De 10e editie van de Zeemansloop ga ik voor de 4e keer lopen vandaag! Ik ga vroeg op pad om nog een plekje dichtbij de start te bemachtigen, het word elk jaar drukker op deze tocht. Ik meld mij aan voor 30 km en zie een groepje Walkers al aan de koffie zitten: Ed, Bill, OpaPaul, Sabine en de "nieuwe" Walker Silvia1976.
Gezamenlijk gaan we op weg, het belooft een zonnige dag te worden! De Mercuur, waar voorheen de start was, ligt aan de dr.Lelykade, het schip van Bill. Hij poseert even voor een foto.
Via de haven lopen we door het Scheveningse woongebied, naar het onvermijdelijke Oorlogsmonument. Het Hubertuspark wordt ook aangedaan, dat is een flinke klim! Sommigen van ons zijn niet zo gek op heuvels, de hartslag wordt hier flink opgejaagd.
Maar de voldoening is groot als ook deze hindernis genomen is!!
De Plesmanweg is opgebroken daarom zit er een routewijziging in en zien helaas niet het ministerie van verkeer en waterstaat, voorheen het KLM hoofdkantoor. En daarom zien we ook niet het standbeeld van dr. Albert Plesman staan, aan het begin van het park.
De eerste rust is bij de Roadrunners, en Silvia trakteert. Lekker in een waterig zonnetje drinken we onze consumptie op en Fred komt ook nog eventjes langs. Fred is Wandelspijkie af, want hij woont niet meer in Spijkenisse.
Wassenaar staat vol met dure panden en wij vergapen ons aan al het moois. Wat een huizen staan hier, echt prachtig! De route gaat over grote klinkers en dat vinden mijn voeten niet fijn. We lopen langs Duinrell Tikibad en na dit pretpark gaan we de bosjes in. Bill komt een beagle tegen en maakt even een praatje met de eigenaar, dat geeft ons even de kans om het gewicht van de voeten te halen, er staat waarempel een bankje in de buurt. Na dit park komt de tweede rust bij een volkstuinvereniging de Driesprong. Alwaar Sabine een wondje c.q. blaar ontdekt op haar hiel. Gelukkig hebben we Bill in ons midden, die deze blaar deskundig en doeltreffend afplakt. Daarvoor moet ze wel in een ongemakkelijke houding zitten wat haar niet zo goed afgaat, mede door een vorige beenblessure. Maar daar weet Bill ook wat op: groene toei!
Mijn rechter voorvoet voelt ook niet lekker maar ik zie geen rare dingen op de voet. Een nieuw plakkertje Hapla erop doet wonderen en we gaan weer vrolijk op pad.
De route gaat richting de duinen we lopen een heel lang duinpad af. Volgens de beschrijving moeten we het voetpad volgen, maar dat is een schelpenpad met flinke stijgingen en dalingen erin, dus die vermijden we maar en gaan ernaast lopen. Het is wel goed opletten hier, want het is tenslotte een fietspad. En dit loopt veel lekkerder! We gaan nog wel even echt de duinen in, om naar de derde rust te lopen. Ik geniet want hier hou ik van, bospaadjes en een zachte ondergrond! Het is maar een klein stukje en al snel zien we de boerderij Meijendel waar de derde rust is.
We strijken neer op het achterterras, en de bediening is vlot. Hoewel de jongen die onze drankjes brengt een klein beetje onhandig is, zijn dienblad kiepert om met nog een paar drankjes erop waaronder het bier van Bill. De jongen uit zich in duizend excuses en al snel krijgen we nieuwe drankjes.
Het terras zit aardig vol mede door het lekkere weer. Hier rusten we vrij lang en ik begin het koud te krijgen daarom gaat mijn jasje weer aan. Die is niet meer uitgegaan tot de finish! Het koelt snel af.
Na de duinen komen we op het strand en kunnen kiezen: rechts over het strand of links verder door de duinen naar de boulevard. We kiezen voor het strand. Het is hier heerlijk! Ik krijg nog een lesje eb en vloed van Bill, je leert nog eens wat op een wandeltocht!
Bij de obelisk gaan we het strand weer op naar de boulevard. Het is hier lekker druk, veel toeristen komen af op het lekkere weer. Paul en ik eten hier een broodje haring: heerlijk!
Doordat de boulevard op de schop ligt, is er een nieuw voetgangerspad aangelegd. Die grenst aan de vele strandtentjes en dat is heel gezellig, de muziek klinkt van alle kanten. En het is heel druk, goed voor de omzet!
Aan het eind van de boulevard is de visafslag, dus we zijn er bijna. En zo komt er weer een einde aan deze leuke wandeldag. Nog eventjes mijn scheepje ruilen, ik heb vorig jaar een dubbele gekregen, en dan gaan we met zijn allen weer huiswaarts. In de kantine is het te druk om nog na te bieren en het bier is op!
Vergeet mijn gastenboek niet of zet hieronder een reactie. Foto's staan rechts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten