Een adembenemende pageturner over rampspoed en overleving, opoffering en hoop. Het epische plot, de onvergetelijke personages en het krachtige proza van Justin Cronin zorgen ervoor dat De oversteek de meest veelbelovende roman van 2010 is.
De zesjarige Amy Harper Belafonte, verlaten door haar moeder, is de dertiende proefpersoon in een geheim project van de Amerikaanse overheid. Een experiment dat volledig misloopt wanneer de eerste twaalf proefpersonen – die besmet zijn met een dodelijk virus – uitbreken. Amy weet met de hulp van een fbi-agent te ontsnappen en samen verschuilen ze zich in de bossen van Oregon, ver verwijderd van de menselijke beschaving die wordt vernietigd door de gevolgen van het experiment. Honderd jaar later. Een ommuurde kolonie van overlevenden probeert zich staande te houden tegen de aanvallen van de kwaadaardige wezens die het dorre Amerikaanse landschap bevolken. Dan verschijnt er uit het niets een jonge vrouw, ze heeft geen stem, geen herinneringen. Ze raakt bevriend met een groep jonge overlevenden, onder wie een getraumatiseerde man die verliefd op haar wordt. Ze moeten de oversteek maken naar de plaats waar zij vandaan kwam om het geheim van haar mysterieuze bestaan te ontdekken – een geheim met de kracht om de wereld te redden.
Ik vond dit boek met recht een pageturner! Ik bleef erin lezen. Het is een bizar verhaal maar ook iets wat "zou kunnen gebeuren", best wel eng eigenlijk. Zo fantasievol geschreven maar toch min of meer geloofwaardig. Je kan je helemaal in de hoofdrolspelers verplaatsen en het leven in de kolonie voorstellen. Wat ik ook leuk vind is dat er vervangwoorden zijn gebruikt voor dagelijkse voorwerpen en gewoontes zoals "sprieten" voor mensen en "vliegers" gebruiken ze als uitroep van ongeloof. Knap verhaal, dit moet je echt lezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten