Totaal aantal pageviews

zondag, december 26, 2010

Richard Mason - Verloren zielen


Beschrijving
Sarah was een perfecte echtgenote, maar ze móest sterven. Doodkalm kijkt James Farrell terug op zijn leven: op zijn jeugd in de Britse upperclass, de feesten, zijn liefde voor muziek, en zijn ontmoeting met de half-Amerikaanse Ella, toekomstig kasteelvrouwe van Seton. Langzaam onthult hij de waarheid over Ella en Sarah - een verschrikkelijk geheim, dat hem ertoe drijft Sarah door het hoofd te schieten. Maar waarom? Het geheim van James Farrell is het geheim van deze roman. Wie het gelezen heeft, zwijgt erover en wie het wil weten...

Recensie (overgenomen van bol.com)
Deze debuutroman van de Britse schrijver (1977) wordt gepresenteerd als de herinneringen van een oude man uit de Britse upperclass, die beginnen met de mededeling dat hij na een langdurig huwelijk zijn vrouw heeft vermoord. De rest van het boek zijn z'n mijmeringen over wat daar allemaal aan vooraf is gegaan. De kiem van de moord ligt vele jaren terug, toen hij verliefd werd op de Engels-Amerikaanse Ella, voorbestemd om zijn kasteelvrouwe te worden maar al met een ander verloofd. Ook ontmoet hij haar geheimzinnige nichtje (en evenbeeld) Sarah, met wie hij zal trouwen en die hij zal doden. Er ontspint zich een intrige die nog het meest doet denken aan een gemoderniseerde versie van negentiende-eeuwse romans over adellijke kringen, verborgen familieschandalen, geheimzinnige portretten, klassentegenstellingen en wat dies meer zij. Het verhaal is niet echt spannend en wordt nogal kabbelend verteld (met allerlei uitweidingen en terzijdes), maar vormt hoogst aangename lectuur. En langzaam maar zeker wordt de lezer toch nog razend benieuwd wat er allemaal aan de hand is geweest.

Wordt gepresenteerd als een literair misdaadroman. Het is in de ik-vorm geschreven (niet favoriet bij mij) en leest wel aardig. Je wilt gewoon weten waarom hij haar vermoord heeft. Sommige stukken zijn zo saai, daar heb ik diagonaal overheen gelezen. Het woord "herinneren" of "ik herinner me" komt wel héél er veel voor! Soms is er een verrassende wending maar toch blijf ik het een saai boek vinden! Ik moet het nog uitlezen, nog een paar bladzijden maar ik geef het nu al een cijfer: 5,5

Geen opmerkingen: