Zuurkooltocht Dordrecht 23-2-2013 / 25 km

Vandaag heb ik een wandel- en carpoolafspraak gemaakt met Leo om in Dordrecht te gaan lopen bij de SWD wandelvereniging in Dordrecht. Bij de kantine van v.v. G.S.C. waar het startbureau vandaag zit, meld ik ons aan bij de inschijftafel voor 25 km. Ik krijg twee muntjes voor een broodje zuurkool met worst bij de rust. Vandaar de naam "Zuurkooltocht". Het is heel erg koud en ik ben daarom blij dat ik muts en handschoenen paraat heb! Om 9.10 uur kunnen we vertrekken richting het Dubbelsteijnpark en als we een goed half uur op pad zijn lopen we Rinus tegemoet en kletsen wat met hem bij, het is een tijd geleden dat ik hem gesproken heb en hij kletst er lustig op los! Wanneer Rinus even stil gaat staan voor een foto, verlaten wij hem weer om nu in ons eigen tempo te kunnen lopen want Rinus is nog in een opbouwende fase wat betreft zijn conditie en loopt nu een stuk langzamer dan in zijn gebruikelijke tempo. Gelukkig gaat het weer de goede kant op met hem!

Na een flink stuk door de bebouwde kom lopen we de Overkampweg op om dan langs het park met diezelfde naam te lopen en dan komen we weer in parkje genaamd Dubbelmondepark. En dan volgt er nog een klein stukje bebouwde kom om daarna op de Noordendijk aan te komen. Deze tocht staat bekend om zijn dijken, die zijn er volop in Dordrecht! En de Wantijdijk ontbreekt natuurlijk ook niet in de route, ik krijg weer visioenen van de KM Dordrecht-Ridderkerk-Dordrecht die ik in 2011 gelopen heb maar dan in het donker. Dan zie je niet waar je heengaat en is het niet zo lang en eindeloos.....

We blijken vlak langs het huis van de dochter van Leo te komen en Leo houdt ze telefonisch op de hoogte van onze vorderingen. Wanneer we in de buurt komen van hun huis zien we in de verte inderdaad mensen zwaaien. En wij zwaaien uitbundig terug.

De "pergolalaan" zit ook weer in de route, hier heb ik al vaker gelopen, een lang fietspad versierd met een soort pergola's die 's zomers wel mooi zijn omdat ze flink begroeid zijn maar nu in de winter is het maar een kale en dorre boel. En er staat een venijnig windje, geen zon aan de hemel te bespeuren, het doet allemaal wat somber aan.

De eerste rust op ongeveer 10 km verschijnt na bijna twee uur gelopen te hebben maar het is een buitenrust! Hoe verzin je dat in deze kou! Er staat een heater binnen maar het is er ook propvol, alle zitplaatsen zijn bezet. Hier krijgen we het bewuste zuurkool met worst broodje en ik ga er twee halen maar zonder zuurkool! We kunnen héél eventjes zitten maar het is veels te koud om daar lang te blijven dus snel weer verder. Er is een toilet aanwezig maar zoals te verwachten een flinke rij ervoor. Daar heb ik geen zin in maar Leo weet een mogelijkheid bij zijn vorige buurtjes, hij heeft een tijdje in Dordrecht gewoond. En nu maar hopen dat ze thuis zijn!! En ja hoor, na niet al te lange tijd komen we daar aan en ik mag gelukkig gebruik maken van het toilet! Leo is weer een redder in nood, hoge nood dus!

Pff wat een opluchting om weer met een lege blaas te kunnen lopen, dat loopt een stuk prettiger! En we wijken niet eens veel van de route af, want al snel zien we de wandelaars weer op de Bildersteeg (weer een dijk!).
Via de Wantijdijk, we blijken volop lussen te lopen komen we op het Kors Monsterpad, een ellenlang pad langs de golfbaan. Er zijn zelfs bij deze temperaturen mensen aan het golfen! Vind ik geen sport, om met een golfkarretje van hole naar hole te gaan! Ik vind het zoiezo geen sport maar er zullen ook veel mensen zijn die zeggen dat wandelen geen sport is!!
Tot mijn schrik zie ik rechts van de golfbaan ook mensen lopen en ik krijg de horror kriebels: nee toch......géén grasdijk dat hele lange stuk terug?? Maar ja hoor het blijkt inderdaad een grasdijk te zijn wat onwijs lastig te belopen is vanwege de vorst in de grond. Brrrrr....ik moet me er maar doorheen slaan, er komt altijd een einde aan een vervelend pad. In ganzenpas lopen Leo en ik weer terug, de ganzen- en eendenpoep ontwijkend.

We zien twee mensen op een bankje zitten langs de route en dat lijkt ons ook wel wat omdat we beide behoefte hebben aan wat brandstof. Ik vind het lastig om al lopend iets te eten dus we zoeken naar een zitplek. Die is vrij snel gevonden in de vorm van een stukje brug. Het is koud aan de billen maar we blijven niet lang, eventjes het gewicht van de voeten en wat eten. We bekijken de wandelaars die aan komen lopen en sommigen groeten ons of wensen ons smakelijk eten. Aardige mensen die wandelaars!

De tweede SWD-rust is op dezelfde plek helaas, maar er is nu een plaatsje vrij en als Leo voor ons wat te drinken gehaald heeft is er voor hem ook een plekje gelukkig. Eventjes opwarmen! Vanaf hier is het nog "maar" 5 km maar bij deze temperaturen lijken ze wel van elastiek die km's...... Ik raak dan ook in een (kleine) dip als ik wéér zo'n lang en saai pad voor me ziet. Maar Leo is weer mijn redder in nood, want hij biedt me zijn arm aan en ik vraag hem wat moppen te vertellen. Heerlijk genietend van de komische verhalen, komen we bijna ongemerkt weer aan in de bebouwde kom en ik bedank Leo voor zijn steun. Rond 14.10 uur komen we aan in een bomvolle kantine en na het afmelden drinken we nog even wat want Leo heeft zowaar een krukje gevonden voor mij! Na de koffie vertrekken we weer huiswaarts en bibberend van de kou stap ik meteen onder de hete douche!
Het is mooi geweest voor vandaag......en ik heb geen foto's gemaakt, daar was het te koud voor. De foto's bij dit verhaal zijn van het internet geplukt.
.