Vierdaagse 2012

Al maanden kijk ik uit naar deze week, de week van de Vierdaagse 2012 die op 17 juli van start gaat. Maanden aan voorbereiding zijn eraan vooraf gegaan! Kleine tochtjes maar ook grote van 40 km en een keer een weekend van 2 x 40 km die mij erg zwaar viel dit keer want het was niet de Amersfoortse Tweedaagse!

Op maandagochtend voor “de grote dag” pak ik mijn koffer en de rest van de Vierdaagsebenodigdheden in de auto want vandaag kan ik mijn startkaart ophalen! Ik heb ook weer een fijn logeeradres, zoals voorgaande drie jaren vlakbij de Wedren bij Gerdien en Annemiek. Ik verheug me al op hun liefdevolle verzorging! Yolande, Marja, Danielle, Jenny en Dinie zijn er ook weer dit jaar, en een nieuwe bewoonster, Ingrid en Silvia natuurlijk, zij mocht ook komen dit jaar!

Om 10 uur vertrekken we vanuit Spijkenisse en komen zonder al te veel drukte op de weg aan in Nijmegen. Silvia en haar man zijn zondag al gegaan en hebben al een nachtje gelogeerd. Als ik mijn spullen boven heb gebracht (ach wat liehief, er staat een roosje met:"succes deze week"), drinken we nog een bakkie koffie. Gevieren gaan we mijn startnummer halen bij hokje 40-F. Het is er gelukkig niet druk, de hokjes zijn dit jaar ook verplaatst naar het Julianapark alwaar plankieren op de grond liggen, want het is oorspronkelijk een grasveldje. Ruim 40.000 mensen komen hier vanaf zondag dus dat zal wel moeten. Er is nog een gedeelte vrij gehouden maar later in de week is dat vervangen door houtsnippers want het gaat weer erg regenen!

Ik ga me ook nog even aanmelden bij de RWV waar Sabine, Astrid, Gijs en Danyell mij verwelkomen. Ook krijg ik dit jaar weer de mogelijkheid voor verzorging bij de NS en mag daar een pakketje ophalen. Hans brengt me daar met de auto naar toe, het is vanaf 13.00 uur geopend. Om 12.55 uur komen we daar aan dus even wachten maar! Ik ben snel aan de beurt, Hans zet mij af bij Gerdien, en ik ga nog even de stad in voor Blauwe Maandag, de samenkomst van forumleden van Walkers4walkers. Maar helaas, het gaat regenen zodat deze samenkomst een beetje in het water valt! Maar desalnietemin is het toch best gezellig zo met zijn allen onder de parasol (paraplu dus).
Doordat het zo nat is allemaal en ik het best wel koud heb gekregen, ga ik weer terug naar ons logeerhuis samen met Sil om onze voeten in droge sokken te steken, bah wat nat allemaal! We houden ook steeds angstvallig de weersberichten in de gaten, morgen is er ook “kans op een bui” dus de poncho gaat weer mee……….

Dinsdag, het grote gebeuren gaat beginnen! Na een goede nachtrust ondanks de zenuwen die ik toch wel weer elk jaar heb, een goed ontbijtje en goede zin, stappen we de ochtend in want om 6.30 uur hebben we afgesproken met Leo en Patricia. Klokslag afgesproken tijd komen zij aangelopen en wij sluiten aan in de toch nog wel lange rij! Dat valt een beetje tegen, we kunnen pas om 6.55 uur vertrekken! Nou ja, dat kan de pret niet drukken hoor…..

De Waalbrug is altijd indrukwekkend op deze dag, en de studenten wensen ons een fijne wandeldag. Zij gaan straks naar bed als wij met zijn allen op weg zijn voor de dag van Elst. Zo word de eerste Vierdaagse dag genoemd omdat we Elst aandoen. Maar eerst gaan we door Bemmel en het traditioneel mooi versierde straatje, de Via Begonia. Elk jaar weer maken de bewoners van deze straat er een plaatje van en zij zitten ons ook allemaal aan te moedigen. Er is zelfs gratis koffie te drinken en wie naar het toilet wil kan dat hier ook doen!

Maar dat doen wij niet, we wachten tot we een Dixie zien, althans dat doet ons wandelmaatje Patricia. We gaan er eventjes bij zitten als wij wachten tot ze klaar is, net voordat we het stadje Bemmel ingaan. Ik heb een andere plasmethode, in de rij staan is er niet bij voor mij! Maar daarover later……

Onze eerste echte rust is bij de Dordtse Wandelvereniging, SWD. Voor deze Vierdaagse hebben wij bonnetjes gekocht en die kunnen we bij deze rusten inleveren tegen een consumptie. Handig, je hoeft geen geld mee te nemen! Deze rust zit op de helft van het lange, saaie stuk naar de Rijkerswoerdse plasssen dus dat komt wel mooi uit! Daar aangekomen zien we Syl en Carola die met de veterverkoop bezig zijn. Bianca is er ook bij. De veters zijn dit jaar voorzien van een jaartal en is te koop voor 3 euro en die gaan naar het KWF. Ik heb er eentje gekocht van Bill, met een mooie stop aan het eind van de geknoopte versie en in de “Vierdaagsekleuren” oranje en groen.
Na deze welverdiende rust gaan we verder want er moeten nog een aantal km’s gelopen worden! Bij de Rijkerswoerdse plassen is er een controle en we krijgen weer een ouderwets knipje in de kaart. Via de woonwijken voor Elst komen we aan in het centrum. Ik heb een vast plasadresje op de Windroos daar en ga eventjes langs, dat is mijn methode om rijen te vermijden! Ik wil heus wel op een Dixie, maar dan alleen als er geen rij voor staat en ik meteen door kan lopen.

Vlakbij Elst zit onze eigen rust van W4W, de blauwe oase van Eric, Carla en Jos (Bosso) en hier is het ook goed toeven. We krijgen een lekker bakkie hanensoep, mjammie! Sil ontdekt een flinke blaar onder het eelt…..auauauau! Die wordt vakkundig afgetaped door Larissa, die op ons heeft gewacht samen met Dirk. Als dit euvel verholpen is, gaan we gezamenlijk verder voor het laatste stukje.

In het centrum van Elst is er weer vanalles te zien en te beleven, de mensen zijn dolenthousiast. Ze zitten rijen dik aan de straat om ons aan te moedigen en ons te voorzien van allerlei lekkers zoals snoepjes, spekkies, zoute stokjes, komkommer en dropjes. Het is een hartverwarmende saamhorigheid die je alleen tijdens de Vierdaagse tegenkomt. Ik krijg er kippenvel van en dat zal nog wel vaker gebeuren deze week!
Als we de brug oversteken over de A15 gaan we naar Valburg, alwaar we op de foto gezet worden door Foto Modern. We zijn nog steeds met ons groepje, wat zal het voor foto zijn? Ik ben benieuwd! In “de bocht” bij Slijk Ewijk staat Trudy van het vierdaagseforum alle bekende en onbekende wandelaars gedag te zeggen. De meeste keren mis ik haar, maar dit keer volgt er een hartelijke begroeting als we haar in die bewuste bocht zien staan. We blijven niet lang, want “de dijk” komt er aan en we willen nog wel eventjes pauzeren bij SWD. Dit zal onze laatste pauze zijn vandaag want na de dijk lopen we weer over de Waalbrug richting centrum van Nijmegen. Bij de finish aangekomen kunnen wij ons afmelden na een wel zeer geslaagde dag! Moe ben ik best wel, de rij voor het afmelden is lang en zitplaatsen zijn nergens te bekennen. Sil en Patries zitten er al want zij waren door gelopen, ik heb na enige moeite toch een plekje kunnen bemachtigen terwijl Leo een finishbiertje gaat halen. De traditionale haring laat ik maar voor wat het is, want dan moet ik de drukte weer in, geen zin in dus! Ook word ik een beetje sjagerijnig van de onwil van sommige mensen om op het bankje op te schuiven zodat ik ook kan zitten……nou ja, uiteindelijk lukt me dat wel maar toch…….een klein dompertje op deze geweldige wandeldag! Dat smaakt naar meer!

Woensdag is de dag van Wijchen. Ik sta vermoeid op, heb er helemaal geen zin in en moet echt moeite doen om zin te maken. Wat is dit, heb ik nog nooit gehad! Waarschijnlijk geen optimale nachtrust?

Ik heb mijn vroege startkaart geruild met Carolien en wij gaan weer in de rij voor de late start. We staan er al om 6.00 uur! Terwijl de vroege start pas om 6.15 begint. Nou ja, het is niet anders en ik kan rustig een beetje bijkomen in de rij. Rond 6.30uur kunnen we eindelijk van start en gaan de andere kant op, richting Radbout Ziekenhuis. Via Nijmegen-Oost, -midden en zuid lopen we Nijmegen uit. Bij de koffiestand van Tamara, die haar produkten luidkeels aanprijst met een kwinkslag, halen we een appelflap, altijd lekkerrrrr…….Ik zit nog steeds niet echt in mijn ritme en dit is een welkome rust. Ik neem geen koffie want ik wil naar het toilet. Ik weet een dixiecluster hier vlakbij. Hier worden de mensen gedirigeerd naar een leeg hokje, door de wc-manager: “hier een, en hier een en hier ook een!!”. Dat gaat supersnel en de toiletjes zijn redelijk schoon te noemen. Op dag 2 heb ik geen vaste plasadresjes dus doe ik het zo maar. Enigszins opgelucht gaan we weer verder richtint Haterse brug. Daar zien we Alex weer, die de “zusjes” Ilonka en Aartje (of is het Hartje?) aanmoedigd.

Via de eierboerderij gaan we de weg de A73 over om naar Alverna te lopen. En daar zit onze rust van de SDW weer! Heerlijk bakkie koffie die er nu wel goed in gaat! Gelukkig is er geen regenverwachting vandaag en wij lopen in een lekker zonnetje deze dag. Het is ook “roze woensdag” daarom hebben we alledrie iets in het roze aangetrokken. Sil heeft een leuke hoed op en een roze boa, ik heb een roze t-shirt + pet en Patricia een roze loopshirt. Leo zet ons gedrieen op de foto bij de rust van SDW.

In Wijchen is het ook weer druk, maar niet zodanig dat we in een file terecht komen zoals vorig jaar, het loopt wel maar heel langzaam! Zo kunnen we des te meer genieten van wat de bewoners ons te bieden hebben! Het kasteel van Wijchen gaat ook weer op de foto. Ik vind deze dag altijd vrij saai, en ook nu weer ondanks het leuke gezelschap gaat toch weer de muziek op. En het ritme zit er vandaag nog steeds niet lekker in!
Bij de rust van AGS (Auto Gaat Sneller op het forum) is het weer lekker bijkomen. We krijgen een pannenkoek! Wat wordt er toch weer goed voor ons gezorgd! Hier kom ik van bij, ze zijn mijn helden van de dag………

Maar we moeten weer door, voor de laatste ongeveer 9 km’s. Deze dag is een beetje uit mijn systeem verdwenen want ten tijde van dit verslag is er alweer een week verstreken!! Alleen de hoogtepunten weet ik nog. Zo doen we Beuningen en Weurt aan en we lopen over de Sluis richting Waterkwartier. Hier doen de mensen ook hun best een feestje te vieren maar het komt niet bij me binnen,ben er klaar mee! Nog eventjes en dan kunnen we de dag afsluiten in het centrum waar “roze woensdag” gevierd wordt en het ziet er roze van de mensen. Dat bezorgd me wel weer kippenvel, wat een feest is het hier. Dit keer gaan we niet over de Waalkade vanwege de slechte toestand van de kade, maar een stukje parallel.Maar eindelijk is daar die eindstreep, ik ben weer ruim binnen de tijd binnen en kan mij afmelden zonder in de rij te hoeven staan. Maar nergens een zitplek en ik ga na afscheid van Leo te hebben genomen linea recta naar Gerdien. Lekker even ontspannen en bijkomen van deze toch wel zware dag! Na weer een heerlijk diner en het Vierdaagse Journaal op TV Gelderland bekeken te hebben, gaan we snel onder de wol, we zijn bere moe!!!


Donderdag de dag van Groesbeek. Er wordt weer veel regen verwacht, de poncho gaat dus weer mee helaas! Sil en Patries hebben vroege start, zij kunnen om 6.00 uur op weg, Leo en ik hebben weer de late start en gaan weer om even voor half 7 over de streep, wij zien de dames later wel weer, zij lopen ook net ietsje sneller dan wij.
Deze morgen is het wederom zwaar om op te staan, ik ben nog steeds enorm moe maar de benen willen wel en de voeten gaan probleemloos in de schoenen.
Het duurt ook weer lang voordat we Nijmegen uit zijn, het SHELL station passeren we nu vanaf een andere kant maar we gaan er niet zitten dit keer. Vlakbij de aardbeien boer gaan we zitten voor een bakkie maar als we net onze koffie hebben begint het te plenzen! De poncho’s gaan aan en de koffie gaat over de broek van Leo…….een andere dame laat haar beschuitje met aardbeien vallen omdat haar mobiel afgaat tewijl ze in haar poncho staat te eten……ook zonde! (ik had hem gewoon over laten gaan hoor!)
In Malden zeg ik even Han van Eneco gedag, want niet veel later zal onze rust bij SDW zijn en we hadden ook al net bij de aardbeien gezeten. Wat jammer dat het weer zo regent, zoals zo vaak op donderdag!! Als we bij SDW aankomen begint het weer erg hard te regenen, gelukkig kunnen we onder een afdakje zitten! Na de ergste regen afgewacht te hebben vertrekken we weer naar Molenhoek, Mook en Plasmolen. Deze plaatsen doen we morgen ook aan maar dan in omgekeerde richting! Het gaat nu iets beter dan gisteren hoewel mijn rechterknie nu vervelend gaat doen! Het lijkt wel of ik er elke keer doorheen zak, heel vervelend. Gelukkig heb ik Leo die me af een toe ondersteuning geeft!

De tweede SDW rust zit in Milsbeek en het zonnetje schijnt waarempel! Heerlijk toeven is het hier, het is ook erg rustig nu. We gaan de eerste en tevens hoogste heuvel op maar dat lukt best goed. Heuvel op wel maar heuvel af iets minder door de niet meewerkende knie!

Op Grafwegen nummer 11 ga ik even naar het toilet, ook een vast plasadresje! Ik ben weer van harte welkom hier, gezellig! Hierna gaan we Breedeweg en dan Groesbeek in en het is nog steeds droog.

Op de Zevenheuvelenweg staat Gerrit, oftewel Dr. Pain. We zeggen hem even gedag want we hebben hem om TV Gelderland gezien, en Gerrit ziet mij trekken met mijn benen. “Gaat het wel, ga even op mijn tafel liggen joh!”. Leo vindt het niet erg en ik ga liggen voor een kleine massagebehandeling. Ik krijg een fleecedeken over me heen en geniet want het doet me best goed! Leo wordt ook nog even behandeld aan zijn benen hoewel hij geen klachten heeft maar dan dringt het tot me door dat het al drie uur is en we nog 10 km moeten lopen! De schrik slaat me om het hart en bij Leo zit de schrik er ook goed in. We moeten nu zonder rusten naar de finish! Oei!!
En dan gaat het ook nog eens onbedaarlijk regenen en de moed zinkt in mijn schoenen. De behandeling bij dr. Pain is na een half uur niet meer merkbaar, mijn knie doet nu behoorlijk pijn maar ik moet tempo houden!!! Bij Eric aangekomen gaan we toch nog héél eventjes zitten maar er vloeit een waterval van de regen en van de Vitens(water)post naast hun dus snel weer verder, we moeten doorgaan!! Bij Berg en Dal worden we de wijk in gestuurd, een routewijziging die ik niet echt begrijp, en vanaf dat punt kan ik alleen nog maar janken! Ik ben er zo klaar mee!! Aan de arm van Leo loop ik de laatste km’s. Onderweg allerlei aanmoedigingen van mensen langs de kant die ondanks de regen zijn blijven staan…….respect!!

Op de Groesbeeksedwarsweg is het een groot feest! Er is een groepje wit en een groepje rood en bij het rode groepje moeten Gerdien en Mieke ook staan, maar ik zie ze niet, ik wil alleen maar finishen!
En wederom binnen de tijd maar het scheelde niet veel, komen we bij de finish aan, we hebben nog een kwartier over! Pffff…….
Leo brengt me naar mijn logeeradres, ik loop er belabberd bij. In huis word ik liefdevol opgevangen door de dames die al binnen zijn. Ik blijf zitten tot we bijna gaan eten en ga vlak voor het eten nog even douchen. Een heerlijk maal volgt en wederom kijken we naar TV Gelderland. Nog een nachtje slapen en dan de laatste dag!

Vrijdag de dag van Cuijk begint weer vroeg, wij hebben vroege start en deze keer ruilen we niet, want het is lekker om gelijk door te lopen na de scan om 6.00 uur! Hoewel ik gisteren belabberd ben binnen gekomen gaat het deze ochtend wonderwel heel erg lekker. Sil en Patries hebben late start maar die halen ons wel weer in.
Bij het SHELL station komen we hen weer tegen als wij net aan onze appelflap en koffie zitten.
Op een gegeven moment moeten we de Via Gladiola oversteken, over een paar uur zijn we weer hier!!
Het eerste gedeelte van de wandeling gaat bijna net zoals dag 2, wat ik wel een beetje jammer vind maar ja. Dus nu ook weer over de Hatertse brug en langs de eierboerderij om vervolgens over de brug te gaan en dan door een bosrijk gebied te lopen naar de eerste SDW rust. Hier komen we Patrica en Silvia weer tegen, die voor ons een plaatsje hebben vrij gehouden, zij vertrekken dan weer. We liggen net een half uurtje op hen voor. De koffie smaakt me heerlijk en we nemen het er even van.

In Overasselt aangekomen gaan we weer eventjes in de straat zitten, al is het maar vijf minuutjes dat is genoeg. Leo gaat even naar de flappentap aldaar. En het is hier ook weer groot feest, het is dan ook heerlijk weer! Veel mensen op de been dus....en ik ga nog eventjes bij lieve mensen langs de route naar het toilet.

We weten dat hierna de lange dijk volgt richting Linden maar het gaat best lekker dus laat maar komen die dijk! Met een muziekje op en stampen maar want aan het eind van deze dijk wacht er een heerlijk puddingbroodje. Tenminste, als de puddingbroodjesman er weer staat, ik heb hem deze week nog niet gezien (en gehoord: "lekka,lekka, puddingbroodje hele euro!")

Bij het eindpunt aangekomen staat ie dan hoor, de puddingbroodjesman! Mmmjammie....Leo haalt voor ons deze lekkernij terwijl ik een plaatjse uit ga zoeken wat nog niet meevalt, het is héél erg druk! Hier raken we ook even aan de praat met medewandelaars, gezellig hoor! Maar ja, we moeten weer verder, bij Linden wacht ons ook nog een rust, de man van Marja staat er weer met de camper!

Deze camper stond er vorig jaar ook en ik weet precies waar dat is. Gerdien en Mieke zijn er dit keer ook, leuk hoor! We worden verwend tot en met door Gerard: een thee, koffie, soepje of broodje worst, je zegt het maar! Wij kiezen voor een lekker(heet!) soepje. We krijgen zelfs een aandenken mee in de vorm van een aapje! Wat liehief!!

In Linden is het thema "kunst" en we genieten van al het moois wat de bewonders voor ons gemaakt hebben. Bij een groot tableau met allemaal fotootjes van wandelaars sta ik even stil want als je het van ver bekijkt, zijn het allemaal schoenen! Knap gedaan hoor, ik maak er een foto van!

Na Linden volgt een saai stuk naar Beers, waar ik weer even voor op mijn tanden moet bijten, mijn knie begint weer erg pijn te doen en er zit ook een gemene heuvel in, die ik bijna kreupel afloop, ondersteund door Leo. Na deze heuvel gaat het wel weer, er zullen geen heuvels meer voorkomen gelukkig. We komen Liana tegen die een stukje met ons meeloopt naar Beers waar we weer even langs de kant gaan zitten, net als vorig jaar! Even met de beentjes omhoog, lekker!! We gaan zo richting Cuijk lopen, waar deze dag naar genoemd is. Net voordat we Cuijk naderen, word ik aangesproken door een dame:"gaat het goed?" ik antwoord "ja hoor" en kijk haar aan. Het is mijn collega bij Sodexo, Diana!! Wat leuk is dat zeg! Zij loopt samen met haar man en we kletsen even wat en dan snelt ze weer achter haar man aan. Dat je in zo'n groot deelnemersveld nog bekenden tegen komt, dat blijf ik bijzonder vinden!

In Cuijk is het weer een groot feest zoals altijd, wat boffen we weer met het mooie weer!! We steken de Maas over d.m.v. een pontonbrug die door het leger is gerealiseerd. Heel bijzonder om daar overheen te wandelen. Na de brug storten we neer in het gras, even de benen strekken, heerlijk!

Op de weg richting Mook en Middelaar, komen we een groepje militairen tegen die lekker lopen te zingen en wij zingen mee. Het tempo gaat daardoor drastisch omhoog en is best lekker zo. Dit houden we best lang vol want de liedjes hebben vele coupletten! Hier begint eigenlijk de Via Gladiola al, in Malden noemen ze het de Via Maldiola! Onze eigen rust van AGS zit in Malden en ik ben blij als ik de tent en de auto Busso ontwaar, want ik ben nu wel toe aan een verwenmomentje! We mogen in heerlijke stoeltjes zitten en we krijgen wat te drinken en een warm gehaktballetje. Ik spek even de fooienpot want dit is toch wel goud waard zulke fijne verzorgers!! En ik ben niet de enige, na de 4daagse blijkt dat er nog € 140,- over is wat naar de Cliniclowns gaat!! Helemaal geweldig!

Na deze versterking maken wij ons op voor onze Victorytocht over de Via Gladiola, nog 9 km te gaan! Tussendoor gaan we toch nog heel eventjes zitten, het is best nog ver!
En dan, de grootste verrassing volgt als we nog 3 km tot de finish komen. Ik krijg een sms-je van Gerdien dat er op de hoek Annastraat-Erasmusstraat een verrassing op ons staat te wachten, dus ik ben benieuwd! Ik moet even gaan zitten op een bankje, Leo ernaast, krijgen we een serenade gezongen door Gerdien, Mieke en nog een aantal onbekenden! Ik krijg er tranen van in de ogen en ik ben niet de enige!

Na deze opkikker is het een fluitje van een cent om die laatste km's te lopen! We worden gedragen door het publiek en toegesproken:"ach, dat is echte liefde" (we lopen gearmd, hihi) en meer van dat soort uitspraken.......ze moesten eens weten!

Bij de finish, we komen 17.30 uur aan, is het een drukte van jewelste en nu wil ik alleen nog maar ZITTEN!! Ik krijg mijn medaille, 5x is zilver, en Leo zijn zilver met kroontje, we omhelzen elkaar want het is ook weer een afscheid van vier dagen plezier! Helaas zie ik Hans niet, die bij de finish zou staan, we bellen wat en sms-en maar het netwerk is overbelast, het lukt niet. Dan maar even naar het huis gelopen, waar niemand is! Gelukkig komen net de buren naar buiten die een sleutel hebben, en ik ga naar binnen waar ik op Hans wacht, die mij inmiddels weer kon bellen, hij komt ook naar het huis.

Langzaam druppelen de loopsters binnen, Marja, Yolande en Danielle zijn al naar huis, zo staat er op het briefje. Ingrid is zeker nog aan het feesten, die zie ik niet meer, Silvia, Jenny en Diny komen er ook aan zij zijn ook gefinished. Ik ga nog snel even douchen voordat we de thuisreis aanvaarden, neem afscheid van iedereen en wellicht tot VOLGEND JAAR! Dit was een zware editie van Nijmegen 2012, maar ik heb ondanks de blessure aan mijn knie er volop van genoten, het was weer een feestje!!

Foto's zijn o.a. van Sunny, Elly, Jenny en Foto Modern
Naast het verslag mijn eigen foto's onder het kopje "foto's"