RWV Winterserie deel 2 / 18-11-2012

Vandaag heb ik weer met Lisette afgesproken, om 9.05 uur sta ik bij de bushalte om dan vervolgens naar het Langepad te rijden in Kralingen voor de tweede wandeldag van de Winterserie bij RWV! Het miezert een beetje onderweg maar we hebben goede hoop dat het hier bij blijft. Bij de kantine van PAC waar het startbureau zit, wachten we op Michelle, zij is de tijd vergeten onder de douche (daar heb ik nou nooit last van hahaha!). En ik klets nog even met Carla, Paul gaat na de speech van Gijs van start samen met Geert.
Maar om 10.00 uur kunnen wij ook van start voor de 15 km route door het mooie Kralingse Bos dat nu een prachtige herfsttooi heeft. We mogen een stukje over de kinderboerderij, mensen met een hond worden omgeleid.
We komen regelmatig een fotografe tegen, dat blijkt Danyell te zijn, de foto’s bij dit verslag zijn van haar hand.

We komen voorbij het hertenkamp en langs een mooi, wit beeld dat een pelikaan met een nest jongen voorstelt. Hij is van de Rotterdamse beeldhouwer Johan van Berkel en is onthuld in 1948.
De vogel tikt zichzelf op de borst. In een oud volksgeloof werd aangenomen dat een pelikaan dit deed om haar jongen te drinken te geven van zijn bloed en zichzelf zo voor hen opofferde. Later stond dit in de christelijke religie symbool voor Christus, die zichzelf met zijn bloed opofferde voor de mensen. Het beeldje staat juist op de plaats waar van 1650 tot 1802 een rooms-katholieke schuilkerk stond. Bron: Kralingen.nl

Deze route is voor mij vrij nieuw, want we verlaten het Kralingse bos voor een tijdje om de bebouwde kom in te gaan in de buurt van metro station Voorschotenlaan en de s’Gravenweg. Ik ben hier nog nooit geweest en ik kijk mijn ogen uit naar de statige woningen die hier staan. Ook gaan we door een mooi stadspark, park Rozenburg.

Een andere benaming is het Rozenburgpark. Het is een 3 hectare klein park tussen de Oudedijk en de Kralingseplaslaan. Park Rozenburg dankt zijn naam aan Villa Rozenburg, een woonhuis aan de Oudedijk, waarvan het perceel zich uitstrekte tot aan de Kralingse Plas. In 1895 kwam Villa Rozenburg in het bezit van de Gemeente Rotterdam.
In een vergadering op 9 maart 1911 besloot de Gemeenteraad van Rotterdam tot de aanleg van een villawijk en de aanleg van het park op het terrein van het voormalige buiten. Tegenwoordig hebben het park en het wijkje de status beschermd stadsgezicht.
Van 1895 tot 1900 liep hier het Rozenburgerpad, voor die tijd bekend als de Vriendenlaan. In het park lag tot 1950 de Rozenburgbrug over het water van de vijver, waarover eeuwenlang een treurwilg hing, die eind 2002 of begin 2003 is bezweken. Omstreeks de jaren ’80 werd er een bescheiden fontein geïnstalleerd. In 2005 werd aan de vijverrand een nieuwe wilg geplant. Aldus Wikipedia.

Ik heb blijkbaar dus nog niet alle routes van de Winterserie gelopen! Verrassend!

Bij het 10 km punt gebruiken we de rustmogelijkheid bij de Big, een kopje koffie of thee gaat er nu wel in. Ik heb een beetje last van mijn rug dus dit is even een welkome rust. Normaal gesproken lopen we deze 15 km aan één stuk maar nu even niet! Het is er behoorlijk druk en ik ben blij dat we even buiten kunnen zitten, binnen is het overvol en warm! De uitbater loopt het vuur uit zijn sloffen en komt even later de bestelling opnemen. Deze wordt rap gebracht en even later gaan we weer op pad voor de rest van de tocht. En het zonnetje breekt zowaar weer door! Zo worden de herstkleuren nog mooier dan ze al zijn.

De route gaat verder door het Kralingse Bos en de routebouwers hebben weer hun best gedaan om dit stukje ruim 5 km te laten zijn om de km’s vol te maken. We worden net niet duizelig van het geslinger!

Als we weer aankomen bij de kantine van PAC melden wij ons weer af en Lisette neemt afscheid van Michelle terwijl wij op weg gaan naar Rockanje waar Lisette een heerlijke Thaise soep heeft klaarstaan. De traditie keert weer terug: soep eten na een wandeling bij Listette! De soep is heerlijk!!! En met een voldaan gevoel vertrek ik na de soep weer huiswaarts.