weer een einde aan en mogen weer op asfalt lopen!

Ik loop een beetje voor op de rest van het groepje en ik volg Carola het Alblasserbos in. Een beetje onwerkelijk vind ik het, zo in dit nachtelijk uur van de dag, om in een donker en nevelig bos te lopen. Het heeft iets magisch..... En in de verte houd ik Carola in de gaten, zij loopt een stukje voor mij. Als we het bos net verlaten, krijg ik een telefoontje. Ik dacht nog: "zo....die is vroeg wakker!" maar het is Mar, zij zijn de weg kwijtgeraakt! Dat is vervelend zeg! Uiteindelijk hebben ze de organisatie gebeld en zij hebben hen weer op het goede pad gezet. Bij de eerste binnenrust kom ik ze weer tegen. Deze rust is in "De Krom" in Oud Alblas. Hier krijgen we ook weer onze bagage voor eventuele verschoningen e.d. Ik wissel een shirtje want die ik nu aan heb is best wel nat. Heerlijk opgefrist gaan we weer verder, op weg naar Ridderkerk.

Mar, Geert, Carla en ik lopen weer gezamenlijk de nacht in. Het is erg stil overal, iedereen ligt nu natuurlijk op één oor op dit tijdstip! Heel eventjes twijfelen we of we wel goed lopen, maar de gedetailleerde routebeschrijving geeft gelukkig duidelijk aan dat we inderdaad goed lopen. Er is ook altijd iemand aanwezig van de organisatie, die de achterhoede in de gaten houdt. Wat een service!

Bij de derde verzorgingspost kunnen we even zitten, ik neem een bakkie koffie om wakker te blijven!
Het is best moeilijk om de route weer terug te denken, ook met de routebeschrijving en rustposten overzicht omdat het zo'n lange dag was. Het kan best dat ik de volgorde ietwat door elkaar haal..........

Helaas zien we geen zonsopkomst omdat het erg bewolkt is, maar het wordt wel heel langzaam licht. En al kletsend komen we weer aan op de tweede binnenrustpost, bij zwembad "De Fakkel" in Ridderkerk. We gaan nu iets langer zitten en ik neem een verfrissend flesje AA.
En ook hier krijgen we onze bagage aangereikt voor de nodige verversingen! Carola en Rina zitten hier al een tijdje, zij vertrekken als wij nog even blijven zitten. Het is inmiddels even over 7.00 uur en hebben er al 37,5 km op zitten.

Vanuit Ridderkerk lopen we richting Rotterdam-Zuid alwaar de 4e verzorgingspost zit. Daar mogen we Larissa weer begroeten en ook hier kunnen we even zitten. Ik neem een lekker bakkie koffie en een pakje Wicky voor de nodige energie. Het Kooiwalpad is bekend terrein voor mij, ik heb hier met diverse wandeltochten gelopen. Ik krijg een sms-je van Leo, hij loopt een stukje met ons mee vanaf het Havenspoorpad, ook wel oliepad genoemd. Gezellig! Genietend van het zonnetje lopen we naar Smitshoek, want daar zit alweer de 5e verzorgingspost. Wat gaat de tijd toch snel, en we hebben er al 49,6 km op zitten. Hier is de vla favoriet, dus die krijgen we niet bij de Grienden! Maar het smaakt heerlijk. Vla wordt ook wel "wandeleten" genoemd, vanwege de energie die je ervan krijgt. Brood vind ik ook altijd lastig eten tijdens het wandelen, maar dit gaat er altijd in!!! In Rhoon neemt Leo weer afscheid van ons, hij gaat huiswaarts en wij vervolgen onze route naar de laatste binnenrust bij de hockeyvereniging Barendrecht. Maar we gaan eerst nog een stuk door de Carnisse Grienden. Voordat we daar aankomen moeten we een heeeeeeeeel lang stuk door de polder lopen, en ik zet mijn MP3 op voor wat afleiding. Heerlijk, hierdoor ga ik sneller lopen en ik ben één met mijn gedachten....... in de Grienden is het heerlijk lopen en bij een bruggetje gaan Geert en ik even onze spieren rekken en wachten we op de rest van ons groepje. Ik maak hier een foto van de omgeving, het is zo mooi hier!

Bij de rust krijgen we onze bagage en ik wissel mijn outfit voor schone kleren en dat is hard nodig! Hier rusten we ook wat langer, de bankjes zitten heerlijk. Ik kijk mijn voeten na, er zit een klein blaartje die ik doorprik en voorzie van een tapeje en ik kan weer verder. Het is nu nog ongeveer 22 km, en ik ben er nu best wel een beetje klaar mee, de vermoeidheid gaat parten spelen. We mogen nog genieten van drie verzorgingsposten dus dat is wel een fijn vooruitzicht. De weg naar de 6e post is lang, heel lang maar gelukkig geven de verhalen van mijn wandelmaatjes genoeg afleiding. De omgeving boeit me niet zo omdat het bekend terrein is!

Vlakbij Heerjansdam is de 6e verzorgingpost en we kunnen weer eventjes zitten. Rina, Carola en nog een wandelaar waarmee zij wandelen zitten daar al. Hier neem ik een bekertje cola, ook weer voor de energie want normaal drink ik dat nooit. Nu is het echt aftellen naar het einde, we zitten hier op 63,2 km. Maar.......nog een lange weg te gaan. Ik ben er nu echt klaar mee, ben het zat en probeer mijn zinnen te verzetten met muziek, wat is dat toch een uitvinding! Op het fietspad van 2,6 km(!) komen we veel fietsers tegen, het is dan ook heerlijk fietsweer. Maar oh.....wat is dat saai lopen zeg! Er komt echt geen einde aan maar ja, het brengt ons wel weer dichter naar de finish.

We komen nu weer een beetje in de bebouwde kom en daar is de 7e post alweer! Tot mijn verrassing krijgen we hier een heerlijke fruitsalade. Wat is dat lekker!! Ik geniet hier echt van. Er is genoeg en ik neem het ervan. Nu nog ongeveer 12 km. Ik kijk niet op mijn horloge, maar weet wel dat we hier niet langer meer kunnen zitten, we gaan weer op pad.
Maar......ik moet nodig naar het toilet en er is geen dixie aanwezig bij de rust. Wat nu?? Ik kijk om me heen, nergens een beschutte plek. Ik zie een klein winkelcentrum met een AH en zeg tegen de begeleiding dat ik daar even probeer een toilet te zoeken. Ik vraag aan het personeel of ik van hun toilet gebruik mag maken en het mag!! Wat ben ik blij zeg!Wat een opluchting! Maar na het toilet moet ik weer in mijn eentje verder, de achterstand inhalen met de begeleiding naast me maak ik de laatste km's vol tot de laatste rust. Dat is best aanpoten hoor maar gelukkig is het een gezellig persoon en ik word afgeleid door zijn verhalen. Onder de brug van Zwijndrecht is de laatste post maar daar ga ik heel eventjes zitten met een bakkie koffie en ga snel weer verder met een chocolaatje en een paar dropjes voor onderweg. Ik start langzaam op, ik verwacht dat de groep die er nu nog zit mij wel inhaalt maar dat gebeurd niet, ik ga nu zo lekker met de finish in het vooruitzicht. Ik krijg nog een telefoontje en al kletsend kom ik steeds dichterbij. De parkjes van Dordrecht doorkruisend kom ik een collega tegen op de fiets, wat leuk!! Gijs komt me tegemoet fietsen: "gefeliciteerd" zegt ie! Het voelt anders dan de eerste keer, veel relaxter en minder opgejaagd, ik weet dat ik het nu ga halen. De laatste 400 meter loop ik samen met Gijs en bij de finish staan Danyell, Larissa en de man van Mar mij op te wachten, ik val in de armen van Larissa, een heerlijke knuffel volgt. Dan zie ik ook mijn man verschijnen, hij was even naar de kermis gegaan. Met tranen van blijdschap zie ik ook Mar finishen, ze heeft het geflikt! Knap hoor. Carla, Carola, Rina en Geert ook. Ik ga me afmelden en na de nodige foto's en nog even nakletsen vertrek ik naar huis, heeeeeeeeeeeel moe maar super trots op mezelf en mijn wandelmaatjes door dik en dun. Wat is wandelen toch een feest!!!! Zeker als je bij zo'n superclub als RWV wandelt. Bedankt jullie zijn ook toppers!!!