WS78 Maarn 2012 Leersumse plassentocht

Omdat Sil en ik graag nog een keer 40 km willen lopen gaan we naar Maarn want daar wordt de laatste WS78 tocht georganiseerd. WS78 staat bekend om zijn 40-km tochten over onverharde paden en veel natuur. Nou, wij zijn benieuwd!

Om 7.45 uur heb ik afgesproken bij de Capelse Brug zodat we kunnen carpoolen. Sil pikt mij daar op en rijden ietsje later richting Maarn waar we rond half negen aankomen. Als we een plekje vinden zien we Eduard ook staan, tenminste, hij herkent mij van het forum. We maken kennis en gaan ons inschrijven in het dorpshuis waar het al ontzettend druk is!!

Heel handig: we hoeven onze naam niet door te geven, krijgen alleen een startnummer. Dat gaat supersnel! Nog even een praatje met Rick gemaakt die achter de inschrijftafel zit. Erik zien we buiten staan, die staat al in de startblokken. We zien nog meer bekenden: Ilonka, Marianneke a.k.a.Mirjam en Bertus. Bij de eerste rust zie ik Monique, eindelijk echt kennismaken, ik volg haar wandelblog. Leuk om elkaar eens in het echt te ontmoeten!

De routebeschrijving is zoals die hoort te zijn: heel gedetailleerd met nummering van routekaartjes en het aantal meters. Ideaal! Zo kun je nooit verdwalen en weet je precies hoe lang een weg is. Het is 46 kaartjes tot de soeppost hahaha!
Het valt ons op dat we niet over autowegen lopen en fietspaden wat nogal eens voorkomt bij een wandeltocht.

We genieten van al het moois wat Nederland te bieden heeft, dit is een prachtig gebied om door te wandelen. Veel stijgende paden dat wel, maar je mag dan natuurlijk ook weer naar beneden! Het is erg zwaar vind ik maar ondanks dat geniet ik volop!
We komen Bertus tegen die weer volop aan het fotograferen is en Rick loopt ook een stukje met ons mee. We lopen langs mooie vennetjes en een camping door de Kaapse bossen en langs een vogelkijkhut.

De eerste rust is bij fam van Eem op een boerderij waar we soep uitgereikt krijgen. Het is een soep met onbestemde kleur, wit/gelig, maar hij smaakt prima, lekker zout!
We gaan er eventjes bij zitten in een speeltuintje. Ik kom hier een beetje bij. En het zwaartste moet nog komen, we gaan de Amerongse berg op!

We moeten goed uitkijken waar we lopen omdat de paden bezaaid liggen met takken en boomstronken. Op een gegeven moment kijk ik dus niet goed uit en maak een PBS (plat-op-mijn-bek-smak). Ik zie even sterretjes en bekijk mijn knie en hand. Het valt 100% mee, ik heb niets beschadigd. Ja, mijn spieren blijkt later, ik ben zo stijf als een plank!

Na deze schermutseling gaan we verder de Amerongse berg op. Ik loop te genieten van de mooie omgeving, genieten met een grote G! Bij kaartje 75 zijn we aan de top van de berg gekomen en Sil legt het vast op foto.

De tweede rust is in een grote zaal van de gemeenschap van Zendings-Diaconessen in Amerongen. Het is er niet meer zo heel erg druk, plek zat! We nemen het er even van want het is nog 20 km tot de finish. Goed om ons hier even op te laden want ik vind het erg zwaar! De schoenen zitten niet lekker en het gaat gewoon niet zo lekker ook omdat ik de avond ervoor een reunie heb gehad en een korte nacht (beetje laat geworden!), dat eist zijn tol hè? Vlak voor de koffiepost doe ik mijn walkman op voor wat afleiding, het tempo van Sil kan ik niet meer bijhouden.

Ik tel de kaartjes tot de koffiepost, ook weer bij vrijwilligers de familie Visser. Ik neem een bekertje yogo en krijg even later nog een bekertje limonade. Hier blijven we niet zo lang omdat het nog 8 km tot de finish is. Ik ben er nu echt helemaal klaar mee, heb een ongelooflijke dip maar gelukkig de muziek pept me wel een beetje op en natuurlijk nog steeds genieten van de natuur. Ik ga de kaartjes tellen en de paadjes van 60 meter en 135 meter lijken me langer dan ze zijn. Het is letterlijk aftellen nu.

Er is ook nog een fruitpost waar we een banaantje uitgereikt krijgen maar hier rust ik niet, ga gelijk weer verder. Nog 23 kaartjes tot de finish! Yeah!

Onderweg zie ik een leuke pop met "WS78-ers Proficiat". Een dame die me achterop loopt zegt dat ze wel een foto van me wil nemen met die pop en zo geschiedde.
Bij het dorpshuis aangekomen meld ik mij meteen af en ga bij Sil en Mirjam zitten die zijn al binnen. Eventjes bijkomen! De bananen die over zijn worden verkocht voor 1 euro en dat is goed, wij nemen een trosje!
17.15 uur aanvaarden wij de terugreis en doe lekker mijn schoenen uit, zalig! Bij de auto aangekomen doe ik mijn sandaaltjes aan om de rest van de reis naar Spijkenisse te maken. Ik heb hele stijve spieren maar toch genoten van de tocht. Het was natuurlijk ook heerlijk weer! Dit is voor herhaling vatbaar maar de WS78 tochten zijn alleen in de winter dus nog even wachten! Dit was een perfect georganiseerde wandeltocht!
Foto's staan rechts van dit verhaal.