Bleskensgraaf 2012

Ik hou absoluut niet van "poldertochten" maar voor deze maak ik toch een uitzondering. Mede doordat er veel Walkers op af komen en dat vind ik altijd reuze gezellig! Het is de 6e Snerttocht van wandelvereniging Nooit Gedacht Oud-Alblas.
Daarom maak ik met Leo een carpool date. Maar....ik verslaap me! Ik schrik wakker om 7.50 uur terwijl ik om 8.15 uur bij de sporthal in Rhoon moet staan! Dus dat word racen voor mij! In een sneltreinvaart mijzelf gewassen, aangekleed (dat had ik gelukkig al klaargelegd)tanden gepoetst, spullen bij elkaar gegrist, repen en drinken gepakt en om 8.06 uur zit ik in de auto! Pff...met mijn sandalen want die schoenen vergen te veel tijd om te veteren. Dat doe ik straks in de auto wel. En natuurlijk een ontbijtje dat ik snel in een kommetje gegooid heb. Eén minuut later dan 8.15 uur kom ik op de afgesproken plek aan!

In de sporthal De Spil in Bleskensgraaf zitten alle Walkers al te wachten op het startsein van 9.00 uur. Nog even Erik "in de watten" gelegd want dat wou hij. Sommigen van ons nemen dat natuurlijk letterlijk en gieten een paar zakken wattenbolletjes over hem heen. Iedereen in een deuk! Nadat we dit vastgelegd hebben op de gevoelige plaat en ik ook nog een cadeautje krijg van Larissa (een boekenlegger gekocht op 'de Dijk') gaan we op pad. We hebben de route van 25 km gekozen, die uiteindelijk 24,6 km is.

Danyell heeft mooi weer besteld bij de weergoden en die hebben warempel geluisterd! Het zonnetje schijnt hoewel het nog erg frisjes is, het is lekker wandelweer! Ik zie op de routebeschrijving die amper een A-4tje bevat, dat het vooral lang en rechtuit is, maar omdat ik in prima gezelschap ben, vind ik het deze keer niet zo erg. We lachen en kwebbelen er op los! Bij een C1000 stoppen we even voor Leo, hij wil nog een drinkontbijtje halen, en terwijl we staan te wachten komt Rob ons tegemoet gelopen. Als Leo zich weer bij ons aansluit gaan we verder en kletsen weer verder nu met Rob erbij. Ik heb totaal geen erg in de route die we lopen, ik zie een vaart links en rechts huizen........de broer van Sil (hij woont aan de overkant van het water) ziet ons niet eens lopen!

Al na 4,5 km is er een eigen rust van de wandelvereniging Nooit Gedacht, eigenlijk iets te vroeg maar we gaan er toch even een bakkie doen. Rob besluit hier niet te gaan zitten en gaat door. Jacqueline is er vrijwilliger met haar man samen en we gaan haar even gedag zeggen. Maar ook omdat Erik een "wereldreis" heeft gemaakt voor deze tocht, willen we er een gezellig dagje uit ervan maken.

Omdat het nog best fris is koelen we snel af, en gaan daarom maar weer snel verder, de polder in. De volgende rust is pas na 14,5 km! Daar baal ik wel een beetje van, en als we goed en wel op pad zijn, moet ik plassen. Er stond wel een Dixie bij de rust maar toen moest ik nog niet..........dus dat wordt speuren naar een mogelijkheid.
Die vind ik gelukkig vrij snel, hoewel ik eerst twijfelde aan de plek ga ik toch en dat is maar goed ook, er is werkelijk niet één mogelijkheid langs de wegen door de polder!!
We verbazen ons over de rare straatnamen: B-even met huisnummer 123? Huh? Of de straatnaam A-even lekker origineel.....

Opeens zie ik een bordje langs de kant met Theetuin "open en huisgemaakte appeltaart" dus ik roep iedereen bij elkaar. Zullen we......? Gelukkig, dat is niet tegen dovemansoren gezegd en we gaan er lekker zitten. Eerst nog even buiten in het waterige zonnetje, maar de eigenares komt later naar buiten en roept ons binnen want er zitten nog meer wandelaars. Zo gezegd zo gedaan! En hier nemen we het weer even van......geen appeltaart maar wel een lekker kopje thee!! Ik smeer hier mijn kuitspier in, want ik heb nog steeds last van de verkeerde manoeuvre bij het steppen twee weken geleden. Hoewel ik vorige week nauwelijks last had, gaat het nu wat minder, en dat komt denk ik door het hogere tempo van vandaag!

Maar dat mag de pret niet drukken, de volgende geplande rust is alweer in aantocht: de snert waar deze tocht naar genoemd is. En we zijn weer terug bij Jacqueline, want het is dezelfde rust als bij 4,5 km. De snert laat me goed smaken, hoewel ik geen stukje worst in mijn soep heb (jammer). Ook hier rusten we niet lang omdat we buiten zitten en dus gaan we weer snel verder. Terug langs dezelfde weg als aan het begin van de tocht maar nu langs de andere kant! Dat is minder, hier rijden ook veel auto's dus we lopen nu veel in "ganzenpas"!

Helaas gaat het toch nog even druppelen en omdat ik al loop te hoesten wil ik niet te erg afkoelen door nattigheid en ik zoek mijn wegwerpponcho op. Gelukkig blijft het bij een paar druppels! Onderweg komen we een leuk bruggetje tegen met daarop een aantal vissers en Larissa vraagt aan een visser of hij ons op de foto wil zetten want dit is echt een brugmomentje. Na een mislukte poging lukt het uiteindelijk.

Langs de lange saaie weg terug is er nog een rustmogelijkheid bij Boerenklaas, een cafeetje. Helaas wordt er stevig gerookt.........beetje jammer van deze leuke rust want ze hebben heerlijke cappuccino. Danyell schuift even later ook aan en ze besluit ons te trakteren! Dank jewel!! Even gezellig bijgekletst en foto's van elkaar gemaakt en op Facebook gezet, want de vriendjes en vriendinnetjes moeten op de hoogte worden gebracht van onze inspanningen!

Dit is dus echt een "trainen-op-rusten-wandeldag" want op een 25 km tocht rusten we meestal niet zo vaak. Maar dat vind ik het leukste van wandelen, het rusten hahaha!!
Nog een klein stukje van 3,5 km verwijdert ons van de finish waar we om 14.50 uur aankomen. Nog even nabieren en -kletsen en dan vertrekken Leo en ik weer richting huis. Bij de sporthal stap ik in mijn eigen auto en rij naar huis met een glimlach van oor tot oor! Wat een heerlijk dagje buiten spelen!!