Airborne 3-9-2011

Op het forum van W4W staat een oproepje van Darcy AKA Mar om mee te gaan naar de Airborne in Oosterbeek. Omdat ik deze tocht nog nooit gelopen heb besluit ik op haar oproepje in te gaan. Bij de AH is nog net op de valreep een dagkaart met korting te regelen en zo kom ik zaterdagmorgen op het station Rotterdam Alexander aan op de afgesproken tijd. Mar staat al in vol ornaat te wachten. Ze heeft haar "MS-pak" aangetrokken om nog wat sponsors te lokken voor haar actie. Het ziet er hilarisch uit en ze krijgt ook veel commentaar onderweg en dus ook veel aandacht voor haar actie wat alleen maar goed is, hoe meer sponsors hoe beter! Ze heeft al bijna de 1000 euro bereikt dus wie weet?

Voorspoedig komen we aan op station Oosterbeek waar het perron volloopt met wandelaars van divers pluimage: moeders met kleine kinderen, opa's en oma's en heel wat puberkinderen. Het blijkt een gezinstocht te zijn............. Het is bovendien de 65e keer dat deze tocht georganiseerd wordt, misschien vandaar die drukte?

Het zonnetje schijnt uitbundig, iets te veel naar mijn idee, wat is het warm! Na wat gedrentel op het startterrein en even de groep walkers gedag gezegd die een feestje vieren n.a.v. de verjaardag van Lonkie gaan Mar en ik op pad. Ze heeft ook nog even haar voeten nagekeken want de teenhoesjes zitten niet lekker.

De start verloopt probleemloos, even kaartje scannen en klaar! Maar het is zo druk dat het schuifeltje-schuifeltje is het eerste stuk. Onze beider conditie is helaas niet al te best daarom besluiten we vandaag de 15 km route te lopen. Achteraf een goede beslissing, daarover later!

We fotograferen, filmen (Mar) en kletsen er lustig op los en langzaam maar zeker bereiken we de rust op 7,5 km. Daar gaan we even de benen strekken. Helaas zijn er weinig bankjes e.d. en al helemaal geen dixies wat ik erg vreemd vind voor zo'n grote wandeltocht!!
De dixies zijn over de hele linie dun bezaaid en als er dixies zijn dan staan er rijen dik voor! Ik hou het wel op............

Het is zo warm dat de brandweer besluit ons wandelaars een douche te geven, waar gretig gebruik van word gemaakt door de jeugd. Mar gaat er ook even onder staan, ik loop er maar even voorbij. Er lopen ook veel honden met baasjes mee, wat zullen die het warm gehad hebben! We zien onderweg een hondencafe: bakjes met water voor de hond. Erg grappig. Wat mij ook opvalt is dat er veel prullenbakken staan en weinig afval op de grond ligt. Dat is wel eens anders!!

Mar wordt onderweg gebeld door haar baas (ze heeft gisteren een ongelukje gehad op het werk), net als ze in de rij staat voor een flushpuppy. Ik ga er even bij zitten en Mar scoort na het telefoontje een lekker koud drankje. Dit laat ik aan mij voorbij gaan omdat mijn maag nog niet helemaal lekker voelt. Vandaar dat ik blij ben om het besluit een kortere afstand te lopen!!

Na deze rust volgt er nog een bij een soort landgoed met een daarbij behorend landhuis, waar we helaas niet naar het toilet mogen! Wel hebben we daar uitgebreid een kopje koffie en thee gedronken en wat gekletst met medewandelaars. Mar heeft enpassant ook nog een paar 4daagseveters verkocht! Na deze uitgebreide rust gaan we weer verder en lopen een mooi uitzicht tegemoet waar Mar een foto van maakt. Bij het restaurant aldaar kijken we nog even naar een toiletmogelijkheid maar wéér een lange rij besluit ons toch maar weer door te lopen!

Het is een prachtige omgeving hier en de huizen zijn schitterend! We genieten er volop van, hoewel ik de tocht een beetje erg druk vind. Heel veel kinderen en moeders met kinderwagens moeten we ontwijken en we kunnen ook niet echt ons tempo lopen. Maar daartoe ben ik helaas niet in staat vanwege die maagklachten!

De laatste, gedwongen rust is bij een dixie, want Mar kan het echt niet meer ophouden. Ik zijg neer op het grasveld en doe even een powernap. Het is nu nog maar een heel erg kort stukje en dan komen we aan op het finish terrein, waar de bankjes wederom dun bezaaid zijn! Daarom maar even acclimatiseren in de schaduw op het grasveld. De schoenen gaan uit en ik doe mijn sandalen aan. Heerlijk!

Onze medaille ligt op ons te wachten bij de blauwe tentjes en die gaan we uiteindelijk ophalen en een stempel voor in het boekje. Dit keer krijgen we een blaadje met daarop een stempel om in het boekje te plakken. Daar is over nagedacht!
Mar besluit een wandelboekje te kopen want zij is ook besmet geraakt met het wandelvirus.

Het station Oosterbeek is een flink stukje wandelen vanaf het startterrein en die van 16.41 uur hebben we net gemist. Maar de treinen komen af en aan en nog geen tien minuten later komt de volgende die ons naar station Utrecht brengt. Daar moeten we overstappen en in Rotterdam Alexander scheiden onze wegen.
Deze dag is een hele aparte ervaring: een wandeltocht voor gezinnen. Wel leuk om te zien dat er zoveel (kleine) kinderen samen met papa en mama en/of opa en oma gaan wandelen. De kortste afstand is 10 km dus best een prestatie voor hen!
Moe en verhit door het warme weer stap ik in de auto bij Hans die me op komt halen vanaf het station. Om 18.45 uur ben ik weer thuis.

De foto's van deze tocht staan rechts onder kopje "foto's" plus het album van Mar.