RET Kleiwegmars 16-3-2013 / 25 km

Op deze zaterdagmorgen zijn de vooruitzichten wat het weer betreft zodanig dat ik het erop waag een flinke wandeling te gaan maken en dat ga ik doen met een aantal Walkers van het forum. We hebben afgesproken in de kantine van de RET remise waar het startbureau zit. Als ik de auto op het parkeerterrein mag zetten zie ik dat Paul ook net aankomt en gezamenlijk gaan we ons aanmelden. Paul neemt er een bakkie bij, ik nog even niet omdat ik dan veel te snel moet plassen. En niet veel later komen de anderen binnen. We gaan ook nog even naar het toilet waar de sfeer niet zo goed is, want enkele mannen lopen te mopperen dat wij als dames niet van het herentoilet gebruik mogen maken. Wat is dit nu? Ja, het is een kwestie van goed fatsoen! Nou ja zeg! Thuis heb je toch ook geen gescheiden toilet?? En dan, mannen maken er ook vaak een zooitje van hoor in het toilet!! Wat een gezeur.....

Enfin, na deze schermutseling vertrekken wij vol goede zin het Rotterdamse in. Helaas zijn de weergoden ons niet goed gezind, het begint te miezeren en in combinatie met de wind voelt het ijzig koud aan. Dan maar flink doorstappen! In het begin lopen we nog als groepje, later hebben Sil en ik er goed de gang in! Het gaat lekker. De omgeving kan me niet echt boeien, ten eerste ben ik er al heel vaak geweest en ten tweede, het weer leent zich er niet voor eens goed om ons heen te kijken. We kletsen en geinen wat met elkaar en zo vloeien de kilometers onder onze voeten vandaan. En ik heb mijn oude vertrouwde wandelslofjes weer aan.........

Vlak voor de eerste rustpost komen we twee dames tegen die mij aanspreken op de veters en al kletsend komen we aan bij de buitenrust. Wat? Met dit weer een buitenrust? En er is ook geen toilet. We wachten even op Mar en Paul en na wat gedrentel heen en weer besluit Mar nog even bij Texaco naar binnen te lopen voor een sanitaire stop. Het nabijgelegen restaurant is dicht helaas. Een gemiste kans voor de organisatie om een fijne rust te creeeren! De 40-km lopers hebben pas na 15 km deze rust en dat zonder toilet? Dat kan echt niet! De uitbater van het tankstation is er ook niet blij mee!! Beetje jammer dit. Wij wachten even op Mar in het metrostation van de Randstadrail, lekker beschut voor de wind.

Maar goed, na deze korte onderbreking vervolgen wij onze route en al speurend om ons heen voor een alternatieve rust lopen we een beetje mopperend verder. Na ruim een uur ontdekken we een kantine van een voetbalvereniging die aan de route ligt, en wij besluiten hier toch even naar binnen te gaan voor een bakkie troost. Daar zijn we echt aan toe. Niet dat het hier erg gezellig is maar het is er warm! Hoewel, de deur gaat vaak open en dicht wat af een toe een windvlaag oplevert. Ik bel Mar dat we hier zitten en niet veel later schuiven zij ook aan.

Paul besluit om bij het 18 km punt de tram te nemen naar het eindpunt, hij voelt zich niet zo erg lekker. Wij respecteren dat besluit, je moet wel naar je lichaam luisteren! Samen met Paul loop ik naar het volgende rustpunt op 18 km, cafe van Eijk. Paul zeg dat we zo langs een zwembad gaan, maar dat kan ik me helemaal niet meer herinneren van de vorige keren. Er blijkt een openluchtzwembad te zijn, Het Zwarte Plasje! Het bestaat al 99 jaar! Dat is leuk, een zwembad midden in de stad en dan ook nog eens een openluchtbad. Het is een natuurbad maar het ziet er erg schoon en fris uit. Zo leer je nog eens wat!


Onderweg komen we ook nog Schotse Hooglanders tegen met jonkies! We kunnen ze van heeeeeel erg dichtbij bekijken! Ze kijken ons eens aan maar doen verder niets. En natuurlijk maken we er even een foto van.

Bij cafe van Eijk gaan we het ervan nemen, het is er warm en gelukkig rookvrij. Dat was twee jaar geleden wel anders, het zag er blauw van de rook. Nu staat er een tafel buiten met een asbak erop en er staan twee rokers naast.
De cappuccino smaakt naar meer en het is reuze gezellig. We blijven hier vrij lang. Maar we moeten toch een keertje op gaan stappen en volgens de routebeschrijving moeten we nog 7 km. Geen van allen hebben er nog zin in maar ja. Paul stapt op de tram en wij drieen gaan verder. Het is inmiddels droog geworden (al een tijdje eigenlijk) en heel af en toe doet de zon zijn best door het wolkendek te schijnen maar dat lukt niet erg. Ondanks dat is het nu best te doen.

De route voert ons langs het Molenpad en het Prinsenmolenpad, die kan ik inmiddels met mijn ogen dicht lopen, zo vaak ik hier geweest ben. Maar ondanks dat geniet ik toch van de mooie uitzichten over de Bergse Plas.
Dan nog even de Kleiweg over die erg lang is en aan het eind van deze weg zit de remise. Daar melden we ons af en wachten nog even op Mar. We krijgen een leuke gadget cadeau: een waterzakje voor aan je tas. Ik neem natuurlijk een roze, past goed bij mijn veters. En over veters gesproken, in de kantine verkoop ik de een na de ander en zelfs Mar ontpopt zich als mede-hulpverkoopster, zij slijt nog een paar geknupte aan een dame met een hele leuke roze trainingsjack. Want die passen goed bij haar jack. En ja hoor, ze koopt ze nog ook!
En er is grote hilariteit over de plaatjes voor ons boekje: ieder heeft er zo'n vier stuks gekregen. Kwartet!!

Na dit aangenaam verpozen gaan we weer op huis aan. Dit was niet een favoriete tocht maar desondanks hebben we het leuk gehad met elkaar. In goed gezelschap is elke saaie tocht leuk!